Pagina's

zaterdag 18 mei 2013

Bezoek aan Paul

Na wat gedwaal stond ik in het hartje Ars les Favets (een gehucht van ruim 200 inwoners) op Paul Ooms te wachten. Een weerzien na ruim dertig jaar. Nog altijd met dezelfde brede lach werd ik door hem begroet. Hierna naar zijn huis in Chambrelette iets buiten de kern van het dorp. Een huis dat hij ongeveer vijf jaar geleden heeft betrokken. Inmiddels woont hij daar nu samen met  zijn Franse vriendin Martine. Onder het genot van thee werden de herinneringen aan de Petten-Schagen periode van de mid zeventiger jaren opgehaald. Maar het was spoedig tijd voor een maaltijd waarna we gedrieen naar de feestzaal gingen naast gemeentehuis. Paul had me al verteld dat hij jarenlang aktief is in line dansen. Line dansen onderscheidt zich van Country en Western dansen dat op moderne muziek bewogen wordt. Hier in Ars les Favets heeft Paul een line dans club opgericht waar zo’n 30 personen lid van zijn. Merendeel overigens vrouwen. En vanaf ‘s avonds half zeven tot half tien geeft Paul daar vrijwel Paul bright side of lifeononderbroken les en wordt op veel muziek gedanst door beginners en gevorderden. Ook Martine is zeer aktief in het line dansen en assisteert gedreven bij het lesgeven. Op het videootje vertelt Paul er iets meer over in het Frans uiteraard afgewisseld met wat instructies en het line dansen. Paul wordt merkbaar op handen gedragen door het vrouwvolk. Verder geniet hij zichtbaar bij de songs zoals ‘Always look on the bright side of life’. Rond tien uur werd de geluidsinstallatie weer ingepakt en gingen we terug naar zijn huis. Daar wonen overigens ook nog twee Nederlandse herdershonden en een achttal katten. Onder het genot van een fles wijn hebben we onze levenswandel doorgenomen. De kwinkslagen en lachsalvos waren we weer volop aanwezig. Maar om 02.30  besloten we maar eens wat te gaan slapen. En zo geschiedde onder onze lijfspreuk ‘Vometori te salutant’.Paul en Joop Voor keizer Caesar kenners wellicht bekend ‘Zij die gaan braken groeten U’ in plaats van ‘Zij die gaan sterven groeten U’. De volgende ochtend ben ik na het ontbijt weer naar Pillac gegaan met de afspraak dat we nu niet weer 30 jaar zullen wachten voor de volgende ontmoeting. Maar over een paar maanden komt Paul bij mij langs. Gaan we line dansen op de veranda, of in het zwembad of zoiets. En uiteraard een foto van ons beide bij het afscheid kan niet ontbreken. Het was vanouds weer dikke pret.

Geen opmerkingen: