Voorwaarts mars

Voordat het zover was dat deze kreet geslaakt kon worden waren we ruim een uur verder bij Cafe Pluche. Ik had gisteren om 13.30 een afspraak met de instructeur van Marche Nordique of in goed Nederlands Nordic Walking. Een manier van wandelen met speciale wandelstokken die ervoor zorgen dat je nog meer energie verbruikt als bij gewoon wandelen. Serge, de instructeur, was perfect op tijd. Ik kon met hem dan ook eerst een uitgebreid interview opnemen over Marche Nordique als promotie van deze activiteit bij Cafe Pluche. Daarna kwamen de vrijwilligers. Een grote groep die met elkaar aan een warming-up begonnen. En daarna voorwaarts mars. De paden op en de lanen in. Men ging voor een kleine 10 km in de omgeving. En zoals je kunt verwachten bij Fransen. Bij terugkomst na een paar uur zou er gluhwein zijn als beloning. Ja want na gedane arbeid is het goed om wat alcohol te nuttigen is het motto onder de Fransen. Hieronder de promotievideo die ik gemaakt heb voor Cafe Pluche.

Ik bracht echter een deel van mijn middag nog door op de kerstmarkt van Aubeterre. Nou dat was verloren tijd. De talrijke kraampjes probeerden allemaal allerlei prullen aan de man te brengen. Dus wat mij betreft inpakken en wegwezen. Overigens had de gemeente bij de Cafe Pluche locatie al een kerstal neergezet. Helaas de bewoners waren er nog niet. Dus even uitkijken naar een ezel, een timmerman en een zwangere vrouw.

Fröbelen

Inmiddels is mijn huiskamer in Les Cotes weer op temperatuur. Een weekje niet stoken vanwege mijn verblijf in Nederland zorgde ervoor dat de temperatuur tot 12C gedaald was. Nu met de open haard en ondersteunende kacheltjes zitten we weer op 20C en voelt het aangenaam. Echt een klimaat om te gaan fröbelen. Nodig om kleine 3D objecten te maken waarop ik kan gaan video mappen. Ik heb een grappig gratis programma ‘Pepakura’ gedownload waarmee je 3D modellen kan laten uitvouwen tot 2D objecten. Die kunnen dan na uitprinten, knippen en plakken weer omgezet worden in 3D modellen. De oorspronkelijke 3D modellen maak ik in SketchUp van Google. Gisteren in Riberac dikker A4 papier gekocht alsmede een scherp mesje en een metalen lineaal. Ook nog wat plakprit. Vandaag kon de pret beginnen. Het eenvoudige 3D model in Sketch. Vervolgens in Pepakura laten uitvouwen in een 2D object. Op het model staan de vouwlijnen ingetekend en ook de lipjes waar geplakt moet worden. Alles uitprintbaar op 1 A4 vel. Opschaling is mogelijk maar dan moet je onderdelen van model op verschillende velletjes A4 uitprinten. Ook kunnen er bij de lijnen nummers geprint worden zodat het in elkaar zetten wat gemakkelijker gaat. En na het uitsnijden van het model uit het A4 vel begon het echte fröbelwerk. Vouwen en plakken. Eerste resultaat mag er zijn.

Morgen weer verder en met mijn nieuwe PicoPix beamer en Resolume Arena met nieuwste versie 5.0 een proef videomapping maken. Dus ik ben nog wel een paar dagen van de straat. Maar goed ook want de jacht is weer open. Vanmiddag was het gedoe van jawelste rondom mijn huis. Veel kleine bestelbusjes met jagers. En ja hoor, het heftige hondengeblaf maakte me duidelijk dat men succes had. Men had een wild zwijn geschoten en sleepten het dode beest aan zijn poten over het veld aangrenzend aan mijn domein. Laat mij maar fröbelen.

Op bezoek

Een weekje Nederland kan uiteraard niet zonder een bezoek aan mijn kleinkinderen Mats en Lotte in Barsingerhorn. Een eerder gepland bezoek van afgelopen week werd uitgesteld vanwege het voorspelde zeer stormachtige weer. Ik had ons bezoek al aangekondigd naar Mats met een foto van mijn schoenen waar Sinterklaas twee kadootjes in had gedaan. Op een van de kadootjes stond zijn naam. Dus je kunt begrijpen dat Mats al gespannen zat te wachten op mijn komst. Het gaf ons ook de gelegenheid om nog zijn roze gipsbroek te bekijken. Want volgende week mag het zes weken na zijn operatie aan beide heupen er weer van af. Hij is die periode op een uitstekende manier doorgekomen door de volle aandacht van zijn ouders en het zo veel mogelijk mee doen op school. Het kado, een potje Franse honing waar Mats gek op is, viel dus in de smaak. Verder genoot hij net als wij van de slagroomtaartjes die we mee gebracht hadden. Uiteraard speelde hij graag met zijn lego. Dit keer werd de hijskraan in elkaar gezet. En tot slot een potje ‘dieren (mens) erger je niet’ gespeeld. Hier de video van ons plezier met Mats.

Lotte is ook behoorlijk gegroeid. Ze zit parmantig in haar kinderstoel, sabbelt op vingers, kijkt je lief indringend aan en draait haar hand niet om voor een bordje met aardappelen, ei en spinazie. Kortom het was weer een feest om Mats en Lotte te zien. Je prijst je dan rijk om zoveel levensvreugde te zien. En jullie kunnen meegenieten via een videootje van Lotte.

Tot slot een bezoek aan Nederland is ook een moment om eventuele nieuwe gadgets op het gebied van electronica aan te schaffen. Met de tegenwoordige mogelijkheid van on-line bestelling en volgende dag aflevering is het een fluitje van een cent. Orientatie via internet op de eigenschappen van de gadgets is ook makkelijk via Youtube testvideos. Nu ben ik in het bezit gekomen van een PicoPix videobeamer van Philips. Handzaam, vele aansluit mogelijkheden (en dus weer veel kabels nodig) en een goed beeld mits het wat verduisterd is en men een klein formaat beeld gebruikt. Om die manier kan ik wat sneller videomapping uitproberen. Ook een draadloze speakerbox van HP viel me tendeel dankzij Edgar. Dus nu kan ik morgen onderweg terug naar Pillac ook mijn iPod muziek draadloos afspelen via bluetooth.

Voordeel weekje

Een weekje Nederland heeft als voordeel dat je in een korte tijd een groot aantal zaken kunt doen. Zo was daar een APK keuring van mijn Fiat Doblo. Ik ga nu weer terug met een goedgekeurde Doblo en een paar nieuwe banden. De oude banden kwamen nog wel door de keuring maar het was verstandiger om er maar meteen nieuwe om te gooien. Zo gezegd zo gedaan. Een bezoek aan Marjolijn was gezellig en vertrouwd. En ik kreeg daar al vast mijn verjaarsdag cadeau. Een mooie ouderwetse pick-up grammofoon speler gestoken in een nieuw rood jasje. Dus ook maar een doos gevuld met mijn oude LP’s die nog stonden in de Wilhelminalaan. LPs van Black Sabbath, Uriah Heep, Solution, Modern Jazz Quartet, Ben Webster, Mahavisna Orchestra, Bouewijn de Groot etc. Veel platen van Herman van Veen en de Nederlandse bluesgroep Cuby and the Blizzards. Destijds was het ontwerp van de hoezen van LPs ook belangrijk. Men speculeerde al weken voor het markt komen van de LP hoe de hoes eruit zou zien. Ik kan nu weer ouderwets de krassen horen die op de LPs zitten. Ook zit op een van de hoezen nog kaarsvetspetters van de populaire gekleurde druipkaarsen van weleer. Nostalgie ten top. Het geeft ook een goed beeld waar ik destijds muzikaal gek op was. Nu is sommige van die muziek niet meer om aan te horen. En ik vraag me nu af waarom ik destijds bijvoorbeeld de muziek van Uriah Heep kocht. Zou mijn moeder dan toch gelijk gehad hebben dat het tering herrie was? En dat ik mijn zuur verdiende centjes met bloemen bezorgen beter ergens aan had kunnen besteden. Maar ja, had ik het niet gedaan dan had ik nou dat nostalgie gevoel niet gehad. 

Te breed of te smal?

Het valt  niet mee om na zo’n weekend met schokkende gebeurtenissen in het gastland Frankrijk waar ik woon weer de draad op te pakken voor het schrijven van alledaags nieuws in mijn blog. Inmiddels zijn we zondag alsnog vertrokken naar Nederland. Via Rouen naar de Frans–Belgische grens bij de afslag voor Lille. Daar ‘s avonds in een kleine langzaam rijdende file de grens over. De met mitrailleur bewapende agent aan de grensovergang verzocht me mijn autoraampje open te doen. Vriendelijk attendeerde hij me erop dat een van mijn koplampen voor niet goed brandde. Deze tip komt goed uit want de Fiat Doblo staat voor een APK keuring gepland deze week. Afgelopen vrijdag kwamen Jan en Arienne ook nog een dag langs op Les Cotes. Jan had interesse om de oude ramen en kozijnen van mijn huis mee te nemen naar zijn camping in La Roche Canillac. Ook wilde hij de Toro reelmaster 216D meenemen. Een zeer zware grasmaaier die ik destijds van de vorige bewoner had overgenomen. Een maaier die ook met gemak 360 graden rondom zijn enige achterwiel kan draaien. Kortom een masterpiece. Helaas niet geschikt voor mijn terrein. Het lag in de bedoeling om de Toro op de aanhanger te rijden die achter de lange camper van Jan en Arienne gekoppeld was. De aanhanger was extra uitgerust met twee oprijdplanken. Maar wat bleek. De Toro is 2.60 meter breed en de aanhanger was 2.50 meter smal. Kortom het dekseltje pastte niet op het potje. Ook het enkele achterwiel zou problematisch kunnen  zijn  omdat hier voor een extra op rijdplank nodig is. Derhalve staat de Toro nog in de hangar tot nader order. Maar er zijn veel ergere dingen in de wereld.

13 November 2015

Naar het Noorden of het Zuiden

DJ Tiësto gaat op Noorse tournee. Vandaag kreeg ik van Gunn Berit een foto van een krantebericht. Hij gaat 9 januari 2016 in het zeer noordelijk gelegen Tromsø optreden op de ‘Raketnatt’. Daarvoor geeft hij ook nog concerten in Trondheim en Bodø. Misschien een reden om nog eens als DJ Tiësto fan terug te gaan naar het Noorden. Of toch maar naar het Zuiden. Paul de Leeuw heeft ooit een mooi nummer uitgebracht ‘Naar het zuiden’. Hij zingt het nummer samen met Fernando Lameirinhas, die het Portugese gedeelte van de tekst voor zijn rekening neemt. Het lied ontroert me elke keer weer opnieuw vanwege de eenvoud, de Portugese klank en de tekst over letterlijke en figuurlijke warmte. Ik ga aan het eind van de week naar het Noorden. Joosje gaat weer voor een tijdje naar haar eigen Beijersche stek. En ik combineer het terugbrengen met wat praktische zaken als een APK keuring voor mijn Fiat Doblo en wat bezoekjes. Ik blijf het merkwaardig vinden dat in één Europa je terug moet met je auto naar het land van herkomst voor een APK keuring van niet meer dan een half uur. Men is al meer dan 10 jaar aan het bestuderen of dat niet anders kan. En na een weekje Beijersche ga ik weer terug naar het zuiden. Ik kan er op Les Cotes de komende periode weer warmpjes bijzitten. Via een toevallig contact in St. Severin kwam ik een aardige leverancier van open haard hout op het spoor. Hij heeft een kubieke meter gekloofd op maat gezaagd eikenhout afgeleverd. En vandaag hebben we dat hout gestapeld tegen de muur op de veranda. Ruim voldoende voor de winter in combinatie met nog wat resthout uit de hangar.

Beurs

Vandaag organiseerde Le Cafe Pluche een Troc des Plantes. Een beurs waar vrijwilligers aan het eind van het tuinseizoen hun overtollige planten, struiken, bollen of plantzaadjes kunnen brengen. En als er iets van je gading bij is kun je weer iets mee terug nemen voor je eigen tuin. Dus een kolfje naar de hand van Joosje. Ze werd met open armen ontvangen omdat ze de plantzaadjes netjes verpakt had. Elk pakketje was voorzien van de plantnaam en tevens stond haar ‘vogelhandtekening’erop. Het was een gezellige atmosfeer op deze ruilbeurs. Verder kon je er weer eigen gemaakte appeltaartje of pompoen soep tegen een geringe vergoeding van 1 euro krijgen. En uiteraard droeg het uitzonderlijke zonnige (22C) november weer bij aan de feestvreugde. We zijn zo onderhand helemaal ingeburgerd in de Cafe Pluche club. Hieronder de video impressie van de plantenbeurs.

Gisteren avond hebben we ook bij toeval nog een gezellige restaurantje ontdekt in Verteillac. Aanvankelijk hadden we een ander restaurant willen bezoeken. Maar die bleek dicht en het alternatief restaurant bleek bij binnenkomst nogal luidruchtige muziek aan te hebben staan. Bij de dreunen van die muziek zou onze maaltijd slecht verteren. Dus eindelijk bij Le Perigord Vert terecht gekomen en uitstekend gegeten. Wil je ons oordeel weten dan moet maar kijken op Tripadvisor. Ik schrijf steevast mijn ervaring van hotels en restaurants op die site. Ik maak ook gebruik van Tripadvisor voor de selectie van een hotel of eetgelegenheid. Dat bevalt me prima. Hieronder mijn scores. Gelukkig tot nu toe maar een keer een slecht restaurant getroffen. Logisch want toen had ik geen Tripadvisor advies bekeken van te voren.

Paddestoelen en wijn

Vanmiddag was het paddestoelen jacht. Gewapend met plastic zak en mes ging Joosje op pad met Jean Marie een kenner van paddestoelen in dit gebied. Jean Marie (zie 31 augustus blog) woont hier op 2 km vandaan in een caravan. Hij komt van origine uit Polen. Ik ken hem via Le Cafe Pluche. Hij heef mij al eens een maaltje paddestoelen aangeboden. Aan het eind van de middag kwam Joosje trots met haar oogst terug. Een zak vol met drie verschillende soorten paddestoelen. Sommige waren moeilijk te vinden tussen de eikenbladeren omdat ze vrijwel dezelfde kleur bezitten. Het jachtgebied was in feite op steenworp afstand van mijn huis achter de percelen met notenbomen. Inmiddels worden de paddestoelen schoongemaakt en een gedeelte gebruikt voor een pastamaaltijd. Dus vrijwel zo vanuit de natuur op je bord. Inmiddels heb ik een terloopse foto kunnen maken van dorpeling 5. Voorlopig de laatste dorpeling die ik aan jullie wil voorstellen. Het is een komische man om te zien. Hij loopt vaak in rijlaarzen en heeft een vriendelijk gezicht. Hij loopt veel in zichzelf te mompelen. Als hij me ziet bij mijn Fiat met Nederlands kenteken zegt hij steevast overtuigend dat ik uit Nederland kom. Ontkennen is onmogelijk als ik dat al zou willen. Ik trof hem dit keer aan bij de ingang van de SPAR supermarkt in St. Severin. Hij stond daar net als ik met nog twee andere mannen te wachten totdat de winkel om negen uur ‘s ochtends openging. Zijn houding op de foto is wel karakteristiek. Handen op de rug en wat hellend voorover gebogen. Hij ging net als de de andere man rechts op de foto al op dat vroege tijdstip van de dag uitsluitend een fles wijn kopen. Tja vul maar in wat je daarbij kunt bedenken. Maar goed ik neem straks ook een glas wijn bij de pasta-paddestoelen maaltijd alhoewel dan is het bijna negen uur ‘s avonds.

Nagekomen berichtjes

Het houdt niet op met het mooie weer. Ook de komende dagen verwacht men hier mooi zonnig weer. Temperaturen tot 22C zijn voorspeld. Dat in combinatie met nog wat restanten van herfsttinten blijft het genieten hier. Inmiddels is de camper weer wat uitgeruimd. En heb ik de camper by night foto genomen op de camperplek bij het stuwmeer in Panta de Boadella maar als kopfoto bij de blog gebruikt. Ook plaats ik nog een foto van een aantal tekens geschilderd op een oude deur in Besalu. Ik ken niet de betekenis van de tekens maar ik vond het wel iets hebben. Een dezer dagen kreeg ik een foto van Tia. Ze is bij de ‘kapper’ in Tromso geweest. Ze ziet er dan altijd weer jeugdiger uit. Daarom ga ik zelf ook maar weer eens naar de kapper aanstaande vrijdag. Inmiddels zijn we druk geweest met het ophangen van de nieuwe IKEA vitrine kastjes. Mooi systeem maar men heeft bij IKEA niet echt goed nagedacht over de bevestiging van de glazen leggers. Ik kwam er namelijk achter nadat ik de deurtjes gemonteerd had dat de glazen leggers niet meer tussen de ophangpunten in het kastje geschoven konden worden. Dus deuren er weer uit. Maar nadat al dit leed was geleden konden we met een tevreden gevoel de leggers vullen met het blikken speelgoed. Hierdoor goed zichtbaar in de fraaie vitrinekastjes en minder kwetsbaar voor vet en stofaanslag.

Rondje

Het rondje Catalonie zit er op. Opvallend was het grote aantal stadjes met een prachtige historische kern. Aan de buitenkant van het stadje vaak niet waarneembaar. Maar eenmaal lopend door een stadje kom je op de meest mooie plekjes terecht. Alles zag er ook schoon en niet vervallen uit. Aparte details waren er ook te zien zoals regenpijpen van keramiek. De plaatsen waar we langsgekomen zijn en hier en daar rondgedwaald hebben zijn Biure, Boadella d'Emporda, Darnius (espresso in Societat La Concordia uit 1850), Sant Llorenc de la Muga (mooie ommuurde begraafplaats en kerk aan de rivier), barrage del Panta de Boadella (voor een overnachting in de camper), Cadaques (huis Dali, overnachting op camperplek) en Besalu in combinatie met overnachting op een nabijgelegen camping. Ofschoon Besalu een stadje is waar ook busladingen Japanners en andere toeristen losgelaten worden viel het ons op dat het weinig toeristisch aandoet. Er is veel intact gelaten en er zijn weinig schreeuwende toeristen winkeltjes. Het lukte me zelfs om er video opnamen te maken zonder dat er toeristen opkwamen. Er is slechts een bekende ‘toerist’ te zien op de video. Die genoot zichtbaar van al het schoons. Er waren zelfs volkstuintjes waar een trotse oudere bewoner van Besalu zijn kruiwagen vol met paprika’s toonde. Op de video hieronder een impressie van het stadje Besalu.

De muziek van de video werd gemaakt door twee ‘straatmuzikanten’ waarvan er één wel erg veel weg had van de jonge Thijs van Leer. In combinatie met zijn maatje die met stoffen handschoenen aan op een metalen ‘drum’ speelde . Dus ook van deze artiesten een video aan het eind van deze blog. Hierna hebben we nog een klein rondje zuid Frankrijk gedaan. Begonnen opnieuw op de camplek in Peyriac de Mer. Van hieruit hebben we op de fiets de mooie omgeving verkend. Uiteraard de nodige terrasjes aangedaan om de inwendige mens te laven. En verder terug via een overnachting in St. Antoine op een prima camperplek en een goed restaurant in de buurt. Ook de kerk in St. Antoine was fraai mede door de binnenvallend elichtstralen. Daarna via Fumel naar Monpazier, een fraaie ommuurde stad en alweer een prima camperplek. Gedurende onze camperreis hebben we slechts éénmaal op een camping gestaan en verder op fraaie gratis veilige camperplekken. Frankrijk is bij uitstek het land voor camperaars. En nu na ruim een week weer terug in Pillac.