Pagina's

donderdag 23 maart 2017

Door welke deur?

Door welke deur zou mijn ‘date’ komen was de de vraag die me gisteren om 11.00 bezig hield. Hoe zou de persoon eruit zien die ik nog nooit ontmoet had. Ik had de date gemaakt via de site. Ik kende de naam ‘Le Crelle’ maar elke foto van de persoon ontbrak. welke deurEn daar ..… zwierde om 11.08  de deur open en keek een modern geklede vrouw van hooguit net in 40 me aan en vroeg met een charmante glimlach Monsieur Luten? Qui c’est moi sprak ik vloeiend. Ik mocht haar naar haar kamer volgen. Een chaotische ruimte met nogal sombere kleuren. Ofschoon ze het me niet aanbood ben ik maar op een van de stoelen voor haar bureau gaan zitten. Gezeten vanachter haar bureau kon ik haar gezicht nauwelijks zien vanwege invallend tegenlicht. Ik keek tegen contouren en stak mijn verhaal af. Rest was voor haar een routine klus waar nog nauwelijks passie aan de orde kwam. Ik mocht zuchten. Vele malen diep zuchten terwijl zij met haar stethoscoop over mijn rug gleed. Ze schreef de rekening uit en verzekerde me dat ik geen longontsteking heb. Wel kreeg ik tegen de kriebelhoest een ouderwets hoestdrankje voorgeschreven. Ik betaalde handje kontantje. Gerustgesteld verliet ik haar kamer. Ik onderweg naar de apotheek en zij wachtend op de nieuwe klant. Het was overigens de linker deur.

woensdag 15 maart 2017

Mirakel

Bijna twee weken geleden rapporteerde ik over de val van J.C. bij de buren in de tuin. J.C. was met de storm omver geblazen en keihard op de grond terecht gekomen. Gevolg in vele stukken gebroken. Maar er is een JC wegmirakel gebeurd zoals ook al eerder in een oud boek beschreven. Toen ik vanochtend langsreed zag de plek er als volgt uit. Leeg en J.C. was verdwenen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Inmiddels maak ik me op voor de terugreis met camper naar Nederland en een kort verblijf aldaar met allerlei afspraken en bezoekjes aan vrienden en familie. Midden April zal ik dan weer terug zijn hier in Pillac samen met Joosje. Vanochtend lukte het me weer om de kleine rode grasmaaier aan de praat te krijgen. Wel was het net als vorig jaar nodig om de accu minimaal een etmaal op te laden. Dus ook maar even wat gras gemaaid voor zover het mogelijk was. Het gras was hierwerkplaats2 en daar nog wat vochtig. Verder vandaag een oude belofte ingelost. Ik heb de kettingzaag van Wim opgehaald bij Simonet in Salles Lavalette. Ik moest in de werkplaats zijn. Een werkplaats die typisch een grote chaos was van alles wat afgedankt was. Je vraagt je af hoe mensen hier kunnen werken. Je struikelde er bijna over van alles en nog wat. Arbeidsinspectie kennen ze kennelijk niet. Uiteraard heeft het ook wel zijn charme om te zien dat de medewerkers toch na enig zoeken de kettingzaag tevoorschijn haalden. Toevalligerwijs liep ik daar ook de monteur tegen het lijf die aan mijn motor grasmaaier onderhoud pleegt. Ik heb afgesproken dat hij een dezer avonden de grote Torro maaier ophaalt zodat langzamerhand de hangar wat leger gaat worden voor aanleg vloer.

zaterdag 11 maart 2017

Bloedworst

Met enige verbazing heb ik gisterenavond zitten kijken naar het publiek dat gekomen was voor een locale Franse verhalenverteller. Cafe Pluche had een avond georganiseerd met Francise Gervaise woonachtig en zeer bekend in de regio. Hij is ondermeer bekend als verhalenverteller, voormalig directeur van de bioscoop in Riberac en burgemeester. Maar voor het zover was werd er een gezamenlijke maaltijd genoten met de deelnemers. Bijna 60 bezoekers zochten hun weg naar de tafels. Als eerste werd een smakelijk groentesoep geserveerd die men op zijn Chabrols moest nuttigen werd mij duidelijk gemaakt door mijn tafelgenoten. worstDat houdt in rode wijn toevoegen. Van mijn buurman begreep ik dat het zoveel moest zijn dat ook mijn soeplepel onder stond in t vocht. Bij vrouwen moest het niveau lager probeerde hij me te overtuigen. Na de soep was er bloedworst (boudin), rillets en pate met stokbrood. Ook hier ontbrak de rode wijn niet. Uiteindelijk verschillende soorten taart gebakken door vrijwilligers met daarbij sauce (Fr)anglaise. Mijn buurman met een behoorlijk postuur genoot zichtbaar. Hij maakte ongemerkt op een smakelijke wijze alle restjes bij elke gang van de maaltijd  op. Daarna een grote reorganisatie van de zaal zodat we in een kring rondom de verteller konden gaan zitten. En die begon het ene verhaal na het andere te vertellen. Verhalen waarin zijn vader en grootvader regelmatig voorkwamen. De gendarme moest het vaak ontgelden in de verhalen. Het Franse publiek hing aan de lippen van de verteller. Hij wist de nodige lachsalvo’s op te wekken. Helaas waren voor mij de humor en de verhalen moeilijk te volgen. Hier schoot mijn Frans duidelijk tekort. Maar het publiek kon er maar niet genoeg van krijgen. Ik had het wel genoeg gehoord en ben er stiekem tussen tussen uitgepiept.

dinsdag 7 maart 2017

Als vanouds

Het was weer als vanouds. Na bijna 4.5 maand ben ik weer op een vergadering geweest bij Cafe Pluche. Dit keer de commissie programering. Veel veranderd? Nee hoor het gaat nog als vanouds. We agendabegonnen zo waar op tijd maar al snel ontaardde de discussie op sommige onderdelen op het punten en komma niveau. Gevolg daarvan was dat het allemaal weer twee uur duurde. Er werd weer veel geschreven en agenda afstemming kostte ook veel tijd. Een enkeling had kennelijk recent een andere vergadering bijgewoond waar het allemaal heel efficient ging. Maar de verkapte noodkreet die hij slaakte hielp niet. Verder ziet het er nog niet naar uit dat de grange, ons toekomstig mooie clubgebouw, snel officieel in gebruik genomen gaat worden. Er moeten nog een inspectie langskomen. Die gaat dan aangeven wat er nog niet goed is. Dan moeten de tekortkomingen hersteld worden en moet die inspectie weer opnieuw langskomen om te controleren of het hersteld is. Bureaucratisch ….. nee toch? Ik denk zelf dat het wel juni gaat worden voordat we ons gebouw kunnen betrekken. dakpannen2Verder heb ik me gisteren in mijn huis verbaasd over de geluiden die de storm veroorzaakte. Het was weer eens code oranje. Ik hoorde deuren of luiken klepperen. Verder zag ik wervelstormen van bladeren in de lucht op mijn veranda en tussen het hoofdhuis en gastenverblijf. Na een groot aantal uren zag ik dat er nog meer dakpannen van de voorkant afgekletterd waren. Dat kan de klusjesman Andre mooi meenemen aanstaande donderdag en vrijdag. Dan begint hij aan het hopelijke definitieve herstel.

zondag 5 maart 2017

Weekend traditie

Als een soort traditie ga ik op een van de weekenddagen een keer uiteten. Dit keer had ik besloten om weer eens een bezoek te brengen aan Le Pitaud in Palluaud. Ik weet dat je niet hoeft te resereveren in de periode buiten het toeristenseizoen. Maar wat was het een tegenvaller om voor de tweede keer voor gesloten deuren te komen. De buitenluiken waren dicht. Op hun website of Facebook pagina stond niets over gesloten zijn. Dit is nu al de tweede keer dat me dit overkomt. Ook is me opgevallen dat de site en Facebook pagina slecht en onregelmatig wordt bijgehouden. Ook staan er op Facebook af en toe berichten van spotprentjes die wellicht sommigen klanten niet kunnen waarderen. Jammer. La-Trattoria_thumb1Hopelijk wordt het weer beter naarmate het seizoen dichterbij komt. Dus maar weer getogen naar La Trattoria in St. Severin. Er was gelukkig nog net 1 tafeltje vrij waar ik kon aanschuiven.  Ook nu waren er 20 personen om te eten. Dat restaurant loopt goed. Daarvoor zijn drie redenen. De kwaliteit van het voedsel is echt top voor een heel schappelijk prijs. Ten tweede de ambiance is er aangenaam. Niets geen jengelende achtergrondmuziek. Alleen de stemmen van de gasten. Er komen zowel lokale Fransen om te eten als Engelsen. Ik vertegenwoordig Nederland. En in de derde plaats de bediening is er uiterst vriendelijk. Hun Facebook pagina ziet er verzorgd uit met een groot aantal Sophia-Loren_thumb2aantrekkelijk fotos van hun gerechten. De vrouwelijke Chef du Cuisine heb ik nog nooit gezien. Maar koken kan ze. Aan de muur van het restaurant hangen allemaal zwart-wit fotos van bekende sterren die pasta eten. De tegenvaller van Le Pitaud werd meer dan goedgemaakt door het voorgerecht Anti pasta misti, het hoofdgerecht Pappardelle al ragù bolognese en het nagerecht Semifreddo vaniglia, rum e coulis amarena van La Trattoria.

woensdag 1 maart 2017

Dak op

Inmiddels heeft de verzekerings maatschappiij zeer vlot telefonisch gereageerd op de offerte voor herstel stormschade dakpannen. Men ging zonder meer akkoord. Ze maken meteen een voorschot van tweederde van het totale bedrag vooraf over. Ik kan niet anders zeggen dat ik aangenaam verrast ben door de vlotte en coulante afhandeling. On-Frans eigenlijk. De klusjesman kan echter nog niet het dak op omdat het uiterst belabberd regenachtig weer is. Maar goed het dakherstel is in gang gezet.

Verder heb ik wat akties gedaan of uitgezet ten aanzien van de organisatie vna het Festival de Musique Entrecote op 5 augustus op mijn terrein. Er is een Facebook pagina geopend. Klikken en vooral liken of doorzenden naar anderen om te liken. fabook festivalOok is de website uitgebreid met de samenstelling van het team achter het festival. Klik hier. Met Jurgen van Slateboard heb ik telefonisch overlegd over de videofilm die hij gaat maken tijdens festival Hij komt tijdens zijn vakantie met Josje in de Slateboardbus. Voordeel daarvan is dat hij dan wat extra video apparatuur mee kan nemen. Verder gaf hij nog wat goede adviezen over mijn sponsor idee. Dus dat kan eerdaags ook verder op de site gezet worden. Ook heb ik mijn oud-collega Oddvar in Tromso (Noorwegen) benaderd. Hij was destijds grafisch designer en heeft veel logo’s, nieuwsbrieven en posters voor mij ontworpen bij ZorroNofima. Hij is net als ik pensionado maar doet nog wel wat grafisch design werk. Mogelijk kan hij me helpen als vriendendienstje. Joosje zond me recent een foto van Zorro het jonge katje van haar buren. Ze past op Zorro omdat de buren met ski-vakantie zijn. Elke ochtend gaat ze een half uurtje baby-sitten en gedurende de rest van de dag komen er andere mensen een blik werpen hoe het met de katten gaat. Een soort touwtje uit de brievenbus benadering.