Pagina's

maandag 28 december 2015

Reflecties

We staan op de drempel van 2015 naar 2016. En met deze blog ga ik naar nummer 129. En daarmee 1 blog meer dan in 2014. Het was een intens en emotioneel jaar. In  begin januari de crematie van Co, moeder van Joosje. Een mooi indrukwekkend afscheid met veel persoonlijke verhalen van de kinderen en kleinkinderen. In de tweede helft van het jaar nam Nelemarie afscheid van het leven met veel liefde omgeven door haar drie dochters. Diepe bewondering heb ik voor Marjolijn die voor haar moeder van grote steun is geweest in die moeilijke periode van haar leven. Ik plaats hier als herinnering aan Neel een grappige foto van haar met Marjolijn, Arienne en Peronne. Allemaal voorzien van een bril. De Hans Anders family look.
IMG_0337

Ook in 2015 het verlies en verdriet van Joris, het vondeling poesje uit Pillac dat een liefdevol en warm nest vond bij Josje en Jurgen. Een ongeluk maakte helaas een abrupt einde aan haar korte leven. Maar ze heeft genoten van haar leven en wij van haar.Joris water
Daarnaast ook een jaar met grote vreugde. De geboorte van Lotte en Joop2mijn tweede kleinkind Lotte in januari 2015. Ze is het afgelopen jaar gegroeid en zit nu al parmantig. Haar grote broertje Mats heeft zijn heup operatie goed doorstaan. Wat is hij toch een lief, blij en dapper ventje. Beiden zijn heel vrolijke kleinkinderen die aan mijn leven een extra glans geven. De zomer van 2015 in Pillac was schitterend. Mats en JoosjeWat een voorrecht en genot om daar te mogen leven en genieten van rust en natuur. Ook was het cultureel een topjaar. Het kleinschalige Tour des Miracles festival in Vanxains was een grote belevenis voor mij.  Ook voor mijn zomergasten die ik er mee heen kon nemen. Mijn zomergasten op Les Cotes waren Edgar, Femke, Mats, Lotte, Joosje, Josje, Jurgen, Marlieke, Jasper en Marjolijn. En uiteraard Tia de hond. Joosje was er extra lang en we hebben genoten van ons samen zijn. Verder heeft ze de kozijnen mooi geverfd en de tuinen rondom huis en gastenverblijf verder verfraaid. Het is er nu nog mooier geworden. Ook samen op pad met de camper, fietsen met de e-bikes en musea bezoeken zijn fijne aktiviteiten die we ondernemen. Ik voel ook steeds meer ingeburgerd in Frankrijk. Ik ken de omgeving en weet waar wat te doen is. En via Cafe Pluche heb ik lokaal ook mijn draai gevonden. Het onderhouden van de website, Facebook pagina en het maken van korte video’s zijn mijn bijdragen aan het Cafe Associatif. En ik heb het gevoel dat men het waardeert. Ook heb ik veel tijd kunnen besteden aan mijn video werk en beter leren werken met de Adobe Creative Cloud software. Een genot en allemaal zo innovatief. Rest me nu nog een ieder een voorspoedig en gezond 2016 toe te wensen. En geniet van de oliebollen.
oliebol

dinsdag 22 december 2015

Broer en zus

Deze week kreeg ik nog weer een foto van mijn twee kleinkinderen Mats en Lotte. Ze zaten parmantig bij elkaar op de vloer. Lotte zat met strakke rug naar
Mats te kijken die iets aan het vertellen was over een soort adventskalender. Ontwapenend lief. Inmiddels ben ik weer via een tweedaagse autoreis in Nederland aangekomen. Afgelopen zaterdag om 11.00 ben ik vertrokken en heb ik in Arras in een Mercure hotel overnacht. Prima hotelketen voor een redelijke prijs. En voor pensionades is ht ontbijt gratis. Vanwege de kerstdrukte in Arras was er geen geschikte gelegenheid om ergens iets te eten. Maar de restaurants van Mercure hotels hebben de afgelopen jaren een facelift ondergaan. Ik at er prima voor een heel schappelijke prijs. De naam van het voorgerecht Tiramisu nordique, bestaande uit een
gedecoreerde aardappel zalm salade, smaakte goed. Zondag jongstleden was ik na ruim drie uur rijden weer in Beijersche waar ik nu een aantal weken zal verblijven. Deze winterstop in Nederland zal uiteraard gebruikt worden voor bezoekjes aan familie en vrienden. Maar er staan ook een paar mooie musea bezoeken op stapel. Kortom al genietend naar het einde van 2015.

vrijdag 18 december 2015

Mémoires locale

Er staat een nieuwe aktiviteit binnen Café Pluche op stapel genaamd Mémoires locale. Een van de bestuursleden Jean Luc is in mijn ogen altijd op een positieve manier aktief. Zo
heeft hij nu in overleg met de burgemeester van Comberanche-Epeluche het idee opgevat om het verleden van het dorp wat beter in kaart te brengen. Op die manier kunnen we ook bijdragen aan een betere link tussen Cafe Pluche en de lokale bevolking. Er zijn nog wat ouderen in het dorp van ruim boven de 90 jaar die nog het nodige kunnen vertellen over het verleden van het dorp. Ook zijn de ouders van een van de leden (Jean Jaques)
eigenaar geweest van de locale kroeg. Die kroeg schijnt nog min of meer intact te zijn maar is al enige jaren gesloten. Het dorp heeft ook enkele karakteristieke gebouwen. Je zult begrijpen dat men ook graag op mij een beroep doet om het geheel op video vast te leggen en te monteren. Aan dat verzoek voldoe ik graag. Het geheel zal zijn beslag gaan krijgen in Februari 2016 voor wat betreft interviews en verzamelen van materialen. Het gaat uiteindelijk uitmonden in een avond voor Café Pluche waar ook alle inwoners van Comberanche- Epeluche voor zullen worden benaderd. Leuk vooruitzicht. 

dinsdag 15 december 2015

Antiek oorlogstuig

Afgelopen zondag was het al vroeg een drukte bij de parkeerplaatsen rondom Salles des Fêtes van St. Severin. Bij de ingang van het dorp stond aangekondigd Salon des Antiquités Militaires et du Chasse. Klinkt heel deftig. Maar in feite
was het een beurs van verzamelaars van voorwerpen uit voornamelijk de eerste Wereld Oorlog. Men had nog even het woordje jacht in de titel geplakt om niet iedereen af te schrikken. Niet dat ik erg geinteresseerd ben in oorlogstuig maar een bezoek gaf mij ook de gelegenheid om eens de Salles des Fêtes van binnen te bekijken. Die zaal wordt in mijn ogen maar zelden gebruikt. Dus naar binnen en ik moest ook nog 2 euro betalen om het arsenaal aan wapens te aanschouwen. Er was een handjevol handelaren die hun talrijke waren hadden uitgestald. Een grote serie bajonetten, medailles, geweren en helmen waren er te zien. Ook emblemen van uniformen waren in een soort postzegel album uitgestald voor fikse prijzen van rond 50 euro per embleem. Slechts een enkele bezoeker kocht wat. Mijn oog was gevallen op een wit beeld van Napoleon. Ik zag dat wel als een ideaal object om mijn 3D video mapping op kleine schaal verder uit te gaan testen. En in de onderhandeling lukte het me om 10 euro van de prijs af te krijgen. Vervolgens liep ik tevreden met het beeld onder mijn arm naar buiten. Hieronder een korte video impressie van de beurs.

maandag 14 december 2015

Scene ouverte

… of tewel open podium. Een open podium is een voorstelling waarbij de artiesten niet geboekt worden, maar meestal amateurs zijn die het leuk vinden om eens vrijblijvend op te treden. Deelname aan het open podium staat voor iedereen vrij. Bezoek van het open podium is voor het publiek meestal ook gratis. Er zijn drie cafes hier in de directe omgeving die een keer per maand een open podium houden. Het zijn Cafe du Palais (Riberac), een cafe in Douchapt (net buiten Riberac) en Cafe 'Fred' in Allemans (tussen Pillac en Riberac). Scene ouverte van Cafe du Palais is altijd tweede zaterdag van de maand. In October was ik er met Joosje en Sophie al eens geweest. Zaterdagavond ben ik er weer naar toegegaan in mij uppie. Het was minder druk dan vorige keer maar dat mocht de pret niet drukken. De sfeer is er altijd heel gemoedelijk. Uiteraard traden een aantal van dezelfde musici op als vorige keer. Een tweetal personen hebben er de
leiding op zijn Frans. Zij zorgen dat de apparatuur er staat en dat er een programma in elkaar gezet is. Ze spelen zelf altijd als eersten om de gang er wat in te krijgen. Veelal blues muziek: gitaar, drums, zang en mond harmonica. Dit trio werd daarna aangevuld met een extra acoustisch gitaar speler en een zangeres. Hierna traden twee jonge artiesten op. De zangeres was erg verlegen maar sloeg zich er goed door heen met zang en gitaar. Haar jonge begeleider trommelde vakkundig op een bongo. Ook dit keer was de stoicijns kijkende accordeonist wwer van de partij. Hij speelt zijn drie deuntjes en gaat weer.Een dame die met haar man bij aan tafel zat ging er ook voor. Met de tekst van de liedjes op een papier geschreven
zong ze zonder begeleiding. Ze waagde zich zelfs aan La Boheme van Charles Aznavour. Geen topper maar gewoon leuk. Dat gold ook voor twee meisjes die een song van Eric Clapton ten gehore brachten. Toen was het de beurt aan Cindy en Grehem van Broken Biscuits. Een zeer sterk duo. Op mijn verzoek speelden ze Voodoo Child. Het geheel werd afgesloten door een Engels duo dat ook ‘s zomers op de markt optreed. Een zanger met gitaar en de ander op een wasbord met allerlei potten en pannen. De eigenaresse van Cafe du Palais genaamd Mag is de hartelijkheid zelve. Ze kent me inmiddels. We wensten elkaar bij mijn vertrek alvast een goede Kerst. Hieronder de video met de artiesten die ik hierboven beschreef.

dinsdag 8 december 2015

Club kakelbont

Club Kakelbont, zo noem ik Cafe Pluche maar ff voor dit keer, was weer bij elkaar kerstboomin vergadering gisterenavond. Dit keer in kerstsferen. Het clubhuis, salle communale van Epeluche – Comberanche was omgetoverd. Er stond nog een stemhokje van de verkiezingen voor de Franse departmenten afgelopen zondag. Ook nog een paar borden met artikelen uit de Franse wet over de verkiezing en de wijze waarop je kon stemmen. En hier en daar wat kerstversiering en een heuse kerstboom. We vergaderden over de 2016 aktiviteiten. En het was weer een gekakel tot en met. Uiteraard begonnen we standaard een half uur te laat. En gingen weer opnieuw debateren hoe we een kontrakt zouden maken met Vox Populi die voor ons gaat optreden. Het was een herhaling van de vorige vergadering. De kakelbont club is niet in staat om efficient te vergaderen. rozenIk luister nog maar met een half oor en als je dan ook nog maar de helft vanwege taal begrijpt kun je voorstellen dat het voor mij gewoon een kwestie van uitzitten was. Ik maak dan af en toe maar wat foto’s die ik kan gebruiken voor de website of vanaf nu ook Facebook. Eergisteren heb ik de Facebook pagina voor Cafe Pluche afgerond. Best nog wel een klusje omdat je o zo gemakkelijk fouten maakt tussen een pagina voor een vereniging of op basis van je eigen profiel. Maar de Facebook pagina van Cafe Pluche is een succes. Het gBJorn Borgeeft al meteen een boost aan belangstelling voor de website en gemaakte videos. Vandaag kwam ook nog het verlate boeket rozen van Joosje voor mijn verjaardag aan alsmede de kleurrijke Bjorn Borg shorts en sokken die ik mezelf maar eens kado deed. Op Black Friday via internet besteld. Nu net als de bloemen bijna 10 dagen later per post bezorgd. Desondanks zien zowel de bloemen als het ondergoed er nog fris en fruitig uit.

zondag 6 december 2015

Veranderingen

Deze zondagochtend had ik de allerlaatste baquette cereal bij mijn lokale bakker in St. Severin. Het viel me weer op dat het zondags ochtend relatief druk is in de hoofdstraat van dit dorp. Overal zie je mensen boodschappen open plekdoen of een praatje maken. Toen ik mijn auto geparkeerd had bij de Credit Agricole bank viel mijn oog op een groot gapend gat bij de gebouwen aan de overkant van de bank. Wellicht was daar de oude garage die er aanvankelijk stond al enige tijd tegen de vlakte. Maar dit keer viel het me pas echt op. Ik ben benieuwd wat men daar gaat ondernemen. De garage stond al vele jaren te koop. Slopen en herbouwen is waarschijnlijk waarvoor men gekozen heeft. Nu maakt men er meteen gretig gebruik van voor het parkeren van een paar auto’s. Ook zag ik dat Upcycling wederom een wijziging heeft ondergaan. Dit aanvankelijke winkeltje gerund door een Engelse dame was gestart met pizzeriade verkoop van cadeautjes. Upcycling wordt omschreven als de kunst om ongewenste artikelen opnieuw te gebruiken door ze in iets beters om te zetten. Vervolgens is de uitbaatster slim overgaan in het aanbieden van thee, koffie en cake. Daarna met een horeca licentie en wat verbouwen een lokaal cafe geworden. Vooral gericht op de vele Engelsen waarvan er velen in dit gebied wonen. Maar er komen ook Fransen. Het is een soort huiskamer cafe waar ook brei-ochtenden worden georganiseerd. Ook Frans-Engelse spreeklessen worden er gegeven. Kortom een ontmoetingsplaats. En nu de laatste verandering is dat men er nu naast soep, broodjes ook pizzas kan eten en afhalen. En naar mijn indruk loopt het erg goed. Een andere verandering is een restaurant in Aubeterre. Sinds deze zomer is het St. Jacques restaurant in andere handen. Het restaurant heet nu ‘Au Cochon Prieur’. Ik had er positieve reacties over gehoord. Dus gisterenavond de lakmoes proef. Het interieur ziet er netjes maar nogal al saai uit. Niet veel veranderd ten opzichte vorige uitbaters. Opvallend was de grootte van de porties bij het voor-, hoofd – en nagerecht die ik besteld had. Veel te groot. Drie dikke plakken foie gras. Meestal zijn 2-3 bescheiden plakjes gebruikelijk. Mijn hoofdgerecht was onglet de boeuf. De nederlandse benaming is longhaas, beenhouwersbiefstuk en karweivlees, omdat de slachters dit betrekkelijk klmeringueeine stukje vlees mochten houden als (extra) vergoeding voor hun werk. De longhaas is in het buitenland geliefder dan in Nederland  In Frankrijk is de longhaas geliefd vanwege de lange draad. Ook was de portie vlees en gebakken aardappels enorm. Verder vond ik het vlees nogal (te) stevig en sterk van ‘varkens’ smaak. Het nagerecht,  een meringue gevuld met een zoetige substantie en geplaatst op veel chantilly en een ijsbolletje was bijna een complete maaltijd. Ik denk dat men wat meer moet gaan letten op kwaliteit en minder op kwantiteit. Ik geef ze voorlopig het voordeel van de twijfel maar mijn bekoring hebben ze nog niet. Dus lakmoes uitslag onduidelijk.

vrijdag 4 december 2015

Opschonen

Het werd hoog tijd om mijn laptop op te schonen. Ondanks de zeer grote feest verlichtingopslag capaciteit loopt mijn laptop nu snel vol omdat ik er veel video materiaal op monteer. Ook nemen de Adobe Creative Cloud programma’s behoorlijk wat ruimte in beslag. Maar goed nu veel van de laptop op een externe hard drive gezet. De gemeente St Severin heeft de kerstverlichting opgehangen en vandaag heeft men de hele hoofdstraat volop van kleurrijke pakjes voorzien. In bomen en aan paaltjes hangen de kerstpakjes. Een feestelijk gezicht. Deze week ook weerPakjes St Severin een vergadering van de commissie communicatie van Cafe Pluche. Dit maal stond de website op het programma. Deze site heb ik vrijwel volledig opgetuigd op basis van aangeleverd materiaal van een aantal leden. Ik heb er best wel veel tijd in gestopt. Daarbij vooral ook aandacht voor kwaliteit van opmaak en ondersteunend foto en video materiaal. Ook heb ik er voor gezorgd dat nieuwe informatie snel op de website verscheen. Deze aanpak heeft in de loop van de tijd de nodige waardering gekregen. Helaas blijf ik met een van de commissie leden van inzicht verschillen op welke wijze informatie op de site gezet gaat worden. Mijn tegenpool wil dat iedereen vanaf zijn mobiele telefoon of laptop er berichten, fotos en video direct op kan zetten. Naar mijn idee gaat dat ten koste van de kwaliteit van de presentatie. Je moet echt binnen Wordpress de tekst editten, fotos op juiste positie neerzetten en ook nog tags aan toekennen. Gelukkig kreeg ik steun voor mijn visie van een van de andere leden. Maar goed men wil toch bij wijze van proef voor een paar personen die optie geven. Ik verwacht overigens dat maar weinig mensen van die optie gebruik zullen maken. Verder blijft het bruisen van de ideeen voor toekomstige aktiviteiten in Cafe Pluche voor December en in 2016. Ik vind het in ieder geval leuk om zo betrokken te zijn bij zo’n plezierige club van mensen uit deze buurt. Wil je meer weten over December programma. Bekijk dan onderstaande animatie video die ik gemaakt heb met Cinema 4D, Adobe After Effects en Adobe Premier Pro.

zondag 29 november 2015

Voorwaarts mars

Voordat het zover was dat deze kreet geslaakt kon worden waren we ruim een uur verder bij Cafe Pluche. Ik had gisteren om 13.30 een afspraak met Marche Nordiquede instructeur van Marche Nordique of in goed Nederlands Nordic Walking. Een manier van wandelen met speciale wandelstokken die ervoor zorgen dat je nog meer energie verbruikt als bij gewoon wandelen. Serge, de instructeur, was perfect op tijd. Ik kon met hem dan ook eerst een uitgebreid interview opnemen over Marche Nordique als promotie van deze activiteit bij Cafe Pluche. Daarna kwamen de vrijwilligers. Een grote groep die met elkaar aan een warming-up begonnen. En daarna voorwaarts mars. De paden op en de lanen in. Men ging voor een kleine 10 km in de omgeving. En zoals je kunt verwachten bij Fransen. Bij terugkomst na een paar uur zou er gluhwein zijn als beloning. Ja want na gedane arbeid is het goed om wat alcohol te nuttigen is het motto onder de Fransen. Hieronder de promotievideo die ik gemaakt heb voor Cafe Pluche.
Ik bracht echter een deel van mijn middag nog door op de kerstmarkt van Aubeterre. Nou dat was verloren tijd. De talrijke kraampjes probeerden allemaal allerlei prullen aan de man te brengen. Dus wat mij betreft inpakken en wegwezen. Overigens had de gemeente bij de Cafe Pluche locatie al een kerstal neergezet. Helaas de bewoners waren er nog niet. Dus even uitkijken naar een ezel, een timmerman en een zwangere vrouw. IMG_3691

donderdag 26 november 2015

Fröbelen

Inmiddels is mijn huiskamer in Les Cotes weer op temperatuur. Een weekje niet stoken vanwege mijn verblijf in Nederland zorgde ervoor dat de temperatuur tot 12C gedaald was. Nu met de open haard en ondersfrobelenteunende kacheltjes zitten we weer op 20C en voelt het aangenaam. Echt een klimaat om te gaan fröbelen. Nodig om kleine 3D objecten te maken waarop ik kan gaan video mappen. Ik heb een grappig gratis programma ‘Pepakura’ gedownload waarmee je 3D modellen kan laten uitvouwen tot 2D objecten. Die kunnen dan na uitprinten, knippen en plakken weer omgezet worden in 3D modellen. De oorspronkelijke 3D modellen maak ik in SketchUp van Google. Gisteren in Riberac dikker A4 papier gekocht alsmede een scherp mesje en een metalen lineaal. Ook nog wat plakprit. Vandaag kon de pret beginnen. Het eenvoudige 3D model in Sketch. SketchmodelVervolgens in Pepakura laten uitvouwen in een 2D object. Op het model staan de vouwlijnen ingetekend en ook de lipjes waar geplakt moet worden. Alles uitprintbaar op 1 A4 vel. 2D modelOpschaling is mogelijk maar dan moet je onderdelen van model op verschillende velletjes A4 uitprinten. Ook kunnen er bij de lijnen nummers geprint worden zodat het in elkaar zetten wat gemakkelijker gaat. En na het uitsnijden van het model uit het A4 vel begon het echte fröbelwerk. Vouwen en plakken. Eerste resultaat mag er zijn.3D eind

Morgen weer verder en met mijn nieuwe PicoPix beamer en Resolume Arena met nieuwste versie 5.0 een proef videomapping maken. Dus ik ben nog wel een paar dagen van de straat. Maar goed ook want de jacht is weer open. Vanmiddag was het gedoe van jawelste rondom mijn huis. Veel kleine bestelbusjes met jagers. En ja hoor, het heftige hondengeblaf maakte me duidelijk dat men succes had. Men had een wild zwijn geschoten en sleepten het dode beest aan zijn poten over het veld aangrenzend aan mijn domein. Laat mij maar fröbelen.zwijn

zaterdag 21 november 2015

Op bezoek

Een weekje Nederland kan uiteraard niet zonder een bezoek aan mijn kleinkinderen Mats en Lotte in Barsingerhorn. Een eerder gepland bezoek van afgelopen week werd uitgesteld vanwege het voorspelde zeer spakjestormachtige weer. Ik had ons bezoek al aangekondigd naar Mats met een foto van mijn schoenen waar Sinterklaas twee kadootjes in had gedaan. Op een van de kadootjes stond zijn naam. Dus je kunt begrijpen dat Mats al gespannen zat te wachten op mijn komst. Het gaf ons ook de gelegenheid om nog zijn roze gipsbroek te bekijken. Want volgende week mag het zes weken na zijn operatie aan beide heupen er weer van af. Hij is die periode op een uitstekende manier doorgekomen door de volle aandacht van zijn ouders en het zo veel mogelijk mee doen op school. Het kado, een potje Franse honing waar Mats gek op is, viel dus in de smaak. Verder genoot hij net als wij van de slagroomtaartjes die we mee gebracht hadden. Uiteraard speelde hij graag met zijn lego. Dit keer werd de hijskraan in elkaar gezet. En tot slot een potje ‘dieren (mens) erger je niet’ gespeeld. Hier de video van ons plezier met Mats.
Lotte is ook behoorlijk gegroeid. Ze zit parmantig in haar kinderstoel, sabbelt op vingers, kijkt je lief indringend aan en draait haar hand niet om voor een bordje met aardappelen, ei en spinazie. Kortom het was weer een feest om Mats en Lotte te zien. Je prijst je dan rijk om zoveel levensvreugde te zien. En jullie kunnen meegenieten via een videootje van Lotte.
Tot slot een bezoek aan Nederland is ook een moment om eventuele nieuwe gadgets op het gebied van electronica aan te schaffen. Met de tegenwoordige mogelijkheid van on-line bestelling en volgende dag aflevering is het een fluitje van een cent. Orientatie via internet op de eigenschappen van de gadgets is ook makkelijk via Youtube testvideos. Nu ben ik in het bezit gekomen van een PicoPix videobeamer van Philips. Handzaam, vele aansluit mogelijkheden (en dus weer veel kabels nodig) en een goed beeld mits het wat verduisterd is en men een klein formaat beeld gebruikt. Om die manier kan ik wat sneller videomapping uitproberen. Ook een draadloze speakerbox van HP viel me tendeel dankzij Edgar. Dus nu kan ik morgen onderweg terug naar Pillac ook mijn iPod muziek draadloos afspelen via bluetooth.wireless

vrijdag 20 november 2015

Voordeel weekje

Een weekje Nederland heeft als voordeel dat je in een korte tijd een groot aantal zaken kunt doen. Zo was daar een APK keuring van mijn Fiat Doblo. Ik ga nu weer terug met een goedgekeurde Doblo en een paar nieuwe banden. De oude banden kwamen nog wel door de keuring maar het was verstandiger om er maar meteen nieuwe om te gooien. Zo gezegd zo gedaan. Een bezoek aan Marjolijn was gezellig en vertrouwd. En ik kreeg daar al vast mijn verjaarsdag cadeau. Een mooie ouderwetse pick-up grammofoon speler gestoken in een nieuw rood jasje. Dus ook maar een doos gevuld met mijn oude LP’s die nog stonden in de Wilhelminalaan. hoezenLPs van Black Sabbath, Uriah Heep, Solution, Modern Jazz Quartet, Ben Webster, Mahavisna Orchestra, Bouewijn de Groot etc. Veel platen van Herman van Veen en Grammode Nederlandse bluesgroep Cuby and the Blizzards. Destijds was het ontwerp van de hoezen van LPs ook belangrijk. Men speculeerde al weken voor het markt komen van de LP hoe de hoes eruit zou zien. Ik kan nu weer ouderwets de krassen horen die op de LPs zitten. Ook zit op een van de hoezen nog kaarsvetspetters van de populaire gekleurde druipkaarsen van weleer. Nostalgie ten top. Het geeft ook een goed beeld waar ik destijds muzikaal gek op was. Nu is sommige van die muziek niet meer om aan te horen. En ik vraag me nu af waarom ik destijds bijvoorbeeld de muziek van Uriah Heep kocht. Zou mijn moeder dan toch gelijk gehad hebben dat het tering herrie was? En dat ik mijn zuur verdiende centjes met bloemen bezorgen beter ergens aan had kunnen besteden. Maar ja, had ik het niet gedaan dan had ik nou dat nostalgie gevoel niet gehad. 

maandag 16 november 2015

Te breed of te smal?

Het valt  niet mee om na zo’n weekend met schokkende gebeurtenissen in het gastland Frankrijk waar ik woon weer de draad op te pakken voor het toro bezoek 2schrijven van alledaags nieuws in mijn blog. Inmiddels zijn we zondag alsnog vertrokken naar Nederland. Via Rouen naar de Frans–Belgische grens bij de afslag voor Lille. Daar ‘s avonds in een kleine langzaam rijdende file de grens over. De met mitrailleur bewapende agent aan de grensovergang verzocht me mijn autoraampje open te doen. Vriendelijk attendeerde hij me erop dat een van mijn koplampen voor niet goed brandde. Deze tip komt goed uit want de Fiat Doblo staat voor een APK toro 216keuring gepland deze week. Afgelopen vrijdag kwamen Jan en Arienne ook nog een dag langs op Les Cotes. Jan had interesse om de oude ramen en kozijnen van mijn huis mee te nemen naar zijn camping in La Roche Canillac. Ook wilde hij de Toro reelmaster 216D meenemen. Een zeer zware grasmaaier die ik destijds van de vorige bewoner had overgenomen. Een maaier die ook met gemak 360 graden rondom zijn enige achterwiel kan draaien. Kortom een aanhangmasterpiece. Helaas niet geschikt voor mijn terrein. Het lag in de bedoeling om de Toro op de aanhanger te rijden die achter de lange camper van Jan en Arienne gekoppeld was. De aanhanger was extra uitgerust met twee oprijdplanken. Maar wat bleek. De Toro is 2.60 meter breed en de aanhanger was 2.50 meter smal. Kortom het dekseltje pastte niet op het potje. Ook het enkele achterwiel zou problematisch kunnen  zijn  omdat hier voor een extra op rijdplank nodig is. Derhalve staat de Toro nog in de hangar tot nader order. Maar er zijn veel ergere dingen in de wereld.

dinsdag 10 november 2015

Naar het Noorden of het Zuiden

DJ Tiësto gaat op Noorse tournee. Vandaag kreeg ik van Gunn Berit een foto DJ Tvan een krantebericht. Hij gaat 9 januari 2016 in het zeer noordelijk gelegen Tromsø optreden op de ‘Raketnatt’. Daarvoor geeft hij ook nog concerten in Trondheim en Bodø. Misschien een reden om nog eens als DJ Tiësto fan terug te gaan naar het Noorden. Of toch maar naar het Zuiden. Paul de Leeuw heeft ooit een mooi nummer uitgebracht ‘Naar het zuiden’. Hij zingt het nummer samen met Fernando Lameirinhas, die het Portugese gedeelte van de tekst voor zijn rekening neemt. Het lied ontroert me elke keer weer opnieuw vanwege de eenvoud, de Portugese klank en de tekst over letterlijke en figuurlijke warmte. Ik ga houtaan het eind van de week naar het Noorden. Joosje gaat weer voor een tijdje naar haar eigen Beijersche stek. En ik combineer het terugbrengen met wat praktische zaken als een APK keuring voor mijn Fiat Doblo en wat bezoekjes. Ik blijf het merkwaardig vinden dat in één Europa je terug moet met je auto naar het land van herkomst voor een APK keuring van niet meer dan een half uur. Men is al meer dan 10 jaar aan het bestuderen of dat niet anders kan. En na een weekje Beijersche ga ik weer terug naar het houtstapelzuiden. Ik kan er op Les Cotes de komende periode weer warmpjes bijzitten. Via een toevallig contact in St. Severin kwam ik een aardige leverancier van open haard hout op het spoor. Hij heeft een kubieke meter gekloofd op maat gezaagd eikenhout afgeleverd. En vandaag hebben we dat hout gestapeld tegen de muur op de veranda. Ruim voldoende voor de winter in combinatie met nog wat resthout uit de hangar.

zondag 8 november 2015

Beurs

Vandaag organiseerde Le Cafe Pluche een Troc des Plantes. Een beurs waar vrijwilligers aan het eind van het tuinseizoen hun overtollige planten, Plantenzaadjesstruiken, bollen of plantzaadjes kunnen brengen. En als er iets van je gading bij is kun je weer iets mee terug nemen voor je eigen tuin. Dus een kolfje naar de hand van Joosje. Ze werd met open armen ontvangen omdat ze de plantzaadjes netjes verpakt had. Elk pakketje was voorzien van de plantnaam en tevens stond haar ‘vogelhandtekening’erop. Het was een gezellige atmosfeer op deze ruilbeurs. Verder kon je er weer eigen gemaakte appeltaartje of pompoen soep tegen een geringe vergoeding van 1 euro krijgen. En uiteraard droeg het uitzonderlijke zonnige (22C) november weer bij aan de feestvreugde. We zijn zo onderhand helemaal ingeburgerd in de Cafe Pluche club. Hieronder de video impressie van de plantenbeurs.
Gisteren avond hebben we ook bij toeval nog een gezellige restaurantje ontdekt in Verteillac. Aanvankelijk hadden we een ander restaurant willen bezoeken. Maar die bleek dicht en het alternatief restaurant bleek bij binnenkomst nogal luidruchtige muziek aan te hebben staan. Bij de dreunen van die muziek zou onze maaltijd slecht verteren. Dus eindelijk bij Le Perigord Vert terecht gekomen en uitstekend gegeten. Wil je ons oordeel weten dan moet maar kijken op Tripadvisor. Ik schrijf steevast mijn ervaring van hotels en restaurants op die site. Ik maak ook gebruik van Tripadvisor voor de selectie van een hotel of eetgelegenheid. Dat bevalt me prima. Hieronder mijn scores. Gelukkig tot nu toe maar een keer een slecht restaurant getroffen. Logisch want toen had ik geen Tripadvisor advies bekeken van te voren.Tripadvisor

vrijdag 6 november 2015

Paddestoelen en wijn

Vanmiddag was het paddestoelen jacht. Gewapend met plastic zak en 3 soorten paddestoelen les cotesmes ging Joosje op pad met Jean Marie een kenner van paddestoelen in dit gebied. Jean Marie (zie 31 augustus blog) woont hier op 2 km vandaan in een caravan. Hij komt van origine uit Polen. Ik ken hem via Le Cafe Pluche. Hij heef mij al eens een maaltje paddestoelen aangeboden. Aan het eind van de middag kwam Joosje trots met haar oogst terug. Een zak vol met drie verschillende soorten paddestoelen. Sommige waren moeilijk te vinden tussen de eikenbladeren omdat ze vrijwel dezelfde kleur bezitten. Het jachtgebied was in feite op steenworp afstand van mijn huis achter de percelen met notenbomen. Inmiddels worden de paddestoelen schoongemaakt en een gedeelte gebruikt voor een pastamaaltijd. Dus vrijwel zo vanuit de natuur op je bord. Inmiddels heb ik een terloopse foto kunnen maken van dorpeling 5. Voorlopig de laatste dorpeling die ik aan jullie wil voorstellen. Het is een komische man om te zien. Hij loopt vaak in rijlaarzen en heeft een vriendelijk gezicht. Hij loopt veel in zichzelf te mompelen. dorpeling kleinAls hij me ziet bij mijn Fiat met Nederlands kenteken zegt hij steevast overtuigend dat ik uit Nederland kom. Ontkennen is onmogelijk als ik dat al zou willen. Ik trof hem dit keer aan bij de ingang van de SPAR supermarkt in St. Severin. Hij stond daar net als ik met nog twee andere mannen te wachten totdat de winkel om negen uur ‘s ochtends openging. Zijn houding op de foto is wel karakteristiek. Handen op de rug en wat hellend voorover gebogen. Hij ging net als de de andere man rechts op de foto al op dat vroege tijdstip van de dag uitsluitend een fles wijn kopen. Tja vul maar in wat je daarbij kunt bedenken. Maar goed ik neem straks ook een glas wijn bij de pasta-paddestoelen maaltijd alhoewel dan is het bijna negen uur ‘s avonds.

donderdag 5 november 2015

Nagekomen berichtjes

Het houdt niet op met het mooie weer. Ook de komende dagen verwacht tekensmen hier mooi zonnig weer. Temperaturen tot 22C zijn voorspeld. Dat in combinatie met nog wat restanten van herfsttinten blijft het genieten hier. Inmiddels is de camper weer wat uitgeruimd. En heb ik de camper by night foto genomen op de camperplek bij het stuwmeer in Panta de Boadella maar als kopfoto bij de blog gebruikt. Ook plaats ik nog een foto van een aantaTia na kapperl tekens geschilderd op een oude deur in Besalu. Ik ken niet de betekenis van de tekens maar ik vond het wel iets hebben. Een dezer dagen kreeg ik een foto van Tia. Ze is bij de ‘kapper’ in Tromso geweest. Ze ziet er dan altijd weer jeugdiger uit. Daarom ga ik zelf ook maar weer eens naar de kapper aanstaande vrijdag. Inmiddels zijn we druk geweest met het ophangen van de nieuwe IKEA vitrine kastjes. Mooi systeem maar men heeft bij IKEA niet echt goed nagedacht over de bevestiging van de glazen leggers. Ik kwam er namelijk achter nadat ik de deurtjes gemonteerd had dat de glazen leggers niet meer tussen de ophangpunten in het kastje geschoven konden worden. Dus deuren er weer uit. Maar nadat al dit leed was geleden konden we met een tevreden gevoel de leggers vullen met het blikken speelgoed. Hierdoor goed zichtbaar in de fraaie vitrinekastjes en minder kwetsbaar voor vet en stofaanslag.
vitrine kast gevuld2

dinsdag 3 november 2015

Rondje

Het rondje Catalonie zit er op. Opvallend was het grote aantal stadjes met regenpijpeen prachtige historische kern. Aan de buitenkant van het stadje vaak niet waarneembaar. Maar eenmaal lopend door een stadje kom je op de meest mooie plekjes terecht. Alles zag er ook schoon en niet vervallen uit. Aparte details waren er ook te zien zoals regenpijpen van keramiek. De plaatsen waar we langsgekomen zijn en hier en daar rondgedwaald hebben zijn Biure, Boadella d'Emporda, Darnius (espresso in Societat La Concordia uit 1850), Sant Llorenc de la Muga (mooie ommuurde begraafplaats en kerk aan de rivier), barrage del Panta de Boadella (voor een overnachting in de camper), Cadaques (huis Dali, overnachting op camperplek) en Besalu in combinatie met overnachting op een nabijgelegen camping. Ofschoon Besalu een stadje is waar ook busladingen Japanners en andere toeristen losgelaten worden viel het ons op dat het weinig toeristisch aandoet. Er is veel intact gelaten en er zijn weinig schreeuwende toeristen winkeltjes. Het lukte me zelfs om er video paprikaopnamen te maken zonder dat er toeristen opkwamen. Er is slechts een bekende ‘toerist’ te zien op de video. Die genoot zichtbaar van al het schoons. Er waren zelfs volkstuintjes waar een trotse oudere bewoner van Besalu zijn kruiwagen vol met paprika’s toonde. Op de video hieronder een impressie van het stadje Besalu.
De muziek van de video werd gemaakt door twee ‘straatmuzikanten’ waarvan er één wel erg veel weg had van deterras zuid jonge Thijs van Leer. In combinatie met zijn maatje die met stoffen handschoenen aan op een metalen ‘drum’ speelde . Dus ook van deze artiesten een video aan het eind van deze blog. Hierna hebben we nog een klein rondje zuid Frankrijk gedaan. Begonnen opnieuw op de camplek in Peyriac de Mer. Van hieruit hebben we op de fiets de mooie omgeving verkend. Uiteraard de nodige terrasjes aangedaan kerk st antoineom de inwendige mens te laven. En verder terug via een overnachting in St. Antoine op een prima camperplek en een goed restaurant in de buurt. Ook de kerk in St. Antoine was fraai mede door de binnenvallend elichtstralen. Daarna via Fumel naar Monpazier, een fraaie ommuurde stad en alweer een prima camperplek. Gedurende onze camperreis hebben we slechts éénmaal op een camping gestaan en verder op fraaie gratis veilige camperplekken. Frankrijk is bij uitstek het land voor camperaars. En nu na ruim een week weer terug in Pillac.