Moeilijke keuze

Wat gaan we doen? Zonnebaden de komende dagen bij de volgende verwachte temperaturen voor Pillac?Of het zwembad in waarvan de watertemperatuur rond 25C is? Of in de camper maar danwel met de airco op 20C?

Op reis

Gisteren even op en neer naar Oslo met SAS om Tia op te halen. Ze zat samen met Gunn Berit en Herman al te wachten op het grasveld buiten het SAS hotel naast het vliegveld Gardemoen. Zoals gebruikelijk moest Tia wat wennen dat Gunn Berit weg was en ik voor de komende maanden voor haar zal zorgen. Na nog wat tijd op het bankje in de zon doorgebracht te hebben was het tijdstip daar om in te checken. Puhh wat was het druk op Gardemoen. Veel vakantiegangers op weg naar hun vakantiebestemming.. Bijna geen stoel vrij in de grote vertrekhal. Eenmaal op Schiphol aangekomen trok Tia me in hoog tempo door de hallen van Schiphol. En rond een een of acht waren we in het Beijersche. Vanochtend was het zover voor Joosje om haar nieuwe Batavus e-bike op te halen. Met allernieuwste intelligente aandrijvings systeem NuVinci Harmony. Voor het eerst een continu variabele schakelsysteem waarbij je de mogelijkheid hebt om naadloos automatisch of handmatig te schakelen. In de schitterende winkel van 12Go Biking in Moordrecht nog wat accessoires (tassen, extra slot en Garmin fietscomputer) uitgezocht. Prima bediening, vakkundig jong team. Na uitleg van alle toeters en bellen op de fiets werd nog een testritje gemaakt. Hierna kon full speed de tocht der tochten naar het Beijersche ondernomen worden. En dan in de toekomst de fietsplannen naar Pillac, Rome, Hongarije etc ten uitvoer brengen want de Garmin fietscomputer bevat alle routes in heel Europa.

ZomerZondag

Nou echt zomer was het gisteren niet. Onderweg naar Rotterdam waar het kleinschalig muziekfestival werd gehouden trokken donkere wolken samen. Bij de aanvang moest het weinige publiek nog wat schuilen. Maar gaandeweg stroomde er minder regen maar meer publiek toe. Het park bij de Euromast leende zich uitstekend voor dit festival waar Rivers, Pistoleros de la Paz en Red Herring optraden. Alle drie groepen met verschillende muziek stijlen. Rivers met country pop. Pistoleros de la Paz maakt er een dolle boel van met vrolijke Spaanse muziek. De zanger was een echte entertainer. En menigeen uit het publiek danste er op los. Ook de kinderen lieten zich niet onbetuigd in het dansen. Afsluiting met Red Herring met folk. Het blijft altijd een leuk gezicht om een slanke jonge vrouw op zo’n grote contrabas te zien spelen. Ook was er de Wenkbrauwerij. Een tweetal artiesten in een bemande en bevrouwde informatiezuil waar je informatie op maat kon krijgen. Jij maakte een keuze en zij gingen voor je aan de slag met grote precisie en vakmanschap. Of de informatie heel accuraat en verhelderend zou zijn kon men niet beloven. Een voorstelling waarbij geen wenkbrauw onbewogen bleef. Er was een speeltuin van oude gebruikte voorwerpen. Omgetoverd tot prachtige behendigheidsspelen. De aanwezige kinderen genoten er volop van. Uiteraard was er koffie, stroopwafels, pannekoeken, ijsjes etc te krijgen. Kortom het was er ouderwets gezellig en het matige weer kon de muziek en danspret niet drukken. In tegendeel sommigen gingen helemaal uit hun dak. Hieronder een video impressie van de 21 juni ZomerZondag. Er volgen er nog twee. Voor meer informatie klik hier.

Haagsche kringen

Gisteren begaf ik me in Haagsche kringen. Niet dat ik Rutte heb gesproken of dat ik op het Binnenhof heb lopen te demonstreren tegen weet ik wat. Nee, twee bezoeken aan musea en de opening van de expositie in de Haagsche Kunstkring stonden op het programma. Vrij impulsief besloten we om de foto tentoonstellingen van Anton Corbijn te bezoeken. Achteraf realiseerden we ons dat het een van de laatste dagen was van de tentoonstellingen. In het Haags fotomuseum was de overzichtexpositie van het fotowerk door Corbijn van popsterren. Indrukwekkend hoeveelheid foto’s van de grootste popartiesten. Dus een selfie maar gemaakt om eindelijk eens met de Rolling Stones op de foto te staan. Maar de expositie in Haags Gemeente museum getiteld Hollands Deep met zijn foto’s als kunst was nog indrukwekkender. Niet vanwege de omvang maar het was duidelijk kunst. Fraai om de ontwikkelingen in zijn werk te zien. Klasse expositie. Hieronder nog een korte videoimpressie.

   

Daarna zijn we getogen naar de Haagse Kunstkring. Door een niet nader te noemen kunstenaar waren we ‘’uitgenodigd’’ om de opening bij te wonen. Er waren veel bezoekers en kunstenaars aanwezig. Het getoonde werk was aardig om te bekijken maar schokkend  vernieuwend was het niet. Ook van deze happening een korte video. 

Na onze Haagse zaken gingen we terug naar de polder. Met een stop in de Nieuwe Polderkeuken in Stolwijk. Dit restaurant was door een aantal kenissen aanbevolen. En het ligt eigenlijk op steenworp afstand van het Beijersche. We troffen het. Nog net een tafeltje beschikbaar. In een mooi interieur deed een jong team zijn uiterste best om de mooie gerechten te presenteren. Bovenal waren de uitgekozen voorgerecht (Langoustines en meloen) en hoofdgerechten (polderkalf danwel coquilles) een streling voor oog en mond. Helaas de bediening liet nogal wat steekjes vallen. Men was kennelijk heel erg ingesteld op het bedienen van 3-7 gangen diners. Wij weken af door a la Carte te eten. Voor mijn uitgebreide mening zie Tripadvisor. Aan het eind van ons diner nog een gesprek met de Chefkok. Zeer attent gebaar en ik heb respect voor zo’n jonge ondernemer die een dergelijk restaurant aan het opbouwen is. Onthoud de gezelligheid en vergeet de vlekken.

Correcties

Afgelopen dagen voor mijn vertrek naar Nederland heb ik me intensief beziggehouden met het van commentaar voorzien van een wetenschappelijk publicatie. Leuke resultaten van fraai onderzoek over het ontstaan van geuren in twee soorten oesters. Het is ook best wel een lastige opgave om een goed doorwrochte publicatie te schrijven in het Engels. Letterlijk een paar minuten voor mijn vertrek zag ik een bekende auto op de weg voorlangs rijden en mijn pad opdraaien. Wim en Tineke, voor een korte periode aanwezig op hun voormalige camping Le Portrait, kwamen nog weer eens langs. Leuk om elkaar na een jaar weer te ontmoeten. Onder het genot van wat nespresso’s werden de laatse nieuwtjes uitgewisseld. Hun prachtige camping, op dit moment wat overwoekerd met lang gras staat nog steeds te koop. Hopelijk komt er toch snel een koper die de camping poorten weer openzet. En zo vertrok ik uiteindelijk in het begin middag om in twee dagen via Rouen naar Nederland te komen. Even na Rouen de Campercontact App aangezet en floep twee aanbevelingen voor prachtige camper plekken. Mijn keuze viel op Grigneuseville. Een particulier heeft zo’n 10 prachtige plekken ingericht. Ik had een fraai uitzicht op het weiland voor het huis van de eigenaar. Drie paarden graasden erop en het veulen was aan het spelen met een van de oudere paarden. En zo kon ik bij het ondergaan van de zon mijn camperbed opzoeken voor een welverdiende nachtrust.

De werkelijkheid is anders

Inmiddels is de foto van Angela Merkel en Barack Obama tijdens hun onder onsje bij een bank tijdens de G7 summit wereldberoemd. De foto leent zich onbedoeld door de fotograaf als bron voor opmerkingen en photoshoppen. Kijk maar een op deze link. Ook ik voelde me geinspireerd om mijn opgebouwde ervaring met verschillende Adobe software pakketten (Photoshop, After Effects en Premiere)  en Cinema 4D in de praktijk te brengen. Het maken van de animatie heeft toch wat uurtjes gekost vooral om in de 2D foto een 3D animatie te brengen. Maar uiteindelijk gelukt. Niets alles is perfect maar voor een beginner ben ik er best tevreden mee. Inmiddels heb ik de animatie video geupload op Youtube. Verder wat promotie gedaan via Facebook en links op een aantal websites. En inderdaad het aantal views is al behoorlijk na zo 18 uur. Hieronder kun je de video ook bekijken.

Ik heb me in het verleden al eens meer verwonderd over ontwerpen van verpakkingen. Ik voeg aan mijn serie er maar weer eens eentje aan toe. De potjes van de kruidenkaas Tartare, ail & fines herbes. De potjes staan verticaal in de schappen en ogen best groot door de nadrukkelijk aanwezige groene buitenrand. Als je echter de zijkant en onderkant bekijkt valt het op dat de diameter van de bodem nog maar zo’n 70% is van de bovenkant. Verder nog een ziel in de bodem. Kortom je wordt gefopt over de omvang van de inhoud. Ook als je nog eens realiseert dat het potje na openen en verwijderen van een aluminium sluiting nog maar gedeeltelijk is gevuld. Maar eerlijk is eerlijk het stond ook al op de voorkant: “Le Petit Pot 80g”. Dus wat zeur ik nou. De werkelijkheid is gewoon anders.

Gala concert

Gisterenavond was in Chalais het gala concert van het 7de festival van het internationale kamermuziek in de Charente. Helaas was er een paar uur ervoor het openings concert in Riberac van het jaarlijkse Ton Koopman barokfestival. Beide concerten hadden in tijd een overlap met elkaar. Dus aan mij de moeilijke keuze. Maar ja, ik had eigenlijk geen keuze want ik had al een kaartje voor het kamermuziek concert. In de kerk van Chalais waren er extra stoelen bijgeplaatst vanwege de grote belangstelling. Ik was gelukkig ruim op tijd om een plaatsje in het gangpad te vinden. Achteraf niet zo’n heel gelukkige keuze vanwege twee statieven in het zelfde gangpad van collega filmers. Dus het was wat lastig om echt mooie video opnamen te maken. Het orkest bestaande uit 13 musici met viool, altviool, cello en contrabas. De aanwezigheid van de contrabas vond ik een extra dimensie geven aan de gespeelde werken door het ondersteunde stuwende basritme. Helaas kon ik de contrabassist vanuit mijn positie niet goed filmen. Men speelde werk van Peter Warlock, Benjamin Britten, David Stock, Serguei Prokofiev en Dmitri Chostakovitch. De enige nog levende componist David Stock was aanwezig en gaf een korte toelichting op zijn werk. Zijn compositie werd nu voor het eerst in Europa uitgevoerd door contact met de organisatoren van het festival. Hieruit bleek ook weer hoe goed de familie Shaw en in het bijzonder Nathalie Shaw hun internationale contacten hebben. Het werd me ook duidelijk dat Nathalie (de violiste in de groene avondjurk in de video) het orkest ‘dirigeerde’. De pauze in het programma werd door iedereen gebruikt om buiten weer zuurstof te happen. Het was een warme zwoele dag geweest. Na het concert werd in de kloostertuin champagne en wat kleine snacks geserveerd. Of zoals de Fransen dat in die kringen noemen canapé. De kloostertuin deed nu ook sprookjesachtig aan door de verlichting van de kerktoren aan de achterzijde en de kloostergangen. Zeer sfeervol. En zo werd het kwalitatief hoogstaande festival op feestelijke wijze afgesloten. Jullie kunnen nog even nagenieten van enkele gedeelten van het concert van voor de pauze. Na de pauze was bij mij de puf er een beetje uit om nog te filmen in een wat benauwde en volle kerk.

Pech

Vandaag liep ik vol verwachting naar de toetjesvitrine bij de superMarche LeClercq in Riberac. Ik was erop uit om Bio fromage blanc met vanillesmaak te kopen. Een heerlijk product met relatief weinig suiker en biologische geproduceerd what ever that may mean. Alles is tegenwoordig bio, zelfs mijn sokken. En jullie weten vast wel hoe de schappen er met melkproudcten uitzien in Frankrijk bij de super Marche. Supergroot met super veel keuze. Zoeken en zoeken. En dan ja:Maar ja, je kunt niet alles hebben. Verder vond ik wel weer mijn favoriete Magnum after-dinner ijsjes. Dus daar heb ik wel een doos van ingeslagen. Ik kon ze gelukkig nog bevroren thuis brengen want het is erg warm dezer dagen. Tot 35C aan toe. Ik haalde dan ook weer opgelucht adem toen de vijf uur durende stroomstoring gisteren in Pillac regio voorbij was. Gisterenavond weer een plenaire vergadering van genootschap Le Cafe Pluche. Centraal stond de website in opbouw en keuze van het logo voor de club. Inmiddels ziijn door twee personen logo’s ontworpen en hadden we keuze uit zo’n 10 ontwerpen. Pech maar de vergadering besloot om nog twee personen een kans te geven om ontwerpen in te dienen ondanks eerder besluitvorming over sluitingstermijn. Ze zijn er sterk in om onderweg de spelregels aan te passen. Gevolg, alles gaat weer langer duren. Ik stoor me er maar niet meer aan. Gisteren op de terug van Montmoreau liep onverwachts vanuit een zijweg een paard de weg op. Kennelijk losgebroken of misschien weggelopen uit de gang bij buurvrouw Jansen. Het was een levensgevaarlijke situatie omdat op deze weg vaak (vracht)autos behoorlijk hard rijden. Politie gebeld via 112. Nou daar moet je het niet van hebben voordat je de juiste persoon de lijn hebt. Gelukkig dook het paard de oprijlijn op van een aantal huizen. Het paard liep in draf door de tuinen. Eindelijk vrij. Inmiddels had de eigenaar boer zich gemeld met een aantal andere paardenfluisteraars. Het paard ontsnapte weer en ging bij de buren in de tuin nog wat ronddarren. Uiteindelijk kon men het paard vangen. Avontuur over, pech voor het paard en ik had weer iets om op mijn blog te schrijven. Win win situatie.

Top musici

Eindelijk is het me dan gelukt om een concert te bezoeken in het kader van het jaarlijks internationaal festival van kamermuziek in de Charente. Mijn Duitse kenissen Martina en Michael uit St. Severin zijn enthousiaste supporters van dit festival. En ze hebben al een aantal jaren geprobeerd me over te halen voor een bezoek. Nu was het eindelijk zover. Het festival, inmiddels voor de 7de maal, wordt georganiseerd door de familie Shaw (Nathalie, Julian and Jacob). Zij vormen een familie trio, elk met hun eigen internationale muzikale carriere, en trekken met het festival internationaal beroemde musici aan. In een periode van een maand geven ze in de weekenden hun optredens in de St Martial Eglise in Chalais. Ook de locatie is bijzonder fraai. Naast de kerk ligt een kloostertuin die na het concert gebruikt wordt als ontmoetings en receptie locatie. Aanvankelijk kreeg de familie Shaw weinig steun van Chalais en de overheid uit de Charente. Maar inmiddels is er volop steun en staat ook de middenstand met kleine kraampjes  met kaas, koek, Pineau de Charente op de binnentuin van het klooster. Het concert van afgelopen zondag was bijzonder. Bij de opening speelde de cellist Jacob Shaw een werk ter nagedachtenis van Hilary Hopwood een vorig jaar overleden celliste, die ook aan vorige festivals had deelgenomen neem ik aan. Ik vond het indrukwekkend hoe Jacob speelde. Hieronder de video van zijn prestatie.
In de zomer zal van hem ook een eerste CD verschijnen. Het is een cellist volgens experts om te blijven volgen. Dat kan door naar zijn website, die nog in ontwikkeling is, te gaan. In het concert speelde men werk van Mozart en Brahms voor 2 violen, 2 altviolen en een cello. De muzikanten waren Nathalie Shaw, Janusz Wawrowski (viool), Julian Shaw, Dmitri Golovanov (altviool), Jacob Shaw (cello). Het was een genot om naar te luisteren en te kijken. Alles zeer professioneel en je kon aan de gezichten zien van de muzikanten dat ze zelf ook zichtbaar genoten. De kerk zat behoorlijk vol met bezoekers en vrienden van het festival. Ik heb meteen maar een kaartje gekocht voor het slotconcert van aanstaande zaterdag met aansluitend een champagne receptie. Uiteraard heb ik nu wat video opnamen gemaakt. Maar alles vanaf een vaste positie omdat ik het concert niet teveel wilde verstoren door heen en weer te lopen. Ook nog wat videoshots van voor en na het concert om zo ook wat van de ambiance weer te geven. Ik hoop dat jullie er ook van genieten.

Zwart en wit

De vrijwilligers van Chateaux de la Mercerie vormen een enthousiaste groep die nu reeds allerlei activiteiten in het kasteel organiseren ondanks dat het kasteel nog verre van gerenoveerd is. Afgelopen zaterdagavond stond er een concert van twee zangkoren op het programma. Val"Echelle, gekleed

in stemmig zwart en afkomstig uit Garat gelegen in de buurt van het kasteel. En een koor uit de Loire (Don qui chante), gekleed in vrolijk blauw en wit. Ik kon een kort interview houden met de president van het koor uit Garat. Hij vertelde dat het een soort jaarlijks uitwisselingsprogramma tussen beide clubs is. Men opende het concert in gemengde zwart-wit bezetting. En daarna gaf wit hun repertoire ten gehore. Zwart ging er daarna tegen aan. Opvallend is dat beide zangkoren weinig mannelijke leden telt. Ik vond het optreden van zwart wat krachtiger en voller van klank. Maar bij beide groepen straalde het enthousiasme in zingen er van af. In de pauze kon men crepes met suiker kopen. De crepes werden terplekke op een vierpits gastoestel gebakken. Uiteraard moest je wel ff wachten omdat de belangstelling groot was voor deze lekkernij. De opbrengst

van de crepe verkoop gaat in de pot voor het vrijwilligers werk van het chateaux. En die kunnen best nog wel wat centen gebruiken. Aan eind van deze blog een samenvatting van het concert. Vandaag 1 Juni is het altijd een bijzondere dag. Het was de verjaardag van mijn broer Wout die 74 geworden zou zijn. Helaas het heeft niet zo mogen zijn. Hij was voor mij toen ik kind was altijd de grote broer. We verschilden op de dag af precies 7,5 jaar in leeftijd. Ik vond weer een oude zwart-wit foto van ons samen ruim 60 jaar geleden. Let ook op de pofbroek en de lange sokken met motief die mijn broer aan had. Waar de foto genomen is weet ik niet meer. Niet belangrijk. De herinnering wel.