Examen

Toen ik vanochtend de lege wijnflessen in glasbak kieperde in St. Severin zag ik op het aanpalende grasveld een aantal medewerkers van de plantsoenendienst bij elkaar staan. Zij keken aandachtig hoe een collega op een grote tractor met aanhangende maaier slalomde tusssen de uitgezette verkeerskegels. Er liep ook nog een inspecteur aantekeningen te maken. Het leek wel of alle medewerkers van de plantsoendienst een examen moesten afleggen in hoe behendig ze zijn met dergelijke apparatuur. In het dorp zat al een paar dagen de luxaflex dicht van de 'tabac bar'. Het plakaat op

het raam maakte duidelijk dat de sluiting tijdelijk is voor een weekje vakantie. Gelukkig stond ook op het plakaat dat rokers hun gifstokkies in Aubeterre 10 km verderop nog kunnen kopen. Je moet er wat voor over hebben om de kans op longkanker te bevorderen. Ik heb mijn tocht voortgezet naar Riberac voor wat inkopen. Had ik achteraf beter niet kunnen doen. Het was de gebruikelijke vrijdagochtend markt drukte maar nu in combinatie met de kermis. Kortom het was vrijwel onmogelijk het stadje makkelijk te doorsnijden. Maar wie A zegt moet ook B zeggen. Gisterenavond had ik ook weer bijeenkomst van de Commissie Communicatie Le Cafe Pluche. Het was weer 'heerlijk' chaotisch. We kregen min of meer les in Wordpress gebruik voor de website. Het wordt me steeds meer duidelijk dat het nog wel even zal duren tot we een goede website hebben. Niet iedereen heeft Franse kaas gegeten van moderne communicatie middelen zoals website, Facebook of Youtube. Het was in mijn ogen dan ook vrij zinloos om de werking van Worpress uit te leggen. Maar men amuseerde zich kostelijk. 

Gelukkig kwamen we aan het eind van de bijeenkomst ook nog even toe aan de inhoud en design van de website. Ik heb maar eerlijk gezegd dat ik de site nu een beetje een rommeltje vind. Een van de Commisieleden beaamde dat ook volmondig. Dan ben ik gelukkig geen roeper in de woestijn. Na zo'n intensieve vergadering is het een zaligheid om rustig door het landschap met ondergaande zon te rijden naar oase van rust Les Cotes. Blues muziek videoclip in de Video van de Week (zie rechterkolom).

Schilderachtig

In twee camper etappes ben ik eergisteren van het Beijersche naar mijn huis in Pillac gereden. Aan het begin van de rit constateerde ik bij de eerste tankstop dat een heel bundeltje kabels vanachter het dashboard op de grond  was gevallen. Nog steeds heb ik geen idee hoe dit kon gebeuren. Begin eergisterenavond arriveerde ik via de fantastische Campercontact App op een camperplek (CP) in Saint-Céneri-le-Gérei. Je zet de App aan indien je een camperplek zoekt en vervolgens krijg je alle in de buurt aanwezige CPs met allerlei informatie. En elk met eventuele reacties en foto's van bezoekers. En vervolgens voer je de coördinaten uit de App in je TomTom en je rijdt blindelings naar de CP. Een van de weinige zeer nuttige Apps. De camper plek in Saint-Céneri-le-Gérei was mooi gelegen bij een beekje. Ruime plaatsen voor de camper. Het dorp had een ontmoeting van schilders in het weekend achter de rug. De werken van een dertigtal schilders waren geëxposeerd.

Helaas ik was net een dag te laat. Het zal  best wel druk geweest zijn want het schilder feest duurde drie dagen. Nu was de rust volledig weergekeerd. Het dorpje zelf is ook zeer schilderachtig. Prachtige gevels. Mooi onderhouden oude huizen en veel bloemen en planten. Het dorpje behoort ook tot een van de ‘’plus beaux villages’’ in Frankrijk. In de ochtend video opnamen gemaakt terwijl het dorp ontwaakte. Je hoorde bijna uitsluitend de vogels. Hieronder de video impressie van het schilderachtige dorp dat ik dankzij de Campercontact App vond.

Weer op pad met de camper

Vlak voor ons vertrek gaf Joosje me nog de nodige instructies hoe ik de komende weken de tuin bij het zwembad en voor de Bergerie in goede  condities kan houden. Inmiddels staan de rozen tegen de Bergerie ook in de bloei. En zo verlieten we afgelopen dinsdag Les Cotes met de camper richting Nederland. Ditmaal een route via Reims om de drukke lichtstad Parijs te vermijden. We eindigden die dag op een rustig camperplek (CP) in Lailly-en-Val. De CP lag tegen een groot park aan.  En er was voor onze camper nog een prima plek. De kerktorenklok liet ons muzikaal weten elk heel uur hoe laat het was. Maar hield wijselijk zijn ‘mond’ tussen 24.00 en 07.00 uur. Na ontbijt met brood van de lokale bakker om de hoek weer op pad richting het champagne gebied. De hele streek is eigenlijk vlak en saai. De CP bij de druivenvelden ten noorden van Epernay  die we uitgezocht hadden bleek na aankomst toch wel erg saai. Dus nog wat verder gereden om te eindigen op een CP in Marcoing. Populaire plek met 12 andere camperaars. Ok voor een nachtje. En toen voort naar het Beijersche onderkomen van Joosje in Nederland. Het was voor haar weer wennen na zo’n kleine 2 maanden in Pillac geweest te zijn. Na een dag camperrust gingen we weer pad. Nu richting Belt-Schutsloot in Nederland. Een plaats waar ik nog nooit van gehoord had. Maar het zou onze opstap plek worden voor een fluisterboottocht door de Weerribben. Een tocht ter gelegenheid van de 65 jarige verjaardag van de broer van Joosje. De parkeerplaats van een lokaal restaurant mocht ook als CP gebruikt worden mits in het restaurant gegeten werd. Helaas geen culinair hoogstandje. De boottocht gisteren met de familie was echt een groot succes. Schitterend gebied, een vrolijke ontspannen schipper en een gezellig familie gebeuren En nu morgen weer alleen op pad met de camper richting Pillac want ik moet aan de slag in de tuin met mijn groene vingers om de planten water te geven:).

Allemaal aardbeien

In 1967 was er een top 40 hit ‘’Allemaal beestjes’’ met als begin tekst: Weet je wat ik zie als ik gedronken heb, allemaal beestjes, zoveel beestjes om me heen. Dat gevoel bekroop me ook toen we afgelopen zondag de jaarlijkse La Fête  de la Fraise markt in Vergt bezochten. Vergt is een dorp met nog geen 2000 inwoners en werd op afgelopen zondag overspoeld met bezoekers om naar aardbeien te kijken, aardbeien te proeven, aardbeien in likeur te nuttigen, kistjes met aardbeien te kopen en de producenten van aardbeien te bekijken in hun kleurrijke (aardbei) outfit. Ik zag aardbeien, overal aardbeien terwijl ik nog niets gedronken had. Het regionale opperhoofd van de aardbeien associatie opende de markt. Ik zag later op de selfie van hem met mij dat hij ook wel een aardbeineus lijkt te hebben. En na zijn speech volgde een rits van Franse sprekers om de loftrompet over de aardbei en hun producenten te steken. Fransen zijn gek op dit soort toespraken heb ik het gevoel. En als de spreker ingeleid wordt heb je ook meteen een lange speech te pakken. Inmiddels dromde de meute van bezoekers zich rondom het centrale marktplein waar een hele grote aardbeien taart lag te wachten om verorberd te worden. Ook werden hier aardbeien in een likeur in plastic bekertjes gratis uitgedeeld. Na enige tijd waren de aardbeien op maar er was nog volop likeur. Geen probleem voor de meeste bezoekers. Al met al was het een heerlijk feestelijk gebeuren waar iedereen zichtbaar van genoot. En ik moet zeggen dat de aardbeien prima smaakten. Het Perigord gebied en in het bijzonder Vergt heeft ruim 25% van de Franse aardbeien markt in handen. Als ik goed geïnformeerd ben worden er wel zeven verschillende soorten aardbeien geproduceerd. Dus deze jaarmarkt zal ongetwijfeld blijven bestaan. Op de video hieronder kun je meegenieten van het Fête de la Fraise 2015.

Bergerac en Perigueux

In de afgelopen vier dagen hebben we een gedeelte van de Perigord met de camper bezocht. We hebben de omgeving van Bergerac en Perigeux verkend. Fraaie camper plekken, schilderachtige dorpen, heerlijke wijnen, smaakvolle maaltijden en volks vermaak vielen ons ten deel. Frankrijk is bij  uitstek een land om vrij te staan met je camper. De gratis camper plek (CP) in Saint Alvere was prachtig gelegen bij sportvelden. Helaas bleek het toevallig die vrijdagavond ook het vertrekpunt te zijn voor uitgaande jongeren hetgeen ‘s nachts wat lawaaioverlast gaf van wegrijdende auto’s. De CP in St. Saveur was een prima gemengde parkeerplaats met uitstekende voorzieningen. Zelfs een apart en zeer schoon toiletgebouw. Bakker op loopafstand. De stads CP in Bergerac was er een van de modernste soort. Voor slechts 6 euro per 24 uur stonden we op een CP in een woonwijk. Toegankelijk via een slagboom en met kaart te betalen. De CP lag op loopafstand langs de rivier naar het oude stadcentrum. We hebben een van de vier aanbevolen routes in de Perigord gereden. Veel van de hoofdweg af en via de nodige slingerwegen veel kleine dorpjes aangedaan waar het lijkt alsof de tijd heeft stil gestaan. Je struikelt in Frankrijk over de Romaanse eenvoudige kerken. En elk dorp heeft wel zijn mooie begraafplaats. Ik ga jullie niet vermoeien met alles  wat we gezien hebben. Ga zelf maar kijken naar bijvoorbeeld de begraafplaats in Saint-Felix-de-Villadeix. Bij toeval ontdekten we het chateau Terre Vieilles waar uitsluitend Perchamant wijnen worden geproduceerd. Een wijn die prachtig van kleur (donker roestbruin rood) en smaak is. Niet te krijgen in Nederland omdat de productie beperkt is. De dochter van de wijnproducent, een vijfde jaars studente in Parijs, hielp ons vakkundig door het hele arsenaal van Perchamant wijnen van Terre Vieille. En we gingen daarna met 12 mooie wijnen van verschillende jaren weer weg. Sommige nu al goed drinkbaar en sommigen kunnen nog best vijf jaar blijven liggen om door te rijpen. Vrees is dat die periode niet te halen is in ons geval. Verder kregen we een paar goede tips om uit eten te kunnen gaan. Sterker nog men maakte voor ons een reservering in het gourmand restaurant Chateau des Merles. Een verbouwd landhuis-kasteel  met een fraai modern ingericht restaurant waar we ons als lekkerbekken aan de menukaart konden vergapen. We hebben genoten van de gekozen gerechten. In Bergerac hebben we door de fraaie binnenstad rond geslenterd.  Een selfie bij het beeld van Cyrano Bergerac mag dan niet ontbreken. Overigens Cyrano de Bergerac heeft niets van doen met de stad Bergerac. Maar men maakt als stad graag gebruik van de naamsbekendheid van deze figuur. In Perigueux hebben deelgenomen aan de nacht van het museum. MAAP, het museum voor archeologie en kunst, was vanaf 19.00 open tot middernacht. Groots aangekondigd met lokale gourmand producten en een videomapping performance. En men had de rode loper uitgelegd. Maar het viel wat tegen. In het slecht  onderhouden gebouw stonden de nodige ouwe archeologische vondsten rommelig opgesteld. Zalen waren matig verlicht, somber en in verschillende ongelukkige donkere kleuren geschilderd. Een ratjetoe van schilderijen die boven elkaar hingen. Kortom de bezem zou er wel eens door mogen. Het gourmand aanbod bestond uit hotdogs, Franse kaas of taartjes. Tja kan niet elke dag een gourmand feest zijn En de videomapping viel wat mij betreft erg tegen. Of ben ik nou een beetje verwend geworden door de vele videomapping video's die ik gezien heb. Slenterend op de terugweg door de mooie oude straatjes hoorden we mooie middeleeuwse muziek naar buiten komen vanachter een hoog raam met dichte gordijnen. We hebben een groot aantal minuten staan luisteren onder het raam als afsluiting van een  avondje Perigueux.

Bevrijdingsdag Frankrijk

De laatste hand is gelegd aan de tuin naast de zwembadvlonder. Nu staat  ook het keramisch beeld buiten tussen de bloemen. Het beeld staat als een soort toezichthouder tevreden uit te kijken over de planten en bloemen. Het was nog even een klusje om het beeld goed in de grond vast te zetten. In een van de benen van het beeld werd een schroef gedraaid die aan een lange metalen staaf was gelast. En die staaf werd gestoken in een metalen buis die in grond zat. Gisteren was het bevrijdingsdag in Frankrijk. Dan wordt de jaarlijkse rommelmarkt gehouden in Montignac le Coq, het dorp waarop ik uitkijk vanaf mijn veranda. Bijna traditiegetrouw ga ik een kijkje nemen op deze dorpsmarkt. Een gebruikelijk onderdeel van de markt is ook de expositie van oldtimers. Er staan dan altijd mooie karretjes bij. Zo ook dit keer een oude Peugeot waarvan de  bestuurder kennelijk uit voorzorg maar een driewieler op het dak had geplaatst in geval van pech onderweg. Er waren dit jaar duidelijk wat minder kraampjes. Kennelijk zijn steeds meer zolders leeggeruimd. Ik ben begonnen met het maken van korte eenvoudige doch kleurrijke animaties die ik nodig heb voor mijn VJ project zomer 2015. Ik heb inmiddels zoveel geleerd van het maken van 3D animaties met Cinema 4D en Adobe After Effects dat nu het echte werk kan beginnen. Het is geweldige ervaring als je de animaties ziet ontstaan. Dan verder testen met het VJ programma Resolume. De Franse bevrijdingsdag hebben we afgesloten met een smakelijk etentje in Le Pitaud waar die avond Dagan optrad. Een drietal muzikanten die Ierse muziek maakten. Sommige nummers klonken best aardig maar het echte Ierse karakter in de zang en muziek ontbrak wat mij betreft een beetje. Met onderstaande korte videoclip krijg je nog wat mee van het optreden. Helaas werd ons duidelijk dat Laure, de charmante en vriendelijke uitbaatster van Le Pitaud er mee ophoudt. Jammer want zij bepaalde mede het vrolijke gezicht van het restaurant dat nu verder door Cedric gerund zal worden als chef du cuisine.

Kijkcijfers

We hebben hier gisteren van bevrijdingsdag weinig mee gekregen. Bij het ontbijt was er wel een oranje gevoel door het glas vers geperste sinaasappel sap. Mmmm …… blijft een genot om naar te kijken en te drinken. Wel is hier op Les Cotes het badseizoen weer open gegaan. Alhoewel de temperaturen zowel buiten het zwembad als erin niet zodanig zijn dat je staat te popelen om erin te springen. Gisteren het afdekzeil van het zwembad opgerold. Gaat heel gemakkelijk in je uppie. Het zwembad water zag er toch iets groener en minder schoon uit dan ik had verwacht. Maar met de nodige chemicaliën om de pH wat omhoog te brengen en een zogenaamde chloorshock was na een nachtje pompen het water al weer behoorlijk helder. Vandaag is Robbie de zwembadrobot van stal gehaald. Robbie trekt nu zijn baantjes door het water om het nog schoner te maken. Het is ook grappig om te zien hoe de video uit 2014 van de zwembadrobot de afgelopen weken in kijkcijfers is gestegen. Kennelijk breekt voor meer mensen het badseizoen aan. De kijkcijfers van sommige van mijn Youtube video’s zijn sterk seizoen afhankelijk. Voor Pasen van dit jaar gingen werd het kijkcijfer van de video over boterschaapjes maken van April 2014 in een  kwestie van een paar dagen opgestuwd met bijna honderd kijkers. Daarna was de belangstelling over. Dat zelfde kijkcijfer fenomeen neem ik waar bij de video over het maken van pompoensoep en bij het kastanjes rapen. Mijn eigen kijkcijfer gaat op dit moment uit naar de uitbreiding van de tuin naast de zwembad vlonder. Alles is omgespit waarbij weer de nodige keien boven de grond kwamen. En nu staat het helemaal vol met de plantenstekjes van de planten ruilbeurs. Aangevuld met de resultaten van een ‘’overval’’ op het tuincentrum in Aubeterre. Dat tuincentrum is voor Joosje een oase om rond te struinen op zoek naar de planten die het beste passen en makkelijk voor mij in onderhoud (=water geven :)) zijn. Dus het blijft een blijvend kijkcijferkanon die bloeiende planten. De Video van de Week is die van Robbie de zwembad robot uit 2014 terwijl Tia waakzaam toeblaft.

Ruil plantenbeurs

Aster, Kerria, Encoli, Muflier, Iris, Camomille, Lysimac, Buddlia, Monnaie de Pape, Campanublue ….. was het lange lijstje dat ik gemaakt heb van de Franse namen van alle planten stekjes verkregen op een plantenbeurs. Vanochtend kwamen we er achter dat er in St. Antoine du Cumond een  plantenmarkt zou zijn. Dat zou goed uitkomen want de strook grond in bewerking bij de vlonder van het zwembad moet van nieuwe planten voorzien worden. Verder ligt St. Antoine du Cumond op redelijke afstand van Pillac. Dus een leuk verzetje voor de zondagochtend. Eenmaal in het dorp vonden we het dorpshuis waar de markt gehouden werd. Het bleek een zogenaamde ‘’bourse trocs plants’’ te zijn. Dit houdt dat bezoekers stekjes van planten ruilen. Maar in ons geval hadden we niks te ruilen. Het sparen en ruilen van suikerzakjes, sigarenbandjes en voetbalkaartjes ligt ver achter ons. Verder kwamen we aan aan het eind van deze ruilbeurs.  De nog twee actieve deelneemsters waren zeer behulpzaam.  Ze drongen maar aan om zo veel mogelijk van de stekjes mee te nemen. En zo gingen we met een doos vol stekjes weer terug. Voor het geheel hebben 15 euro betaald om de lokale verenigingskas te spekken. Op de terugweg kwamen we weer uit op weggetjes die niet eerder door ons bezocht waren. Het zag er allemaal prachtig met hier en daar wat mooi vee bij een boom a la Paulus Potter. Vervolgens nog wat extra planten gekocht op de brocante in Bonnes. En zo sluiten we dan een bloemig weekend af dat begon op 1 mei met het kopen van wat lelietjes van dalen bij een jeugdige verkoper in St. Severin. Het is de gewoonte in Frankrijk om elkaar als attentie een takje te geven van de plant lelietje-van-dalen (le muguet). Dus bij die gewoonte heb ik me maar aangesloten.