De zomer zit erop, we vertrekken

Vandaag begon het voor het eerst sedert weken weer wat te regenen. Komt prima uit want we sluiten vandaag af en vertrekken naar Nederland voor het komend halfjaar. De zomer op Domain Les Cotes zit erop. En wat voor een zomer! Prachtig voor wat betreft het weer van zeer warm tot goed aangenaam warm. We hebben dagelijks genoten van ons levend schilderij landschap. De stilte van het landschap. De struiken, planten en bloemen in de tuin die volop aandacht kregen van Joosje. Het stond en staat er nog steeds fraai bij.

Uiteraard genoten we van het bezoek van onze Zomergasten 2018. Edgar, Femke en de pukkies Mats en Lotte. Heerlijk om te zien hoe de kleinkinderen opgroeien. En het was ook fijn om Jennifer en Rob twee weken op bezoek te hebben en mee te maken hoe jonge mensen op hun manier vorm geven aan hun leven. Uiteraard de uitstapjes met de camper en een bezoek aan Jan Teske op zijn camping waren leuk om te doen. De grote Portugal reis van een maand was een succes. Wat een mooi land met een prachtige kust en heerlijk om er met zijn tweetjes van te genieten. Het wekelijkse anti-diabetes etentje bij de Italiaan in St. Severin was een uitje om niet te missen. Even bewust koolhydraatrijk zondigen. Verder heb ik me prima vermaakt met al het video- en animatiewerk. Ook de start van mijn satirische rubriek Op de korrel voor Schagen FM was een ervaring. Het gaf al halverwege een lokale rel. Maar een recente evaluatie die ik uitvoerde maakt wel duidelijk dat er onder de lezers meer voor- dan tegenstanders zijn van deze rubriek. Maar we gaan binnen Schagen FM de rubriek samen evalueren.

Nu gaan we met een maximaal beladen camper richting Stolwijk en daarna naar Barsingerhorn. Ik kijk al weer uit naar alle najaars aktiviteiten. Genoeg te doen. Tot ziens Pillac in 2019.

Snoeihard

We zijn de laatste week op Domaine Les Cotes ingegaan. Dat houdt in dat we onze lijstjes met to do zaken afwerken. Een daar van is het snoeien van de appelboom op het terrein voor de veranda. Die boom heeft dit jaar weer een record-oogst opgeleverd aan appels. Maar de boom was ook in de loop der jaren ver naar links uitgegroeid. Gevolg het fraaie uitzicht op het landschap vanaf de veranda en vanuit mijn woonkamer werd wat belemmerd. Na uitgebreid googlen heeft Joosje drastisch de zaag in de boom gezet en is de boom nu fors kaal geworden. Het snoeiwerk zal op termijn betekenen dat de takken meer krom naar beneden gaan groeien en minder de hoogte in als ik de expert mag geloven. Uiteraard zal de appeloogst in 2019 wel minder zijn. Maar wie mooi wil zijn moet ff lijden. Het was snoeihard werk.

We hebben nog een kleine 20 to do zaken af te werken. Gaat best lukken zodat we eind vrijdagmiddag aan de terugreis kunnen beginnen. De camper zal afgeladen zijn met vijgen op welk sap je ook maar kan bedenken, de aangekochte wijnen en ook gaat mijn Vespa mee terug. We hopen aanstaande zondag weer in het Nederlandse te zijn.

Inspiratie

Ons afgelopen camper wijnboer oogst bezoek was voor Joosje de inspiratie om de eigen trossen druiven aan de enige druivenstruik die we hebben te plukken. De druivenstruik is al heel oud en staat bij ingang van de veranda. Tot nu toe lieten we druiven verschrompelen en deden er niets mee. Maar de oogst leverde toch een grote schaal vol met rode druiven. Na afritsen druiven van stelen, wassen en kort koken. Vervolgens werden de druiven gestampt en de verkregen prut gezeefd. Het verkregen sap van bijna 3 liter verbruiken we nog voor dat we terug reizen. Smaakt fris zoet.

Op de vrijdagmarkt in Riberac kwam ik toevallig Nina uit Aubeterre tegen. Ik ken haar al wat jaren van wat aktiviteiten in Aubeterre en ze was ook op het Entrecote festival 2017. Uiteraard kwam daar het gesprek weer op. Bij mij is inmiddels het idee ontstaan om mogelijk in 2019 een aantal (2-3) klassieke concerten in kerkjes (Pillac, Comberanche, St Paul Lizonne) te gaan organiseren en mogelijk een ervan op Domain Les Cotes. Nina loopt ook al een tijdje met de wens om een Nederlands strijkkwartet hier in de omgeving te laten optreden. Een van de leden uit het kwartet kent zij. Dus na deze marktontmoeting ga ik eens verder de mogelijkheden onderzoeken en met Nina verder bespreken..

Weinig inspiratie deden we op tijdens onze wandeling in Aubeterre vanochtend tijdens het ‘Festival des Potiers’. Bij de ondergrondse kerk stonden veel keramisten met hun werk. Het werk van een enkeling sprak wel aan maar we kregen niet echt de wow factor. Ik vond het werk van Joelle Pebereau Labulin wel grappig. Veel snoezige vrouwen figuren met al dan niet kinderen. En zo sloten we een inspirernde weekje af en gaan we beginnen aan onze laatste week op Les Cotes.

Weekendje weg

Afgelopen vrijdag vertrokken we voor een camper weekendje.Vooraf wat camper plekken uitgezocht in het gebied rondom St. Emillion. Na een mooie tocht kwamen we uit bij een camperplek in Blasimon. Nog even een stop gemaakt bij de kerk en ruine buiten Blasimon om vervolgens achter een andere camper naar de wijnboer te rijden. Er stond zelfs een comite de gasten op te wachten. We hadden geen benul waarvoor. Jean-Luc de wijnboer heette ons hartelijk welkom en we konden nog net een laatste plaatsje krijgen voor 1 nacht. Het werd al gauw duidelijk dat er een feestweekend gaande was. Een oude voertuigen show, wat uitstapjes en een gezamenlijke maaltijd op de zaterdagavond. Na wat wikken en wegen besloten om tot zondag te blijven. Dus meegedaan aan de cous-cous maaltijd en daarna het gedruis in de feestent. Allemaal heel hartelijke mensen die inderdaad elk jaar daar voor het feest komen. We hebben ook nog een fraai verstild dorpje (Castelmoron d’Albret) bezocht. Ongeschonden en absoluut niet door de toeristen verpest. En verder veel kerken en abdijen die hier en daar talrijk verspreid liggen

De zondag zijn we met de camper doorgetrokken om na wat rondzwervingen door het fraaie gebied uit te komen in een klein dorp Ladaux. Ook daar konden we bij een wijnboer gratis staan. We waren de enige gasten. Wat een rust en fraai uitzcht. En uiterst vriendelijke mensen. Op maandagochtend hoorden we al vroeg dat de machines begonnen waren om de druiven te plukken. We kregen van de zoon van de eigenaren uitleg over het proces. Indrukwekkend was de plukmachine alsmede de nieuwe druivenpers. We mochten zelfs een glaasje van het vers geperste sap proeven. Goddelijk smaak. En om 11.00 stonden we al in het proeflokaal de witte en rode wijnen te proeven. Ook daar kochten we net als op het vorige adres witte en rode wijnen. En daarna gingen we met in totaal 10 dozen met elk zes flessen wijn richting Les Cotes. Pracht lang weekend met heel veel vriendelijk mensen. Voor herhaling vatbaar.

Lekkere luchten

Misschien kent U de reclame nog van ‘hebt ie thuis niet zulke lekkere luchten’ over Toilet airia. Kijk anders op deze link. Vandaag rook het in de woon-keuken kamer van Les Cotes ook heerlijk. Maar naar de geur van vijgen die kookten in rode wijn. De vijgen aan onze boom bij de ingang beginnen nu behoorlijk rijp te worden. En dan komen de recepten weer te voorschijn om er wat van te maken.

Elk seizoen krijgen we wel een 1-2 keer bezoek van Fransen die ongevraagd hun diensten aanbieden. Het patroon is altijd hetzelfde. Men rijdt een kleine stukje je terrein op. Claxoneert vervolgens heel beleefd. Dan als je aankomt een vriendelijk praatje met een zekere mate van opdringerheid om een klusje te doen. Ook vandaag weer. Men wilde de lindeboom wel snoeien omdat volgens hen de telefoonkabel gevaar liep. Als je dan iemand vriendelijk duidelijk maakt dat je geen gebruik wilt maken van hun diensten slaat de vriendelijkheid om van de aanbieder. Zichtbaar teleurgesteld in de auto stappen en ontvreden opmerkingen maken over mijn afwijzing. Vervolgens nog even iets verder op je terrein rijden om te keren. Achteruit rijden is dan kennelijk teveel gevraagd. Irritant volk.

Vandaag ook mijn nieuwe fietspomp in gebruik genomen. Daarmee kan ik de banden van mijn Vespa oppompen omdat er een geschikte aansluiting opzit alsmede een drukmeter. Dus de banden staan weer op de juiste spanning. De Vespa gaat mee terug naar Nederland zodat ik er daar van gebruik kan maken in Barsingerhron en omstreken. Verder kan de Vespa prima gestald worden in de nieuwe schuur.

Wat opviel

Toen ik deze week St. Severin binnenreed viel me voor het eerst het max 30km verkeersbord op. Voor zover ik me kan herinneren stond dat bord er tot voor kort niet. Nou rijd ik dat smalle straat door het dorp toch altijd langzaam door. Je kan er met goed fatsoen net met je camper doorheen. Het blijft ook onvoorstelbaar dat er door die straat ook zwaar vrachtverkeer mag. Ik heb voor alle zekerheid even gecheckt of er aan de andere kant ook een 30km bord staat. En ja hoor ook daar een 30km bord.

Verder is men in St Severin begonnen met de sloop van een huis in deze smalle straat vlak tegenover het Upcycling cafe. Het pand staat al sedert heel veel jaren leeg en te koop. Het pand ernaast is al afgebroken en de opengevallen plek word gebruikt als parkeerplek nu. Het ziet er naar uit dat het huidige pand wel opnieuw wordt opgetrokken.

Nog meer opvallend ‘nieuws’ over St. Severin. Vanuit een wel ingelichte bron heb ik gehoord dat de bankdependance van Credit Agricole dicht gaat. Nets als die in Aubeterre. Diezelfde bron vertelde me ook dat de eigenaar van Cafe Union in St. Severin zijn deuren sluit vanaf 1 September. Het was een kroeg waar naar mijn idee vele lokale inwoners kwamen. Al om 10 uur s morgens zaten daar sommigen aan hun biertje of wijntje. Meer opvallend nieuws heb ik niet.

Laatste dagen

De laatste paar dagen van het verblijf van Jennifer en Rob waren net zo leuk en aangenaam als die ervoor. Zij hebben verschillende bezoeken gebracht aan brocantes en afgelopen zondag aan de jaarlijkse vide grenier in St. Severin. Deze rommelmarkt is behoorlijk groot. In de ochtend waren ze al vroeg op pad met hun bromfietsen. Rond lunchtijd zagen we elkaar bij de Italiaan voor onze gezamenlijke maaltijd waar Joosje en ik door hun mee werden verrast. Na de lunch met z’n vieren nog wat slenteren over de rommelmarkt voor de nodige grote inkopen van ondermeer een eikenhouten salontafel. Al hun aankopen werden uitgestald op de veranda van Les Cotes. Ze zijn er zichtbaar mee in hun sas. Leuk om te ervaren hoe ze samen hun interieur thuis in Rotterdam opbouwen. Daarna was het pakken tot rond middernacht. De wagen zat nokkievol en ook de aanhanger was goed beladen.

De maandagmiddag hebben we besteed met een bezoek aan een favoriete plek waar Joosje en ik altijd wel een keertje heengaan tijdens ons verblijf op Les Cotes. Het gaat om het kerkje en mooie kleine dorpsplein van Siorac de Riberac. Het dorpje ligt schitterend verscholen en kan via een mooie slingerweg benaderd worden. Het Romaanse kerkje springt er meteen uit en het plein erom heen straalt een oase van rust uit. Maar de grootste verwondering ontstaat als je het kerkje via een zeer oude houten zijdeur binnengaat. Het is er donker en slechts wat licht valt door de glas in lood ramen en de kieren van de oude deuren. Na enkele seconden begint schitterende muziek te spelen terwijl in de kerk een spel van licht ontstaat. Elke keer krijg ik kippenvel bij deze belevenis. De aankleding van de kerk is sober. Je hebt een pracht overzicht als je de vide via een zeer oude trap beklimt. De muziek maakt je stil. Ook de entourage rondom de kerk is indrukwekkend. Via een ballustrade achter de kerk kun je naar een veld met bomen, struiken en een enkele volkstuin. Verder is er een oude overdekte wasplaats. Na deze impressie terug naar Les Cotes waar we een heerlijke chili con carne maaltijd en een glas rode wijn hebben genuttigd. Een mooie afsluiting van hun vakantie hier op Les Cotes. Het was een voorrecht om voor hun gastheer en gastvrouw te zijn. Vanochtend rond half zes zijn ze vertrokken en zwaaiden we hun uit.    .