Spektakel

Vandaag was het weer zonnig weer. Het houdt maar niet op. Dus weer lekker lang in de zon gezeten op de veranda. Toen besloten om nog eens door het gebied te rijden en vooral weggetjes uitzoeken die ik nog niet gereden had. Dan lukte al snel want net buiten de aanpalende kern Le Bernou kon ik een weggetje in die leidde naar een echte vlieghangar van mijn buurman Petit. Zijn (groot)vader hebben altijd met kleine vliegtuigjes in dit gebied gevlogen. Helaas zijn (groot)vader is neergestort hier vlakbij en daarbij de eeuwigheid ingevlogen. De buurman zelf vliegt regelmatig in de zomer rond. De landingsbaan (en dus ook startbaan) is naar mijn idee niet geheel vlak. Op de hangar hangt het bordje ‘Chez Berliot’ alsof het een naam van kroeg betreft. Helaas heb ik opstijgen of dalen van het vliegtuigje nog nooit in werkelijkheid zien plaatsvinden. Staat nog op mijn verlanglijstje voor een videootje. Even verder op de weg  na de landingsbaan staat een zeer groot monumentaal huis. Het zou zo als een plaatje kunnen dienen van een etiket op een fles wijn.

De ochtend was al vroeg begonnen met het volstouwen van mijn Fiat Doblo met een aantal verhuisdozen afkomstig uit Noorwegen. Nu na een jaar kon ik door de herinrichting van mijn videostudio weer wat oude spulletjes afvoeren naar de vuilstort hier in de buurt. Bij het opruimen kom je dan ook altijd weer dingen tegen die je ‘kwijt’ was. Zo ook de laatste oranje badeend die ik nu kon toevoegen aan de reeds twee aanwezige. Dus kwik, kwek en kwak zijn weer een compleet trio. Ze gaan overigens het zwembad niet meer in want ik heb ook hivernage gekocht. Een chemisch spulletje om het zwembad winterklaar te maken. Winterklaar zoals Koot en Bie dat destijds noemde als vrije jongens die onderhoud pleegden aan tuinen voor de winter. Wel jullie zien het was weer een spectaculair dagje :).

Foto terugblik

Vanochtend ben ik begonnen aan drie overzichts video's van het leven op en rond Les Cotes in Pillac in 2013 op basis van het groot aantal foto’s die Joosje in 2013 heeft gemaakt. Het gebruik van foto’s mits goed gemaakt geeft een extra dimensie aan de video. Ik had zoveel foto materiaal tot mijn beschikking dat het drie video’s geworden zijn. Eén tot en met het voorjaar 2013 ondersteund met de magische muziek klanken van Biosphere.

 

De tweede over de zomerperiode met daarin het bezoek van Jasper en Marlieke. Daarmee kun je nog eens nagenieten van de heerlijke vismaaltijd die ze samen hebben bereid. En deze video is ondersteund met hun ‘eigen’ muziek door Marlie’s Angels opgenomen in de studio van Jasper.

En de derde video over de bloemenpracht in de tuin rondom het zwembad, de schitterende avondopnamen en het najaarsfruit. Op de video's kom ik zelf ook eens in beeld. Weliswaar ongeschoren af en toe. Dit keer dus niet weggedoken achter de camera. En de muziek is van Miles Davis. Puur zoals de natuur hier.

Storm

Op de foto een beeld hoe mijn video studio erg begin van deze middag uitzag. Een rommeltje om het opgeruimd te krijgen. Nee niet het gevolg van de storm die over Nederland in de kleuren oranje – rood geraasd heeft. Maar het gevolg van het in elkaar zetten van twee Ikea kasten waardoor ik nu eindelijk weer wat verhuisdozen die op de open zolder stonden kon gaan op ruimen. Ik heb voornamelijk video spullen (camera's, statieven, reflectie schermen, tapes, microfoons, groot assortiment kabeltjes etc.) gesorteerd en netjes opgeborgen. Je verzamelt wat video spullen in de loop der jaren. Ook verrassend om te zien hoe de ontwikkeling snel is gegaan met video. Van zware buizencamera met zware accu en grote analoge tapes naar de digitale steeds kleiner wordende HD camera. En van analoog naar digitaal en toenemende kwaliteit. Bijna alle filmpjes op Youtube zijn tegenwoordig van HD kwaliteit.  De grote opruim actie heeft er ook toe geleid dat mijn werktafel minder vol is. Ik heb mijn dag tot zover nuttig besteed aan mijn video huishouden in Pillac waar het goed toeven is.

Joop en Pierre

Vanmiddag heerlijk genoten van het warme zonnetje dat scheen. Ondanks de voorspelling van regen hier in Pillac pakte het totaal anders uit. Dus met mijn snuffert in de zon op het terras naast het zwembad. Terwijl ik de zonkant uitkeek stond Pierre, een van de buiten beeldjes, weer onverstoorbaar de ander kant op kijkend te mijmeren over het landschap. Althans dat stel ik me voor in gedachten. Een collega uit Noorwegen dacht dat Pierre mogelijk vanwege zijn houding op de foto de Franse manneke pis was. Ik heb hem maar even uit die droom geholpen en vertelt dat het Pierre de dichter is. Het mais  op de grote akkers achter mijn huis is nog steeds niet geoogst. Het is een prachtig gezicht ook nu het lichtbruin en wat verdord is. Toen ik vanochtend mijn baquetje ging kopen in St. Severin zag ik al verschillende auto's langs de weg van Les Cotes staan met mannen in jagers outfit. Kennelijk is het jachtseizoen weer open. En vanmiddag was er veel jankend honden geluid. Niet echt prettig om te horen. Maar het hoort nu eenmaal bij Frankrijk. En zolang de kogels niet over mijn hoofd vliegen kan ik er wel meeleven. Ik kreeg vanmiddag een foto van Mats terwijl hij met Femke en Edgar aan het shoppen was bij mijn favoriete woonhuis winkel Ikea. Misschien zat hij wel aan de Zweedse gehaktballetjes. Toevallig was ik bezig met het monteren van een opbergkast van Ikea. Dan kan ik mooi een aantal van mijn video spullen die nu wat te hooi en te gras door mijn studio liggen netjes opbergen. Ordnung muss sein!

Innovatief en duurzaam

Innovatie en duurzaam zijn tegenwoordig veel gebezigde begrippen. Toen ik het afgelopen weekend door het Veenhuizer gevangenis museum wandelde schoten me deze begrippen te binnen. Ik zag een herbruikbare lijkkist staan (zie foto). In die kist werden overleden verpleegden vervoerd naar de begraafplaats bij Veenhuizen, ook wel het Vierde Gesticht genoemd. De kist was alleen bedoeld voor transport. Het lichaam werd zonder kist begraven. Zo kon de lijk kist opnieuw worden gebruikt. Misschien een innovatief idee om meer toe te gaan passen indien een dode gecremeerd wordt. Dan kan de kist opnieuw gebruikt worden en dat scheelt weer bomen. Dus innovatief en duurzaam. Verder stond er in het museum een eenvoudige maar zeer krappe cel die ook makkelijk verplaatst kon worden. In de cel een hangmat waar de gevangene in kon gaan liggen met bovenin een plank met extra deken en een ouderwetse piespot. Misschien niet echt aantrekkelijk om in te verblijven maar wel lekker duurzaam. In die tijd droegen de boeven overigens een masker zodat ze niet zichtbaar waren. Ze waren alleen herkenbaar aan hun nummer. Niemand maakte zich in die tijd druk over deze ouderwetse vorm van gesluierd zijn.

Er gaat niets boven Groningen

De succesvolle toeristische promotiecampagne 'Er gaat niets boven Groningen' van al weer wat jaren geleden speelde door mijn hoofd afgelopen weekend. Een bezoek aan het Groninger museum stond in ieder geval op het programma. Via een B&B website hadden we een mooie ruime kamer gevonden bij het Scheperhoes. Weliswaar niet in Groningen maar in Peest een gehucht bij het Norge in Drenthe dat wellicht meer bekend. Van de behulpzame en aardige B&B eigenaresse kregen we het advies om ook een bezoek te brengen aan het museum de Buitenplaats in Eelde en aan Veenhuizen. Vooral Veenhuizen, wie kent het niet van naam, heeft een bijzondere indruk gemaakt. Het dorp is doordrenkt van het gevangenis wezen. Het gevangenismuseum werd door ons bezocht. Het was er druk vanwege herfstvakantie. We konden zelfs mee met de vroegere gedetineerde autobus voor een rondleiding door het dorp. De vrijwillige gids ratelde aan een stuk door met feiten over de gebouwen waar we langs reden. Prima maar het was een komisch gebeuren omdat de microfoon waarin ze sprak het in geen velde of wegen deed. Behalve de laatste paar minuten toen de gids eindelijk ontdekte dat er knopje nog omgezet moest worden. De huizen die van oorsprong voor het personeel van de gevangenis  gebouwd waren zijn bijna allemaal voorzien van korte stichtelijke spreuken. Nog steeds prachtig onderhouden en vallend onder monumenten zorg. Er zijn nu ook nog een aantal gevangenissen operationeel. Het voormalig hospitaal en apotheek is omgetoverd tot een mooi smaakvol ingericht hotel met het restaurant Bitter en Zoet. Een aanrader om te gaan eten is onze conclusie na het diner. Geen liflafjes of tierelantijntjes op je bord maar geweldige groenten vol van smaak en een stevig beet afkomstig van de Tuinen van Weldadigheid naast de gevangenis en het malse vlees van een lokale Veenhuizer boerderij.

Het cultuursnuiven bestond eerst uit een bezoek aan het museum de Buitenplaats in Eelde. Wat een ervaring! Een mooi door Ton Alberts (bekend van de nieuwbouw van GasUnie hoofdkantoor) ontworpen kleinschalig museum met organische vormen. Verder een schitterende tuin met beelden, struiken en bloemen en daarbij een gezellig museum café met een openlucht theater. Een pareltje voor Eelde. Kijk maar naar de video.

Je voelt als je binnenkomt in het museum meteen de warme sfeer. De ontstaans geschiedenis van het museum is ook heel bijzonder. Het museum organiseert ook kleinschalige uitvoeringen op gebied van dans, muziek en literatuur. We boften ook nog omdat er nu een tentoonstelling was van COBRA kunstenaars. Voornamelijk werk van Karel Appel en Corneille. De kleurrijke werken blijven tot de verbeelding spreken. In de video nog een impressie van de tentoonstelling en de expositie ruimte.

Na dit bezoek stond het Groninger museum op de agenda. Het gebouw destijds ontworpen door Mendini ziet er nog steeds fraai uit. De huidige expositie van Chinese kunstenaars was een grote politiek geëngageerde protest uiting tegen de dictatuur en gebrek aan democratie in het land. De kunst was zeker niet zo vrolijk als die van de COBRA groep. Leuk om weer eens in het Groninger museum geweest te zijn maar naar mijn mening is de slogan vanaf nu ‘Er gaat niets boven Eelde en Veenhuizen!’

 

Stratenmakers

Toen ik gisteren na een bezoek aan de Knappe-Kappers in Alphen het pand verliet zag ik twee stratenmakers. De een zat aan de ene kant van de straat in een uitgegraven gat en de andere aan de ander kant ook in een uitgegraven gat. Ik vond het nogal een komisch tafereel. Ieder aan een kant en aan wat draden trekken. Dus maar even vereeuwigd via de iPhone. Deze week in Nederland gebruik ik om wat zaken af te ronden (AK Fiat Doblo, pensioen-AOW aanvraag). In Frankrijk heeft Wim de garage deuren kunnen afmaken. De deuren moeten nu even "uithangen". Daarna kan hij de zaak definitief afronden en netjes maken. Nog wat rechtzagen en eventueel schaven. Daarna de tweede laag verf er overheen. En de deuren hangen nu met zowel zwarte als goudkleurige scharnieren van Semat. De nalevering van zwarte scharnieren loopt niet zo vlot. Inmiddels heb ik ook de offerte na een klein half jaar gekregen voor een automatische cover van het zwembad. Een belachelijke hoge prijs wordt gevraagd. Duidelijk deze Franse ondernemer heeft er geen trek in. Ik ga overigens voor een veel eenvoudigere en goedkopere oplossing. Vanochtend kreeg een aantal Whats appjes van Edgar inclusief een foto van Mats die al vroeg aan het puzzelen was. Mats is momenteel een kletsmajoor. Hij praat aan één stuk door. Ik kreeg ook nog een geluidstrack van Mats zeggend Opa en verder zijn vrolijke gelach. Mats roept nu ook om oma of mama als hij iets niet mag van Edgar. Slim toch.

Knie

Nu is het zover. Nadat ruim 15 jaar geleden voor het eerst werd vastgesteld dat het kraakbeen in mijn rechterknie langzaam aan het verdwijnen was zal deze nu operatief in het Rijnland ziekenhuis vervangen worden eind November. Destijds was ik nog te jong voor een knie vervanging maar nu kan het. Operatieduur is ongeveer twee uur. En al een paar uur na de operatie moet ik aan de wandel met krukken. Men hanteert het 'rapid recovery system'. Zonder complicaties zal ik na vier dagen ziekenhuis weer losgelaten worden in de maatschappij. Gelukkig is voor mijn verlof geen toestemming nodig van minister Teeven. Omdat ik ongeveer minimaal zes weken met krukken moet lopen en mogelijk pas na 10 weken weer auto mag rijden zal ik vanaf medio November tot en met Januari 2014 in Nederland verblijven. Door het speurders werk van Joosje is het me gelukt om een mooi recent gerenoveerd zomerhuis in Hekendorp onder de rook van Oudewater te huren. Het huisje staat in de polder op de camping boerderij de Mulderije en is van alle gemakken voorzien. Althans dat laatste was nu bij een bezoek nog niet helemaal te zien. Men is in de afronding van de renovatie maar het zag er nu al mooi uit. Een grote woonkamer met hoog puntdak plafond en straks met nieuwe keuken. En vloerverwarming en ook nog radiator verwarming. Een grote badkamer en een slaapkamer op de begane grond. Op de eerste etage onder het puntdak nog een tweede slaapkamer. Wifi is aanwezig dus mijn life line naar de buitenwereld is aanwezig via email, blog, facebook etc.

Afgelopen week ben ik ook nog even bij Gunn Berit in Tromsø langs geweest voor een smakelijke Noorse garnalen maaltijd. Altijd een leuke sociale bezigheid garnalen pellen, op stokbrood met mayo en peper en wit wijntje erbij. Ook Tia vermaakte zich wel door languit gestrekt voor de houtkachel te gaan liggen. Na enig tijd liep ze hijgend weg vanwege de warmte. Volgende week weer terug voor een kleine twee weken naar Pillac. Dan hoop ik dat dan door de aannemer de eind dakpannen definitief met cement vastgelegd worden. Wim zal dan ook de garage deur klaar hebben. Dan ben ik gereed voor de winterstop in Hekendorp en gaat Les Cotes even zonder mijn aanwezigheid in winterslaap.

Terug in Tromsø

Nee niet schrikken. Ik ben niet weer definitief terug in Tromsø. Maar even voor een weekje als deelnemer aan de jaarlijkse WEFTA conferentie. Ik verblijf op de negende etage van het Radisson Blue hotel. Weliswaar is de kamer wat aan de kleine kant maar het uitzicht is schitterend. Ik heb zicht op d haven en fjord en de Tromsø brug. Gisterenavond van de gelegenheid gebruik gemaakt om te eten in Sjøkanten. Mijn favoriete vis restaurant. Het ‘dagens menu’ was een zeer goede keus. Vooraf een heerlijke kreeftsoep. De garnering werd in een diepe bord gebracht en met een theekan werd de kreeft soep in het bord gegoten. Het hoofdmenu bestond uit ‘pannstekt kveite’ (pan gebakte heilbot). De mooie spierwitte stevig structuur van het visvlees was superbe. Verder cantharellen erbij, rode ui, gebakken mosseltjes en rode biet. Het was ook een plaatje voor het oog. De ambiance in het restaurant is ook prima en met mooi uitzicht op de haven. Dus het was genieten en weer terug van weggeweest zijn. Maar mijn thuis is nu Pillac in Frankrijk. Maar ook in Nederland zijn. Ik zal altijd wel een soort nomade blijven. Maar leven in Frankrijk voelt wel heel goed. Het viel me ook op dat ik het Noors nog steeds redelijk goed versta. Inmiddels is in Noorwegen ook een nieuwe regering aangetreden. IJzeren Erna (Solberg), zoals haar bijnaam is, heeft het roer van de in mijn ogen sympathieke Jens Stoltenberg (Arbeiders Partij) overgenomen. Ze krijgt steun van Siv Jensen van de FfP een soort Wilders partij.

Winterstop

Het lijkt misschien vroeg in het seizoen voor een winterstop maar dat is het eigenlijk wel een beetje voor mijn camper. Vandaag kwamen Wim en Tineke mijn camper terug brengen van hun reisje naar Portugal-Noord Spanje. De camper was van binnen en buiten picobello schoongemaakt. En kon nu voor het eerst in de hangar geplaatst worden voor de winterstop. Ik verwacht er voor de rest van het jaar niet meer in te rijden in verband een aanstaande knie operatie. Als dank voor het lenen van de camper kreeg van Wim en Tineke een mooie serie van zes flessen Portugese wijn. Ze waren stuk voor stuk getest en okay bevonden op hun reis. De wijnen zullen tijdens de winterstop op een deskundige wijze geproefd worden. Verder zijn alle zwembad terras spullen in de garage opgeborgen. Het is de afgelopen dagen weer mooi herfstweer geweest. We hebben inmiddels in de buurt van Saint Antoine Cumond  een weggetje gevonden waar zowel kastanje-, noten- als appelbomen staan. Dat in combinatie met de vijgenboom en appelboom op Les Cotes heeft veel pluk en verwerkings vertier gebracht voor met name Joosje. De Fiat Doblo gaat morgen terug met de productie van een groot aantal potten vijgenjam voor eigen gebruik en we delen ook wat uit.

Vanavond als afsluiting uiteten in Le Pitaud in Palluaud. Was er weer gezellig bezet. Vriendelijk jong stel die de zaak pachten. Opvallend is dat elke dag de kaart veranderd. Joosje ging aan de slakken ('Petit Gris' op de kaart genoemd) a la Charentaise als voorgerecht. Daarna voor ons beide heerlijke herte biefstukjes in heerlijke saus. Prima adres.

Het bos in

Gisteren begonnen met de (vijgen)boom in en vandaag dan een heel bos in om kastanjes te rapen. Afgelopen dagen hadden we al de nodige mensen zien rondlopen met tassen en stokken in de omliggende bossen. Nu vandaag er zelf op uit met schitterend herfstweer. In het nabij gelegen gehucht Servolles ligt een klein bos en op een van de doodlopende weggetjes lagen de kastanjes letterlijk voor het oprapen. Joosje was niet meer te stuiten en ging als een stofzuiger door het bos en vulde daarmee de nodige tassen, emmers en kartonnen dozen. Een aantal kennissen in Nederland zullen een portie krijgen de kastanjes om uit te pellen.

Inmiddels is de vijgen oogst van gisteren omgezet in vijf potjes vijgenjam en twee potjes vijgen chutney. Deze chutney is  ontstaan door het inkoken van vijgen, wijn en suiker (zie foto) tot een wat dikkere massa. Vanochtend de vijgenjam bij het ontbijt getest. Mmmmmm. En een dezer dagen middag zullen we de vijgen-wijn chutney proberen met blauwe schimmel kaas en/of vanille ijs. Een voorproefje  was al mmmmmm. Inmiddels lopen de verzoeken voor een potje Les Cotes-Pillac vijgenjam al binnen via sms of email :). Ook loonde het bij het huidige weer nog de moeite om het gras op Les Cotes te maaien. Het was al weer behoorlijk gegroeid sinds vorige week. Verder gaan de ligstoelen van de zomer na schoonmaken een dezer dagen de garage in voor een herfst-winter stop. En zo gaan we langzaam maar zeker over in een nieuwe fase in het buitenleven in Pillac.

De boom in

Je kunt de boom in was letterlijk genomen de eerste actie van vandaag die Joosje deed. En wel de vijgenboom. Als je aankwam bij het toegangshek van Les Cotes kwam de zoete geur van rijpe en gevallen vijgen je al tegemoet. Vooral de wespen deden zich tegoed aan deze lekkernij. Maar vandaag werden de rijpe vijgen geplukt voor het maken van jam. Met trap, regenjas met capuchon op werd bedachtzaam op de rondvliegende wespen ruim drie kilo vijgen van de bomen gehaald. Ik bleef op veilige afstand om het vast te leggen op video. Hieronder het resultaat van deze boompluk actie in heerlijk najaars weer.