Buurvrouw madam Petit van de L’huilerie is door Wim op charmante wijze gestrikt voor het maaien van het gras op Les Cotes. Het gras was inmiddels zo hoog geworden dat zelfs de Toro reelmaster het niet aan zou kunnen. Die staat trouwens even stil vanwege een oplosbaar technisch probleem.
Aanvankelijk was madame Petit er niet zo happig op. Ze had het ook een keer gedaan voor Johan, de vorige eigenaar. Maar het terrein is nogal risicovol voor haar professionele apparatuur. Maar voor Wim maakte ze een uitzondering :). Wim moet dan wel weer camping gasten sturen naar de L’huilerie. Dus de ene dienst is een andere dienst waard. Dus eenmalig heeft ze het terrein gemaaid. De randen niet want die zijn te schuin en met stenen. Het ziet er weer strak uit zoals blijkt op een van de foto’s.. Ze is bijna een uur bezig geweest. Maar ze wilde er niks voor hebben. Wim heeft haar hartelijk bedankt met een handkus. Wim en ik gaan ook nog twee flesjes Pommerade wijn brengen. Dan kan ik meteen kennismaken met haar als buurman. Dus nu aan mij de schone taak om het gras bij te houden.
Verder is Wim bezig geweest met het zwembad. De pomp werkt, maar leegpompen lukte niet. Johan is gebeld maar naar nu blijkt dat Johan nooit het zwembad (helemaal) leegpompte. Dat kan ook niet, want er zit geen onderafvoer in. Hij pompte leeg tot niveau skimmer. Indien gewenst moet de rest met een dompelpomp maar dat gaat erg lang duren en ook afvoer water is dan onduidelijk. Dus Wim volgt zelfde procedure. Met vers water erbij en zogenaamde chloor shock, schoonmaken deels handmatig en deels met de stofzuiger en water op juiste pH niveau brengen moet het lukken om goed zwemwater te krijgen. Uiteraard wordt de kwaliteit gemeten.