Hadden we gisteren nog het plan om een dagje Lisabon te doen omdat het bewolkt zou zijn werd het toch onverwachts anders. Omdat ik de vuilwater tank van de camper moest lozen keek voor een service punt via de App van Camper contact. Er bleek een service punt te zijn op 5 km van camping in het dorpje Lousal. Eenmaal het dorpje binnen rijdend zagen we een gigantisch oud fabrieksgebouw van een steengroeve die duidelijk niet meer in tact was. Eenmaal dichterbij bleek dat het complex met Europese en en Portugese subsidie van in totaal 2.5 millioen Euro tot industrieel monument ‘gerestaureerd’ was. De oude gebouwen zijn nu een gebalanceerd mengsel van winkeltjes, cafe en een restaurant en de fabriekshallen met oude machines staan er ook nog. De groeve en de daarbijbehorende gebouwen zijn achtergelaten als een tastbaar monument van een hard leven van arbeiders. Overigens de arbeiders en hun nazaten wonen in schitterende kleine huisjes op steenworp afstand van de groeve. Ons werd verteld dat de Belgsiche eigenaar van de mijn de huizen voor niks heeft gegeven toen de mijn werd gesloten in 1998. Het geheel laat een gevoel van verlatenheid en mistroostigheid achter. In een van de winkeltjes hebben we wat eenvoudig maar mooi aardewerk schaaltjes gekocht en een mooie glazen stolp waar ke koekjes, kaas of iets dergelijks onder kunt zetten. In de winkel zong een wat ouder Portugese dame op verzoek een passend leied over de amigos van weleer. Dat leid heb ik als basis genomen voor het videootje.
De eigenaresse van het restaurant die overigens zeer goed Frans sprak liet ons haar restaurant zien. Een voormalige fabriekshal die sfeervol ingericht was. Het deed met denken aan hotel New York in Rotterdam. Dus ook daar een korte video impressie van.
van ons idee om Lisabon te bezoeken. Een tochtje naar de kust waar we het oude visserplaatsje Porto Covo bezochten. Inmiddels een gezellige plaatsje met schitterende huisjes en een gezellige lange straat met winkeltjes en terrasjes die naar het strand voer. De kust lijn was schitterend. Rotsen, kleine strandjes en een rijke vegetatie. Van zeelucht wordt je ‘hongerig’ zegt men en dus streken we neer bij een van de vele kleine resto’s voor een vismaaltijd. Zeebaars voor Joosje en voor mij een gegrilde tong. Dus een dag vol plezierige onverwachtse veranderingen. 
1 opmerking:
J.B.veranderingen brengen verrassingen,zeker op ongebaande wegen blijkt.Mooi,de zang van die mevrouw bij je vidio.Mooi ook de gerestaurde steen groeve,moet men meer doen.Nu nog wachten op een fado-zangeres,die Portugals lief en leed ten berde brengt,Mooie reis verder,groet Neel
Een reactie posten