Pagina's

zaterdag 31 augustus 2013

Stem uw violen

Met die slogan in het Frans ‘Accordez Vos Violons’ werd het laatste concert in het kader van de Nuits Musicales 2013 in de ondergrondse kerk van Aubeterre aangekondigd. Een groep van zes jonge musici gaf daar een concert geïnspireerd op muziek van begin 20st eeuw. Werk  van Ravel, Poulenc, Chostakovitch, Kodaly en Elgar, niet allemaal even makkelijk toegankelijk, werd ten gehore gebracht. De musici, verbonden als docent aan een muziek centrum voor de Charente hadden de afgelopen week een stage ‘Accordez Vos Violons’ in Aubeterre verzorgd aan kinderen vanuit heel Frankrijk die al een aantal jaren viool spelen. Hun leerlingen waren dan ook aanwezig. Het was een mooie muzikale afsluiting van het concert seizoen 2013 in de ondergrondse kerk. De formule (klassieke) muziek in een ondergrondse kerk is een succes als ik naar het aantal betalende toeschouwers kijk die er altijd zijn.
 
De zaterdagochtend heb ik door gebracht Vrouw met hoedmet wat huishoudelijke klusjes. Er moet per slot van rekening ook gewassen en gestreken worden. Verder weer wat afval afgevoerd naar de vuilstort die ook op zaterdag open is. Op de terugweg nog even in St Severin naar de ‘rommel markt’ die gehouden wordt in het hele weekend op het voormalig camping terrein. Uitsluitend tweede hands professionele verkopers die hun waren probeerden te slijten. Het gaf me ook de gelegenheid om deze voormalig ‘camping municipale’ eens beter te bekijken. Het is een mooi stuk grond, prima onderhouden en er staan een zeer groot aantal prachtige bomen die voor veel schaduw zorgen. Het was lekker warm. Daarom viel de naakte vrouw tussen de tweede handsartikelen niet op. Maar ze bleef een dame en hield haar hoed op. Misschien had de verkoper gedacht aan de song van Joe Cocker ‘You can keep your hat on’. Je beleeft nog eens wat hier op het Franse platteland :)

woensdag 28 augustus 2013

Oogst

‘Wie zaait zal oogsten’ is dat niet de uitdrukking? Nou, ik heb niets gezaaid appeloogstmaar dezer dagen konden toch de eerste appelen van de boom geplukt worden. De boom was enige maanden vakkundig gesnoeid door Joosje. Dat zal zeker bijgedragen hebben aan de mooie bloesemgroei en het grote aantal appelen aan de boom. De eerste lading is nu geplukt en volgende  week nog een tweede lading. Ze zullen nog wat doorrijpen. Inmiddels is al gebleken dat de appels geschikt zijn voor appeltaartjes en appelmoes. Dus prima wat mij betreft.
En vandaag is het ook wel tijd voor een appeltaartje. Want Edgar is vandaag 39 jaar geworden. Proficiat! Mats koekDus een klein feestje voor Edgar met Femke en Mats op de veranda in hun tuin. Over twee weken doen we het dan nog eens over met een uit-etentje als ik weer in Nederland ben. Kan ik ook weer eens zien hoe Mats gegroeid is. Want dat doet ie als ik naar de foto kijk die vandaag kreeg. Wat wil je ook met zo’n lekkere ontbijtkoek in je hand.
Vandaag werd mijn aandacht getrokken door de mededeling op de website van restaurant Le Pitaud in Palluaud dat bij hun om 15.00 de 2de wieler etappe van de Tour de Charente voorbij zou komen. Ik dacht aan hun gezellige terras voor het restaurant. Dus één en één maakte twee. Op mijn rode Vespa snorde ik naar Palluaud. Het was zowel op het terras buiten voor het restaurant als op het binnen terras druk met eters. Dat zaakje loopt echt goed. Dus maar even een tonic als verfrissing genomen. En ja hoor daar klonk het getoeter al van de wielertour. Dus iedereen stopte met eten en drinken en rende naar de weg toe. Eerst een ‘echte’ reclame karavaan, dan weer een lang tijdje niets. Dus gasten weer naar binnen en door met eten en drinken. Inmiddels deden de verkeerscontroleurs in hun knal gele T-shirts hun best om vooral te voorkomen dat auto’s tegen de tour karavaan richting in zouden rijden. Ze mopperden ook nog onderling op elkaar als daar aan niet de hand gehouden werd. En het publiek wachtte Toeschouwershet rustig af. Weer getoeter. Gasten van Pitaud naar buiten. De heren officials reden voorbij in hun bobo auto's. Gasten weer naar binnen om hun smakelijke maaltijd voort te zetten. Weer gescheur van motoren die de veiligheid voor de wielrenners moesten garanderen. Aan de veiligheid van de toeschouwers hadden ze overigens lak. Zelfde tafereel: eters van Pitaud naarbuiten en weer naar binnen. Maar weer even later een luidspreker stem van de tourauto die aankondigde dat de renners er aan kwamen.  Weer rust en ja hoor daar kwam zo waar een kopgroep van zeven man sterk.  Zoef zoef, in nog geen 15 seconden waren ze aan mijn video lens voorbij geschoten. En na 1,5 minuut het jagende peloton. De gasten van Le Pitaud konden hun enthousiasme niet op. Eén geluk de kok en de bediening van het restaurant rende net als hun gasten ook net zo hard naar buiten en weer naar binnen. Nu de toer voorbij was kon de rust weer terugkeren. Al hoewel na vijftien minuten ging iedereen nog even terug voor de laatste eenzame renner die net voor de bezemwagen fietste. Nog eens dit wielerverslag opnieuw beleven? Kijk dan maar het videootje.

maandag 26 augustus 2013

Belzagot circus

Op de zondagochtend markt in Aubeterre werd mijn aandacht getrokken door een affiche over het Belzagot circus in St. Laurent de Belzagot. De naam van het plaatsje alleen al klinkt als muziek in je oren. Eenmaal weer terug affichein Pillac realiseerde ik me in de namiddag dat het festival bijna al over was. Ofschoon het plaatsje op nog geen 10 km van Pillac ligt was ik er nog nooit geweest. Dus met gepaste snelheid naar het dorp dat zijn toegangswegen met hekken hermetisch had afgesloten. Een vriendelijk man opende toch voor ons het hek. Na parkeren werden we aangeschoten door een dame die zich afvroeg hoe we binnengekomen waren met een auto. Ze bleek uit Nederland te komen en notabene haar man had voor ons het hek opengedaan. Dus die kreeg er van langs (nee hoor, geintje). Dat maakte de uitleg wat makkelijker. Door de regen op die dag was het programma wat uitgelopen en konden we na het kopen van de entree kaartjes  nog een aantal uren genieten van het optreden een muziekgroep Blow di Vostok, van een theatergroep Les Silembloc  en een circus paardennummer in een romantisch jasje La partie de peche. Het is grappig om te zien hoe klassieke circus en clownachtig nummers in een ander jasje weer een genoegen zijn om naar te kijken.
ActOok de kleinschaligheid waarmee het festival was opgezet verdient een pluim. Het dorpje beschikte over een eigen eenvoudig amfitheater met een weids uitzicht op de natuur als decor.  En onze Nederlandse dame vertelde ook enthousiast over het grote aantal vrijwilligers die meewerkten. Ik heb heb wat hap snap shots gemaakt van de optredens om een indruk te geven. Blow di Vostok speelde vrolijke meeslepende muziek in een tent terwijl het wat regende. Les Silembloc was een komisch kwartet die in en uit kasten liepen. En de combinatie van acts en geluid van de Paardennummerdrummer-percussionist was een erg goede. Het paardennummer was kort maar zeker de moeite waard. Joosje haar hart voor paarden ging weer open nu zo’n mooi paard zo goed bereden zag worden. Rond negen uur waren we weer terug en werden we verwelkomd door ons eigen circus hondje Tia die hoog sprong om maar duidelijk te maken dat ze blij was ons weer te zien. Het leven is misschien wel een groot circus althans daar leek het gisteren wel op. Hieronder de video impressie van ons bezoek aan het festival.
Jullie hebben ook nog een video tegoed van het optreden van de Karpatz in Issigeac van afgelopen donderdag. Geniet van hun zigeuner muziek. Misschien wordt dit filmpje ook wel zo goed bekeken als die ik enige jaren geleden maakte van hun op het dorpsplein in Sarlat.
 

zondag 25 augustus 2013

Culinaire aanwinst

Le Pitaud, een dorpsrestaurant in Palluaud is een culinaire aanwinst voor dit gebied. Le Pitaud restoIk had al in een eerder blog gemeld dat dit restaurant annex bar-epicerie door een gemeentelijk initiatief tot stand is gekomen. Het is nu 103 dagen open volgens de website. Een jong stel Laure en Cedric (de keukenchef) zijn er de pachters. Gisterenavond had ik een tafeltje gereserveerd.  Men heeft een aantal dagen per week een dagmenu waarbij men uit verschillende voor-, hoofd- en nagerechten kan kiezen voor een heel schappelijk prijs (18.50 €) . Gisteren was er extra live muziek, een aperitief en een koffie bij het menu inbegrepen voor slechts 25 €. In een strakke ruimte stonden veel tafeltjes netjes gedekt. En rond een uur of acht waren er zo kleine 25 gasten verdeeld over de ruimte aanwezig. Het was wat te fris om buiten op een binnenplaats te zitten.  Cedric kwam alle gasten even de hand schudden en vertellen dat hij in de keuken stond. En Laure kwam heel attent alle gerechten, die ook op het bekende schoolbord stonden, toelichten. Voor het complete menu klik hier. De gerechten zagen er niet alleen smakelijk uit maar ze waren dat ook nog. En het was een culinaireMuziek keuze menu verrassing. De St Jacobs schelpen in zelf gemaakt pesto geroerbakt en de 'piece de boeuf' met rode wijnsaus met gesmoorde uitjes waren als hoofdgerechten Mmmmmm. De zanger-gitarist van de avond ging alle tafels af en liet zijn muzikale menukaart zien met daarop een groot aantal liedjes die hij ten gehore kon brengen. Het repertoire was breed en de begeleiding was op akoestische of elektrische versterkte gitaar of op de ukelele. De zanger-Artiestgitarist was een soort levende jukebox onder het motto u vraagt en ik speel met enthousiasme. We hebben genoten van zijn optreden. Rond een uur of half elf reden we weer richting Pillac op nog geen 5 km van Le Pitaud. Ik zal zeker dit restaurant nog wel eens bezoeken. Makkelijk te doen vanuit Pillac op de Vespa zelfs.

zaterdag 24 augustus 2013

Afscheid nemen

Na ruim 25 jaar moet ik afscheid nemen van iets wat me dierbaar is. Wat een stukje van mij is geworden. Wat een onderdeel van mijn imago is. Iets brilwaar ik vaak complimenten over kreeg. Vooral van het vrouwvolk. Helaas maar waar maar mijn bril is definitief gebroken en kan niet meer hersteld worden. Enige maanden geleden heb ik er nog nieuwe glazen in laten zetten. Misschien is toen al een breuk in montuur ontstaan. Wie zal het zeggen? Naast dit droevig nieuws veel positiefs te melden. Om maar te beginnen met de gerooide nieuwe aardappelen. Ik had van Jan Jaap enige tijd wat aardappelen gekregen.Aaardappel oogst Joosje had ze netjes geplant aan de zijkant van de wilde bloementuin. En nu werden ze zorgvuldig uit  de grond gehaald en afgeborsteld. Na koken smaakten ze voortreffelijk. Dat in combinatie met spinazie uit de oven in klein schaaltje, met daarboven een ei gestold en heerlijk malse spinazie eibiefstukjes was het weer spullen op Les Cotes. Het ging er extra goed in na onze tweedaagse Tour de Dordogne. Eergisteren met camper richting Issigeac. Alvorens daar aan te komen in het wijnplaatsje Monbazillac geweest. Er staat een geweldig chateau met een bos met ruime parkeerplaatsen. Je mocht er ook met je camper overnachten. Heerlijk uitgebreid geluncht in Restaurant Vari met een voortreffelijke Bergerac wijn uit dat gebied. We gingen naar Issigeac omdat daar een optreden was van de zigeuner muziekgroep URS Karpatz. Die groep had ik in 2006 eens gezien op een dorpsplein  in Sarlat. Mijn korte videootje daarover is inmiddels al bijna 10.000 keer bekeken. Nu trad Karpatz, bestaande uit  acht mannen die altijd in het zwart gekleed zijn, in een circus tent op voor zo'n  kleine 250 aanwezigen. Het was echt een avond volop genieten van deze ras muzikanten. Stuk voor stuk blinken ze uit door zang, klarinet, cymbaal, viool etc. In ruim twee keer een uur optreden zetten ze de zaal in vuur en vlam. Een video impressie van het optreden volgt nog. Daarna hebben we met de camper op een rustige parkeerplaats cymbaalin de buurt van de circus tent gestaan. En gisteren een mooie tocht Route de Vin gereden door het Bergerac gebied. En enkele zeer mooie niet officiële camperplekken ontdekt waar we nog eens terug zullen komen. Na thuiskomst heb ik ook de windvaan geplaatst op de ‘landings’ baan van Air Pillac voor mijn Drone. Deze week bracht de postbode een pakketje van Jurgen voor Le commandant Air Pillac :).  Daarin zat een windvaan. Dus dat geschenk heeft nu een nuttige bestemming als teken van mijn aanwezigheid.

dinsdag 20 augustus 2013

Opgeruimd staat netjes

Inderdaad de kast in de entree is nu netjes opgeruimd. Daarvoor was het gangkastwat een rommeltje. Joosje heeft zich ontfermd over deze kast door eerst alle muren te witten na ontruimen. Daarna kon het hangwerk aangebracht worden, planken werden op maat gezaagd en vervolgens de schappen ingedeeld. Hierna konden alle spullen netjes geordend op de schappen gezet worden. Dus ineens heel veel bergruimte en het staat nu netjes. En nu maar mijn best doen om het zo netjes te houden. Dat zal wie is datwel lukken. Op de binnenkant van de deurkast ook nog de fotocollage gehangen die ik kreeg van mijn oud collega’s in Tromsø. Dus ook die heeft nu een nette plaats gekregen. De klussebusvrouw uit Gouda heeft zich kunnen uitleven op dit project. Met een volle gereedschap uitrusting werd er naar hartenlust geklust waarbij beschermingsmiddelen ten volle werden benut. Joosje werd bijna onherkenbaar. Maar ze is het wel hoor en klaar voor onder water zou je bijna Tia kurkdenken! Het resultaat van haar werk mag er zijn. Dus dat is eigenlijk wel een glas wijn waard. Dus we hebben er maar een lekkere Grand Cru Bordeaux wijn geopend. Het ontkurken van een wijnfles is tegenwoordig in aanwezigheid van Tia ook wel een leuk schouwspel. Tia vindt het maar niets dat geplop van een kurk. Ze weet al wanneer ik een fles ga openen. Ze gaat dan prompt tussen de benen zitten van aanwezige personen en het liefst weggedoken onder een jurk. Maar na het ontkurken is ze maar wat blij om met de kurk te spelen. Eind goed al goed!

maandag 19 augustus 2013

Ik zou wel eens willen weten

In 1955 bracht Jules de Corte zijn compositie uit ‘Ik zou wel eens willen weten’. De originele vertolking door hem is ook op film vastgelegd en terug te vinden op Youtube. Klik hier voor die versie. Velen (Herman van Veen, Ruth Jacott, Daniel Lohues, Frans Halsema, Martine Bijl) hebben zijn liedje vertolkt. En in dat rijtje van bekende artiesten scharen zich nu Jasper (gitaar) en Marlieke (zang). Zij hebben op mijn verzoek een aantal coupletten van het liedje ten gehore gebracht op les Cotes. Ze speelden het bij de Bergerie, op de veranda en bij de bloementuin naast het Pierre clip landschapzwembad op de warme zondag. Ik vind de tekst van de gekozen coupletten erg mooi passen bij het landschap en de gedachten die Pierre (een beeldje uit de collectie van Jan Jaap) naar mijn idee heeft bij dit landschap. Dus het is een soort ode aan deze plek op aarde die ik mag bewonen. Door de schat aan mooie video opnamen was het moeilijk om een eerste goede selectie te maken. Maar het is gelukt. Het video materiaal is geschikt voor verschillende versies. Die andere videoclip versies komen nog wel in de loop van de komende weken. Maar hieronder het eerste resultaat. De melodie blijft lekker hangen in je hoofd is mijn ervaring.
Jasper en Marlieke zijn vanochtend vroeg vertrokken. Om 07.00 uur reden ze met hun autootje volgepakt terug richting Nederland. boodschappen smallZe hebben van hun verblijf genoten stond in hun sms gezonden 160 km voor Parijs. Ze zitten nu vol energie schreven ze. Inderdaad het was een leuke week waarvan Joosje en ik ook volop genoten hebben. Het blijft altijd gezellig om gasten op Les Cotes te hebben. Marlie's Angels (trio van Jasper, Marlieke en Max een vriend op basgitaar) willen volgend jaar wel op tournee door dit gebied. We hebben afgesproken dat ik eens op onderzoek uitga welke mogelijkheden er zijn om hier op te treden in de alom bekende dorpjes. Dus voor al uw boekingen van Marlie's Angels in Pillac en omstreken bel me :). Na hun vertrek vers stokbrood gehaald en rustig ontbeten. Boodschappen doen is een regelmatige activiteit. Het beeldje van Jan Jaap met de  bijpassend gedicht  ‘Van de molen’ van Lévi Weemoedt past daar wel bij als afsluiting van deze blog. 

zondag 18 augustus 2013

Videoclip

Vanochtend zijn we naar Verteillac gereden rond koffietijd. Verteillac is een gezellig dorp met verschillende terrassen. Verder een bakker met heerlijk brood en gebak. En er was reden voor gebak. Het is vandaag exact twee jaar geleden dat ik de koop van Les Cotes bezegelde op het terras van café Calice in Verteillac met Johan de vorige eigenaar onder het toeziend oog van Wim. Er is in de afgelopen twee jaar veel veranderd op Les Cotes. Even opsommen: dak vernieuwd om lekkage te voorkomen, afwatering rond huis om lekkage door muur te voorkomen, het gasten verblijf helemaal opgeknapt, vernieuwde elektra, nieuwe badkamer, woonkamer en slaapkamer opnieuw geschilderd en ingericht, nieuwe kozijnen met dubbelglas in hoofdhuis, hard houten vlonder terras rond zwembad, vernieuwing zwembad pomp en filterhuis, tuinaanleg bij gastenverblijf en zwembad, een eigen videostudio op eerste etage, wifi en niet te vergeten het opruimen. Op een dag als vandaag is het dan ook goed om nog eens al diegenen die dit mogelijk gemaakt hebben te bedanken. Dank dank en nogmaals dank. Ik geniet met volle teugen van de Winkle van Sinkelmooie locatie en het leven hier. Dus in Verteillac naar de bakker voor lekkere gebakjes. En daarna koffie op het terras van café Le Calice met uitzicht op de Winkel van Sinkel in Verteillac. Een winkel waar je letterlijk van alles kunt krijgen naast de gewone supermarkt boodschappen. Fornuizen, TV toestellen, wasmachines maar ook schroefjes, poten en pannen. Noem maar op en ze hebben het.
In de middag ben ik bezig geweest met video opnamen van Jasper en Marlieke. Ik gaf al aan in een van Jasper en Marliekemijn eerder blogs dat zij muzikale talenten zijn. Beide hebben een conservatorium opleiding achter de rug. Jasper speelt drums en gitaar en is afgestudeerd op muziek productie. Marlieke zingt en acteert en is afgestudeerd op muziektheater. Onlangs vervulde ze haar eerste rol in TV commercial voor Startpagina. Voor mij wilden ze allebei meedoen in een clip voor Les Cotes. De ruwe opnamen zijn nu gemaakt en de komende dagen zal ik de montage afronden. Dus nog ff wachten bloglezers. Maar Marlieke kunnen jullie nu al zien in de bijdegrondse rol van onderstaande commercial.

zaterdag 17 augustus 2013

Bellen blazen

Enige dagen geleden was Jasper jarig en naast zijn cadeau van een rugzak Jasper en Marlieke bellen blazenhad Joosje ook voor Jasper en Marlieke een bellenblaas gekocht. Het blijft een mooi gezicht om de zeepsop bellen groot en klein vanaf de veranda over het weidse landschap te zien verdwijnen. Dus nog foto als herinnering aan dit vermaak. Gisteren ook een bezoek gebracht aan de vrijdagmarkt van Riberac. Zoals gebruikelijk blijft het lastig om een parkeerplek te vinden tenzij je zeer vroeg erop uitgaat. Begonnen met koffie op het terras van café du Palais en daarna slenteren tot je moeie voeten hebt gekregen. Want druk was het er. Vooral op het food gedeelte is het genieten van allerlei lokale gerechten. Een kraam trok dit keer onze bijzonder aandacht. De gedroogde worsten kraam. Droge worsten met verschillende ingrediënten en smaken. Vier worsten (noot, armagnac, vijg en wildzwijn) hebben we er gekocht. Ook nog wat stukken kaas gekocht. Tijdens lunch op Les Cotes werd een smaaktest gedaan door Joosje en Jasper. Joosje herkende blindelings de smaken van alle droge worsten. Uiteraard zijn er op deze markt de nodige straat muzikanten te vinden. Bijzonder vond ik het optreden van een jonge zanger en gitaarspeler met een zigeunerachtig uiterlijk. Hieronder een korte vertolking van Marina. 

vrijdag 16 augustus 2013

Food en Film

Het nieuwste concept Food en Film ® , misschien maar registreren als trademark, werd gisterenavond een beetje getest op Les Cotes. Het food Tia grill kipgedeelte bestond uit een gegrilde kip in de oven. Voor de eerste keer werd de oven gebruikt om een hele kip aan het spit te grillen. Kip was gemarineerd in olijfolie, ketjap, citroensap, kerrie, peper en harissa. Tia zat eerste rang om het grillen te aanschouwen. Jammer dat er zo’n deurtje voorzat vond Tia eigenlijk. Na het Food gedeelte gingen we over naar het Film gedeelte. Het terrein voor Les Cotes werd omgetoverd tot open lucht cinema. Het vierkoppige publiek kon eerste rang gang gaan zitten. Geen nekloge maar op ruime afstand van het doek. De videobeamer stond gekoppeld aan de laptopbios met daarop de film Dangerous Liaisons. Het geluid liep via de bouwradio. Het beeld met een diagonaal van ongeveer 12 meter werd op de muur van het huis geprojecteerd. Tia was uiteraard ook nieuwsgierig wat er allemaal gaande was. Nespresso werd geserveerd. En dekens lagen voorhanden indien het kouder zou worden.  En toen kon de film Dangerous Liaisons uit 1988 van Stephan CoverFrears met Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer in de hoofdrollen. Schitterende muziek en een film vol met intriges. Ik heb deze film nu al velen malen gezien maar het blijft een topper. Ook is de karakteristieke uitspraak in de film ‘Its beyond my control’ nogal eens door mij gebruikt in EU project bijeenkomsten als het niet helemaal liep zoals het zou moeten. Maar deze avond hadden we alles onder controle en  brachten we een paar uurtjes door met kijken naar de film onder een mooie sterrenhemel. Het Food en Film ® concept werkt. Nu nog eens nadenken hoe we dit verder uit kunnen werken voor een hangar activiteit in 2014?
 

 

donderdag 15 augustus 2013

Zomergasten

Vandaag is het Maria ten Hemelvaart. Niet dat ik daar waarde aan hecht Joosje, Jasper en Marliekemaar voor de Fransen is dat weer een vrije dag. Dat is meteen te merken bij de bakker. Ik was nog net op tijd om voor mijn zomergasten Joosje, Jasper (zoon van Joosje) en Marlieke (vriendin van Jasper) een croissant en een pain chocola te bemachtigen. Verder lekker een ‘baguette ordinair’ en een ‘pain sesam’.  En twee taartjes met vruchten voor bij de koffie. Tia is vaak mijn maatje in de auto als we naar de bakker gaan. Het leven is goed op Les Cotes. Opstaan terwijl de zon net weer schijnt en uitgebreid ontbijten met de super weidse blik over het glooiend landschap. Mijn zomergasten Jasper en Marlieke Keuken Jasper Marlieke3zijn muzikale en culinaire creatievelingen. Marlieke en Jasper maakten er gisteren een culinair festijn van. Op de veranda kon je de heerlijk geuren al ontdekken terwijl zij in de keuken aan het koken waren. Uiteraard kregen ze supervisie van Tia die er volop met haar neus bovenop zat. Het voorgerecht bestond uit artichoceen artisjok van topkwaliteit. De onderkant van de blaadjes waren heerlijk zacht-stevig en van rijke smaak. Daarbij een heerlijke eigen gemaakte mayonaise om in te dippen. Het hoofdgerecht bestond uit vlees (eend fillet met pruimensaus) en vis (St Jacobs schelpen en stukjes kabeljauw). Daarbij een heerlijkemijn bord salade vol met verrassingen. Dus mijn bord was rijkelijk gevuld (zie foto). En als afronding een drijvend eiland (Ile flottante) en een nespresso. Riesling als smaakvolle vette wijn erbij. Daarna een cultureel moment in de ondergrondse kerk van Aubeterre sur Dronne. Een trio genaamd Abel bracht een scala van oude Arabische getinte liedjes ten gehore. Niet helemaal mijn stijl maar het was een belevenis om het mee te maken. En videootje hieronder van hun optreden met aan het eind een liedje voor de hond van Jan en Arienne :).

 

zondag 11 augustus 2013

Verjaardag

Eergisteren was Jan Teske sr jarig en dat hebben we (Jan, Arienne en ik) gevierd. Na mijn overnachting op de camping in La Roche Canillac waar Postbodemen nog echte hurk toiletten heeft (gaat het zien, gaat het zien!) arriveerde ik rond negen uur bij hun huis. En net toen ik de handrem op de camper aantrok zwaaide de deur open. De jarige Jan sr kwam met enigszins slaperig hoofd te voorschijn. Na een gezamenlijk ontbijt was het tijd voor koffie met gebak en bijkletsen wat ons heden ten dage bezighoudt. En dat is niets niks! En daar meldde Tia en Donnade postbode zich al in haar kanarie gele autootje en overhandigde de nodige verjaardagskaarten al hangend in het raam van een half openstaande portier. De twee honden Tia en Donna hadden al weer kennis gemaakt en na wat heen en weer rennen genoten ze ook zichtbaar van de rust en ruimte. Dit keer geen vergezichten Tineke en Wim. Maar wel van de zon die af en toe doorkwam. Jan deed nog wat klusjes in het en om het huis en aan mijn camper (schroefje badkamer deur, ophangsysteem keuken kastje en scheurtje hoofdstuk buitenkant). Waarvoor mijn dank. Het werd tijd om te gaan naar de Sculptuur Biënnale in Marc la Tour . Dit dorp staat bekend om zijn beeldhouw kunstenaars. En bij binnenkomst in het dorp kon men het geratel van steenboren en de daar bijbehorende stofwolken al waarnemen. Ik vraag me of beeldhouwer wel een gezond beroep als je ziet dat men gasmaskers aan het werk is. Mexicaanse beeldhouwers stonden centraal. En over kunst(smaken) valt niet te twisten bleek wel tijdens de rondgang. Voor mij was het de gelegenheid om maar eens mijn Gopro camera te testen. Handig cameraatje in pocket formaat vooral in trek bij skiërs, mountainbikers, motoracers en andere zeer actie gerichte sporten. Beeldhouwen valt niet in die categorie van sporten. Maar zeker de moeite waard voor een test. Hieronder het resultaat.

De avond sloten we af in een lokale AProostuberge ‘Le Tacot’ in Espagnac. De hittepetit in de bediening zoals Arienne haar omschreef bracht de kaart en na de aperitiefjes hebben we genoeglijk zitten tafelen. Het was genieten van voorgerechten (sardientjes op een gevuld bladerdeegje, gerookte eende filetlapjes) en hoofdgerechten (malse gegrilde biefstuk,jan auto gebakken zeebaars). Uiteraard lekkere toetjes en een proost op Jan sr die 57 jaar jong werd. Veel jonger dan de oldtimer die we zagen staan op de weg naar La Roch Canillac Bas. Als verjaardags kadootje mocht Jan erbij poseren en even wegdromen alsof hij de eigenaar was. Ik was bij dit historisch verjaardags moment aanwezig en deed er verslag van via deze blog.

zaterdag 10 augustus 2013

Finish

De laatste etappe van de restaurant estafette liep anders dan verwacht. Le Pitaud, het lokale restaurant in Palluaud, bleek op de gekozen avond geen diner aanbod te hebben. Jammer maar waar. Het restaurant in chateau Le Mas de Montet in Petit Bersac zat vol. De keuze viel daarom uiteindelijk op het restaurant van Hotel de Perigord in Aubeterre. Fabrice Morel zwaait daar met zijn pollepels de scepter. En hij zwaaide deze avond weer eens goed. Het restaurant zat vol. De ober, die daar al enige rondloopt, wist wederom met zijn nonchalante ietwat komische manier van bedienen ons le laten genieten van de gerechten die we uitgekozen hadden. Het menu geschreven op het schoolbord was vrijwel onleesbaar en daardoor op voorhand al kansloos om gekozen te worden. Josje ging traditie getrouw voor twee voorgerechten. Overigens hadden we allemaal het hetzelfde voorgerecht. Foie gras in drie verschillende vormen. Verse foie gras gebakken en in een broodachtige muffin gepresenteerd. Superbe en water in de  mond lopend. De tweede vorm was al vloeibaar als een zachte romige creme in een glazen potje. Wederom superbe. De derde als meest duifbekende vorm: een koude plak foie gras met enkele fraaie grove korrels zout. Verder een bijna stroopachtige vijgencompote als garnering. Als hoofdgerecht had Jurgen zijn lamsrekkie en ik mijn duif (zie foto). Duif is dood zei Toon Hermans al. En dat gold ook voor deze. De duif was heerlijk bereid en nog steeds sappig van textuur. Na het nuttigen van dessert was ff betalenhet tijd voor het bekende verzoek  l’addition svp! Dat afrekenen had wat voeten in de aarde of misschien beter gezegd handen in de lucht. Afrekenen met verschillende betaalkaarten lukt niet. Hoe hoog de ober het betaal apparaat ook hield in zijn act het was onmogelijk om kontakt te leggen met de server. Uiteindelijk de machine in de openlucht buiten de deur houden lukte buiten betalenhet wel. De fotos zijn het bewijs en daarmee was de finish van de restaurant eet estafette gehaald. Eensluidende conclusie van de estafette eters: Fabrice Morel, Hotel Perigord was de winnaar. Maar elke etappe had zijn charme. Nu gaan we eens beginnen aan de vier dagen op droog brood en water estafette. Kunnen de betaalkaart strippen wat afkoelen en het is ook nog eens goed voor het lichaamsgewicht.
Afgelopen donderdag was het ook de finish van het verblijf van Josje en Jurgen. ‘s Ochtends vroeg (05.30) uit de veren om met de camper weer richting Arnac-Pompadour te rijden om de Volvo op tevertrek halen. Na een kop kofie in een lokale uitspanning werd de bagage zorgvuldig door Jurgen in zijn auto geladen. Jurgen en Josje gingen huiswaarts en ik richting LaRoche Canillac met Tia om daar de verjaardag van Jan te vieren met ….. een uit-etentje. Dus mijn water en brood etappes laten nog even op zich wachten.

woensdag 7 augustus 2013

Restaurant estafette

Inmiddels blijkt dat de reparatie van de auto van Jurgen en Josje niet zo vlot verloopt. De nieuwe dynamo is weliswaar tijdig afgelopen maandag aangekomen maar de monteur is nu met vakantie was het antwoord toen bleek dat het monteren niet was uitgevoerd. En gisteren kreeg Jurgen een wat gestresste werkplaatschef aan de telefoon die er kennelijk helemaal alleen Kantoorvoor stond in de garage. De verwachting is nu dat de auto einde van de woensdag gereed zal zijn. Cross your fingers! Maar we zitten niet bij de pakken neer. Inmiddels is mijn werktafel in de woonkamer omgedoopt tot de Franse dependance van Slateboard waar we met zijn drieen achter onze laptop zitten te ‘werken’ afgewisseld met gezellig ontbijten, bakkie doen met koek of gebak, genieten van rust, ruimte en vergezichten en af en toe een plons in het zwembad doen ter verkoeling en de vermaak. Verder het nodige video gebeuren als gemeenschappelijke factor tussen Jurgen en mij. En Tia is ook goeie maatjes met de gasten.
We zijn aan onze restaurant estafette begonnen. Afgelopen zondag was het startschot bij LaTaverne in Aubeterre. Het was er prima toeven en het smaakte heerlijk. Ik zal jullie alle details besparen maar de kip-curry met rijst en groente als hoofdgerecht buiten de kaart om was prima. Het estafette stokje werd overgedragen naar een uit etentje in Hotel de la France op het pleintje in Aubeterre. De nieuwe uitbaters hadden een vol terras. Naast het gebruikelijke vriendelijke personeel in de bediening nam nu een wat gestresste dame onze bestelling op. Na enige tijd kwam ze de bestelling nog eens verifieren. Ook namen we waar dat ze regelmatig liep te zoeken Bedieningwaar ze welke borden aan welke tafel moest uitserveren. Later bleek het de keukenchef en medepachter te zijn die nu inviel in de bediening. Een collega was uitgevallen vanwege verstuikte enkel, Het eten was er overigens prima. Niets op aan te merken maar het duurde dit keer allemaal iets te lang. De Engelse bartender liet ons echter genieten van zijn vrolijke stijl van bediening, kleding (zie foto) en communicatie. En zo werd het toch nog een gezellige late avond . Voor de derde estafette etappe werd een bezoek gebracht aan Le Citronnier in Riberac. Na de attente ontvangst konden we neerstrijken aan een tafeltje op het buitenterras. Josje ging weer voor twee tonijnheerlijke voorgerechten. Eerst voor gerookte zalm clafotis en daarna voor St. Jacobs schelpen met chorizo als spiesjes. Jurgen en ik storten ons na een voorgerecht op de gegrilde tonijn. De tonijn was prima a point toebereid en van goede kwaliteit. De aardappelpartjes in de schil mochten er ook zijn. Vlak voor het dessert brak onverwachts het onweer los. In een Titanic achtige aanpak werden de zonneschermen en parasols neergelaten en konden de gasten wat ingedikt verder aan hun maaltijd. De laatste ronde staat ons morgen te wachten met een bezoek aan een recent geopend lokaal restaurant Le Pitaud (mei 2013) in Palluaud. Het is een door de gemeente gestaureerd pand waar men een winkeltje en restaurant in heeft ondergebracht. Op die manier hoopt men een bijdrage te leveren aan de leefbaarheid in het kleine dorp. In een van de volgende blogs lezen jullie nog wel hoe de finish was Jurgen en Josjevan deze estafette. Het zal ongetwijfeld een nieuw record zijn dat viermaal op een rij uit eten gaan in zo’n gezellig team. Josje en Jurgen zouden bijna de ellende van de tijdrovende reparatie van hun defecte Volvo vergeten zeker bij zo’n prima glas Bordeaux wijn van het wijnhuis Andre Lurton. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
En ter afsluiting hier al vast een videodessert. Een kort filmpje gemaakt door Jurgen met iPhone en gemonteerd op de muziek van een lokale artiest tijdens de zondagsmarkt in Aubeterre.

zaterdag 3 augustus 2013

Air Pillac

Vandaag is de vliegtuig maatschappij Air Pillac met een rechtstreekse vlucht vanaf Les Cotes gestart. Een eerste proefvlucht met de Drone is geslaagd. Het was voor mij een experiment om te vliegen met de Drone en voor Jurgen om te experimenteren met de GoPro camera. De video montage van de GoPro beelden en nu ook de beelden vanuit de Drone kunnen jullie hieronder bekijken met dank aan de maker van de film Jurgen van Slateboard. Het is weer een toppertje geworden.
Jurgen is samen met Josje hier sinds vrijdagavond. Aanvankelijk lag het in de bedoeling in de loop van de middag aan te komen. Maar ze kregen onderweg pech met hun Volvo. Een kapotte dynamo zorgde ervoor dat ze net buiten Arnac-Pompadour tot stilstaand kwamen in de brandende zon. Na inschakelen van de ANWB wegenwacht en werd hun auto na twee uur wachten weggesleept. Het benodigde onderdeel kon uiteraard niet meer geleverd worden op vrijdag. Ik heb vervolgens Josje en Jurgen met hun volledige bepakking met mijn Fiat Doblo opgehaald. En na twee keer een lange rit van 2 * 120 km over landwegen van Pillac naar Arnac Pomadour en vica versa (dank aan de Tom Tom) konden we net voor het Joop en Pierrelosbarsten van het onweer in Pillac nog een wijntje en stokbroodje kaas nuttigen. Alles uiteraard onder de toeziende blik van Pierre. Ik heb nog maar eens een foto gemaakt van Pierre en mij. Zonder mezelf ervan bewust te zijn is er wel gelijkenis tussen het aardappelhoofd van Pierre en mijn blik. De gelijkenis berust op toeval want in werkelijkheid zie ik er natuurlijk veel knapper uit :). Koren
Ik heb ook de cover foto van mijn blog maar eens aangepast. De nieuwe cover toont een bewerkt korenveld met daarop de rollen gelukkig niet verpakt in het witte landbouw plastic. Het korenveld ligt tussen Aubeterre en Riberac. De foto gemaakt door Joosje is zeer fraai van kleur en compositie en geeft precies weer hoe het landschap er nu uitziet op sommige plekken hier in de Charente.