Pagina's

dinsdag 31 december 2013

Laatste dag 2013

Nog een kleine 14 uur ben ik verwijderd van het nieuwe jaar 2014. Dus na alle TV jaar overzichten van de beste sport prestaties, politieke gebeurtenissen, photo (3)de top 2000 etc. is het mijn beurt om nog naar even terug te kijken naar 2013.
De eerste maanden van 2013 stonden veel in teken van het beter leren kennen van Joosje. We waren met elkaar in Gouda of in Pillac en omgeving. Uiteraard onze 3 weekse voorjaars camper reis naar Portugal dient hier gememoreerd te worden. Dat was echt een topper! Veel beleefd en gezien met heerlijk Portugees eten en wijntjes.
De zomer 2013 in Pillac was heerlijk met veel, heel veel zon en tal van van fijne bezoeken van familie en vrienden aan mijn leefplek in Frankrijk. En uiteraard was mijn Noorse hond Tia in de zomer bij me. Verder werd mijn Pillac paradijsje nog fraaier photo (1)met een vernieuwde badkamer, inrichting van de woonkamer en een nieuwe garagedeur. En niet te vergeten de prachtige wilde bloementuin kwam tot volle bloei. Ook was het genieten van het culturele leven 's zomers in de Charente en in Nederland. Verder het hele jaar genoten van Mats, mijn kleinzoon. Een echt lief ventje die de wereld aan het ontdekken is. Het geeft een enorm warm gevoel om mijn kinderen Natasja en Edgar samen met hun levenspartners midden in het leven te zien staan. En van het leven te genieten. Ieder op hun eigen manier.
De laatste maanden van 2013 gingen langzaam maar zeker meer in het teken staan van mijn knie operatie en alle photo (4)voorafgaande acties. Eindelijk was het dan zover in December. Nu zit ik nog midden in de herstel periode. De steun en belangstelling van familie en vrienden is onontbeerlijk gebleken om daar doorheen te komen. Maar bovenal was Joosje mijn steun en toeverlaat.
Mijn 65ste verjaardag ging ook niet onopgemerkt voorbij. Het definitief stoppen met werken en te mogen gaan genieten van pensioen en AOW is tot nu toe een aangename ervaring. Het jaar 2013 was een jaar om met trots en plezier op terug te kijken en nu op naar 2014!

dinsdag 24 december 2013

Familie diner

Gisteren heb ik mijn Adobe Photoshop en Première Elements geüpgraded Joop profile facebook december 2013naar versie 12. Dus ben ik weer voor een jaartje bij. Vannacht toen ik weer eens de slaap niet kon vatten heb ik daarom mijn otofoto van mijn blog van een paar dagen geleden maar eens wat bewerkt. Blijft leuk werken met lagen, het isoleren van lagen, toepassen van blur of andere filters. Resultaat is nu de nieuwe profiel foto  op facebook. Ook het video edit programma Première kon ik meteen gebruiken bij de video over het Familie diner van afgelopen zondag in la Luna. Op die dag arriveerden rond vier uur Edgar, Femke, Mats, Natasja en Wino. Mats was net van zijn autoslaapje wakker geworden. Na wat acclimatiseren nam hij het initiatief om mij steeds mijn stokken aan te reiken die ik gebruik bij het lopen.Mats gourmet kleiner Daarna was zijn speelgoed aan de beurt. Allerlei autootjes met geluid, het Jip en Janneke memory spel en de vele puzzels in allerlei formaat werden een voor een afgewerkt. Inmiddels werd de tafel werd gedekt. De kids hadden gezorgd voor allerlei heerlijke ingrediënten om te kunnen gourmetten. Wino wierp zich op als opper-gourmet kok. Het was een gezellig gesmikkel. Een boekje lezen met Natasja (Tante Tasja zoals hij op dit moment zegt) was een extra toetje als afsluiting voor Mats. Vervolgens ging Mats nog even met mijn hulpartikel wat uit proberen maar daarbij kon hij mijn assistentie wel gebruiken. Wil je het meebeleven kijk dan nog even naar de korte video impressie. Heerlijk toch zo'n familie diner.

zondag 22 december 2013

In de spiegel kijken

Kijk eens wat vaker in de spiegel was enige tijd de slogan van kappers. Op Arienne, Joop en Marjolijndie manier probeerde men klanten naar de kapper trekken. Behalve dat ik een wat bleek neuzig bekkie zag van mezelf toen ik in de spiegel keek was duidelijk dat mijn haar onderhanden genomen moest worden. Het was heerlijk om eerst een intense hoofdmassage te krijgen bij het wassen. Daarna werden mijn lokken vakkundig geknipt. Wenkbrauwen weer gekort en zag ik er met wat gel in het haar er weer ‘fris’ uit. De kapster houdt bij het tonen van het eind resultaat als altijd de spiegel zodanig dat je Mats geknipthet kalende gedeelte minimaal ziet. Niet dat ik met mijn kaalheid problemen heb. Daarna nog even een otofoto (Kees van Kootens alternatieve woord voor selfie) van mij met de Zusjes (Arienne en Marjolijn) zodat het allemaal weer vastligt voor het nageslacht. Ook Mats bleek recent naar de kapper geweest te zijn met zijn moeder Femke. In Nicole’s kapsalon werd hij geknipt. Hij onderging het allemaal wat gelaten als ik naar de foto kijk. Grappig dat kuifje blonde haartjes overeind. Vandaag kan ik het Bloemeneindresultaat zien. Mats komt dan met Femke en Edgar bij mij op bezoek in la Luna. Ook Natasja en Wino komen. Dat gaat dan een leuke middag worden die uiteindelijk afgesloten zal worden met gourmetten. Feestelijk dus net als de mooie bloemen waarvoor Joosje had gezorgd. Die kan er helaas vandaag niet bij zijn. Maar dat halen we nog wel een keertje in. Het is toch al een feestdag omdat vandaag Joosje jarig is. Zijn we weer even jong :). Van harte gefeliciteerd en veel plezier vanmiddag bij Mo's cafe en optreden van Marlies Angels.

woensdag 18 december 2013

Selfies

Selfie is gekozen tot woord van het jaar 2013. Selfie betekent een Joop selfiezelfportret gemaakt met een digital camera van je mobieltje en is gebruikelijk genomen in een wat schuine stand.  Recent stond de selfie weer in de belangstelling toen Obama op begrafenis van Mandela van zichzelf een foto maakte. Hierbij dan mijn zelfportret vanochtend genomen in la Luna. Het is duidelijk. Ik moet me maar weer eens scheren. Dat is er nog steeds niet van gekomen. Vrijdag aanstaande krijg ik ook nog een Knappe-Kappers knipbeurt. Dan ben ik Kerstmis proof voor wat betreft de uiterlijke kant. Ik doe in deze blog oenkelok nog een selfie bij van mijn enkel van twee dagen geleden. Het lijkt wel of ze bij mijn knie operatie ook mijn enkel eventjes onder handen hebben genomen. Maar het gaat in feite om bloeduitstortingen die vanuit mijn knie langzaam naar beneden zakken volgens mijn fysiotherapeute. Ik heb van haar ook nog een pakketje extra  oefeningen meegekregen voor de komende Kerstperiode. Kan ik tijdens het Ikea muisdinerkerstdiner mijn rechter knie buigen en strekken. Dus het wordt een actieve Kerst. Tot slot een selfie van een lading knuffeldieren die bij Ikea in Delft  door het decoratie team bij elkaar gezet waren aan een soort ontbijt tafel. Ik vond het wel een grappig gezicht. Dus die krijgen jullie nog als extraatje. 

zaterdag 14 december 2013

Tussenstand

Nu na ruim een week van mijn knie operatie begin ik iets minder pijn te hebben van de operatie. In ieder geval heb ik de morfine achtige preparaten afgebouwd. Die zijn wel effectief in de pijnbestrijding maar het lijkt ook wel of je in een wereld met een lager plafond gaat leven. Althans zo noem ik dat maar. Nu nog alleen regelmatig paracetamol. Bijna nooit geslikt in mijn leven maar nu moet het dan toch maar fftjes. Maar de beste pijnstiller kreeg ik vanochtend. Een gesproken berichtje van Mats via WhatsApp. Ik had hem een fotootje gemaild dat ik een gekookt eitje had gegeten. Hij Mats en Joopzei zo leuk Opa eitje eten. Verder zei Mats dat hij naar de stad ging om te shoppen en uiteraard dag Opa. Nou tegen zonder berichtje kan geen paracetamol tegen op. Daarom ook nog maar een foto van Mats en mij genomen op 1 December. Mooi geschoten door zijn moeder Femke.
Verder kwam Joosje me vanmiddag ophalen om een toertje te maken langs en door de Vlist. Schitterend gebied. Prachtige klein huisjes en boerderijen waarvan de meesten zeer goed Molenonderhouden zijn. En hier en daar een molen.  Het was voor mij ook heerlijk omdat ik nu zo zeven dagen ‘opgesloten’ in la Luna had gezeten vanwege me zeer geringe mobiliteit. Leuke leefruimte hoor la Luna maar er is meer in deze wereld. Ik was ook aan deze stap toe. Het lopen met krukken gaat redelijk. Buigen en strekken blijft pijnlijk  en nauwelijks kracht in onder en boven been. Maar het lopen van een parkeerplek naar hotel-restaurant Belvedère in Schoonhoven voor koffie met was tevergeefs. Men zat vol met aanstormende dinergasten. En dan te bedenken dat ik uit overlevering weet dat mijn vader ooit ‘eigenaar’ geweest is van dit hotel toen hij een goede chef-kok was in de jaren vijftig-zestig van de vorige eeuw.
Dus een koffie koek zat er voor ons niet in. Dan maar een heerlijke appelbeignet van bakker van Dijk uit Gouda en een Nespresso in la Luna genomen.

maandag 9 december 2013

65-

Ofschoon ik jullie niet teveel wil lastig wil vallen met mijn leeftijd is er toch een situatie ontstaan waarvoor ik aandacht vraag. Op 5 December heb ik een rechterknie gekregen. Niet als surprise van sinterklaas en zijn pietermannen. In een professionele omgeving van Rijnland ziekenhuis werd ik door het orthopedisch specialist en zijn team ontvangen in de operatiekamer. Na nogmaals een uitgebreide laatste check ging ik in een photoroes met ruggenprik. Een aparte maar zeker niet een onplezierige ervaring dat roesje. Na twee dagen was ik van het infuus af, kon ik al wat stappen zetten met steunraam. Verder is het verband eraf en heb een mooie witte kous aan. Sexy toch? (zie foto). Fysio werd met een lading pijnstillers in gang gezet. Maar het strekken en buigen van knie is pijnlijk. Maar nu mijn ‘probleem’. Mijn lichaam is dus 65 jaar en 9 dagen oud. Maar de knie prothese is dus nu 5 dagen oud. Dus naar mijn idee daalt hierdoor mijn gemiddelde leeftijd. Maar met hoeveel? Op basis van gewicht, volume, belangrijkheid ....? Lastig. Ik doe dus maar een gok. Door die nieuwe knie heb ik een verjonging van 5% gekregen naar mijn schatting. Dus wat moet ik nou vermelden op toekomstige vragen die gaan over mijn leeftijd. 65 jaar of 61 jaar en 9 maanden? Zou ik dan ook nog weer later AOW gaan krijgen? Mats stempelHet verblijf in het ziekenhuis werd zo aangenaam mogelijk gemaakt door het personeel. Prima verzorging. En het wordt natuurlijk helemaal een feest als je bezoek krijgt. En dubbel pret als Mats langs komt. Hij toonde zijn Sinterklaas cadeau. Een doos vol met stempeltjes. Dus het werd een middagje stempelen aan bed. Het kunstwerk werd met moeite afgestaan door de kleine kunstenaar. Maar uiteindelijk mocht ik het dan toch hebben. Dus vanaf vandaag hangt het werk van Mats in La Luna waar ik sinds vanmiddag weer terug ben. Dus in vijf dagen een oude knie armer, een nieuwe knie rijker, een schilderij van Mats en verjongd. Daar wordt je toch blij van.

maandag 2 december 2013

65+

Gisteren werd ik dus 65. Terwijl ik samen met Joosje rustig in la Luna van het buitenuitzicht zat te genieten hoorde ik gerommel aan de buitendeur. En daar kwamen Natasja, Wino, Marjolijn, Nelemarie, Jan en Arienne als feesttrein aan een lange 65 slinger naar binnen. Femke, Edgar en kleinzoon Mats arriveerde iets later. Ietwat verbouwereerd stond ik te kijken. Dat had ik in het geheel niet verwacht. Joosje had het allemaal georganiseerd. Dus daar zat ik te genieten van zoveel belangstelling en weer mooie cadeaus. En na het genieten van een lekker taartje met koffie waarbij Mats een kaarsje probeerde uit te blazen werd het glas geheven. Verder konden we in de loop photovan de dag ons ook te goed doen aan de meegebrachte lekkernijen. Een ieder had daarin zijn bijdrage geleverd. Mats liet zich ook weer van zijn vrolijke en nieuwsgierige kant zien. Hij deed zijn uiterste best om ook de roltoeter uit te blazen. En hij deed zijn best om zijn moeder in het fotografie voetspoor te volgen. Kijk maar naar het videootje. Het was een heerlijke dag. Met dank aan iedereen die er was en aan Joosje die het geheimpje zo goed kon bewaren. Ook dank aan een ieder voor de felicitaties per Facebook, email of briefkaart. Dus we zijn nu vandaag aangeland op de eerste 65+ dag. En ik eet vandaag nog een stukje marsepein taart die overgebleven is van gisteren toen het 65 was.

zondag 1 december 2013

65

Mijn moeder (Riek Woerdman) vertelde me steevast op mijn verjaardag dat ik geboren ben om 07.15 op de Oudegracht 1 in Utrecht boven de toenmalige Bunkerbar (nu café Weerdzicht) op de hoek van de Oranje straat van WijkC, destijds Bunkerbareen ‘beruchte’ volksbuurt. Een soort Jordaan van Utrecht. Verder vertelde ze me dat mijn oma, destijds woonachtig op 100 meter afstand op de Bemuurde Weerd, bij het oversteken over de brug gevallen was toen ze  in haastige spoed naar me kwam kijken. En nu schrijf ik dat maar eens op omdat het allemaal precies vandaag 65 jaar geleden is. Dus ik behoor vandaag tot AOW'ers, alhoewel officieel pas over 2 maanden. Maakt me ook niet uit. Ze doen maar in Den Haag. Wat telt is hoe je voelt. En hoe zou je je voelen als je ‘s morgens verrast wordt door Joosje met een feestelijk ontbijt? Goed toch! En krijg je ook nog een paar leuke cadeaus en bloemen. Heel toepasselijk kreeg ik een mooie bundel met de tKado'sitel ‘Lees maar en wees gelukkig’ met de 500 mooiste, beste fijnste gedichten & beelden uitgegeven door Plint. Verder de puzzel uit de collectie van Marius van Dokkum met de titel ‘Wachten op inspiratie’. Wel ik hoef niet lang te wachten want er is altijd wel wat me inspireert. En ik kreeg ook nog het meest gespeelde spel ‘Mens erger je niet!’ in originele vorm. Lijkt me leuk om weer eens te spelen en over enige tijd zelfs met kleinzoon Mats. Maar misschien wil Mats lannen in plaats van Mens erger je nieten. Ik zag gisteren een Facebook berichtje van Femke waarin stond dat men thuis zat te lannen. Ik had eerlijk gezegd nog niet gehoord van dat werkwoord. Maar via Google werd me duidelijk wat het inhoudt. Een groep personen speelt dan spelletjes via een lokaal opgezet computer netwerk. Zal vast niet Mens erger je niet geweest zijn dat de lanners gespeeld hebben.