De laatste dag

Het is vandaag alweer de laatste dag in Oktober. Een schitterende maand als ik zo terugkijk. Het is ook tevens naar ik verwacht de laatste zonnig dag. Vanaf morgen meer bewolking en de temperatuur gaat duidelijk een aantal graden naar beneden volgende week. De dagen in Pillac worden al   behoorlijk routineachtig maar niet onplezierig. ‘s Morgens op dooie gemakkie opstaan. Na heerlijk douchen in mijn mooie walk-in douche ga ik op naar St. Severin voor een bezoek aan bakker, Spar en af en toe Bar du Tabac. Niet om gifstokies te kopen maar om de krant Charente Libre te bemachtigen. Zo blijf ik goed op de hoogte van wat er op lokaal niveau afspeelt in mijn leefomgeving. Bij de bakker van ‘’Laurine en Johan’’ koop ik meestal een baguette cereal en doe mijn best om de lekkere taartjes te laten staan. Het resultaat van mijn best doen kennen jullie. De Spar is ook een genot om te bezoeken. Het personeel is erg vriendelijk. Het assortiment is best uitgebreid voor een dorpswinkel. Bij binnenkomst een vrolijk goedemorgen en bij weggaan krijg je ook weer de beste wensen. De kassières zijn een aardig stel giechel vrouwen die met veel vaste klanten de nodige grappen maken. Inmiddels is ook de verkiezing voor de naam het café associatief in Comberance – Epeluche in gang gezet. In totaal ruim 20 suggesties waarvan men nu de eerste, tweede en derde keuze kon maken per email. Mijn eerste keuze viel op Café Pluche. Om de inwoners uit Comberanche niet te kort te willen doen in vergelijking met die van Epeluche stelde Joosje voor Café Pluche & Co. Zeker een leuke verbetering. Nu wachten tot 6 November waar we gaan vergaderen over de definitieve naam. Dus ook November heeft weer wat spannends in het vooruitzicht. Dus op naar morgen de eerste dag van November.

Computer terreur bestrijding

Gisteren nog in de middag lekker zitten zonnen aan de voorkant van les  Cotes. Prima uit de wind. Vervolgens nog wat groen afval opgeruimd om vervolgens mijn zalm uit de oven maaltijd te bereiden. Het blijft simpel, zalmmootje met wat crème fraiche en pesto 20 minuten in de oven. Ik denk dat het iedereen wel eens is overkomen. Ineens verschijnen er allerlei ongewenste reclame boodschappen op je laptop of PC scherm. Vaak met de meest verschrikkelijke mededelingen dat je computer besmet is met een virus etc. Vervolgens klik je dan op de boodschappen en wordt het van kwaad tot erger. Je probeert geïrriteerd van de boodschappen af te komen. PC opnieuw opstarten help niet. Het downloaden van gratis programma’s die je kunnen helpen leidt vaak na een scan tot het verzoek om het programma te kopen om echt zijn werk te doen. Kortom de computer terreur heeft toe geslagen. Enige tijd geleden overkwam dit Nelemarie en nu recent Marjolijn. Gelukkig kon ik helpen vanwege mijn gebruikers ervaring door hetzelfde probleem. Het blijft dan wel de nodige tijd kosten om het op te lossen. Mooi is het dan wel weer dat je met het programma TeamViewer de PC op afstand kan overnemen. Want bellen en aan de telefoon de ander instrueren wat te doen is niet zo gemakkelijk. Maar na wat geklooi kon ik gisteren avond tevreden zijn dat de computer terreur op laptop van Marjolijn succesvol bestreden werd. Blijft de vraag waarom er toch in hemels mensen zijn die dit soort Spyware en Adware programma’s ontwikkelen en ongewenst op je PC zetten. Ik sluit deze blog van vandaag weer af met een zonnige foto. Niet van mij maar van iets lekkers op de veranda in la Boite a Delices met een Nespresso.

Bezoek

Afgelopen twee dagen zijn Jan en Arienne op bezoek geweest. Ze waren op terugreis vanuit LaRoche Canillac (Correze) naar Boskoop. Uiteraard was Donna de hond ook mee in hun Hymer camper. Zoals altijd is het  gezellig. En het ‘zomerse’ weer zorgde er ook voor dat we volop buiten op de veranda of vlonder bij het zwembad konden vertoeven. Ook nog zondag een rondritje gemaakt via Aubeterre, Comberanche – Epeluche en Gurat. Bij het cafe associatif in Epeluche nog een foto gemaakt. Onze onderkinnen staan er mooi op :) Het bezochte gebied is sterk agrarisch met veelal glooiend landschap. Hier en daar uiteraard schitterende grote en kleine huizen al dan niet in goede staat. We waren het er over eens dat het heerlijk is om in Frankrijk te zijn. In de komende week zal naar verwachting het houten schapenhek geplaatst worden. De huidige ijzeren paaltjes van het tennishek zijn afgezaagd en zullen gaan dienen als steunpaaltjes.  Met de realisatie van het nieuwe hek is een van de laatste grote klussen op les Cotes tot stand gekomen. De enige grote klus die ik nog voorzie is het aanleggen van een betonnen vloer in de hangar. Zodra ik voor mezelf meer helder heb wat ik met de hangar wil doen zal deze klus geklaard worden. Dat wordt wel 2015. Nu maar eerst nog volop genieten van het prachtige najaarsweer. Komende 3-4 dagen volop zon en geen teken van kou. In Nederland zat Mats al achter de boerenkool met worst. Ik kreeg er een foto van. Sjonge sjonge het is een pracht ventje. Dus daar sluit ik deze blog maar mee af.

Hek neer

Ofschoon het neerhalen van de Berlijnse muur destijds veel impact had moet ik eerlijk zeggen dat het neerhalen van het hekwerk aan de voorkant van les Cotes ook bevrijdend werkt. Het ziet er nu al veel ruimer uit. Niet meer het gevoel alsof het grasveld, destijds door vorige eigenaar bedoeld als tennisbaan, een luchtplaats was voor criminelen. Het gaaswerk is opgerold. En de ijzeren palen worden gekort en dienen vervolgens als steunpalen voor het houten schapenhek. Zo blijft het terrein toch afgeschermd en kan Tia volgende zomer nog steeds vrij rond lopen en niet makkelijk van het terrein af. Tia vermaakt zich overigens best in Tromso. Ik kreeg recent nog een foto waarbij zoals altijd grappig kijkt. Het weer is wat aan het omslaan. Herfst gaat zijn intreden doen. Dus ook weer tijd om binnen actief te zijn met mijn video mapping dozenkubus project. Het kost best wel wat tijd om de vele mogelijkheden die ik heb via Adobe Creative Cloud, Cinema 4D Lite end Resolume Arena te doorgronden. Maar het is werkelijk leuk ‘’werk’’ om te doen. Ook wel wat verslavend. Ofschoon ik gisteren avond pas laat stopte zat ik vanmorgen toch weer redelijk fit en vroeg achter mijn laptop in mijn studio. Maar het zal nog wel ff duren voordat ik de eerste resultaten van mijn project kan laten zien. Tot slot nog een drie generatie foto van Edgar, Mats en mij genomen op de beachparty in Zandvoort. Wat een lol hadden ze :).

Brillen

Ik heb eindelijk na bijna een jaar twee brilmonturen gevonden die me aanspraken. Een ervan sluit ook nog voortreffelijk aan bij mijn vorige bril die zo lang meeging en me destijds uitstekend beviel. Ik ben heel wat brillen zaken in Gouda in en uit gegaan tot ik bij toeval op een kleine brillen winkel ‘’Browneyes’’  werd geattendeerd. Deze zaak onderscheidt zich van de bulk winkels door een zeer persoonlijke benadering en een eigen stijl van een groot aantal monturen en die ook nog op voorraad zijn. Bij de bulk winkels heeft men vaak het montuur niet en is de afhandeling van bestellen ronduit slecht is mijn ervaring. Beide monturen hebben kleine ronde glazen. Een ervan is kleurrijk en de ander is eenvoudig grijs en zwart. Dus afhankelijk van mijn stemming kan ik een keuze maken :).

De bijeenkomst met het café associatief Comberanche – Epeluche was weer een hele zit afgelopen donderdag van een 4 uurtjes. Hele discussies over keuze bank en welke verzekering. Er zijn veel suggesties ingediend voor de naam van het toekomstig café. Mijn voorstel hoe we het beste de uiteindelijke keuze kunnen maken werd door een ieder ondersteund als ik het goed begrepen heb. Ja want mijn Frans laat het in deze club wel eens afweten door het vele gepraat. De bijeenkomst van de Cooperation Aubeterre was gezellig. Ruim 25 personen waaronder enkele Fransen, Engelse en veel Nederlanders waren aanwezig. We begonnen op het terras van ‘’Cupcakes’’ restaurant in Aubeterre en de maaltijd voor slechts 15 euro werd binnen geserveerd. Men sprak over de organisatie van een kerst markt als volgende activiteit. Nog maar even niet aan denken want het het is hier nog uitzonderlijk mooi weer met een temperatuur van 27 C. Dus nog een keer het gras gemaaid. Morgen komt de nieuwe klusjesman André in actie. Nalopen van dakpannen, boiler in Bergerie en hout op maat zagen voor open haard zijn de eerste klusjes. Daarna gaat hij het hekwerk neerhalen en een zogenaamde schapenhek van hout aanleggen. Dus ik ga van het Alcatraz hekwerk naar het boerenhek.

Kontakten

Na een rit van bijna 12 uur van Stolwijk naar Pillac stond ik gisteren avond om half negen op de stoep van de Tapazzeria in Aubeterre sur Dronne. Ik bofte want men had als nieuw gerecht boeuf bourguinone met rode kool op  menu staan. Evert, de uitbater schonk een Perchamant wijntje in en zo kon ik vermoeid van een heerlijke maaltijd genieten. Het was er uiteraard rustig. We hebben wat bij gekletst over afgelopen seizoen en ook nog het optreden van Marlie’s Angels destijds. Evert en zijn vrouw keken er nog steeds met genoegen op terug. Ik kreeg ook nog een uitnodiging om deel te nemen aan de eerste bijeenkomst van Cooperation Aubeterre. In Aubeterre wonen 26 verschillende nationaliteiten. Deze club is erop gericht om een betere integratie van Franse lokale bevolking met de buitenlanders te realiseren. Nou wijn en wat eten is een geschikt middel daartoe denk ik dan maar. Het lijkt er wel op of ineens al dit soort nieuwe kontakten op me afkomen. Ook Martina en Michael, een Duits stel die in St Severin wonen, hadden me geattendeerd op iets dergelijks in St Severin. Ik krijg het er nog druk mee met al die kontakten. Het is weer heerlijk om hier in Pillac te zijn en uiteraard nog na te genieten van de heerlijke weken hiervoor. Vanochtend mijn Fiat Doblo uitgeruimd en boodschappen gedaan. Nu kan ik aan de  slag met mijn multi-media project van video mapping op kubussen. De 26 witte kartonnen dozen van 45x45x45 cm vormen de basis voor mijn video sculptuur. Ik ga de opbouw en uit testen in mijn studio doen. Een laatste recent contact was de kennismaking vanmiddag met een Nederlandse klusjesman uit Saint Antoine Cumond vlakbij Aubeterre. Hij werkte tot nu toe naar tevredenheid voor Evert van de Tapazzeria. O ja en niet vergeten mijn private ‘’wijnboer’’ heeft zijn gezicht weer eens laten zien. En als goed verkoper had hij een speciale aanbieding van zijn rode wijn van 2012. Twaalf flessen voor de prijs van tien flessen. Nou dat kan ik niet laten lopen :).

Familie diner

Vandaag het laatste familiebezoek afgelegd in mijn Nederlandse weekje. Vanochtend al vroeg richting Benschop om bij restaurant Zeevliet met mijn camera in de aanslag te staan voor de aankomst van mijn broer Henk en zijn vrouw Bets met een grote witte limousine. Onwillekeurig gaat dan het beeld door je heen van het EO TV programma Familiediner. Niet dat er in ons geval een langlopende vete moest worden bijgelegd. Maar er waren drie feestelijke redenen voor een partijtje.  Henk en Bets waren jarig (geweest). Bovendien zullen ze in december 50 jaar getrouwd zijn. Die prestatie doe ik ze niet na :). Dus reden voor een uitgebreide brunch met familie, vrienden en kennissen. Het was allemaal geslaagd. Ook was Joke aanwezig, de vrouw van mij twee jaar geleden overleden broer Wout. Zij liet me nog verrassen door een foto van een schilderij dat zij gemaakt had naar aanleiding van het schilderij met de drie mannen dat ik destijds van Jan Jaap had gekocht. Joke was er door geïnspireerd en had drie vrouwen geschilderd. Heel verdienstelijk hetgeen moge blijken uit de foto. Over inspiratie gesproken. Ik zag van de week in het Museum Boijmans het beeldje ‘Danseuse quatorze ans’’ van Edgar Degas staan. De geschiedenis van het beeld is al heel bijzonder. Het exemplaar in het museum is inmiddels van een nieuwe strik voorzien. De oorspronkelijk strik ligt geconserveerd in het archief. Het beeldje nodigde me uit om een betovering uit te voeren. En zo gedaan. Voor het resultaat moeten jullie maar naar de video kijken. Wel in HD kwaliteit kijken anders gaat het effect wat te niet.

Dagje strand

We gaan naar Zandvoort al aan de zee. We nemen koekies en broodjes mee. O het is een zaligheid als je van de duinen glijdt. We gaan naar Zandvoort al aan de zee. Wie kent dit kinderlied niet? Femke had ons uitgenodigd om naar strandpaviljoen Storm in Zandvoort te komen. Twee van haar ooms zouden daar in een band optreden als afsluiting van het  seizoen. Uiteraard zouden Edgar en Mats er ook zijn. Voor ons een gelegenheid om een verlaat verjaardag bezoek aan Mats te brengen met uiteraard cadeautjes. Maar vooraf een bezoek aan het atelier van Jan Jaap. Bij eerdere bezoeken had ik mijn oog al eens laten vallen op wat grotere beelden van staande stripachtige figuren. Nu stonden ze er weer. Ik heb er een mezelf cadeau gedaan. De vier beelden heten de wachters. En de suggestie van Jan Jaap om het aangekochte beeld (rechts op de foto) buiten tussen de struiken van het zwembad te zetten was een extra reden om het beeld aan mijn collectie toe te voegen. Het strandbezoek was enig. Uiteraard was het leuk om Mats weer te zien. Het wordt echt een hele kerel. Hij ging meteen aan de slag met de bezem en hark die hij kreeg van Joosje. Het hele Zandvoortse strand werd aangeharkt en geveegd totdat de zon onderging. Binnen in het paviljoen konden we heerlijk genieten van het heerlijk eten en een drankje. En de Blues Bridge band speelde erop los en werd afgewisseld door een DJ. Buiten werd nog een klein kampvuurtje gestookt en verbleven veel van de jonge en oude gasten van het strandpaviljoen Storm om te genieten van de mooie najaarsavond. Van de duinen hebben we niet afgegleden maar het was er reuze gezellig zoals blijkt uit de bijgaande video impressies.

Museum dagje 2

De inleidende tekst van de expositie van Mark Rothko in het Haags Gemeente Museum geeft heel goed weer het karakter van de tentoonstelling. Er staat te lezen : ‘’Van blozend roze en jubelend geel, tot knallend blauw en somber zwart. Wanneer je voor de immense doeken van Mark Rothko (1903-1970) staat, voel je hoe je zijn wereld ingezogen wordt. De kleurvelden, opgebouwd uit zinderende verflagen, zijn van een ongekende intensiteit en verbeelden universele gevoelens als angst, extase, tragiek en euforie”’. Verder is er bij Arte TV een interessante documentaire te zien waarin een aantal bekende Nederlanders hun Rothko passie uitleggen. Dus van de gelegenheid gebruik gemaakt nu ik in Nederland ben om deze expositie die tot maart 2015 blijft te gaan bekijken. Vooraf nog even van een lunch genoten in het café van het Foto museum, de buren van het Haags Gemeente Museum. De eigen gemaakte garnalen kroketjes met brood smaken daar altijd prima.. We waren niet de enige op de fraai ingerichte expositie van Rothko.Je kunt zijn kunstenaars ontwikkeling helemaal volgen . En zoals veel kunstenaars begon hij figuratief om te eindigen met abstracte vlakken. Er is een zaal gewijd aan werk van Rothko en zijn tijdgenoot Mondriaan door wie hij ook geïnspireerd werd. Hieronder een video impressie gemaakt met mijn kleine GoPro camera.

Museum dagje

Als ik in Nederland ben is het tijd om weer wat cultuur te snuiven. Een blik op de exposities van de grote musea in Den Haag en Rotterdam maakte duidelijk dat een bezoek aan Boijmans van Beuningen de moeite waard zou kunnen zijn. En zo stonden we rond 12.30 bij de kassa met de  museumkaart. Daar werd net de laatste hand gelegd aan het plaatsen van een kunstobject van een groot oor met daarin een ouderwetse luidspreker. Maar we kwamen voor twee exposities: De Collectie Vormgeving en  De Collectie Verrijkt. De Collectie Vormgeving liet een aantal verrassende ontwerpen zien. De badboot uit 2005 van Wieki Somers was wel zeer opvallend.Na de lunch begonnen we aan de De Collectie Verrijkt. Om de paar jaar wordt de collectie van Museum Boijmans Van Beuningen opnieuw ingericht. In het voorjaar van 2010 is de presentatie 'verrijkt' met ruim twintig bruiklenen uit andere musea in Nederland en uit het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. Deze twintig topstukken en een kleine 350 schilderijen en beelden uit de Westerse kunst van 1500 tot 1940 zijn ingezet in een zeer verrassende, nieuwe opstelling, verdeeld over 50 zalen.Bij de Collectie Verrijkt maak je een ware reis door de kunstgeschiedenis. We begonnen aan de meest recente kant met werk van Salvador Dali en gingen zo terug in de tijd. In laatste zaal had men ook nog een ''kunstgrap'' uitgehaald. Een gat in de vloer en vanuit een etage lager had men een levensgroot beeld van een man geplaatst die naar een schilderij keek. Een leuke afsluiting van deze verrijking.

Pastis

Rond half twaalf zijn we zaterdag vertrokken. Op voorhand hadden we besloten om Parijs te mijden. Dus reis via Rouen en Amiens. De eerste dag zijn we tegen een uur of half acht neer gestreken in hotel Mercure in Rouen. De hotels van deze keten zijn standaard van goede kwaliteit is mijn ervaring. En dat werd dit keer ook bevestigd. Het is heerlijk om na een dagje autorijden te kunnen uitrusten en genieten van een kalm hotel. Bij binnenkomst werden we aan de receptie balie verrast door een grote  kolonie ‘’feestgangers’’. Heren en dames waren deftig opgedoft. Een aantal  personen hadden een feestelijke gekleurde keten om hun nek hangen. Een enkeling was uitgedost in kledij die me deed denken aan de paus. De receptionist wist ons te vertellen dat het ging om een genootschap dat zich bezig hield met de productie en verkoop van de pastis-achtige drankjes. Pastis wordt als aperitief nogal genuttigd in Frankrijk. Ik had de indruk dat sommige leden van het genootschap een drankje zelf ook wel graag dronken. Het gezelschap stond op het punt aan het diner-dansant te gaan in het hotel. We kregen gelukkig een kamer toegewezen aan de ander kant van het hotel zodat we van deze pastis fanaten geen last zouden hebben. Na een maaltijd in het restaurant van hotel hebben we ons ten ruste gelegd. Zondagochtend redelijk vroeg uit de veren om uitgerust de tweede etappe af te leggen. Rond vier uur reden we het grindpad op aan de Beijerscheweg. Tijd voor een aperitief. Helaas geen pastis

Oogst

Vandaag sluiten we de afgelopen periode van drie weken Frankrijk af. Ofschoon het nog super zonnig is heb ik het zwembad aan het begin van de middag in zijn winterslaap gebracht. Het grote blauwe afdekzeil werd moeiteloos  over het water getrokken. De ochtend werd besteed aan een gezellig bezoek aan de markt van Riberac. In de zomer altijd erg druk en nu wel wat kleiner van omvang maar nog steeds gezellig. Op het terras van Café du Palais een bakkie gedaan in gezelschap van ‘’vrienden’’ van het Café Associatief. Gisterenavond hebben we vergadering van deze club bijgewoond. Hele lange discussies over namen als Café associatif versus Café citoyen. Over waarden en hoe met elkaar om te gaan. Allemaal heel erg democratisch maar misschien iets te ver doorschietend wat mij betreft. Het is dan wel grappig dat men na een vergadering van half zeven tot half tien nog met elkaar aan een broodmaaltijd begint. We hebben die overigens overgeslagen. Maar het blijft bovenal een groep van hele vriendelijke cultuur minnende mensen. Ik zit in ieder geval door mijn twee korte video’s over het Café Associatif  meteen in een werkgroepje die zich bezig gaat houden met in- en externe communicatie. Men liet wel blijken dat men erg blij is met ons lidmaatschap. Een ‘’bonne pêche’’ noemde een  van de deelnemers onze deelname. Joosje heeft haar ‘’oogst’’ verzameld om mee te nemen naar Nederland. Geplukte walnoten, eigen gemaakte jam van vijgen van Les Cotes, nog wat  appels uit de boom van Les Cotes en wat heerlijke wijnen. Ik kreeg ook nog van Joosje een leuke houten walnootkraker in de vorm van een paddenstoel. Morgenochtend vertrekken we de Fiat Doblo, die voor een APK keuring op moet, naar Nederland. Vanavond ter afsluiting van deze oogstperiode nog lekker uiteten in La Taverne. De afgelopen periode hier in Frankrijk was in alle opzichten letterlijk en figuurlijk een heerlijke oogsttijd. Ik voel me hier thuis maar uiteraard is het ook fijn om naar Nederland te gaan om daar ‘’iedereen’’ weer eens te zien. Zo geniet ik van twee kanten in het leven.

Treurpiet

Deze blog gaat niet over de zwarte Piet discussie. Maar over het gedicht van Lévi Weemoedt gemaakt met als titel Treurpiet. De 10 mooiste gedichten van Lévi Weemoedt en foto’s van bijpassende beeldjes zijn door uitgever Plint gebundeld als postkaarten in een mapje. En het beeldje dat bij Treurpiet getoond wordt staat bij mij buiten op Les Cotes aan de rand van het zwembad over het dal uit te kijken. Ik heb het beeldje de naam Pierre gegeven. Gisteren tijdens ondergaande zon heb ik met de GoPro camera timelapse opnamen gemaakt. Elke twee seconden een beeld met de groothoeklens van de GoPro genomen. Die beelden vervolgens bewerkt in GoPro studio en Adobe Première Pro. De snelheid van het afspelen heb ik een factor 3 verhoogd. De vier regels van het gedicht toegevoegd aan deze 19 seconden durende film waarmee eigenlijk een tijd van veertig minuten wordt weergegeven. Je kunt dan ook fraai de zon zien schuiven over het grote maïsveld dat staat te wachten om geoogst te worden. Ook vandaag op 2 Oktober is het stralend zonnig warm weer.

Het blijft zomers

Schitterend zonnig warm najaarsweer valt ons nog steeds ten deel. Elke ochtend komt de zon langzaam op gang. Vanaf een uur of elf tot einde dag is het warm en heerlijk om buiten te zijn. Vandaag Robie weer ingezet voor laatste poetsbeurt in het zwembad. Helaas constateerde ik dat het hengsel waarmee je de zwembad robot tilt een scheur vertoont. Vreemd omdat er geen enkel obstakel in zwembad aanwezig is waardoor deze arm klem zou hebben kunnen zitten. Inmiddels de leverancier gebeld. Vervanging valt naar alle waarschijnlijkheid onder de garantie. Af en toe lijkt het hier net alsof we op een concert van kikkergeluiden geluiden getrakteerd worden. Ook dit jaar lopen er wat verdwaalde boomkikkers rond.  Onlangs zat er een op de deksel van een emmer die op de veranda stond. Boomkikkers maken een mooi doordringend geluid. Het geluid lijkt op een kwakende eend. Verder lagen er in het zwembad van Mats nu een grote hoeveelheid noten die Joosje geplukt heeft van bomen in de omgeving van Palluaud en Saint Paul Lizonne. Bij toeval stoten we tijdens een autoritje op een boom met zeer veel noten. Dus een kratje was zo gevuld. Nu indien nodig uit de schil gepeld, afgespoeld en gesorteerd. Klaar voor consumptie na kraken uiteraard.   Inmiddels hebben we ook het verslag van de oprichtings vergadering van Café Associatief in Comberanche – Epeluche ontvangen. Ook zijn we uitgenodigd voor een vergadering morgenavond waar de verdere plannen besproken worden. Dus iets om naar uit te kijken. Ideale plek voor het opbouwen van een sociaal netwerk hier op Franse platteland.