Tour d’Ukuladies

Afgelopen donderdag arriveerde ook Suus de nummer drie van de Ukuladies. De Ukuladies hadden de dag ervoor opgetreden op een bruiloft in Montbron. Daar werd ook voor hen nog een optreden in een lokaal cafe

geregeld. Rond elf uur 's avonds kwamen ze vermoeid maar tevreden aan op Les Cotes. De volgende dag begon de ‘tour’ hier in het gebied. Startpunt was de vrijdagmarkt in Riberac. Na de koffie bij Cafe du Palais werden de eerste klanken uitgestrooid over het publiek. Er werd gretig klein- en papiergeld in het broodmandje gedaan als waardering voor hun zang en spel. Hierna werd het concert voortgezet op een andere plek op de markt. Ook daar trok hun optreden het nodige bekijks. Geld rolde weer in het broodmandje. Na een extra nodige koffiestop nog een laatste optreden bij het scheiden van de markt. We konden tevreden naar huis. Na enkele uren al weer richting Verteillac waar een avondmarkt was. De Ukuladies kozen de droge fontein bij het oorlogsmonument als hun podium plek. Ook daar weer de nodige aandacht van het luisterende publiek. Rond 20.00 was het tijd om een gezamenlijke maaltijd te genieten bij restaurant Le Vertical. Na het diner nog een laatste optreden in de fontein. Tot slot nog een korte jamsessie met een ukulele speler uit Riberac. Vermoeid naar huis. Hieronder een video van een lied gezongen vanuit de fontein.

Zaterdag al weer vroeg uit de veren om het marktje in Villebois de la Valette eer aan te doen. Tussen het verkoopunt van oesters en van groente werd hun repertoire ten gehore te brengen. Enkele mensen van het publiek waren al vaste gast. Ze hadden tot nu alle optredens toevallig bijgewoond. De liedjes van Ukuladies klonken prachtig in de eeuwenoude markthal. Ook werden we uitgenodigd om een oester mee te knabbelen. Jennifer schraapte haar moed bij elkaar. En  floep weg was de oester. ‘s Avonds werden we op de thuisbasis  aangenaam verrast door een Ukuladies BBQ met artisjok, salade, zalm en lamsvlees waarbij uiteraard ook de wijn rijkelijk vloeide. En nu zondag. De gezellige toeristische markt van Aubeterre was de afsluiting van hun tour. Ditmaal met de mobiele versterker. Het blijft ook een genot om te zien hoeveel kinderen genieten van de muziek. En de kinderen vinden het maar wat leuk om de muntjes in het broodmandje te gooien. Na twee setjes spelen voor het rijkelijke aanwezige publiek ging de stekker eruit. Hieronder video impressie van optreden in Aubeterre.

Twee van de drie

Marlieke en Jennifer, twee van de drie leden van het Ukuladies trio zijn de afgelopen dagen op bezoek geweest. Gisteren zijn ze voor een aantal dagen weer vertrokken om op te treden bij een bruiloft in Montbron. Een stadje dat zo’n klein uurtje hier vandaan ligt. Marlieke en Jennifer hebben samen vertoefd in de camper die geparkeerd stond tussen de bomen en struiken vlakbij het zwembad. De twee vrolijke jonge vrouwen hebben zich best vermaakt. En wij vonden het ook heel gezellig. Het was vanaf het eerste moment heel ontspannen. Ze hebben lekker geluierd, gelezen en gezwommen. En uiteraard hebben we gezamenlijk gegeten op de veranda en van de wijn genoten. Ook een bezoek aan restaurant Le Pitaud stond op het programma. Heerlijk buiten genoten van de kookkunsten van Cedric, de chef-kok van het restaurant. Op de fotos een drietal verschillende voorgerechten die we gekozen hadden. Over een paar dagen zijn alle drie Ukuladies hier. Dan begint hun Franse tournee op de lokale markten van in ieder geval Riberac en  Aubeterre

Grondig

Ondanks de zomerse temperatuur wordt hier geklust. Joosje heeft haar zinnen gezet op het schilderen van de garage deuren. Ze heeft de deuren eerst grondig onder handen genomen. Daarna grijze grondverf als onderlaag voor een mooie warme kleur blauw. Een eigen mengsel grondverf want de professionele verfzaak net buiten Riberac had slechts witte grondverf. En men kon geen echt grijs maken. Verder heeft Joosje de hangar improvisorisch tot een werkplaats ingericht. Alles is nu fraai opgeruimd. Nu nog wat hout op het kampvuur opstoken, en in de winter het laatste oude hout van de vorige bewoner. De Torro grasmaaier gaat er ook uit. Ofschoon het nu al heerlijk ruim is zal de klap op de vuurpijl zijn om er een betonvloer in te laten leggen in 2017. En dan is het gewoon een mooie ruime praktische open ruimte. Vandaag was Robbie ook weer aan het poetsen in het zwembad zodat de aanstaande gasten er volop in kunnen plonzen. Eind van de week komt Marlieke met een van de leden uit het Ukuladies trio. Het trio bestaat uit drie jonge vrouwen elk met een ukelele. In de aansluitende week komt nummer drie. Ze gaan met hun repertoire wat markten (Riberac, Chalais, Aubeterre) af en uiteraard met de pet rond. Uiteraard ook volop tijd om hier bij zomers weer te relaxen rondom het zwembad.

Hard buffelen

Eind gisterenmiddag kon ik de eerste geluiden horen van het oogsten van het tarwe op de grote akker rondom mijn huis. En inderdaad verscheen na enige minuten de gigantische landbouwmachine. Het leek alsof de machine baantjes veegde. In een rustig gestaag tempo werd de akker geschoren. Tijdens het oogsten wordt de tarwe in aanhangers achter tractoren geblazen. Allemaal heel efficient. Het hele proces duurde tot in de kleine uurtjes. Overigens hebben we er ’s avonds weinig van mee gekregen vanwege het bezoek van een aantal leden van de werkgroep Memoire Locale. Ik had ze uitgenodigd om de montage van het eerste interview met een oud inwoner van Comberanche & Epeluche te bekijken. Vooraf een maaltijd op de veranda buiten. De gasten brachten wijn en bier mee. Joosje had voor stokbrood, pate, en salades gezorgd. Men had er duidelijk trek in en kennelijk niet begrepen dat er ook nog een warm hoofdgerecht was. Maar ook die ovenschotel van gehakt, prei, aardappels en gegratineerde kaas ging er nog vlot in. Daarna de film van 38 minuten bekeken. Men was er tevreden over. Hierna met elkaar een selectie gemaakt uit de beelden van het tweede interview. Nu aan mijn weer de lastige taak om die beelden toe te voegen aan de eerste montage. Er zal zeker nog een derde montageslag moeten plaatsvinden. En de film zal behoorlijk ingekort moeten worden. Anders haken tezijnertijd kijkers af. De derde montage hoop ik te doen met een van de leden omdat mijn Frans ontoereikend. Tevreden maar moe zwaaiden we onze Franse vrienden uit rond half twaalf ‘s avonds.

Markten en zondagsrust

We waren enkele van de weinige bezoekers aan de zondagse zomermarkt van Epeluch die vandag weer voor het eerst van start is gegaan. Een zestal kraampjes (brood, groente, kaas, vlees, wijn en foie gras) stonden opgesteld voor ons toekomstig Cafe Pluche gebouw aan de Dronne. Murielle, de burgemeester van Comberanche & Epeluche nam de honeurs waar van de bakker uit Petit Bersac. Joosje heeft de nodige groente gekocht. Verder een bakkie gedaan op deze unieke vredige locatie. Er was zelfs een zanger met gitaar. Hij begon met een Engelstalige song van Bob Dylan. Meteen erna kreeg hij het verzoek van het Franse publiek om Franse chansons te zingen. Maar hij hield het bij een mooi mengsel van Engelse en Franse liedjes. Hij had ook wel interesse om eens in Cafe Pluche op te treden. Ook op zaterdag hebben we een bezoek gebracht aan een markt. De FestBio markt net buiten Verteillac. Groots aangekondigd. Prima georganiseerd op een mooie buiten locatie. Helaas waren er relatief weinig bioboeren en produkten. Daar waren we snel uitgekeken. Wel namen we via Sebastien, de biokippen boer van Cafe Pluche, een lekker kip mee om vandaag te consumeren. Gisteren avond was het dorpsfeest in Palluaud. Met een speciaal menu van slechts 20 euro konden we terecht in Le Pitaud. Het blijft daar altijd prima eten in een eenvoudige opzet. Daarna nog even buiten in de feesttent rondgehangen en geluisterd naar de Night Shift. Een band van engelse muzikanten die volop covers speelt. Ter afsluiting over de ouderwetse kermis gelopen. Nog een zeer oude draaimolen voor de kinderen en botsautoootjes. Daarnaast nog een schiettent. Gezellig hoor die kneuterigheid. Vandaag is het zeer warm. Gelukkig is het zwembad weer op orde en eind van de middag brengt de klusjesman de motor maaier weer terug.

Pompen of ….

Mijn pogingen om het zwembadwater helder te krijgen door een chloorshock en rondpompen over zandfilter hebben niet zijn gewenste uitwerking gehad. Ook de hulp van zwembadrobot Robbie mocht niet baten. Het water bleef groen van de algen. Om te voorkomen dat ik er nog meer chemicalien in het water zou moeten  gooien heb ik besloten om het geheel leeg te laten pompen door een dompelpomp. Door het kleine debiet van de pomp duurt dat bijna twee dagen. En het laatste bodempje water moet je hozen. Kortom een hondenbaan in de zeer warme zon. Gisteren heb ik die klus afgerond onder het toeziend oog van Tia die op de kant stond. Vandaag gaat er 40 m3 schoon leidingwater in. Het zwembadwater kan daarna opwarmen. Dat zal wel lukken want het is eindelijk hoog zomer geworden. Het wordt langzamerhand traditie om woensdagavond naar ons stamrestaurant Vertical in Verteillac te rijden. De tocht erheen is al een belevenis. Het is een van de mooiste routes in dit gebied. Mooi glooiend en met prachtige vergezichten. Ook het dorpje Bouteilles blijft zeer de moeite waard om door te rijden. Het was gezellig druk op het buiten terras van het restaurant. Ook dit keer weer klonken er zomerse klanken van een zanger-gitarist en zijn maat op electrische sologitaar. Ofschoon het menu er aantrekkelijk uitzag zijn we gegaan voor een gepimpte pizza. Je kunt voor 1 euro per ingredient extra ham, tonijn, etc toe laten voegen. Mijn pizza Espagnol met extra tonijn smaakte prima. Daarbij dronken we een heerlijk rode Perchamant wijn. Joosje nam van mij wat leuke foto’s. Dus dit keer sta ik wat extra op deze blog. En als extra een foto met bloemen uit eigen tuin en omgeving.

Van deur naar tafel

Mijn rooie Vespa heb ik weer tevoorschijn gehaald. De accu moest wel opgeladen worden voordat ik de eerste start pogingen kon ondernemen. Ik heb vorig jaar niet op mijn scooter gereden. Maar met de nodige tussenpozen lukte het me om de Vespa te starten met de heropgeladen accu. Het blijft een mooi rood geval. En met huidige zomerse temperaturen is het aangenaam om er mee rond te tuffen. Joosje heeft een oude deur ‘ontdekt’ in de hangar. De deur kwam nu wat nadrukkelijker in het zicht omdat de voorraad oud hout van de vorige eigenaar vrijwel is opgestookt. Ik had het idee had om de deur te verzagen voor de open haard of naar het afvaldepot te brengen. Maar Joosje met haar enorme gevoel voor oude schoonheid wees me op het authentieke karakter van de deur, het zelf gemaakte beslag en de spijkers. Volgens haar kan de deur van eiken hout wel eens een paar honderd jaar oud zijn. Ze haalt nu vakkundig de deur uit elkaar. Vervolgens gaan de losse planken en andere onderdelen naar Nederland. Willem zal er voor haar een tafel van gaan maken voor het nieuwe terras bij Joosje aan het Beijersche. Mooi toch dat we een Europa hebben met vrij transport van goederen.

Bijzonder zaken

Eergisteren heb ik het afdekzeil van mijn zwembad afgehaald. En zoals verwacht was het zwembadwater groenig door algengroei. De therapie er tegen is een chloorshock. Dus als oud chemicus heb ik geprobeerd de pH in te stellen en actief chloor toe te voegen in de juiste dosis. Daarna continue het water laten rondpompen. Nu na twee etmalen pompen en tussentijds bijstellen van de pH en het aktief chloor niveau is Robby de zwembad schoonmaak robot in aktie gebracht. Het zal nog wel even duren tot het allemaal visueel helder is. Niet erg want de temperatuur is er ook niet naar om in het zwembad te plonzen. Vrijdagochtend heeft Joosje weer haar slag geslagen op de markt in Riberac. Een mand vol met groenten, fruit, vlees en vis. Daarna een bakkie gedaan bij ons stamcafe (Cafe du Palais). Het terras is een centrale ontmoetingplaats voor de locals. Ook wij komen er nu elke keer veel van onze bekenden uit Cafe Pluche tegen. Daarna op de terugweg nog een foto gemaakt van een koren (stro)baal die er uitzag als een opgerold kleed in het veld. Ik vond het wel een bijzonder. Bijzonder was ook de slak die Joosje me liet zien. De slak was eitjes aan het leggen in de grond rondom de planten in het tuingedeelte. Niet de plek waar het hoort te gebeuren. De slak werd liefdevol naar het slakkenhotel verhuisd aan de rand van het terrein.