Pagina's

vrijdag 21 september 2018

De zomer zit erop, we vertrekken

Vandaag begon het voor het eerst sedert weken weer wat te regenen. Komt prima uit want we sluiten vandaag af en vertrekken naar Nederland voor het komend halfjaar. landschap in regenDe zomer op Domain Les Cotes zit erop. En wat voor een zomer! Prachtig voor wat betreft het weer van zeer warm tot goed aangenaam warm. We hebben dagelijks genoten van ons levend schilderij landschap. De stilte van het landschap. De struiken, planten en blozwembad met zeilemen in de tuin die volop aandacht kregen van Joosje. Het stond en staat er nog steeds fraai bij.

Uiteraard genoten we van het bezoek van onze Zomergasten 2018. Edgar, Femke en de pukkies Mats en Lotte. Heerlijk om te zien hoe de kleinkinderen opgroeien. En het was ook fijn om Jennifer en Rob twee weken op bezoek te hebben en mee te maken hoe jonge mensen op hun manier vorm geven aan hun leven. Uiteraard de uitstapjes met de camper en een bezoek aan Jan Teske op zijn camping waren leuk om te doen. De grote Portugal reis van een maand was een succes. Wat een mooi land met een prachtige kust en heerlijk om er met zijn tweetjes van te genieten. Het wekelijkse anti-diabetes etentje bij de Italiaan in St. Severin was een uitje om niet te missen. Even bewust koolhydraatrijk zondigen. Verder heb ik me prima vermaakt mstoelnet al het video- en animatiewerk. Ook de start van mijn satirische rubriek Op de korrel voor Schagen FM was een ervaring. Het gaf al halverwege een lokale rel. Maar een recente evaluatie die ik uitvoerde maakt wel duidelijk dat er onder de lezers meer voor- dan tegenstanders zijn van deze rubriek. Maar we gaan binnen Schagen FM de rubriek samen evalueren.

Nu gaan we met een maximaal beladen camper richting Stolwijk en daarna naar Barsingerhorn. Ik kijk al weer uit naar alle najaars aktiviteiten. Genoeg te doen. Tot ziens Pillac in 2019.

woensdag 19 september 2018

Snoeihard

We zijn de laatste week op Domaine Les Cotes ingegaan. Dat houdt in Joosje boomdat we onze lijstjes met to do zaken afwerken. Een daar van is het snoeien van de appelboom op het terrein voor de veranda. Die boom heeft dit jaar weer een record-oogst opgeleverd aan appels. Maar de boom was ook in de loop der jaren ver naar links uitgegroeid. Gevolg het fraaie uitzicht op het landschap vanaf de veranda en vanuit mijn woonkamer werd wat belemmerd. Na uitgebreid googlen heeft Joosje drastisch de zaag in de boom gezet en is de boom nu fors kaal geworden. Het snoeiwerk zal op termijn betekenen dat de takken meer krom naar beneden gaan groeien en minder de hoogte in als ik de expert mag geloven. Uiteraard zal de appeloogst in 2019 wel minder zijn. Maar wie mooi wil zijn moet ff lijden. Het was snoeihard werk.boom gesnoeid

We hebben nog een kleine 20 to do zaken af te werken. Gaat best lukken zodat we eind vrijdagmiddag aan de terugreis kunnen beginnen. De camper zal afgeladen zijn met vijgen op welk sap je ook maar kan bedenken, de aangekochte wijnen en ook gaat mijn Vespa mee terug. We hopen aanstaande zondag weer in het Nederlandse te zijn.

zaterdag 15 september 2018

Inspiratie

Ons afgelopen camper wijnboer oogst bezoek was voor Joosje de inspiratie om de eigen trossen druiven aan de enige druivenstruik die druiven les coteswe hebben te plukken. De druivenstruik is al heel oud en staat bij ingang van de veranda. Tot nu toe lieten we druiven verschrompelen en deden er niets mee. Maar de oogst leverde toch een grote schaal vol met rode druiven. Na afritsen druiven van stelen, wassen en kort koken. Vervolgens werden de druiven gestampt en de verkregen prut gezeefd. Het verkregen sap van bijna 3 liter verbruiken wedruivensap nog voor dat we terug reizen. Smaakt fris zoet.

Op de vrijdagmarkt in Riberac kwam ik toevallig Nina uit Aubeterre tegen. Ik ken haar al wat jaren van wat aktiviteiten in Aubeterre en ze was ook op het Entrecote festival 2017. Uiteraard kwam daar het gesprek weer op. Bij mij is inmiddels het idee ontstaan om mogelijk in 2019 een aantal (2-3) klassieke concerten in kerkjes (Pillac, Comberanche, St Paul Lizonne) te gaan organiseren en mogelijk een ervan op Domain Les Cotes. Nina loopt ook al een tijdje met de wens om een Nederlands strijkkwartet hier in de omgeving te laten optreden. Een van de leden uit het kwartet kent zij. Dus na deze marktontmoeting ga ik eens verder de mogelijkheden onderzoeken en met Nina verder bespreken..

Weinig inspiratie deden we op tijdens onze wandeling in Aubeterre vanochtend tijdens het ‘Festival des Potiers’. Bij de ondergrondse kerk stonden veel keramisten met hun werk. Het werk van een enkeling sprak wel aan maar we kregen niet echt de wow factor. Ik vond het werk van Joelle Pebereau Labulin wel grappig. Veel snoezige vrouwen figuren met al dan niet kinderen. En zo sloten we een inspirernde weekje af en gaan we beginnen aan onze laatste week op Les Cotes.Zoek

dinsdag 11 september 2018

Weekendje weg

Afgelopen vrijdag vertrokken we voor een camper weekendje.Vooraf wat camper plekken uitgezocht in het gebied rondom St. Emillion. Na een mooie tocht kwamen we uit bij een camperplek in Blasimon. Nog even een stop gemaakt bij de kerk en ruine buiten Blasimon om vervolgens achter een andere camper naar de wijnboer te rijden. Er stond zelfs een comite de gasten op te wachten. We hadden geen benul waarvoor. Jean-Luc de wijnboer heette ons hartelijk welkom en we konden nog net een laatste plaatsje krijgen voor 1 nacht. Het werd al gauw duidelijk dat er een feestweekend gaande was. Een oude voertuigen show, wat uitstapjes en een gezamenlijke maaltijd op de zaterdagavond. Na wat wikken en wegen besloten om tot zondag te Dorpblijven. Dus meegedaan aan de cous-cous maaltijd en daarna het gedruis in de feestent. Allemaal heel hartelijke mensen die inderdaad elk jaar daar voor het feest komen. We hebben ook nog een fraai verstild dorpje (Castelmoron d’Albret) bezocht. Ongeschonden en absoluut niet door de toeristen verpest. En verder veel kerken en abdijen die hier en daar talrijk verspreid liggen

De zondag zijn we met de camper doorgetrokken om na wat rondzwervingen door het fraaie gebied uit te komen in een klein dorp Ladaux. Ook daar konden we bij een wijnboer gratis staan. We waren de enige gasten. Wat een rust en fraai uitzcht. En uiterst vriendelijke mensdruivenplukker2en. Op maandagochtend hoorden we al vroeg dat de machines begonnen waren om de druiven te plukken. We kregen van de zoon van de eigenaren uitleg over het proces. Indrukwekkend was de plukmachine alsmede de nieuwe druivenpers. We mochten zelfs een glaasje van het vers geperste sap proeven. Goddelijk smaak. En om 11.00 stonden we al in het proeflokaal de witte en rode wijnen te proeven. Ook daar kochten we net als op het vorige adres witte en rode wijnen. En daarna gingen we met in totaal 10 dozen met elk zes flessen wijn richting Les Cotes. Pracht lang weekend met heel veel vriendelijk mensen. Voor herhaling vatbaar.

maandag 3 september 2018

Lekkere luchten

Misschien kent U de reclame nog van ‘hebt ie thuis niet zulke lekkere luchten’ over Toilet airia. Kijk anders op deze link. Vandaag rook het in vijgen rode wijnde woon-keuken kamer van Les Cotes ook heerlijk. Maar naar de geur van vijgen die kookten in rode wijn. De vijgen aan onze boom bij de ingang beginnen nu behoorlijk rijp te worden. En dan komen de recepten weer te voorschijn om er wat van te maken.

Elk seizoen krijgen we wel een 1-2 keer bezoek van Fransen die ongevraagd hun diensten aanbieden. Het patroon is altijd hetzelfde. Men rijdt een kleine stukje je terrein op. Claxoneert vervolgens heel beleefd. Dan als je aankomt een vriendelijk praatje met een zekere mate van opdringerheid om een klusje te doen. Ook vandaag weer. Men wilde de lindeboom wel snoeien omdat volgens hen de telefoonkabel gevaar liep. Als je dan iemand vriendelijk duidelijk maakt dat je geen gebruik wilt maken van hun diensten slaat de vriendelijkheid om van de aanbieder. Zichtbaar teleurgesteld in de auto stappen en ontvreden opmerkingen pompmaken over mijn afwijzing. Vervolgens nog even iets verder op je terrein rijden om te keren. Achteruit rijden is dan kennelijk teveel gevraagd. Irritant volk.

Vandaag ook mijn nieuwe fietspomp in gebruik genomen. Daarmee kan ik de banden van mijn Vespa oppompen omdat er een geschikte aansluiting opzit alsmede een drukmeter. Dus de banden staan weer op de juiste spanning. De Vespa gaat mee terug naar Nederland zodat ik er daar van gebruik kan maken in Barsingerhron en omstreken. Verder kan de Vespa prima gestald worden in de nieuwe schuur.

zondag 2 september 2018

Wat opviel

Toen ik deze week St. Severin binnenreed viel me voor het eerst het max 30km verkeersbord op. Voor zover ik me kan herinneren stond dat 30 kmbord er tot voor kort niet. Nou rijd ik dat smalle straat door het dorp toch altijd langzaam door. Je kan er met goed fatsoen net met je camper doorheen. Het blijft ook onvoorstelbaar dat er door die straat ook zwaar vrachtverkeer mag. Ik heb voor alle zekerheid even gecheckt of er aan de andere kant ook een 30km bord staat. En ja hoor ook daar een 30km bord.

Verder is men in St Severin begonnen met de sloop van een huis in deze smalle straat vlak tegenover het Upcycling cafe. Het pand staat al sedert heel veel jaren leeg en te koop. Het pand ernaast is al afgebroken en de opengevallen plek word gebruikt als parkeerplek nu. Het ziet er naar uit dat het huidige pand wel opnieuw wordt opgetrokken.sloop

Nog meer opvallend ‘nieuws’ over St. Severin. Vanuit een wel ingelichte bron heb ik gehoord dat de bankdependance van Credit Agricole dicht gaat. Nets als die in Aubeterre. Diezelfde bron vertelde me ook dat de eigenaar van Cafe Union in St. Severin zijn deuren sluit vanaf 1 September. Het was een kroeg waar naar mijn idee vele lokale inwoners kwamen. Al om 10 uur s morgens zaten daar sommigen aan hun biertje of wijntje. Meer opvallend nieuws heb ik niet.

dinsdag 28 augustus 2018

Laatste dagen

De laatste paar dagen van het verblijf van Jennifer en Rob waren net zo IMG_0841leuk en aangenaam als die ervoor. Zij hebben verschillende bezoeken gebracht aan brocantes en afgelopen zondag aan de jaarlijkse vide grenier in St. Severin. Deze rommelmarkt is behoorlijk groot. In de ochtend waren ze al vroeg op pad met hun bromfietsen. Rond lunchtijd zagen we elkaar bij de Italiaan voor onze gezamenlijke maaltijd waar Joosje en ik door hun mee werden verrast. Na de lunch met z’n vieren nog wat slenteren over de rommelmarkt voor de nodige grote inkopen van ondermeer een eikenhouten salontafel. Al hun aankopen werden uitgestald op de veranda van Les Cotes. Ze zijn er zichtbaar mee in hun sas. Leuk om te ervaren hoe ze samen hun interieur thuis in Rotterdam opbouwen. Daarna was het pakken tot rond middernacht. De wagen zat nokkievol en ook de aanhanRob kerkger was goed beladen.

De maandagmiddag hebben we besteed met een bezoek aan een favoriete plek waar Joosje en ik altijd wel een keertje heengaan tijdens ons verblijf op Les Cotes. Het gaat om het kerkje en mooie kleine dorpsplein van Siorac de Riberac. Het dorpje ligt schitterend verscholen en kan via een mooie slingerweg benaderd worden. Het Romaanse kerkje springt er meteen uit en het plein erom heen straalt een oase van rust uit. Maar de grootste verwondering ontstaat als je het kerkje via een zeer oude hoglas in looduten zijdeur binnengaat. Het is er donker en slechts wat licht valt door de glas in lood ramen en de kieren van de oude deuren. Na enkele seconden begint schitterende muziek te spelen terwijl in de kerk een spel van licht ontstaat. Elke keer krijg ik kippenvel bij deze belevenis. De aankleding van de kerk is sober. Je hebt een pracht overzicht als je de vide via een zeer oude trap beklimt. De muziek maakt je stil. Ook de entourage rondom de kerk is indrukwekkend. Via een ballustrade achter de kerk kun je naar een veld met bomen, struiken en een enkele volkstuin. Verder is er een oude overdekte wasplaats. Na deze impressie terug naar Les Cotes waar we een heerlijke chili con carne maaltijd en een glas rode wijn hebben genuttigd. Een mooie afsluiting van hun vakantie hier op Les Cotes. Het was een voorrecht om voor hun gastheer en gastvrouw te zijn. Vanochtend rond half zes zijn ze vertrokken en zwaaiden we hun uit.  samen kerk  .

vrijdag 24 augustus 2018

Vegetarisch

Gisteren hadden Jennifer en Joosje elk een vegetarisch gerecht paprikagemaakt die tesamen onze maaltijd vormden. Het ene gerechtje bestond uit een gevulde rode paprika en de ander uit een gevulde groene bolvormige courgette. Twee grappig uitziende bolletjes. courgetteDe gegratineerde kaas gaf aan beide een extra lekkere smaak. Aan tafel werd uitgebreid besproken wat er mogelijk anders had gekund. Wat mij betreft had er toch wel iets van een beetje gehakt of spekjes in mogen zitten. Maar ja dan was het niet vegetarisch. Nogmaals het was smakelijk. Complimenten aan beiden voor het maken van de gerechten.

Gisteren kreeg ik ook nog een WhatsApp mats treinbericht van Femke die op reis was met Mats naar de World of Dinos in de Jaarbeurs van Utrecht. Voor veel kinderen zijn dinosaurussen favoriet. Zo ook voor Mats.

In de trein kon Mats natuurlijk mooi naar buiten kijken zoals wel blijkt uit de foto. Mats vroeg zich wel af waarom er geen veiligheidgordels in de trein zitten. Van zo’n vraag sta je dan wel even te kijken. En uiteraard moet je glimlachen vanwege de slimmigheid.

woensdag 22 augustus 2018

De gele formatie

Afgelopen maandag is Joosje per vliegtuig weer aangekomen in Bergerac waar ik haar heb opgehaald. Uiteraard was ze benieuwd hoe formatie1de tuin het had overleefd onder mijn beheer. Verder werd meteen de vijgenboom geinspecteerd en een klein maaltje rijpe vijgen geplukt. Tevens werd ik verrast met een achttal gele eendjes voor in het zwembad. Maar voorlopig heb ik ze op mijn werktafel staan. Ik kan ze elk moment in een andere formatie laten ‘zwemmen’. Ik word er wel vrolijk van.

Waar ik minder vrolijk van werd was mijn laptop. Ineens zonder aanwijsbare oorzaak kon ik mijn laptop niet meer opstarten via mijn account. Verschillende pogingen liepen formatie3allemaal op niets uit. Gelukkig is Edgar voor mij de HP expert. En het programma Teamviewer biedt dan altijd weer de mogelijkehid om de laptop op afstand over te laten nemen. Maar het vergde heel wat uurtjes om een nieuw account aan te maken en alle files uit de oude account te kopieren. Maar nu na twee dagen lijkt het erop dat alles weer normaal werkt. Op die manier kwamen we er ook achter dat Adobe After Effects enorm veel oude bestanden had bewaard behorende bij oudere versies. Dat was ook de verklaring dat mijn vrije schijfruimte als maar kleiner en kleiner werd. Bestanden van nog uit 2014 stonden erop. Dus opruimen scheelde meteen 170 GB. Ik heb besloten om toch eerdaags maar eens te gaan overstappen op Windows 10.formatie2

vrijdag 17 augustus 2018

Snoep voor jong en oud

Mijn zomergasten Jennifer en Rob zijn afgelopen woensdag met de rob en jenniferauto en aanhanger gearriveerd na een 12 urige rit. Op de aanhanger hebben ze beiden hun jaren zestig bromfietsen meegenomen. Om af en toe wat te toeren in de buurt. Maar de eerste dag was het voor hun lekker lang uitslapen en relaxen bij het zwembad. En ‘s avonds gezellig met elkaar lang tafelen onder het genot van een wijntje etc. Vandaag wat vroeger uit de veren omdat ze graag de markt in Riberac wilden bezoeken. En zo geschiedde. Dit jjennifer en robaar geen optreden voor Jennifer als een van de Ukuladies op de markt maar heerlijk samen met Rob de markt afstruinen naar vintage spulletjes. Ook nog even langs de kringloopwinkel

Het was op de markt ook gezellig druk. Er waren verschillende groepen schoolkinderen die onder het toeziend oog van hun begeleiders zich tegoed mochten doen bij de snoepkraam. Netjes stonden ze naast elkaar te kijken. Er werd druk overlegd over welk snoep ze zouden uitkiezen. Het was een feestelijk gezicht. En de marktverkoper deed goede zaken. En daar gingen ze elk met een zak met lekkernijen.snoepkraam

Ook ik heb voor de gezelligheid foie gras ingepakt in abricot en in vijg gekocht bij het bekende kraampje op de markt voor straks tijdens het borrel uurtje. Snoep voor de volwassenen. We komen de dag op die manier prima door.

woensdag 15 augustus 2018

Ramp verslaglegging

Wie zal niet zijn geschrokken zijn bij het zien van de beelden van de ingestorte brug in Genua? Onvoorstelbaar wat een ramp. Dan blijkt tevens hoe moeilijk het is om interessante verslagging te blijven doen. Uiteraard de eerste berichten en beelden zijn aangrijpend. Maar dan.  Brug vrachtwagenkomen de grote nieuwszenders inclusief de NOS niet verder dan het maar herhalen van de gebeurtenissen en voegen niets toe. In de loop van de dag heeft men kennelijk een Nederlandse vrachtwagenchauffeur gevonden of de persoon heeft zich aangemeld. Een persoon die in zijn carriere vele malen in het verleden over de brug reed. Die verklaart dan dat hij altijd de brug al doodeng vond. En ‘zegt doodleuk dat de brug bewoog als hij er met zijn grote vrachtwagen erover heen reed. Met ‘Alsof je op schip zat’ gooit de vrachtwagenchauffeur er nog een schepje boven op. En de NOS neemt dat verhaal voor zoete koek over. Geen enkel kritisch tegengeluid.

En ‘s avonds in Nieuwsuur heeft men bij gebrek aan informatie een Italiaanse dame die al heel haar leven hier in Nederland woont maar Genua goed kent in de studio. Eerst wordt de kijker uitgebreid door de interviewer geinformeerd over haar achtergrand en de schok die ze vandaag ervoer. Dan gaat de persoon dit allemaal nog eens uitgebreid zitten te herhalen. De interviewer vraagt haar naar de oorzaak van de ramp en erkent tegelijkertijd dat het antwoord wel lastig zal zijn. De Italiaanse dame geeft een antwoord langs dezelfde termen. Hoe treurig is deze wijze van journalistiek.

De vrachtwagenchauffeur bleek altijd een visionair te zijn geweest door op te merken “Ik heb altijd al gezegd. Die brug gaat nog eens instorten”.

zaterdag 11 augustus 2018

Welke kabel?

Onlangs wilde ik het signaal van mijn laptop op de kleine video beamer die ik heb aansluiten. Tot zover een normale wens. Maar dan begint de ellende. Welke kabel heb je nodig? Voor de uitgang van de laptop is een HDMI kabel nodig. Maar op de kleine beamer heb ik dan weer een kabelmini HDMI connector nodig. Ik heb best wel een voorraad kabels in huis maar juist die kabel ontbrak.

Maar het maakte wel eens te meer duidelijk dat het ratjetoe is in de electronica wereld. En uiteraard is er voor alles wel een oplossing maar toch. Als je op internet kijkt is het ook een oerwoud aan kabels die je kunt bestellen. Ook niet elke HDMI connector ziet er hetzelfde uit. En ondanks foto’s op het internet is het niet altijd goed te zien of het zal passen. Naar de SuperMarche als LeClerc om de goede kabel uit te zoeken is ook niet de oplossing. Als het meezit is het personeel nog net in staat om je te wijzen in welk pad met artikelen  je moet zijn. Daarna houdt de service op. Zelf kijken dan maar. Maar helaas de meeste kabels zitten in een verpaking die je nog met geen breekijzer open krijgt. Dus even passen op je apparatuur zit er niet in. Je aankoop blijft een gok. 

dinsdag 7 augustus 2018

Verwondering

Deze week maakte Facebook me attent op een foto die ik al weer vier jaar IMG_0835geleden op FBook had geplaatst. Ik verwonderde op de grote verschillen die ik zag en jullie natuurlijk ook zien tussen deze foto en die ik recent een paar weken gelden maakte van Mats toen we bij de bakker geweest waren. Mats is nu al bijna 7 en echt al een heel groot lief kereltje.

De tweede verbazing is mats 2018het feit dat ik geconstateerd heb dat nu elke week op dinsdag de vuilnisauto bij op mijn oprijlaan komt keren. De reden is dat de vuilnisauto niet bij boer Petit zo’n 800 meter verderop kan keren. Daar staan de vuilniscontainers waar ik nu regelmatig mijn vuilniszakken naar toe moet brengen. Toch wel een beetje van de zotte. Bovendien is de oprijlaan capricemijn prive terrein en dat mag je maar niet zo ongevraagd betreden:).

En de laatste verwondering is het creatieve denken van sommige marketeers. Ik ben nogal gek op de zachte Franse kazen. Caprice is zo’n gemakkelijk lekker Frans kaasje. Die kun je nu ook aan de rol krijgen en die rol is slim verdeeld in plakken. Bij elk plak zit er een wikkel omheen met daarop een aanmoediging om het stukje kaas te eten. En zoals je ziet kan je de hele dag wel van die kaas eten.

kaaskaarten.

maandag 6 augustus 2018

Fransen behoudend?

Hoezo? Dat is wel een beetje het imago dat aan Frankrijk kleeft. Maar is dat ook zo? Enige blogs geleden schreef ik dat sommige etalages in St Severin die al jarenlang hetzelfde waren ineens opgevrolijkt waren Etalage 2met Franse vlaggen en andere Franse uitingen van vaderlands liefde vanwege het wereld kampioenschap voetbal.

Dat ligt nu al weer enkele weken achter ons. En toen ik gisteren mijn zondagse lunch bij de Italiaan in St Severin ging gebruiken keek ik nog even in die etalages. En tot mijn verwondering waren nog steeds de uitingen van vaderlands liefde te zien. Ik verwacht dat we tot de volgende wereld kampioenschappen de Franse vlaggen, sjaals en Etalage 3kussens met de driekleur zullen blijven zien. Hoe zo behoudend?

Ook krijg ik nog steeds op de kassabon bij sommige SuperMarches naast het totaal bedrag in Euros het bedrag in Franse francs te zien. De euro is al meer dan tien jaar geleden ingevoerd. Hoe zo behoudend?

Ook het betalen gaat voor menigeen in Frankrijk nog met een cheque. Het overkomt mij altijd als ik in de kassarij sta dat de klant voor mij eerst de hele tas om moet keren om het chequeboek te vinden. Dan moet de cheque uitgeschreven worden en gecontroleerd door de kassajuffrouw. Pinpas of contactloos betalen heeft menig Fransoos nog nooit van gehoord.  Hoezo behoudend?

Heel Europa streeft naar minder verpakking maar wat doen de Fransen. Die gaan de koekjes die normaliter los in een verpakking zitten nu aanbieden per drie verpakt en daarna in de de totale verpakking. Hoe zo behoudend?

Maar ik hou toch van dit tweede vaderland. Ben ik toch ook behoudend?.

zaterdag 4 augustus 2018

Was weer top

Dinsdag  ben ik met camper vertrokken naar een camping in de Dordogne waar Edgar & Co Lotte drinkenverbleven. Mooie plek toegewezen met uitzicht over het dal en in buurt van het zwembad. Uiteraard kreeg ik van Mats en Lotte veel aanloop. Hun tent stond ongeveer 40 meter van mijn camper af. En Mats wilde weer graag bij mij in de camper ovenachten. ‘s Avonds las Mats aan zijn zus een verhaaltje voor. Wonderlijk om te ervaren hoe kinderen zoals Mats zo snel goed kunnen lezen. Hij deed het erg goed en Lotte genoot ervan.Mats leest voor

Op de woensdag hebben we grotten bezocht waar eeuwen geleden mensen woonden. Leuk om te zien hoe Lotte en Mats al genieten van deze avonturen. Op de terugweg boodschappen gedaan zodat we ook wat konden afkoelen  in de InterMarche. Mats en Lotte iedboodschappener met hun eigen karretje zochten allerlei lekkere dingen uit. Daarna in een park bij een kasteel gegeten. In de avond naar het dichtbij gelegen dorp voor het zomerfeest. Lange tafels, lokale waren te koop zodat je zelf je maaltijd kon samenstellen. En uiteraard ontbrak de muziek niet. Die barste pas echt los rond een uur of negen. De DJ was al doof of had oordopppen in want het volume stond maximaal. Hij riep ook steeds maar Tout le monde. En hoopte daarmee het talrijk publiek op de dansvloer te krijgen Dat lukte somarktfeest2me wel en soms niet. Maar om gehoorbeschadiging te voorkomen zijn wij tijdig vertrokken. Eenmaal terug op de camping hoorde ik nog Tout le monde. De volgende dag was het weer afscheid nemen.

Ik besloot bij Jan en Arienne langs te gaan in La Roche-Canillac. Ik was immers al halverwege. Op de camping werd ik hartelijk ontvangen door de zus Teske familievan Jan.  Jan arriveerde snel op zijn flitsende stadsbike met ondersteuning. Uiteraard was het weerzien hartelijk en kon ik met mijn camper op mijn favoriete plek gaan staan. Gastvrij werd ik uitgenodigd om s avonds bij de molen te komen bbq-en. Jan jr zou de gerechten bereiden. Hij was er ook met zijn vriendin Emy. En we genoten van het door Jan jr gebrouwen bier. Verder hebben het nodige ‘bij’gepraat. Ik verbleef tot vandaag op de camping. Het is een genot om te zien hoe Jan sr daar voor campingbaas speelt. Hij heeft zij eigen stamtafel waar menigeen ff langskomt voor een praatje en een drankje. Hij doet het gewoon geweldig. Wat een lieve aardige entertainer is die man. Prachtig.

maandag 30 juli 2018

Keuzestress

Vandaag voorbereidingen aan het treffen voor een paar dagen met de camper op pad. Ik ga morgen naar Edgar, Femke, Mats en Lotte die op een camping in de Dordogne staan. Zo’n anderhalf uur rijden bij mij vandaan. Dus is het noodzaak om even de camper na te lopen. Vuilwater te lozen en vers water in te nemen. En de koelkast te vullen. Uiteraard moet ik ook wat maatregelen nemen dat de planten buiten in potten hun natje krijgen als ik afwezig ben. En het aktief chloor gehalte in het zwembad moet op peil blijven. Dat gaat lukken.

Bij het boodschappen doen in SuperU viel me weer eens op hoeveel ham vitrinesoorten ham je wel niet kunt krijgen. Ik heb ooit al eens een blog gewijd aan de enorme variatie aan toetjes. Maar bij de ham sla je ook achter over. Variatie in het aantal (2, 4 of 6) plakken ham per verpakking. Dan kun je dat met en zonder zwoerd krijgen. Dan met het normale (te) hoge zoutgehalte of met minder zout. En tot slot elke streek in Franrijk heeft wel zijn eigen ham. En er zijn heel wat streken in Frankrijk. Als we aannemen van 8 streken dan kom je uit op 8 x 3 (aantalvis vitrine varianten in plakkenaantal) x 2 (met of zonder zwoerd) x 2 (hoog en laag zoutgehalte) = 96 varianten. Kortom je hebt onderhand een computermodel nodig om te kiezen. Op de maandag is de keuze aan verse vis bij SuperU altijd eenvoudig. Namelijk geen keuze. Men ziet dan een grote lege vitrine. Dus je kunt het beste op maandag je hamkeuze maken en vis laten voor wat het is. Wat is het leven van een vegetariër dan toch simpel.

zaterdag 28 juli 2018

Geweldige adviezen

Ik viel van de ene verbazing in de andere toen ik bij de NOS de adviezen las en zag van experts over de maansverduistering. Het gevoel bekroop me dat ik naar een oude aflevering van Koot&Bie zat te kijken met de Oost Europa expert Dr. Klavan.

Advies 1 van de deskundoloog van Sterrenkunde aan Rijksuniversiteit Groningen: ‘Ga op een plek staan met een wijde horizon’. Dat kwam goed uit want ik was eigenlijk van plan in het keukenkastje te gaan zitten bij dit unieke natuurverschijnsel. Maar het houdt niet op. Advies 2 ‘Bij een maansverduistering behoef je niet je ogen te beschermen. Je kunt zonder problemen naar boven kijken’. Komt ook goed uit want normaliter loop ik ‘s avonds altijd met mijn zonnebril op buiten. En daar voegt de deskundoloog nog een top advies 3 aan toe: ‘Met het blote oog is de maan zoals altijd goed te zien maar met een verrekijker nog beter’. Hoe is het mogelijk dat ik daar niet aangedacht had.

Tot slot geeft een astronoom nog aan dat we met een telescoop of verrekijker alles nog beter kunnen zien inclusief planeet Mars. Ja hoor iedereen heeft een telescoop thuis in het naaimandje liggen. Aan al die geweldige adviezen had ik overigens niets want hier op Les Cotes was het een groot wolkendek. Wekenlang een open sterren hemel. Heb ik weer. Sta ik daar weids te kijken zonder zonnebril maar met een verrekijker. Dus maar een foto van mijn huis genomen.huis donker

vrijdag 27 juli 2018

Wat ruist er door het struikgewas

Terwijl ik gisterenavond eindelijk na een zeer warme dag op de veranda kon gaan zitten hoorde ik een brommend zwaar geluid vanuit tractorde verte tussen het maisgewas doorkomen. Langzaam maar zeker kwam het dichter bij. Ik zag de vage contouren van een rood voertuig. Het bleek de tractor van de boer te zijn die het land rondom Les Cotes in zijn bezit heeft. De tractor stopte precies aan de rand van het maisgebied. De boer stak zijn hand op en we wisselden kort wat woorden over hoe warm het was en dat het nodig was om zijn mais te gaan bewateren. Mij schoot de vergelijking te binnen dat bij mij elke avond automatisch het sproeisysteem van Gardena aanspringt dat op vakkundige wijze is geinstalleerd door Joosje om de tuin bij het zwembad en bij de Bergerie te besproeien. En nu zou de boer helemaal los gaan met een geweldig buizen systeem aangesloten op een grote pomp die water uit een meer onderaan het dal wegpompt. En zo geschiedde. Het was een lust voor het oog om de krachtige straal van links naar rechts te zien gaan. Precies goed uitgekiend want er kwam geen druppel op mijn grasveld dat ook wel wat water kan gebruiken. En zo gingen we de late avond in met het geluid van kletterend water. Hoe mooi kan het leven zijn.sproeien

donderdag 26 juli 2018

Tracing & Tracking

Zoals reeds eerder gemeld mijn droogtrommel heeft het begeven. Niet zo’n groot probleem met dit aanhoudende warme weer. Maar toch. De sturingsmodule is defect. Ik heb een nieuwe besteld bij Bosch Frankrijk. post logoWeliswaar 30 euro duurder dan bij Bosch Nederland maar Bosch Nederland bezorgt niet in Frankrijk. Bestellen via internet verliep vlekkeloos en ik kreeg ook een bericht dat ik de verzending van de module door de Franse post kan volgen met Tracing&Tracking. Maar zoals bij alle T&T systemen het geeft nauwelijks actuele informatie. Ik zie nu al een paar dagen dat het pakketje onderweg is. Maar over waar het pakketje precies is en wanneer het afgeleverd wordt krijg ik nul komma nul informatie. En uiteraard als je belt krijg je een of andere nietswetende figuur aan de lijn die hetzelfde bericht van het scherm afleest. Verder vermelde de Frans Post dat de aflevering van pakketjes vertraagd kan zijn door de Tour de France. Nou wordt het nog gekker! Omdat er zo’n grote groep van die malloten zonodig bij dit weer in Frankrijk rond wil fietsen moet ik wachten op mijn module. Gelukkig het mooie weer houdt nog aan.

woensdag 25 juli 2018

Geen bedankbriefje

Dat valt me nou echt tegen. Ik lever op tijd de gegevens aan. Ik betaal op tijd. Maar een bedankbriefje kan er niet van af. Het is allemaal zo belastingblauwzakelijk geworden. Nu ook weer. Ik heb netjes op tijd mijn inkomsten belasting formulier ingevuld en vervolgens de aanslag betaald. Maar nee hoor geen bedankbriefje. Hoe leuk zou het zijn om een brief te ontvangen met daarin een bedankje voor het gestorte bedrag en dat de dienst er weer blij mee is. Dat de overheid er weer leuke dingen mee gaat doen en wat voorbeelden geeft waar mijn geld heengegaan is. Maar nee hoor niets van dit alles. Jammer een gemiste kans. Maar o wee als je niet op tijd betaalt dan zijn de brieven met dreigende taal niet uit je brievenbus weg te denken. Gelukkig is me dat niet overkomen want ik was op tijd. Wel kreeg ik eerst een email waarin staat dat er op mijnoverheid site een bericht staat van de belastingdienst. Mooi effectief en papierloos informatie over de belastingaanslag. Maar wat schetst mijn verbazing dat ik toch nog weer met de post een brief krijg met dezelfde informatie. Lekker efficient. Maar een bedankje na het betalen kan er niet van af. Ik moet er maar mee leren leven.

maandag 23 juli 2018

Doelloos ronddrijvend

Vandaag kwam er dan een einde aan het bezoek van Edgar, Femke, zwembad objectenMats en Lotte aan Les Cotes. Drie vrolijke dagen met volop genieten van zon, zwembad, spelletjes doen en bij elkaar zijn in een ongedwone sfeer. Met Lotte was het Nijntje kwartetten of memory spelen een favoriete aktiviteit. En bij Mats was een potje pesten met kaarten, of mini monopoly of voetballen favoriet . Uiteraard op de tablet gamen ging er ook in als koek. Maar het zwembad was de top favoriete plek in 2018. Mats en Lotte konden er maar geen genoeg van krijgen. Van ‘s morgens vroeg tot in de avond. Al die aktiviteiten zijn nu stilgevallen. Wat rest zijn nog de opblaasbare krokodil, vliegtuig en donut zwemband doelloos ronddrijvend in het zwembad. De eerste zomergasten 2018 zijn vertrokken naar een camping ten zuiden van Perigueux. Het is ongemakkelijk stil geworden.campingwagen

zaterdag 21 juli 2018

De badmeester vermaakt zich

Mijn zwembad op Les Cotes in Pillac is dezer dagen het toneel van een vrolijk  Tentkinder waterfestijn. De kleinkinderen Mats en Lotte zijn gisterenavond rond half negen gearriveeerd met hun ouders. De nieuwe vouwwagentent werd snel opgezet waarbij bleek dat de producent vergeten was om twee gaten in twee topzeilen te maken waardoor deze nu niet voorzien konden worden van steunpalen. Mats vroeg al meteen of hij met mij in de caBrrod en snoepmper mocht slapen. En zo geschiedde. s Morgens vroeg uit de veren om aan het badfestijn te beginnen. Maar eerst naar de bakker in St. Severin voor croissants, stokbroden en de jaarlijkse zak met Haribo snoepjes. Ik maak daar elk jaar een foto van. Hier die van 2018. Na ontbijt gingen Mats en Lotte rap in de zwemkleren. Mats die nu zijn zwemdiploma heeft was als eerste in het water. We waren nog even bezig om alle opblaasbare objecten te vullen met lucht. Joosje had er nog paar leuke als kado zwemmenmeegegeven. Dus ook de krokedil, vliegtuig, tijger etc gingen het water in. Lotte was aanvankelijk wat terughoudend maar ook die was snel gewend om met armbandjes en zwemvest naar harte lust rond te dobberen. Ik zat als ‘badmeester’ volop te genieten van het waterspul. En vanavond gaan we bij La Tratorria uit eten om deze feestdag af te sluiten. En morgen zal het weer zwemmen worden als dagvulling naast het doen van spelletjes.