Reflectie 2017

Tusen Kerst en Oud jaar is het wat mij betreft altijd weer tijd voor zelfreflectie op het afgelopen jaar. Drie belangrijke themas hebben een rol gespeeld in 2017. Alle zaken die geleid hebben tot het organiseren en houden van het eerste Festival de Musique Entrecote op Les Cotes. In de tweede plaats het begin van de Keer Diabetes Om (KDO) leefstijl vanaf eind maart 2017. En als laatste een nieuwe mooie woonstek te vinden in Nederland.

In januari van 2017 nam ik het besluit om voor het eerst op Les Cotes een kleinschalig festival te houden met twee Nederlandse groepen en een Frans duo. Het leidde tot veel organiseren waarbij ik van veel mensen hulp kreeg. Joosje was mijn continue steun met kritische inslag. Alle communicatie in het Frans via Facebook en website konden dankzij de hulp van Natasja en Wino. En het werd een knalsucces met een zeer leuke week met de Nederlandse jonge musici, Joosje, Josje en Jurgen. Iedereen was er vol lof over. Financieel werd het festival zoals verwacht geen succes door de nodige investeringen. Maar onthoud de gezelligheid en vergeet de vlekken was en is mijn motto. Ook was het weer fijn om Tia, de Noorse Parsson Russel om me hem te hebben. Het doet nog steeds verdriet dat ze nu elders is en ik niet weet hoe het met haar gaat.

De griep in begin van 2017 heeft de kiem gelegd om na te denken over een toekomstige woonplek in Nederland. Dit werd vervolgens gestimuleerd door de day-dream van Jan om mogelijk met anderen een leegstaande kerk aan te kopen en te verbouwen tot lofts waar we gezamenlijk onafhankelijk van elkaar konden wonen. Het bleef bij een daydream die langzaam maar zeker verdween. Het gevolg was wel dat ik op zoek ging naar een woonlocatie in Nederland. Keuze tussen een eigen nieuwe lofthome bouwen of iets bestand kopen was lange tijd onderwerp van veel nadenken en plannen maken. Toch nog onverwachts haakte ik de knoop door met de keuze voor het gerenoveerde huisje in Barsingerhorn dat dankzij de speurneus van Joosje gevonden werd. Terug weer in Kop van Noord-Holland onder de rook van Schagen. In september kreeg het zijn beslag. Uiteraard had dit ook gevolgen voor het nog gezamenlijke huis in Alphen aan den Rijn met Marjolijn. Ook dat is op een goeie vrienden manier tot een oplossing gekomen.

September 2017 was ook de maand om alleen op mijn KDO benen te staan. De nieuwe levensstijl van minimaal koolhydraten was volledig ingeburgerd na een half jaar begeleiding. En de gevolgen waren positief (11 kilo lichter, 7 cm in taille minder, minder medicijnen en geen stap naar insuline spuiten). Nu volhouden in 2018 en daarna. Moet lukken

En inmiddels ben ik weer heerlijk ingeburgerd in de rustige Kop van Noord-Holland. Hierdoor ontmoet ik mijn kinderen en kleinkinderen vaker omdat ze om de hoek wonen of iets verder in Zutphen. Het was daardoor extra gezellig om mijn verjaardag te vieren aan de Heerenweg. Verder haal ik me hart op met het video reportage werk voor Schagen TV. Het opbouwen van expertise met de Adobe CC software voor animatie en videowerk geeft ook veel voldoening. En verder is het altijd weer leuk om met Jurgen over videozaken te praten.

Kortom, ik kijk tevreden terug op 2017 en ga nu weer voor een nieuw jaar met familie en vrienden.

Op peil

Vanochtend de Fiat Doblo voor de jaarlijkse APK naar de garage gebracht. De nodige reperaties zijn gewenst om door de keuring te komen. De Fiat garage in Schagen kijkt kennelijk gelukkig wat kritischer naar mijn Doblo dan de garage destijds in Alphen. Ook bleek het oliepeil nu te hoog te zijn in plaats van te laag waardoor ik regelmatig bijvulde op advies van de garage in Alphen. Geen peil om op te trekken. Dus hopelijk kan de Fiat Doblo nu weer ff mee.

Inmiddels heb ik mijn tweede aflevering van het programma Mens erger je niet! bij SchagenTV afgeleverd. Het heeft even wat tijd gekost om de juiste beelden te verzamelen vanwege het slechte weer en technische problemen met de draadloze microfoon. Maar dan heb je ook wat. Ik ben ook over deze aflevering wel tevreden. In het weekend is het geheel te zien op het internet. En nu maar wachten tot er een nieuwe aanmelding is van iemand die over zijn of haar ergernis wil praten.

Mischien moet ik mijn eigen ergernis ook maar melden. De SACEM (de Franse BUMA)  heeft me alsnog benaderd in verband met het Festival de Musique Entrecote. En ja hoor de burocratie ten top. Ik moet van elk liedje aangeven, de titel, de componist, de arrangeur en de duur in minuten en seconden. Alsof ik met een stopwatch naar het concert ga zitten luisteren. Dat alles op een zeer onhandig formulier. Gelukkig kan het ingevuld worden via het internet. Dan nog twee extra formulieren met allerlei gebambeuzel. Zo hou je een aantal Franse pennelikkers aan het werk. Het ontneemt je de moed om nog een keer een festival te organiseren. Verder spreekt geen van de personen op het SACEM kantoor ook maar een woord Engels. Dus het vraag en antwoord spel is bij zo iets specialistisch wel lastig.

En dan ga ik eind middag richting Stolwijk om daar de verjaardag van Joosje te vieren. Uiteraard staan we ook stil bij het overlijden van Willem precies een jaar geleden. Nog steeds een groot gemis. Dan volgen de Kerstdagen en na de Kerst ga ik weer terug naar mijn stekkie in Barsingerhorn. Daar staan inmiddels de twee Windies in mijn woonkamer die ik van Marjolijn mocht meenemen. Het ontwerp blijft tijdloos en prachtig. En vanuit de Windy kijk ik dooor de kamer naar het polder landschap. Dus een fraaie aanwinst waar ik blij mee ben.

Sneeuw foto epidemie

Het sneeuwt van de foto’s op Facebook en internet. Lijkt wel of iedereen wil laten zien: Kijk eens bij mij is er ook sneeuw. Ik doe niet mee aan die gekkigheid. Vandaag was weer een intense dag van een video editten over een levend Monopoly spel in ‘t Zand. In de beginuren van van gisterenavond toog ik via lands smalle wegen naar ‘t Zand. De Dom Dom leidde me weer eens naar de verkeerde plek. Twee jonge Zantemers waren vijf jaar geleden na de kermis op het idee gekomen om een groot monopolyspel te maken over, voor en door de Zandtemers. En nu was het zover.Het spelbord bestond uit een groot bedrukt zeil van 10 bij 10 meter. Speciaal laten maken in Polen Dit keer geen gedonder met de draadloze microfoon. En in anderhalf uur had ik de beelden verzameld en interviews gedaan die ik wilde hebben. Daarna terug naar Barsingerhorn voor korte opfrissing om daarna door naar het feestje van Femke te gaan in cafe Piet Pann. Een feestje samen met haar vriendin Femke omdat ze beiden de mooie leeftijd van 40 jaar hebben bereikt. Het was er reuze gezellig. Je voelt je trots als je ziet hoe de aanwezige jonge generatie van eind dertigers-begin veertigers met elkaar omgaan en in de maatschappij staan. Het geeft ook een trots gevoel om te zien dat mijn kinderen Natasja en Edgar en hun partners Wino en Femke daar ok prima inpassen. Ook ff op de foto met Edgar als jonge en de oudere jongere generatie. Wino en Naatsja gingen al weer op tijd terug naar Zutphen in verband met de ……. Rond klokslag twaalf uur was het tijd om te vertrekken en ja het …. Raad U maar. Ik zeg of schrijf er niets over.

Enquête

Ook vandaag ontving ik weer een verzoek per email om mee te werken aan een klanttevredenheids onderzoek. Dit keer van de ABN-AMRO bank. Het is standaard voor veel bedrijven om na een telefonisch kontakt je binnen een dag een enquête onder je neus te schuiven. Het is eigenlijk een ware epidemie. Ik heb niets tegen een peiling onder de consument hoe men tegen dienstverlening aankijkt. Maar je moet ook niet overdrijven. Ook vandaag een bezoek gebracht aan de gemeentelijke stortplaats om de grote lading kartonnen verpakkingen te dumpen. Pakjesavond is voorbij. Daarna op pad voor opnamen van de volgende aflevering van Mens erger je niet. Helaas het zat tegen. De draadloze microfoon liet het wederom afweten. Nu is mij eindelijk de oorzaak duidelijk. De microfoon vreet kennelijk batterijen om de microfoon te voeden en het contact tussen zender en ontvanger op peil te houden. Dus vanaf nu zal me dit niet meer overkomen. Gevolg is wel dat ik nog een keer het interview moet overdoen. Joosje heeft voor zover mogelijk de tuin nu helemaal op orde. Bomen, struiken en bloembollen zijn geplant. En het vogelhuisje gekregen van Edgar & Co staat er ook al. Nu verder wachten tot voorjaar want dan kan er een schuurtje geplaatst worden. Boven vanuit mijn dakraam in de studio ziet het er al fraai uit. Ook heb ik mijn entree deur versierd met de poster waarop een gedicht staat. Dat was het leuke kado van Natasja en Wino.

Uno

Gisteren zat mijn hele huis gezellig vol om mijn verjaardag te vieren. Gebak mag op zo’n dag niet ontbreken. Dus een grote Pieten marsepein taart en Engelse drop van marsepein gekocht bij de echte warme bakker in Schoorl. Dus het was een zondige dag voor mij als koolhydraat arme eter. Ook vlees gekocht bij de Groene Weg slager in Schoorl. Ooit heeft er 30 jaar geleden een dependance in Schagen gezeten van deze slager als een van de pioniers op het gebied van vlees uit een gecontroleerde keten waarin dierenwelzijn ook centraal staat. Ik ben zeer feestelijk getrakteerd op kado’s. Een mooie raamposter van uitgeverij Plint, een vogelhuisje voor in de tuin en een zeer praktische en handzame BBQ. Uiteraard is het een genot om zoveel lieve mensen om je heen te hebben. En de kleinkinderen Mats en Lotte waren natuurlijk ook van de partij. De Sint had ook in huize Heerenweg voor hun iets gebracht. Voor Lotte allemaal Jip en Janneke spulletjes. Het plakken van de J&J stickers op de ramen bij Opa was natuurlijk een feest vooor haar. Mats drong aan om ook nog even de camper te checken omdat mogelijk de Sint daar ook nog wat had neeergelegd. Maar dat was niet het geval. Maar je weet maar nooit. Verder was iedereen wel in voor een spelletje Uno met Mats. Het vloerkleed met alle kussens eromheen was het speelveld. Er werd wat afgelachen. Daarna met zijn 10-en rondom de tafel voor een uitgebreid gourmet met op verschillende manieren gemarineerd vlees, zalm en St. Jacobsschelpen. Joosje had er weer een mooie maaltijd van gemaakt. Een glas wijn erbij en volop vrolijkheid. Vandaag nog nagenieten.

Hij is er weer

De beste man wordt elk jaar een jaartje ouder. Maar je ziet het niet aan hem af. Ook al de pieten blijven maar jong in zijn omgeving. De grootste verandering bij zijn aankomst in Schagen was dat hij niet te paard ging. Maar in een koets. Ik heb het natuurlijk over Sinterklaas. In een vlijmscherpe koude wind ging ik op de fiets samen met Edgar, Femke, Mats en Lotte naar de haven van Schagen. En we waren niet de enige personen die kwamen opdraven. Precies op tijd legde de boot aan. Mats, warm aangekleed en petmuts lekker over zijn oren getrokken, had een prima plek vooraan om het gade te slaan. En Lotte vond haar plaats wel op de arm van Femke of Edgar. Ze was zichtbaar onder de indruk.  En daar ging Sinterklaas met naast zich de nieuwe kinderburgemeester richting het winkelcentrum. En wij weer terug naar Barsingerhorn. Mats en Lotte zullen ongetwijfeld hun schoen zetten want de Sint gaf daar vandaag officieel toestemming voor. Hieronder een video verslag van aankomst en begin rijtour van Sinterklaas. Het blijft een leuk volksfeest.

Eenmaal thuis aangekomen heb ik eerst maar even de tijd genomen om me op te warmen. En ook de kop snert met worst ging er smakelijk in ofschoon het niet past in de koolhydraat arme levensstijl. Daarna verder met de eindmontage van een video reportage voor Schagen TV. Het betrof een sponsoravond voor iemand met een beperking  als gevolg van een hersenbloeding. Hij wil nu na zij revalidatieproces graag een bijzondere fiets aanschaffen voor een tocht door Nederland. Daarnaast is vandaag de premiere geweest van het Schager TV programma ‘Mens erger je niet!’ dat ik met veel plezier heb gemaakt. Ook de hoofdrol persoon Kees Takken deed het erg goed. Het was een aparte ervaring om gisteren tijdens de Schagen FM radio uitzendingen de aankondiging te horen over dit programm. Je kunt het zien via kanaal 44 van Zigo. Hieronder kun je het ook bekijken.

Draaideur

Vandaag opnamen gemaakt voor de eerste aflevering van mijn ‘eigen  programma’ op Schagen TV. Ik trok erop uit met Kees om zijn ergenissen wereldkundig te maken. Hij stoort zich aan de grote hoeveelheid paaltjes die in Schagen staan. En het zijn er nogal wat die er staan. Gelukkig was het vandaag droog maar helaas wel veel wind. De orgelklanken die uit de Christoforuskerk kwamen trokken mijn aandacht toen we buiten wat video opnamen maakten van …. paaltjes. Orgelmuziek klinkt vanuit zo’n grote kerk immers altijd imposant. Dus ik ben even binnen gaan kijken. Helaas ik kwam niet verder dan het voorportaal want de deur naar de centrale kerk zat op slot. Wel ging ik door een zeer fraaie klassiek van hout gemaakte draaideur naar binnen. En dus ook zo weer naar buiten. Vanmiddag en vanavond al wat video edit werk gedaan. Ik denk dat er wel een leuk eindresultaat uit zal komen. En morgen op naar mijn volgende videoklus in de avond. We hebben de smaak te pakken.

Een spetterende show

Afgelopen zondag traden de Ukuladies op in theater de Peeriscoop in Gorinchem. Dit maal met vernieuwd repertoire en extra ondersteuning met bas, drums, percussie en dobro. Gelukkig konden de mensen die op een wachtlijst stonden ook nog de show zien. In het gezellige theater begon de show met een mooi intro. Daarna vlotte afwisseling van de nummers. De Ukuladies hadden er zin en lol in. Het was een heerlijk middagje genieten. Dat bleek ook toen ik aan het eind van de voorstelling verschillende bezoekers interviewde. Iedereen was er enthousiast over. Het lukte me om er een mooi verslag van te maken. Het was moeilijk om uit de talrijke beelden de beste te selecteren. Het was weer eens kill your darlings werk. Wil, je het allemaal nog eens terug zien? Kijk dan hier onder naar de video (lange versie). Een kortere versie staat op tijdlijn van Facebook pagina Ukuladies.

Interview kinderburgemeester

Het waren intensieve video dagen. Afgelopen woensdag met camera op pad naar t Oude Slot in Schagen voor een verslag van de auditie voor kinderburgemeester van Schagen. Men zocht nieuwe kandidaten in de leeftijdscategorie 4-8 jaar. Helaas slechts 1 kandidaat kwam opdagen. Ze deed de video auditie goed. Ik kon gelukkig met de huidige kinderburgemeester Anne Sofie een interview doen en ook nog een extra aankondiging voor kandidaten die zich alsnog willen aanmelden. Ik vond het grappig hoe Anne Sofie haar woordje deed en helemaal opgaat in het aanstaande Sinterklaas gebeuren. Ze had ook opgepikt waar Sinterklaas dit jaar in Schagen slaapt. Klik hier om de video reportage met het interview te zien.

Verder vandaag op de binnenwegen naar Heerhugowaard. Joosje afgezet bij een biologische plant- en boomkwekerij. Ik door naar een kampeercentrum om een klein bijzettafeltje voor bij de camper te kopen. Dat tafeltje gaat ook dienst doen aanstaande maandag als ik de eerste aflevering ga maken van het Schager TV programma ‘Mens erger je niet’. Inmiddels heeft zich al een tweede kandidaat voor het programma gemeld. Na bezoek kampeercentrum heb ik Joosje weer opgepikt en de Doblo volgeladen met struiken die in de tuin geplant kunnen worden. De tuin is inmiddels al behoorlijk opgeschoond door het werk van Joosje. Ook Twan, de klusjesman uit Dirkshorn, heeft inmiddels met behulp van Joosje een nieuwe schutting geplaatst waarop ik vanuit mijn bed goed zicht op heb. Stukje bij beetje begint het dagelijks leven in Barsingerhorn vorm te krijgen. Ik vermaak me prima.

Vuurdoop

Vanochtend rond half elf richting mijn eerste videolocatie. Twee cameras, twee statieven en een draadloze microfoon waren de tools om te gaan werken. Het weer (regen) zat niet echt mee. Eenmaal aangekomen op het adres in de polder werd ik opgewacht in een boerenschuur door vertegenwoordigers van de paardenfokkerij en toekomstige zorgboerderij. Ik had me wat ingelezen over de te bouwen paardenfokkerij & zorgboerderij. Door mijn vroege aankomst had ik ruim de tijd om mijn camera op statief te installeren. Hierna ontspannen de projecteider geinterviewd. Nog steeds niet verleerd om adekwaat in te spelen op de antwoorden. Voldoende materiaal voor een leuke reportage. Het vinden van geschikte tussenshots was wat minder makkelijk omdat er vrijwel niets interessants was om te filmen. Het heien van de eerste paal liep ook wat anders. Het begon 1.5 uur later dan gepland. Menig bezoeker liep wat kleumend door de boerenstal. Maar eindelijk was het zover. De wethouder trok zijn meegebrachte laarzen aan en stak zijn paraplu op. Maar in de cabine gaan zitten om te gaan heien zat er niet in omdat men geen extra veiligheidshelm had. En ojee als de wethouderj op de video zonder helm zou komen. Dat zou geen goed voorbeeld zijn. Wel werd om het geluk af te dwingen een euro onder de eerste heipaal gelegd. Na heien werd het glas geheven en kon ik huiswaarts vertrekken. Lekker opwarmen in mijn video montagestudio. Al met al wel redelijk tevreden over eindresultaat. Mijn vuurdoop zit erop. Morgen weer een videoklus.

On air 2017

Vanochtend werd ik al vroeg gebeld door de aannemer die in mijn nieuwe huis nog wat klusjes zou klaren. Een aantal zaken was bij de overdracht niet in orde. Een raampje in de voordeur moest vervangen door dubbelglas. Het bleek nu heel handig te zijn om alleen de bovendeur mee te kunnen nemen. In begin van de middag kwam de aannemer weer terug om de bovendeur terug te plaatsen. Ook werd een stroef opengaande deur wat geschaafd. De verlichting in het WC nisje kon niet opgelost worden omdat er zowel geen stroom op de draden stond als het ontbreken van de lamphouder.

Ook deze ochtend een bezoekje gebracht aan de redactie van SchagerFM. Met de redacteur hun stijl van reportages maken doorgesproken. Inmiddels ben ik ingezet voor twee videoklussen deze week. De eerste is morgen bij het slaan van een eerste paal voor een zorgboerderij. En woensdag bij de auditie van de kandidaten voor verkiezing kinderburgemester van Schagen. Ik ga ook gebruik maken van de camera en audio set van Schager FM. Dus spannend. Volgende week maandag mijn eerste opnamen voor het door mij bedachte programma ‘Mens erger je niet’ waarin inwoners van Schagen hun ergenissen kunnen vertellen onder het genot van het oerhollandse spel ‘Mens erger je niet’.

We zijn in de transitie

Duurzaam, circulaire economie, transitie, ecologisch, energie neutraal … De buzzwoorden van deze tijd vlogen als warme broodjes over de toonbank gisterenavond tijdens de eerste twee films van het architectuur festival in filmhuis Gouda. Een jaarlijks terugkerend festival. De eerste film was een twee jaar eerder door de VPRO uitgezonden documentaire “Einde van bezit” waarin architect Thomas Rau zijn visie gaf duurzaamheid. Hij gaf een paar treffende voorbeelden waarin hij zijn idee van geen bezit maar toegang tot diensten centraal staat. Dus geen lampen of koelkasten waarvan men weet dat ze na een bepaalde tijd gewust kapot gaan. Maar het betalen van de service voor licht, koeling etc. Een soort leasing van goederen. Verder zou alles beter gedocumenteerd moeten worden (grondstoffen paspoort) en remontabel. Mooie en prikkelende documentaire. De tweede film Columbus: Human through architecture was flut ondanks alle lovende eerdere kritieken. Een matig verhaal en het geluid was voor de pauze zeer matig tot onverstaanbaar. Dus in pauze zijn we weggegaan. Ook kunnen ze wat mij betreft de inleiders van de films weglaten. Ze voegden niets toe aan de film. Alleen maar wat gezwets over hun eigen achtergrond. Ze kregen voor dat gebrabbel ook nog een zeer grote bos bloemen. Makkelijk verkregen in een paar minuten voor een matige prestatie. Wil je de Tegenlicht documentaire van de VPRO over Thomas Rau nog eens bekijken klik dan hier. Deze inleiding was van mij en ik hoef er geen bloemen voor.

Hier of daar

Het is bijna 3 maanden geleden dat ik een blog schreef. Het betrof toen de evaluatie van het mooie eerste muziekfestival op mijn terrein in Pillac. Nu zijn we aangeland in november en ga ik maar weer eens een blog schrijven. In de tussen liggende tijd van 3 maanden is er veel gebeurd. Zo heeft inmiddels de overdracht van mijn aangekochte huis in Barsingerhorn plaatsgevonden. Ook is de inrichting van het huis behoorlijk gevorderd. Uiteraard veel IKEA spulletjes. En bovenal woon ik er naar tevredenheid. Rustige en mooie omgeving. En de kleinkinderen op 750 meter loopafstand. Mats is inmiddels 6 jaar geworden en het was genieten van zijn verjaardags feest. UIteraard is het leuk dat we elkaar nu wat vaker zien als familie. Zo kwamen Mats en Lotte al gauw eens een pannekoek eten. Joosje is al begonnen met opknappen van de tuin. Ook bij toeval weer een aardige klusjesman Twan ontmoet die mee zal helpen bij de realisatie van een nieuwe tuin

Na de zomer vakantie is Tia weer terug naar Tromso gegaan. Helaas zal ik naar verwachting haar nooit meer zien en gedurende de zomermaanden bij me hebben in Frankrijk. Tia heeft een ander tehuis gekregen in de buurt van Tromso bij voor mij onbekende mensen. Het blijft enorm verdrietig voelen. Een gemis en helaas was deze oplossing van een ander tehuis in mijn ogen onnodig. Maar ik was in deze teveel afhankelijk van een ander die het voor het zeggen had.

Dit jaar zal ik ook voor het eerst in de wintermaanden in Nederland blijven en ga pas in de loop van volgend voorjaar weer terug naar Pillac. Inmiddels probeer ik hier aan mijn dagelijks leven invulling te geven met mijn hobbies. Inmiddels aangemeld bij Schagen FM tijdens hun open dag. Een lokaal radio station waar men ook aan video doet. Aan de programmacoordinator heb ik een drietal ideeen aangeleverd voor programmas. Ik ben nu in afwachting van een aantal zaken alvorens ik er invulling aan kan gaan geven. Voorlopig ga ik wat korte nieuws reportages maken. Dus camerawerk, interviewen en editten staan op het menu. Aankomende woensdag ga ik een verslag maken over de audits van kinderen die zich aangemeld hebben om als kinderburgemeester van Schagen te willen optreden. Dus voorlopig is het plan om half jaar in Nederland en een halfjaar in Frankrijk te zijn. Dus ik ben hier of daar.

Evaluatie

Nu een week na het Festival de Musique Entrecote een moment van reflectie. Joosje en ik kwamen tot de volgende plus punten van het festival:

• Hoge kwaliteit van de musici. Veel gehoorde opmerking van het publiek
• Sfeervolle ambiance en leuke aankleding van festivalterrein en podium. De lampionnenhemel was een succes
• Prima catering met heerlijke hapjes en prima wijnen
• Bewegwijzering om het festival terrein te vinden was prima volgens een enkele opmerking uit publiek. 
• Kwaliteit van het design en de prints van posters, flyers en banner waren uitstekend
• Mooie toiletfaciliteit voor bezoekers
• Parkeren op terrein was goed geregeld

We hebben de volgende verbeterpunten genoteerd:

• Fleece dekens zou een welkome aanvulling kunnen zijn als het toch wat kil wordt ‘s avonds laat
• Nog meer zoetige en hartige taarten want die vonden gretig aftrek.
• Aangeven dat het geen restaurant locatie is. Begrip petit restauration verduidelijken
• Bewegwijzering bordjes en tekst mogelijk wat groter om nog beter zichtbaar te zijn
• Optreden per groep van 45 minuten in plaats van een uur. Daardoor iets meer tijd voor een pauze en kan een uitloop wat makkelijker opgevangen worden
• Optie om wijn ook per fles te kopen
• Iets meer feestverlichting op het festivalterrein
• Meer banners (voor op kruising Les Cotes richting St. Severin en Montmoreau), flyer A6 ipv A5 formaat, tekst over locatie, datum, tijdstip groter-vetter
• In communicatie vermelden dat honden niet/wel zijn toegestaan
• Ook in Drone Valley Network het festival aankondigen met een bereik van 30.000 deelnemers
• Communicatie over taken binnen  festivalteam verder optimaliseren

Inmiddels is een korte video impressie gemaakt door mij nu ook op Youtube gepubliceerd. Was reeds op Facebook verschenen. Dus een ieder kan nu nog nagenieten van het festival. Verder kunnen we gaan uitkijken naar de video die Slateboard (Jurgen) gaat maken als een verslag van festival 2017 en daarmee ook als promotie voor een festival in 2018.

Foto’s uit de oude doos

In mijn blog van 1 augustus melde ik al het bezoek van Claire en haar vriendinnen aan Les Cotes. Zij heeft als kind en jongvolwassene heel wat tijd doorgebracht in mijn huis destijds nog in hun familie bezit. Tijdens haar bezoek heb ik haar gevraagd of ze nog oude fotos had van het huis. Ik had reeds op het gemeentehuis tevergeefs gevraagd over de geschiedenis, tekeningen en fotos van mijn huis hier in Pillac. Maar dat had niets opgeleverd. Gisteren ontving ik een leuke serie fotos van Claire. Het huis dat Johan, de vader van Claire kocht, had destijds nog geen veranda en zwembad. Verder waren er nog geen grote deuren aan de achterzijde blijkt uit een van de fotos. De grond afgegraven voor het zwembad is gebruikt om de grond direct achter het huis op te hogen. Hierop is de veranda aangelegd. Ook is op beide fotos te zien dat er oospronkelijk twee schoorstenen waren. Nu nog maar 1. Een foto van het interieur binnen laat een zien dat er een wasbak was met aanrechtje rechts van ingangsdeur. De wastafel en aanrecht zijn later door Johan ondergebracht in het aangelegde gastenverblijf. Het gastenverblijf is zoals mij bekend was door Johan van scratch opgetrokken. Het was een voormalige stal voor schapen. Hieronder de foto hoe het er uitzag voor de opbouw.Claire heeft als kind de kiezelstenen gelegd in de cementvloer voor het gastenverblijf hetgeen blijkt uit de foto die ze toezond. Ik kreeg ook een foto waarop de twee oud-bewoners staan waarvan Johan het huis had gekocht. Ook zijn op deze foto de nieuwe toegangsdeuren te zien die gemaakt werden aan de achterzijde. Tot slot een foto waarop de volledige nieuwe achterzijde te zien is. Hierop is nog niet de overkapping te zien die Johan later heeft aangelegd. Ik ben erg blij met deze serie die ik af wil sluiten met een luchtfoto van het huis destijds gemaakt vermoed ik door buurman Petit vaders vanuit zijn vliegtuig waarin hij regelmatig vloog. Wellicht was Johan aan boord om de foto te nemen. Dank aan Claire!

Festival de Musique Entrecote een knal succes

Inmiddels zijn alle gasten van het Festival de Musique Entrecote vertrokken precies een week nadat de eerste gasten arriveerden. Een intense mooie week met 13 lieve aardige mensen bij elkaar. Omdat een ieder dag na dag binnen druppelde ontstond er langzaam een mooi groepsproces. En in een aantal dagen zijn we een hecht team geworden waarbij een ieder zich maximaal inzette voor het slagen van het festival. En het is geslaagd. Zestig betalende bezoekers kwamen er op af. En daarnaast hadden we een extra keuken team van mensen gerecruteerd bij Cafe Pluche. De dagen voor het festival werden gebruikt om dagelijks het festival te promoten door te flyeren. Hoogtepunt was het optreden van Ukuladies en Rivers op de markt in Riberac. Daarnaast was er tijd om op het festival terrein te relaxen waarbij zwemmen, jeux de pommes, hangmat hangen favoriet waren. Uiteraard ontbrak het niet aan biertjes en wijn drinken en gezamenlijk eten. Heerlijke gerechten gemaakt door Joosje met hulp van anderen. Jasper en zijn kornuiten zorgden voor een speciale BBQ avond met bio boeuf. Het hele team besteedde veel tijd aan opbouw van de hangar. Ophangen van een speels patroon van lampionen was daarbij een onderdeel. Ook veel aandacht voor sfeerlicht op het podium en terrein. Een professionele netwerk van videocameras voor het maken van opnamen werd door Jurgen over het hele terrein opgezet. Zelfs een drone werd ingezet. En Tia kon het prima vinden met Benjamin de drummer van Rivers. Op zaterdag voor het festival een uitgebreide sound check. Rond zes uur trad het keukenteam aan waarbij de ervaring bleek van de Cafe Pluchers bij dit soort evenementen. Heerlijke gerechten (salades, hartige taarten, zoete taarten, hollandse kaas en stroopwafels) en een uitgebreid assortiment van witte en rode wijnen werden klaar gezet voor de bezoekers die vanaf 19.00 arriveerden. De autos van de bezoekers werden onder begeleiding van Rob geparkeerd. En voor de bezoekers stond een aparte sfeervolle toiletruimte in de bergerie ter beschikking speciaal ingericht door Joosje. Na mijn welkomstwoord werd door de festivalmuzikanten hun optreden verzorgd. Het publiek was enthousiast. En Rivers zorgden voor de klapper op de vuurpijl met een swingend eind. Ook de burgemeester van Pillac was aanwezig en stak bij zijn afscheid zijn duim omhoog. De reacties van het publiek waren: Wat een top kwaliteit muziek. Mooie ambiance. Lekkere hapjes. Dus uiteraard ook veel verzoeken van het publiek voor een volgend festival in 2018. We hebben op zondag gezamenlijk het festival afgesloten met een maaltijd bij de Italiaan in St. Severin. Ook verscheen gisteren nog een lovend artikel in Charente Libre over het festival. Kortom het was een knal succes. In een volgend blog ga ik het festival nog eens evalueren. Allemaal hartstikke bedankt voor het slagen van het eerste Festival de Musique 2017 Entrecote.

Eerste gasten

Gisteren zijn de eerste vier gasten gearriveerd. Rond half elf reden Jennifer (een van de Ukuladies) met haar vriend Rob het terrein op. Ze hadden in een ruk door s nachts vanuit Nederland via Rouen naar hier gereden. Na wat bijpraten was het voor hun al snel wat extra slapen in de hangmat om zo de nachtreis te doen vergeten. En ‘s middags kwamen Jasper en Marlieke met hun camperbus aan. Het is een pracht camperbus geworden die veel bekijks trekt. Ziet er vrolijk en hippieachtig uit. Ze staan nu vlakbij mijn camper waarin Rob en Jennifer verblijven. Joosje zorgde ‘s avonds voor een heerlijke maaltijd. Kaas met stokbrood vooraf en daarna een heerlijk gevulde groentensoep. Uiteraard werd er de nodige wijn of bier bij geschonken. We werden aangenaam verrast door een bezoek van vier meiden. Die waren we ‘s morgens al even tegengekomen in hun auto met Nederlands kenteken toen we op weg waren naar de supermarkt. Ze stelden zich een voor een voor. Een van hen bleek de dochter te zijn van Johan Bergisch, de persoon waarvan ik het huis in 2011 heb gekocht.  Zijn dochter Claire heeft heel wat vakanties op Pillac doorgebracht vertelde ze omdat het huis heel lang in hun familiebezit is geweest. Ze had er erg goede herinneringen aan en wilde nu graag even zien hoe het er uitzag. En dat kon. Ik heb ze met gepaste trots laten zien hoe het er nu allemaal uitzag. Claire en haar vriendinnen genoten zichtbaar van het bezoek. Voor hun vertrek nog even een folder van het festival in de hand gedrukt en een foto gemaakt als herinnering. Ze zullen het festival promoten maar komen zelf niet omdat ze zaterdag hun vakantie erop zit.

Achter de schermen

Het gonsde weer van de aktiviteiten op het festivalterrein. Het voordeel van een podium bouwen is dat je ook tegelijkertijd gedwongen wordt om de zaken in de hangar op te ruimen. En zo geschiedde. De spulletjes die er moeten blijven staan zijn nu fraai afgeschermd door een groot groen landbouwzeil. Ook staat de 40 jaren oude ‘de Waard’ tent op een mooi punt achter op het terrein. Die tent zal bezet worden door enkele leden van de Rivers band. Het opzetten van de tent lukt me nog steeds. Net als bij fietsen dat verleer je kennelijk nooit. Het blijft geniaal hoe de Waard de constructie heeft uitgedacht. De vormgeving van buiten is ook een genot om naar te kijken. Inmiddels staat de koelkast op de veranda vol met kleine biertjes voor de dorstige festivalgangers. Aanstaande maandag komen de eerste muzikanten aan en de rest volgt in de loop van de week. En op het festival presenteren we ook echte Goudse stroopwafels. Josje van Arenthals heeft op de Leidse markt haar slag geslagen. En de stroopwafels zullen straks op het festival prima bij een nespresso of thee smaken. Ook was het voor Joosje de grote inslagdag afgelopen vrijdag op de markt in Riberac. Bij de Bio-kraam werden de nodige groenten en fruit gekocht om de aanstaande gasten straks te voorzien van een smakelijke maaltijd. Een heel weekmenu is samengesteld. Dus naast muziek ook smikkelen en smullen.

Familiebezoek Pillac 2017

Afgelopen vrijdagavond arriveerden Edgar, Femke, Mats en Lotte na hun een lange reis uit Nederland. Vanaf het eerste moment was het een gezellige familieboel. Lotte klets al heel veel woordjes en maakt heel duidelijk wat ze wel of niet wil. Ze lacht ondeugend en is al heel behendig met het maken van puzzels. Het plakken van stickers in een groot sticker boek of op de ramen is ook een favoriete bezigheid van haar. En als je natuurlijk de hele tijd opa opa opa hoort roepen voel je een rijk mens. En die rijkdom wordt nog eens extra bevestigd door Mats de grote broer van Lotte. Hij houdt van spelletjes doen. Dus we hebben gekaart, gedieren yahtzeed en bubble shooting. Joosje heeft Mats vertrouwd gemaakt met dat laatste spel op de iPad. Ze was dan ook voor Mats zijn steun en toeverlaat hoe je het spel het beste kon spelen. UIteraard werd er weer met de LEGO gespeeld in de afgelopen dagen. Daarnaast gezamenlijk eten aan de lange tafel buiten op de veranda. ‘s Nachts mocht Mats bij mij in de camper slapen. Extra spannend en leuk. Femke heeft een leuke serie fotos gemaakt toen Mats en ik s morgens uit het raampje keken van de camper slaapkamer. Ook vond Lotte het leuk om op het Festival podium te dansen. Kortom het was een leuk familiefestijn. Vandaag zijn ze weer vertrokken voor hun weekje kamperen en daarna nog een week met veel vrienden en heel veel kinderen. Prachtig toch. Het opa opa opa is verstomd maar de rijke herinneringen en fotos blijven.