Pagina's

zaterdag 31 december 2016

Dag 2016

Het valt niet mee om een terugblik te werpen op 2016. Het recente roosonverwachtse overlijden van Willem ligt nog zeer vers in het geheugen. Het hele proces van het geconfronteerd worden met zijn dood tot en met de begrafenis van drie dagen geleden is emotioneel geweest. De enorme belangstelling en de mooie waardige begrafenis voelen als een warme deken van medeleven voor direct betrokkenen. Ik prijs me gelukkig dat ik Willem, de ex-partner van Joosje waar ze een goede band mee had, de afgelopen jaren heb leren kennen. Een warm mens genietend op zijn wijze van het leven. En iemand alom gewaardeerd. Er is een leegte ontstaan die opgevuld zal worden door de rijkelijke herinneringen.

2016 was voor mij het jaar van een sterkere integratie in het Franse locale leven. Ik heb me vooral intensiever bezig gehouden met Cafe Pluche. discussie2Website, facebook en korte videoreportages en het maken en vertonen van de film over de renovatie van het oude huis in Epeluche waren mijn bijdragen. De laatste paar maanden is mijn belangstelling wat gedaald mede door de geringe respons op het afronden van de film over Emile een ruim 90 jarige inwoner van Epeluche. Maar Cafe Pluche zal zeker ook in 2017 voor mij van belang zijn.

In 2016 heb ik ook een sterke ontwikkeling doorgemaakt door zelfstudie van de verschillende Adobe creative cloud software. Het is ook heerlijk om te zien hoe ervaren grafische designers ook nog dingen leren met de nieuwste versies van de software. Het live bijwonen van on-line workshops vind ik ook geweldig. Ik ben uiteraard ook zeer in mijn sas met het nieuwe HP workstation.

Ook heb ik het afgelopen jaar weer mogen genieten van culinaire zaken in voorgerecht antipastiFrankrijk en Nederland. Regelmatig deed ik er verslag van op mijn blog. Naast de bekende restaurants waren er ook nieuwkomers: Bistro Vertical en La Trattoria. Helaas heb ik recent vernomen dat de Brasserie in Aubeterre dicht is gegaan. De aardige Engelse-Duitse pachters zijn vertrokken naar Spanje. Al eerder sloot het restaurant van hotel LaPaix in St Severin. Het blijft lastig om als uitbater je kop boven water te houden. Maar er is elk jaar ook weer voldoende aanwas.

Zomer 2016 was weer fantastisch met een groot aantal vaste jaarlijkse bezoek(st)ers. Het blijft gezellig om in die maandenemmer de hond Tia om me heen te hebben. Ze vermaakt zich best. Joosje is dit jaar ook regelmatig geweest waarbij het genieten is van elkaars aanwezigheid. Verder heeft Joosje zich weer vermaakt met haar projecten: tuinonderhoud, garage deur schilderen en jam productie van wat de natuur aan vruchten voortbracht. UIteraard hebben we samen genoten van wat er aan cultureel te beleven is in de Charente. De komst van mijn kinderen Natasja en Edgar, partners Wino en Femke en kleinkinderen Mats en Lotte in de zomerperiode is natuurlijk ook een topper. Mats en Lotte zijn echte lieverds. Wat een rijkdom. Ook de tour van de Ukuladies was een hoogtepunt zowel voor ons als voor Marlieke, Suzanne en Jennifer met hun optredens. Prachtig om te zien hoe drie jonge vrolijke mooie vrouwen zo heerlijk bezig zijn.

berkNa de zomer weer een tijd in Nederland geweest om vanuit het Beijersche op pad te gaan. De camper biedt daarbij nog altijd leuke mogelijkheden. Het cultuursnuiven in Nederland met bezoeken aan Haags Gemeente musuem, Booymans, Kunsthal, Groninger museum en de Fundatie is een vaste gewoonte.

November was een wat minder geslaagde periode vanwege de hevig griep aanval die ik mocht ondergaan. Het stemt dan wel weer tot nadenken over de gevolgen als je alleen in het buitenland bent waar je in feite niet woonachtig bent. En hoe kwetsbaar het allemaal is. En dus hoe belangrijk het is om er nu alles uit te halen nu het nog volop kan. Dag 2016 en welkom 2017 over een paar uurtjes.

donderdag 22 december 2016

Nostalgie

Inmiddels in twee dagen teruggereden vanuit Frankrijk naar het Beijersche. Eerste rit vanaf Angouleme Fiat garage waar ik afgelopen dinsdag ruim na ravioli18.00 vertrok met de herstelde Doblo. Een kamer geboekt in Mercure hotel in Tours Noord. Prima hotel waar ik ook nog een uitstekende maaltijd kon gebruiken. Ongekend goede keuken. Bijzonder voorgerechtje. Een ravioli met geitenkaas en parmaham en creme van champagne en parmezaanse kaas. Volgende ochtend vroeg op pad voor een lange rit naar IJmuiden. Ik had als nostalgie kamer 3 in hotel Augusta geboekt. De kamer waar ik mijn werkzame leven vaak vertoefd heb als ik mijn Nederlandse weekje had vanuit mijn werkplek in Noorwegen. Het was een hele lange rit. Alles ging voorspoedig todat ik Nederland binnen reed. Bij Antwerpen al gezien dat er op ring1 via richting Breda een file was. Dus daarom via de Liefkens tunnel naar Roosendaal. En ja hoor daar ook file. Rijkswaterstaat had het lumineuse idee om een wegstrook af te zetten zonder dat men ook maar enige aktiviteit op het afgesloten deel ontwikkelde. Dank U vzalmoor de 30 minuten onnodige vertraging. Daarna van Roosendaal via A4 richting Rotterdam etc. Een weg die ik zelden gereden heb. En in de spits. Twee grote stromen autoverkeer. Een van noord naar zuid. En de ander van zuid naar noord. Met z’n allen op 5-6 stroken of meer. De een nog harder rijdend dan ander. En vervolgens ‘Komt allen tezamen’ en heerlijk vaststaan met alle auto’s rondom het Prins Clausplein. Wat een land. Ik vraag me af hoe lang dit zo door kan gaan. Met ruime vertraging kwam ik Augusta aan. Ontvangst zoals altijd hartelijk. En na een korte rustpauze kon ik ook daar genieten van een fijn diner met veel vis (zalm als voorgerecht en tonijn als hoofdgrecht). En vanochtend als laatste ontbijtgast uitgecheckt en toen vertrokken met een grote bos rozen want Joosje is jarig vandaag. Hiep hiep hoera!.  rozenbos

maandag 19 december 2016

Het zal er om spannen

Vanochtend vroeg is de ruitenwisser van de camper vlot en vakkundig gerepareerd. In nog geen 45 minuten had men de klus geklaard. Ik heb zitten wachten in het kantoortje van de garage. Hoe het er uitzag en hoe er gewerkt werd vond ik ook wel grappig en typerend Frans. Overal lagen ordners, stapels papier etc. Kortom rommelig. Het was er nauwelijks warm. Een vriendelijke dame bij de ontvangst zat dik aangekleed achter haar bureau en pleegde voortdurend telefoontjes naar klanten en leveranciers. De werkplaats stond vol met autos waar niet aan gesleuteld wzonnepnalenerd zodat de werkelijke werkplaats ruimte beperkt was. Op de terugweg viel mijn oog nogmaals op een reusachtig veld vol met zonnepanelen. Het lag als een zwarte vlakte tussen de agrarische velden. Ofschoon de Franse overheid heilig gelooft in kernenergie geeft men gelukkig ook aan deze duurzame energie de ruimte. Daarna bij de SuperU de favoriete rode wijn van Joosje gekocht. Eenmaal thuis de Fiat garage in Angouleme gebeld om polshoogte te nemen van situatie rondom reparatie Doblo. Het onderdeel was zojuist aangekomen. Op mijn vraag of de Doblo morgen uiterlijk eind middag gereed zou zijn kreeg ik geen overtuigend ja te horen. Ik heb vervolgens duidelijk gemaakt dat ik dan pas eind januari de auto zou ophalen. Kennelijk hoorde de receptionist ook wel aan mijn stem dat de situatie vervelend is. Nu afgesproken dat ik momandarijnrgen aan einde van de ochtend bel om een definitief ja of nee te horen op mijn vraag. Het zal er dus om spannen of ik met Doblo naar Nederland kom. Eenmaal thuis wat mandarijnen afkomstig uit Corsica gegeten. Ze zagen er in de winkel aantrekkelijk uit. Helaas ik heb bij mandarijnen altijd dezelfde ervaring. Sommige zijn sappig en smaken prima. En dan ineens zit er een mandarijn tussen die droog is of nauwelijks een (aantrekkelijke) smaak heeft. Ook deze uit Corsica bevestigden mijn ervaring.

zaterdag 17 december 2016

Inpakken en …

… wegwezen. Aankomende dinsdag ga ik Les Cotes weer even voor enige tijd achter me laten. Dus in dit weekend wat wasjes draaien, strijken, opruimen huis eind 2016en het huis in goede conditie achterlaten. Het huis ligt er prima bij in de mooie decemberzon. De houtvoorraad is inmiddels behoorlijk geslonken maar nog genoeg voor de rest in begin 2017. Inmiddels heeft het electriciteitsbedrijf ook nog een conifeer boom behoorlijk gesnoeid. Beetje onbegrijpelijk omdat men dat nog geen drie kwart jaar geleden ook al gedaan had. Toen weliswaar mboom gekortet wat meer aandacht voor hoe het er uitzag. Nu met de botte bijl methode. Hoe ik terug reis is nog onduidelijk. Ik verwacht dat mijn Fiat Doblo nog niet gereed zal zijn. Dus bereid ik me voor op de terugreis met de camper. Ook die moet nog even naar de garage. Gelukkig heb ik adres in Chalais. Ik was daar al eens eerder geweest met de camper en werd daar toen vlot en aardig geholpen. Het ziet er weliswaar daar allemaal niet zo gelikt uit als bij de dealer in Angouleme maar ik heb er meer vertrouwen in. Mijn ruitenwissers van de camper deden ineens niets meer. Een nieuw aandrijfmotortje is nodig. Montage aanstaande maandag om 9.00 uur. Al met al is het in november en december relatief zonnig geweest. Helaas heb ik door de griepperiode er niet altijd volop van kunnen genieten. Des te meer nu deze dagen. Straks met de Kerst en Oud-Nieuw en in januari in Nederland om vanuit het Beijersche bij Joosje weer volop leuke dingen te beleven. Bezoeken aan kinderen, kleinkinderen, vrienden, musea, bioscoop etc etc zijn een mooi vooruitzicht. We gaan 2016 nog maar eens leuk uitluiden. En de geslonken houtvoorraad stoken we dan wel weer verder op in het restant winter van 2017.hout klein

donderdag 15 december 2016

Auto perikelen

Vandaag kreeg ik te horen van de Fiat dealer in Angouleme dat mijn Fiat Doblo morgen nog niet gereed is. Inmiddels ben ik ruim twee weken bezig om mij Doblo gerepareerd te krijgen. Ik ben nu drie keer bij de garage geweest. Iedere keer was het een ander verhaal in mijn ogen wat er mankeerde. Ook werd er op een gegeven moment gezegd dat een brandonderdeel niet meer leverbaar zou zijn. Vorige week zou het geheel hersteld zijn. Er was iets met de cylinder. Geen compressie. Nog een week wachten.  Maar nee nu hoor ik dat men het onderdeel nog niet binnen heeft.  Het motorblok van mijn Doblo ligt nu uit elkaar. Ik had al eerder de ANWB ingeschakeld voor vervangend vervoer. En dat werd soepel geregeld. Ik kon een taxi nemen vanwege mijn lidmaatschap voor vervoer van garage naar Pillac. En nu vanmiddag heb ik ze nog maar een keer gevraagd om een hartig woordje met de garage te wisselen. En dat hebben ze gedaan maar de garage kan niet garanderen dat ik de Doblo maandag hersteld kan ophalen. Dus wacht ik maar ongeduldig af. Een ding weet ik zeker deze garage hoeft niet meer op mijn klandizie te rekenen. Wellicht zijn ze mij ook liever kwijt dan rijk. Wel ben ik tevreden over de ANWB hulp in buitenland. Echt snel en professioneel.

zondag 4 december 2016

Smakelijk eten

Gisteren avond was het weer zo ver. Na ruim een periode van circa vier buffaloweken  uiteten geweest. Het weekend menu bij het kleine Italiaanse restaurant La Trattoria in St. Severin was zeer aantrekkelijk. Vooraf een reservering gemaakt. En dat bleek achteraf nuttig. Alle 20 plaatsen in het restaurant waren bezet.  De jonge aardige eigenaar vertelt met veel enthousiasme over de gerechten op de kaart. Mijn keuze viel op mozzarella buffalo op een bedje van spinazie met gekarameliseerde pompoen blokjes. Voortreffelijk van smaak. Het hoofdgerecht was kip uit de oven. Drie mooie kipstukjes met bot gegaard in een prima saus met hele tenen knoflook, kappertjes en olijven werd geserveerd met Italiaans brood. Een glaasje rode wijn van Sicilie nam ik erbij. Ook dit was het eerste glas brood en kipwijn in ruim 4 weken. Ter afsluiting een home made tiramisu. Espresso na. Dat alles voor slechts 30 euro. Ik voelde wel aan het eind van de maaltijd dat mijn darmen behoorlijk aan het werk gingen. En rond negen uur reed ik terug naar mijn vesting in Pillac. Mijn huis was vanuit de verte te zien door de binnen en buitenverlichting in de heldere koude avond. Tevreden keek ik terug op deze verlate verjaarsdagsmaaltijd die ik me mezelf kado deed.

donderdag 1 december 2016

Oudegracht

Vandaag is het 68 jaar geleden dat ik op deze wereld kwam. Als mijn moeder nog zou leven (ze zou dan 98 jaar zijn) zou ze ongetwijfeld zoals ze altijd op deze dag deed vertellen dat ik om zeven uur s morBunkerbargens geboren was. Op de Oudegracht nummer 1 boven de Bunkerbar aan het begin van de bekende volksbuurt Wijk C. Ook zou ze vertellen dat mijn oma van mijn vaders kant woonachtig vlakbij op de Bemuurde Weerd bij het rennen naar ons huis om mij te bewonderen gevallen was op de brug. Met kapotte bebloede knieen zou ze bij ons thuis gekomen. Een half jaar na mijn geboorte verliet mijn vader zijn gezin. Hij liet mijn moeder met drie kinderen achter. Een hard leven Joop mutsbegon voor haar. Ze wilde niet haar hand ophouden bij de steun zoals dat destijds heette. Alimentatie kreeg ze niet. Ze heeft er alles voor over gehad om haar jongens een goede toekomst te geven.Tot zover de geschiedenis. En nu zit ik hier in mijn domein in Frankrijk met prachtig uitzicht. Elke dag genietend van het leven. Omringd door lieve vrienden en vriendinnen, lieve kinderen en hun partners en twee lieve mooie kleinkinderen. En vandaag in het zonnetje met nieuwe muts en sjaal en appel genietend van 68 jaar jong.

zondag 27 november 2016

Ophokplicht opgeheven

Wellicht niet voor het pluimvee in Nederland maar wel voor mij. Ik durfde uitzicht2016het weer aan om buiten te zijn en weliswaar goed aangekleed gekleed te genieten van de zonnestralen die mijn veranda bereikten deze ochtend. Ook gisteren was het zonnig weer. Rest van de aanstaande week weer bewolking. Wat een zaligheid om je gezicht in de zon te hebben. Je voelt dan gewoon elke zonnestraal binnenkomen. Verder genieten van het lstruikandschap in ruste. Alles in de omgeving is nu behoorlijk kaal. Veel huizen anders nauwelijks zichtbaar vanwege het groen aan de bomen staan er nu in de najaarszon aanwezig te zijn. In de verte hoorde ik het knallen van de geweren van de jagers. Het jachtseizoen is weer open. Verder rust. En in mijn tuin bij de vlonder stonden nog twee struiken volop in bloei. Alles ligt er opgeruimd bij. Opruimen is trouwens Kunst. Athans dat kun je lezen in het schitterende boekje dat ik van Joosje kreeg. Het gaat over het werk van de Zwitserse kunstenaar Ursus Wehrli. Hij  brengt op komische wijze in beeopruimenld hoe een normale ‘ongeordende’ situatie er opgeruimd uit kan zien. Op de cover het boekje zie je hoe een bakje frites met een klodder ketch-up terug gebracht tot de individuele elementen. Zo ook bij een situatie op een grasveld bij een zwembad of  een denneboomtakje. Het boekje staat vol met leuke vondsten. Verder heeft hij een TED lezing gegeven in 2006 over opruimen van schilderijen. Erg grappig. Klik hier om de video te zien.Ursus Wehrli

donderdag 24 november 2016

Eindelijk

Vrij snel naar mijn terugkeer uit Nederland hier in Pillac in begin November kreeg ik de eerste griepsymptomen. En al snel lag ik in mijn bed of hing in mijn stoel in de woonkamer om de griep het hoofd te bieden. No chance. Koorts, rillingen en gewoon ellendig voelen waren mijn lot. Geen enkele eetlust. Met water, sapjes drinken en youghurtjes eten kwamen ik de dagen door. Het spookte ook in mijn hoofd. Na een week begon ik op te krabbelen maar aan het eind van de herstelweek kreeg ik nog een mokerslag met een koorts en koude rillingen aanval. De lokale huisarts was bereid langs te komen. Uitgebreid  onderzoek bracht verder niets aan t licht. Mogelijk zei de Franse arts in uitstekend Engels met een fraai Frans accent: maybe somewhere deep antibioticadown an inflammation. Een antiobioticakuur werd voorgeschreven. Driemaal daags een poedertje oplosssen en drinken bij de maaltijd voor een periode van een week. Nog twee dagen en dan heb ik de kuur erop zitten. Inmiddels voel ik dagelijks de kracht terug komen. Eindelijk knap ik weer op. Maar motto is kalm aan en breek het lijntje niet. Wat ik wel weet is dat ik vijf kilo ben afgevallen en dat mijn spierkracht is afgenomen. Verder een ervaring rijker om te weten hoe het is als je alleen bent en ziek voelt. En mijn camperreis naar Portugal om  te overwinteren gaat uiteraard ook niet door.

zondag 6 november 2016

Kretologie

Afgelopen week werd MAX 2016 gehuoden. Een jaarlijkse bijeenkomst van Adobe voor de creatievelingen onder ons. Digital designers en videofilmers. Meer dan 10.000 deelnemers met dagprijzen voor deelname van meer dan 500 euro.  Ik kon gratis de live uitzendingen volgen met Maxkeynote speakers in de stijl van de Apple bijeenkomsten en de korte bijdragen van een 25-tal gasten. Onvoorstelbaar hoeveel mensen vanuit de hele wereld deelnamen aan de internet live uitzendingen. Voor mij zat er een tijdsverschil van 8 uur tussen. Dus tot in de late uurtjes gekeken. Uiteraard kan je het nu ook nog eens rustig terug kijken via Youtube. Maar tijdens de live uitzendingen kun je ook chatten en krijg je mits je vraag opgevallen is ook een antwoord. Nu zijn weer veel Adobe Creative Cloud Apps geupdated in versie 2016. Voor mij met de verrekte langzame internet lijn hier in Pillac een kwestie van lange adem. Even snel up- or downloaden is er hier niet bij.

De kreten waren ook weer niet van de lucht. Hoe vaak ik niet hoorde hoe awesome iets was. Of dat het bijdroeg aan de workflow. Integration was was ook een favoriete kreet. En met cool of supercool doe je ook mee in deze wereld. En je moet vooral alles sharen want dan ben je lekker bezig. En bovenal wil je natuurlijk graag behoren tot de community want naar die wordt pas geluisterd. Maar voor mij was het bovenal genieten en heb ik steeds meer door dat voor mij Adobe Premiere Pro (video), Photoshop, Illustrator (design werk) en After Effects de tools zijn. Ik heb me in technische zin al heel veel eigen gemaakt. Maar dat creatieve proces blijft lastig. Het out of the box denken. Ik kijk daarom altijd met veel genoegen naar mensen die heel creatief zijn in deze community en voor mij een bron van inspiratie. Awesome!

vrijdag 4 november 2016

Basis

Weer terug op de basis zoals Nelemarie van Leeuwen destijds altijd zei. Ik ben weer in Pillac. In 2 dagen via Rouen en een overnachting in de camper tuin najaarben ik er weer. Ik trof alles in goede staat aan. Ik had wel de indruk dat een van de watersproei systemen op een bepaald moment continu water is blijven sproeien. Dus de waterrekening zal er wel naar zijn. Kennelijk is systeem niet helemaal betrouwbaar. Maar de tuin stond er nog volop in bloei bij. Inmiddels heb ik mijn zwembad van zijn herfst-winterdek voorzien. Dit keer het bad zwembad dichtgevuld met hivernage waardoor algengroei minder zou moeten zijn. We zien wel zien volgend voorjaar. Bij Cafe Pluche maakte men zich al ‘zorgen’ om mij omdat ik reeds gedurende lange tijd afwezig ben geweest op bijeenkomsten. Ik kan uiteraard hun website en Facebook pagina bijhouden terwijl ik elders ben. Inmiddels afspraak gemaakt voor herstel van de bobine van Doblo. Hopelijk is aanstaande dinsdag de auto weer picco bello. Daarna ga ik de camper volledig inrichten voor mijn reis richting Portugal. Inmmidels de benodigde kaarten, routebeschrijvingen, camperplekken etc bij de hand. Ik zorg er in ieder geval voor dat ik de nodige video spullen bij me heb voor maken opnamen en monteren. Eind volgende week verlaten we de basis weer voor een tijdelijk zonnig verblijf in Zuid-Portugal.

maandag 31 oktober 2016

Familie bezoek

Wat is er mooier om mijn october verblijfsperiode in Nederland af te sluiten met een bezoek aan mijn kinderen en hun partners en de kleinkinderen? Met de auto volgeladen met kadootjes vanwege verjaardagen waar ik niet bij kon zijn vertrokken we begin van de middag naar de Kop van Noord-Holland. Het bleek dat met name op de weg van Den-Helder naar Alkmaar langs het Noord-Hollands kanaal heel veel mensen onderweg waren. Gelukkig reden wij in tegenovergestelde richting. Nog een tussenstop Joop Zee&Zogemaakt in Petten bij de vernieuwde opgang van de Hondsbossche zeewering. Prachtige trap en het was genieten op het mooie strand. Wat een verbetering is nu het asfalt verdwenen. Ook staat er een grote maar passende strandtent (Zee&Zo). Daarna zoals altijd binnendoor via St. Maartenszee, St. Maartensvlotbrug naar Schagerbrug. De tocht langs de Groote Sloot blijft geweldig. Rondom Schagen is men druk bezigJoop en Lotte om wegen te verleggen. Maar het lukte ons het huis van Edgar en Femke in Barsingerhorn te bereiken. Mats en Lotte zijn altijd zo vrolijk en opgewekt. En uiteraard waren ze benieuwd naar hun kado’s. Helaas de Lego auto en caravan die ik voor Mats gekocht had kwam al voor in zijn arsenaal van Lego artikelen. Dus dat gaan we omruilen voor iets anders spannends. De poppenwagen voor Lotte werd meteen in gebruik genomen door haar. Meteen een goede training want Lotte loopt net een paar maanden. Ook haar grotere Natasja en Lottebroer wilde er uiteraard meerijden. Het was de hele middag een vrolijke boel met voorlezen, spelletjes doen en een gezamenlijke chinese maaltijd. Ook tante Natasja en oom Wino werden ingeschakeld om voor te lezen of een spelletje te doen. Ook liet Lotte nog een paar staaltjes van haar kunnen zien. Ze trok dapper zelf haar laarsjes aan. Ze liep er wat lastig in omdat ze links en rechts had verwisseld. Rond 20.00 reden we weer huiswaarts met een trots, blij en warm gevoel. Hieronder nog een video impressie van het familie bezoek.

woensdag 26 oktober 2016

Waar zouden we zijn zonder kunst?

Terwijl ik een slokje neem van mijn rode port in de fraaie lobby van Hotel eiBitter en Zoet in Veenhuizen probeer ik de indrukken van de musea bezoeken van afgelopen twee dagen wat te ordenen. Het eerste bezoek was op de heenweg naar Veenhuizen door een tussenstop in Zwolle bij de Fundatie.  Eerst een smakelijke lunch bij Restaurant Suikerberg naast de Fundatie. Eenmaal aan de balie bij de Fundatie werd me duidelijk dat de ‘Oude Wilden’ tentoonstelling al voorbij was. Kennelijk had ik niet goed gekeken op internet.  dame stoelMaar de teleurstelling verdween snel bij het zien van de expositie Zie de mens, 100 jaar, 100 gezichten. Honderd werken over mensen over een periode van 100 jaar gemaakt door de meest uiteenlopende kunstenaars en met met verschillende technieken. De korte video over de expositie door de samensteller was ook van grote klasse. Helder en bondig. Ook nog een blik geworpen bij de twee andere exposities in De Fundatie. Tijdens de slentertocht via het centrum naar de parkeergarage nog een bezoekje gebracht aan de Hugo Boss winkel. Ik kan vanaf nu zingen Don’t you step on my blue suede shoes. Naast de schoenen nog een muts en sjaal en twee paar sokken gekocht. Kan ik er weer ff tegen. Het blijf een genot om in het voormalig hospitaal en apotheek in Veenhuizen te vertoeven. Mooie grote stijlvolle kamers en altijd een fraaie badkamer. Het verrassingsmenu mocht er ook zijn alsmede de rode biologische wijn uit het Languedoc gebied. De steile trap naar kamer 10 op de eerste verdieping werd na het diner appelbehendig genomen. Het kostte geen moeite om in slaap te vallen. Vandaag een relaxt ontbijt en op weg naar museum de Buitenplaats in Eelde. Hier de exposite De Appel. Tussen schuld en onschuld. De tentoonstelling gaat over de appel en de wijze waarin en wijze waarop hij voorkomt in de schilderkunst en beeldhouwkunst. Daarnaast gaat de tentoonstelling ook in op de rol van de appel in bekende verhalen. Er is ook een appelboomgaard bij het museum met een zeer groot aantal (oude) appelsoorten. Het kleine museum verdient naar mijn mening alle waardering voor het afwisselende aanbod van exposities. unnamed (2)Hierna gingen we op naar het Groninger Museum. Uiteraard was hier de contra expositie ‘De Jonge Wilden’ ook niet meer te zien. We konden nog een paar werken zien die klaar stonden om ingepakt te worden. Maar de expositie van Joost van den Toorn als alternatief was verrassend. De titel ‘Het moet gewoon kloppen’ gaf een bijzonder overzicht van zijn werk. In zijn beelden die voor iedereen heel herkenbaar zijn –geweld, seks en religie- maar staan ook dieren en mensen centraal. Ironie en humor zijn volop aanwezig. De winkel in het museum staat vol met allerlei leuke voorwerpen, kaarten etc. Dit keer kocht ik het boek over de kunstenaar omdat het voor mij ook een bron van inspiratie kan zijn voor het maken van korte animaties met Adobe After Effects. Verder geeft het boek meer achtergronden over het werk en de kunstenaar.

maandag 24 oktober 2016

Van Rodin tot Ukuladies

Afgelopen week weer eens een bezoek gebracht aan het Haags Gemeente Marino Marinimuseum. De tentoonstelling van Rodin tot Bourgeois, sculptuur in de 20ste eeuw. In de expositie worden de belangrijkste ontwikkelingen getoond in de Europese en Amerikaanse beeldhouwkunst. De expositie was recent geopend. De verf van de geschilderde groene achtergronden was naar mijn idee nauwelijks droog. Het stonk enorm naar de verflucht of restanten oplosmiddel. Een minpunt. Verder kreeg ik weer te horen dat filmen niet mag maar foto’s maken wel. Raar want filmen is niet anders dan 25 foto’s per seconde. Maar gelukkig had ik al wat opnamen gemaakt voor een video impressie.
De Tjipke Visservertoonde sculpturen waren zeer de moeite waard. De immense beelden van Auguste Rodin, de vloeiende vormen bij de beelden van Edgar Degas en fragiele stoere beelden van Alberto Giacometti. Alles was per thema fraai gegroepeerd. Ook het beeld van Marina Marini getiteld Pomona (zie foto bovenaan) sprak ons aan. Het beeld Pandora van Tjipke Visser was bijzonder. Het hoowella logofd met wuivende haren zou wel eens de inspiratiebron geweest kunnen zijn voor het logo van Wella haarshampoo.  Advies: ga de tentoonstelling bekijken op het moment dat de verf droog is. Ook zijn we op bezoek geweest bij Jasper en Marlieke. In hun leuke vintage woning in Crooswijk de lunch gebruikt. Ook Lotje de kat liet zich af en toe zien. Joosje heeft weer een afspraak gemaakt voor zangles bij Marlieke in de komende maanden. LotjeEn afgelopen zaterdagavond zagen we Jasper en Marlieke weer bij hun optreden met Marlies Angels bij Cafe Mo in Schoonhoven. Ook Max was van de partij als bassist. Een gezellig bruin cafe dat zeer bekend is onder de Schoonhovenaren. Ook Jennifer en Suzanne de twee andere Ukuladies waren er om te luisteren. Maar ze gaven ook nog spontaan een kort optreden met Marlieke toen er een technische storing was voor Marlies Angels. En zo sloten we de week af. Hieronder de video van ‘Why don’t you love me like you used to do’ door de Ukuladies.

dinsdag 18 oktober 2016

Onregelmatig

Een groot aantal dozen vol met vijgenjam, vijgen op wijn etc ging vrijdag 8 oktober in de Fiat Doblo. Totale productie omvang van dit seizoen 40 kg. Verder werd de Doblo gevuld met andere zaken die terug moesten naar Nederland. Aan het eind van de middag ging ik nog even naar de SPAR kastvoor wat boodschappen. Eenmaal in St. Severin begon de Fiat Doblo onregelmatig te lopen bij wegrijden en had nauwelijks enig vermogen. Nog rond zes uur kon de monteur van de garage me vertellen dat het stotteren veroorzaakt werd door een slecht werkende bobine. Niet verantwoord om met de Doblo terug te rijden naar Nederland. Dus alles overgepakt in de camper. Sinds zondag 9 oktober weer in het Beijersche na een leuke tweedaagse rit met de camper waar de jam voorraad nu staat te pronken in de kast.  Aansluitend heb ik mijn jaarlijkse colleges gegeven aan de 2-3 jaars studenten van de WUR. Een iets mindere klik met deze groep dan vorig jaar. Maar dat kan ook aan mij gelegen hebben. Verder moet ik mijn presentatie wat gaan oppoetsen want de ontwikkelingen staan niet stil sinds ik gestopt ben met werken. Daarna afgelopen week deelgenomen aan het 46ste WEFTA (seafood(technology))congres. Dit jaar in Split (Croatie). Bijna 130 deelnemers uit 23 verschillende landen. Mooi om te zien dat deze bijeenkomsjoop vraagjet na oprichting in 1970 nog steeds bestaat en gegroeid is in kwaliteit en bezoekers aantallen. Ik voel me ook best trots dat ik een van de ‘eerste’ duwers ben vanaf 1977. Toen nam ik voor het eerst deel. Helaas heb ik weinig gezien van de stad omdat het programma dat niet toeliet. Nu weer terug op de Beijersche basis. Inmiddels plannetjes voor uiteraard bezoek (klein)kinderen en vrienden, musea bezoek en paar dagen naar Veenhuizen. We gaan weer ff zitten :) in Zoet en Bitter. Dus voldoende aktiviteiten om inspiratie op te doen voor het regelmatig schrijven van een blog.

maandag 3 oktober 2016

De kust van de Charente

Afgelopen donderdag vertrokken we voor een driedaagse campertrip door de Charente. Via de binnenlanden reden we vanuit Pillac naar onze eerste Mortagneeindbestemming Mortagne sur Gironde. Onderweg zagen we verschillende mooie dorpjes. Ook de wijnbouw voor de Charente Pineaux en cognac productie was nadrukkelijk aanwezig. We verbleven op een mooie camperplek aan de jachthaven van Mortagne. Voor slechts 8 euro per nacht konden we langs de kade van de jachthaven staan met electriciteit. ‘s Avonds een eenvoudige maaltijd bij Chez Gigi. De volgende dag togen we noordwaarts. Ook hier schilderachtige dorpjes Getijlangs de kust en een fraai landschap met uitzicht op de Gironde. Een rivier met een zeer groot tijdeverschil hetgeen bleek toen alle bootjes s morgens droog lagen. Echter de schoonheid van het landschap hield op vanaf Meschers sur Gironde. Vandaar een groot lint van bebouwing. Vakantiehuisjes voor toeristen, tweede woningen, vakantieparken rijkelijk neer geplemd tot aan Royan toe. Een gebied waar we niet meer terug zullen komen. Na koffie nabij Royan weer zuidwaarts en uiteindelijk na een wat (te) lange camperrit beland op een mooie rustige camperplek bij Lussac. Petit palaisBij aankomst nog de enige camperaars maar vervolgens stroomden er nog zes campers bij. We hadden een mooie plek en het was knus vertoeven aan boord. Zeker toen in de late avond en nacht de nodige regenbuien vielen. ‘s Morgens weer fris op pad en na de aankoop van een Frans stokbrood het ontbijt genuttigd in de camper onder de platanen op het dorpsplein van Petit Palais.St Emilion Rond lunchtijd kwamen we aan in het centrum voor de topwijnen productie St. Emilion. Ik ben daar verschillende keren geweest. Het blijft de moeite waard. Ook nu nog gezellig druk. De fraaie smalle straatjes met door- en uitzichten zijn zeer de moeite waard. Ik begrijp alleen niet de overdaad aan wijnwinkels. Men probeert de bezoekers naar binnen te lokken om de meest exclusieve dure wijnen te laten kopen. Men kan dan beter het Musee de Vin bezoeken waar men alle betere wijnen uit de streek tegen normale prijzen kan kopen. Helaas het museum was gesloten. Vervolgens hebben we het gebied verkend. Geen plek wordt onbenut gelaten. Overal wijnstruiken. Ook bijna geen huis te koop in het landelijk gebied. Het is een welvarende streek. Ook deden we de abdij van Blasimon aan. Ook die had ik al een paar keer bezocht tijdens myfriendmijn vakantie van destijds op de camping Chateaux Guiton. In de kerk stond nog een beeld van de grote roerganger. Met zijn armen gespreid heet hij je welkom. Hij mist wel een topje van de wijsvinger aan zijn rechterhand. Bedijfsongeval zeker, teveel met vingertje gewezen? Het vinden van een geschikte camperplek voor een laatste nacht in dit gebied was lastig. Derhalve besloten we maar naar onze eigen camperplek in Pillac terug te reizen. Mooie plek met pracht uitzicht.

zondag 25 september 2016

De week van de vijgen

Het was een hele bedrijfigheid in de keuken van Les Cotes de afgelopen IMG_5101week. De vijgen productie draaide op volle toeren. Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Als  ik mijn slaapkamer ‘s ochtends uitkwam dan kwam de zoetige vijgen geur je al tegemoet. Joosje heeft inmiddels vijgenjam, vijgenchutney en vijgen in rode wijn gemaakt. De glazen jampotjes waren niet aan te slepen. De hele voorraad aan potjes bij de SuperU is uitverkocht :). En nu draait de productie van gedroogde vijgen. In een daarvoor speciale droogtoren staan de vijgen in drie lagen doormidden gesneden tegen elkaar aan. Een warme luchtstroom zorgt ervoor dat langzaam maar gestaag het vocht aan de vijgen onttrokken wordt. Deze vijgen worden straks in de muesli genuttigd. Verder hadden we gisterenavond nog een culinair hoogtepunt door het bezoek aanIMG_5093 het nieuwe Italiaanse restaurant La Trattoria in St. Severin. Ik had al eens geprobeerd om daar te reserveren maar het restaurant zat steeds vol. Nu wat eerder gereserveerd en zo konden we om 19.30 op het buiten terras aanschuiven. Een zeer plezierige ontvangst door de eigenaar. Spreekt Frans en ook vloeiend Engels. Hij heeft met zijn vrouw Parijs en hun kantoorbaan verlaten voor dit restaurant avontuur. Zijn vrouw staat in de keuken die op de eerste etage is gelegen. Het eten gaat met een kleine liftje naar beneden. De kaart werd uitgebreid toegelicht. Keuze uit 3 voorgerechten, 3 hoofdgerechten en 3 desserts. Ook aandacht voor de vegetarier bij de aangeboden gerechten. Allemaal typisch restoItaliaans gerechten. Geen pizza op het menu. Hun aanpak onderscheidt zich duidelijk van de andere restaurants in de regio.  Onze eerste ervaring was uitstekend. Genoten van het eten op het buitenterras met sfeerverlichting. Ook de Siciliaanse wijn smaakte prima. Dus ook maar een mooie review geschreven op Tripadvisor. Zeker een restaurant om toe te voegen aan mijn favoriete locals voor aanstaande herfst en winter. En bij afrekenen gaf Joosje als waardering ook nog een potje eigen gemaakte vijgenjam. Dat werd op prijs gesteld met 3 zoenen op haar wangen door de eigenaar van het restaurant.

zondag 18 september 2016

Sport en spelen

Gisteren organiseerde de feestcommissie van de gemeente Comberanche & Epeluche een sport en speldag in samenwerking met Cafe Pluche.Voor mij ook een mooie gelegenheid om de burgemeester even te spreken over mijn verzoek om de renovatie van de ‘grange’ te filmen. Het ligt in de bedoeling dat deze schuur de toekomstige domicilie gaat worden van Cafe Pluche. Op welke wijze het beheer gaat lopen is mij nog niet duidelijk. Wel ligt het gevoelig hoe de informatie over de schuur naar buiten komt. Dus het is beter om vooraf toestemming te vragen. Morgen om 10.00 woon ik even een bouwoverleg bij tussen de burgemeester en de aannemer. Defi7Overigens op het sportevenement kwamen veel mensen af. Een groep mannen gingen op hun racefiets een route rijden en verder veel wandelaars. Bij toeval hadden we gezien dat er ook in Palluaud die dag een groots evenement was van ..….. kantklossers. Een soort jaarlijkse bijeenkomst waarbij voornamelijk vrouwen behoorlijk opeen gepakt in de feestzaal van Palluaud hun klosjes verlegden. Het was een gekakkel van jewelste en met zat boven op elkaar. Ramen potdicht dus verse lucht was er nauwelijks. Ook zat nog een aantal vrouwen in de kerk te klossen. Ik heb het voor de lol gefilmd want het is in feite absoluut niet iets waar ik warm voor loop. In tegendeel. Maar het was een evenement waar vielen mensen op af kwamen. Kantklossen is een levende traditie. Hieronder de kantklos video.

donderdag 15 september 2016

De oogst

Het oogstseizoen is begonnen op Les Cotes. Bij aankomst afgelopen vijgenzondag was het al duidelijk. Nu begonnen de vijgen aardig rijp te worden. Dus een dezer dagen is Joosje begonnen met het plukken van de vijgen. Ik help een bescheiden handje mee met het in stukjes snijden van de vijgen voordat ze gekookt worden. Inmiddels zijn de eerste Bon Mamam jampotjes gevuld. Er loopt nu een smaaktest die uit moet wijzen of een vleugje citroen toegevoegd moet worden voor de frissigheid. Ook de appelboom zit vol dit keer met grote appels. Misschien het gevolg van de goede mest en het prima weer. Inmiddels is de boom leeggeplukt en staan de appels in een mand te wachten voor verdere afwerking. appelsHet mooie weer is omgeslagen door een hevig storm en onweer. Het gevolg is dat er weer wat dakpannen aan de rand eraf gewaaid zijn. En buiten scheelt het meteen een jas. Dus maar wat binnen klussen. Ik ben begonnen met opruimen van mijn video studio. Inmiddels twee vuilniszakken vol overtollige zaken afgevoerd. De dikke gedrukte handleidingen van Adobe zijn al een aantal jaren niet meer in gebruik. En dat geldt ook voor een groot aantal andere electronica zaken. Mijn werktafel is nu afgestemd op het werken met mijn HPZ840 workstation. Ook heb ik mijn gezicht weer laten zien bij Cafe Pluche. Ik viel meteen met mijn neus in de boter want ik kon naaste bio eieren ook nog een biokip kopen. Inmiddels is de kip heerlijk door Joosje bereid en onder het genot van een lekker glas witte Bourgogne verorberd. Het was kip uit de oven met uitzicht op Montignac le Coq, het dorpje waarop we kijken vanaf de verandakip met uitzicht