Klussen

Vanaf afgelopen donderdag heb ik allerlei soorten klusjes gedaan. Op donderdagochtend nam ik via de post mijn officiele Franse kentekenbewijs (certificat d'immatriculation) van mijn camper in ontvangst. De hele invoer is eigenlijk zeer vlot verlopen. Ik had van anderen verschillende verhalen gehoord dat het zeer lang kon duren. Niets van dat alles bleek in mijn geval waar te zijn. Inmiddels heb ik een offerte aanvraag gedaan voor een Franse verzekering. Ik moet nu nog de Noorse kentekenplaten terugzenden en nieuwe Franse erop. Dus deze klus is vrijwel geklaard.

Het bezoek aan Merlin-Leroy, een soort super Gamma was ook een aardig klus. Met advies van Wim&Tineke heb ik al mijn bestellingen gedaan voor de badkamer renovatie. Over een paar weken wordt alles afgeleverd zoals de regen- en normale douche, de glaswand voor de douche, nieuwe tegels, een badkamer kamerkastje met spiegel en moderne wasbak, een afzuiger, een afvoergoot, verwarmingsrek etc. Maar een klantenkaart aangeschaft want dat leverde meteen 5% korting op en dat loonde dit keer. Na deze klus mezelf getrakteerd op een eetklusje in de Brasserie de la Place op het pleintje in Aubeterre. De vorige pachters van de Tapazerria zijn nu de eigenaar van dit pand. Het geheel is meteen stijlvol grijs geschilderd en het was goed toeven in de avondwarmte. Op vrijdag aan het eind van de middag een aperitief gedronken ter gelegenheid van 5 jarig jublileum van de camping Le Portrait van Wim & Tineke. Meteen weer wat nieuwe Fransen en Engelsen leren kennen. Helaas het weer liet het wat afweten maar dat drukte de pret niet. Naast de lekkere hapjes werden de gasten ook getrakteerd op een rondleiding. Zaterdag een kappers klusje. Mijn wapperende grijze lokken waren nu wat erg lang geworden. Een bezoek aan de kapper in het winkelcentrum van LeClerq zorgde er voor dat ik weer behoorlijk gekortwiet door het leven kan gaan. Daarna ook wat klussen op Les Cotes. De spiegel hangt nu in de hal. Verder heb ik de Expedit Ikea kast afgemaakt en zijn er nu ook vier laden blokjes aanwezig. Dus weer wat opbergruimte gemaakt. Daardoor komen ook de leuke vazen in allerlei maten, die ik van Joosje heb gekregen, mooi tot hun recht.  Verder zie je op de foto een rood pakje in de kast staan. Dat is een kadootje voor Mats als hij op Les Cotes over ruim twee weken komt. Dus ik moet ook weer snel aan de slag met het schoonmaken van het zwembad voordat de ‘gasten’. En vandaag was de boer van het land rondom Les Cotes met een forse klus bezig. Inzaaien van het land. Dus over een aantal weken zullen de mais stengels wel boven het land gaan verschijnen.

Instructies

Vanmiddag is Joosje weer vertrokken met de TGV van Angouleme naar Parijs en dan door met de Thalys naar Rotterdam en tenslotte nog een stoptrein naar Gouda. Een zeer snelle en comfortabele manier van reizen waar je met de auto niet tegen aan kan rijden. In de zomer is het ook mogelijk relatief goedkoop te vliegen van Rotterdam naar Bergerac mits je tijdig boekt.

Vanochtend heb ik nog vier instructie filmpjes met mijn iPhone opgenomen waarin Joosje me vertelde hoe ik de vele kleurrijke plantjes in de tuin rondom de Bergerie moet onderhouden. Op die manier kan voorkomen dat ik als tuin barbaar iets voor onkruid aanzie en wegmaai :). Gisteren was ook de bekroning op haar werk. Na heel veel spitten van de grond en het verwijderen van het gras tussen zwembad en struikjes voorzijde huis kon het inzaaien van de wildtuin bloemen plaatsvinden. Volgens de informatie op het doosje zitten er 29 soorten wilde bloeiende bloemen in die al binnen een paar weken boven de grond moeten zijn. Ik ben benieuwd. Ik ga ze tezijnertijd als ze boven de grond komen allemaal tellen. Verder heeft Joosje ook nog metselwerk verricht. Een aantal keien zijn gemetseld zodat er nu een natuurlijke afscheiding is van het trapje en tuin. Het is echt heel mooi geworden en een verrijking van Les Cotes. Toen deze klus gedaan was hebben we nog heerlijk genoten van de warme avondzon aan de voorkant van het huis. Je kunt in feite op Les Cotes de hele dag de zon op je lijf voelen. Enige voorwaarde is het ontbreken van wolken. Toen ik ‘s morgens bij de bakker in St. Severin het knapperige ‘pain complet’ haalde viel mij oog op een schitterende Austin uit vervlogen tijden. Nou ja vervlogen de auto leek wel nieuw zo mooi glimmend zag het karretje eruit. Jammer dat ze dat soort auto’s niet meer maken.

De bomen in bloei

Vandaag maar eens een korte video gemaakt over de appelboom, de lindeboom en seringenboom die op Les Cotes staan. De bloesem in de appelbloem is volop aanwezig. Dus een aantrekking voor de hommels. De lindeboom voor de Bergerie staat alom in het jonge groene blad terwijl de nationale Franse_Nederlandse handdoeken driekleur dapper wappert in de wind. Het was vandaag zonnig maar toch wat fris. En tot slot de seringenboom aan de zijkant van de Bergerie is ruimschoots voorzien van bloemen.

Deze maandag werd besteed aan het verder ontwikkelen van de wilde bloementuin en het schoonmaken van het dak, trap en omgeving van pomphuis. Ik leek wel de witte tornado met mijn hoge druk spuit. De zwarte aanslag verdween als sneeuw voor de zon. Wat overbleef was een schoon oppervlak met een zwarte drap die afgevoerd werd. Nu ziet er alles er veel aantrekkelijker uit en kan ik morgen met het schoonmaken van het lege zwembad beginnen.

Kersenhout ruiken

Gisterenochtend zijn Jan, Arienne en de hond Donna met de camper op Les Cotes gearriveerd. Achter hun camper hing nog een dubbelassige aanhangwagen. Jan had daar een lading tegels mee vervoerd naar La Roche Canillac. Jan en Arienne waren nu op weg terug naar Boskoop en kwamen ook de spullen van Frans de schilder ophalen. Het was een gezellig bezoek dat we ook hebben afgerond met een gezamenlijk diner in La Taverne. Er was nog net een 4-persoons tafeltje beschikbaar. Het is duidelijk het seizoen begint te starten. Dus voortaan maar weer reserveren. Tijdens het diner viel Jan zijn oog op een mooie deur in het restaurant die volgens Joosje van kersenhout zou zijn. Om de proef op de som te nemen besloten Jan en Joosje aan de deur te ruiken omdat volgens de experts je nog kersen zou moeten ruiken. De foto is het bewijs van het ruikproces. Alhoewel Arienne vond het meer lijken op een bezoek aan de klaagmuur :). Vanochtend vroeg zijn Jan, Arienne en Donna weer vertrokken.

De rest van de dag werd nuttig ingevuld met buitenaktiviteiten. De zon straalde aan een volstrekt blauwe hemel maar er waaide een aardig briesje. Terwijl Joosje gestaag doorging met het omploegen van de grond voor de wilde bloementuin heb ik de hogedruk spuit gehanteerd om de tegels rond het zwembad schoon te spuiten. Vervolgens de spuit ingezet op de balustrade en trap naar het grasveld. Die trap onderging een metamorfose van zwart naar de oorspronklijk wit-gele kleur. Op de foto hierboven zie je 50% schoon en 50% nog niet schoon. Het ziet er nu allemaal veel aantrekkelijker. Morgen ga ik de muren van het pomphuis en de balustrade daarvoor onderhanden nemen. Een spic&span actie.

Zomers

Gisteren was het een zeer zomerse dag met een temperatuur tot 26C. Dus zonnebaden. En echt weer voor het zwembad. Maar dan niet om er een duik in te nemen maar om schoon te maken. Marjolijn had het al goed geraden dat de blauwe slang op de foto van een blog van enige dagen geleden bestemd was om het water uit het zwembad te pompen richting zijkant van mijn terrein. Met een kleine dompelpomp duurde het in totaal ruim 24 uur om het merendeel eruit te pompen. Het restant van het ‘algen’ water werd gehoosd. Maar nu is het zwembad leeg en kan de schoonmaak klus beginnen. Dat is een klus die niet onderschat moet worden. Ik ga ook nog proberen de tegels te ontdoen van zwarte aanslag met een hogedruk spuit.

Het warme weer van de afgelopen dagen zorgt ervoor dat alles in TGV tempo tot bloei komt. De blaadjes aan lindeboom tussen bergerie en hoofdhuis kon je bijna per uur zien groeien. En ook de bloesem aan de gesnoeide appelboom is prachtig aan het uit komen. Inmiddels werd de grond tussen zwembad en struiken voorbereid door Joosje voor het inzaaien voor een wilde bloemen tuintje. Inmiddels ben ik ook verlost van de metalen golfplaten die ooit eens dienst deden om het zwembad af te dekken in de wintertijd. Een Engelse wijnboer heeft ze vandaag opgehaald. Zonder ook maar een dank je wel vertrok hij weer. Ach ja …. maar misschien levert hij nog een paar flessen wijn af.

Volop boekingen voor Frans

Na het eerste optreden van Frans B met zijn accordeon afgelopen zaterdagavond in Pillac stroomden de reacties binnen. De telefoon bleef maar gaan. Verschillende aanbiedingen werden gedaan waaronder een optreden op een boot als zeilende accordeonist. Het kon daarom niet uitblijven dat een tweede concert afgelopen zondag ingelast moest worden vlak voor het vertrek van Frans naar Nederland. Dit maal trad hij op voor tweekoppige enthousiast publiek. Het geheel kon dit maal vastgelegd worden op HD video. Op die manier wordt ook recht gedaan aan de kwaliteit van de muziek die ten gehore werd gebracht. Het bleef na het concert nog lang onrustig in Pillac en omgeving. Geniet nogmaals van het concert in de mooie ambiance.

 

 

Camper invoer

Gisteren ben ik op pad geweest om nog weer extra documenten te verzamelen om het invoeren van mijn Noorse camper in Frankrijk op korte termijn te realiseren. Gelukkig kan ik daarbij gebruik maken van hulp via het Frankrijk loket. Op die site heeft men de procedure zeer goed beschreven. Maar mij werd al snel duidelijk dat hulp van pas zou komen. Gelukkig was het me gelukt om na vele omzwervinegn bij Knaus een Certificat de Conformity te krijgen. Een soort Europees bewijs wat onder deze camper verstaan wordt. Dus dat was stap 1 in het invoerproces.

Gisteren met camper naar een Techno station in Montmoreau. De camper is getest op 250 punten en dat voor het slordige bedrag van 65 Euro. Dus met sticker en keuringsbewijs werd stap 2 stap gezet voor invoer. Daarna door naar Barbezieux voor een bezoek aan het belasting kantoor. In een zeer oud gebouw met aftandse bureaus en kamers ging de ambtenaar een vijf pagina tellend document invullen. Niet dat ik niets moest doen. In tegendeel men had nodig kopie paspoort, het Noorse officiele kentekenbewijs, een bewijs dat ik in Pillac woon en het liefst had hij ook nog een aankoopbewijs. Frakrijk loket had me al gewaarschuwd dat deze laatste vraag mogelijk zou komen en dat het aankoopbewijs niet nodig is omdat het om een verhuizing gaat. De ambtenaar zwichtte niet voor dat argument maar zijn gezicht klaarde op toen mijn naam stond op het Noorse kentekenbewijs. Na een aantal handtekeningen van de ambtenaar en slects 1 van mij was stap 3 geklaard. Nu kan de aanvraag ingediend worden via het Frankrijk loket. Frans is weer vertrokken. Verder was het gisteren goed toeven aan het zwembad in de zon. Dus ook lekker in de zon gelegen en Joosje heeft een mooi veldboeket (sleutelbloempjes) geplukt. Ik sluit af met een raadsel over een blauw slang op het zonne terras. Wat is de reden van die slang? Hou deze blog in de gaten voor de oplossing.

Live accordeon concert Les Cotes

In de ondergaande zon werd gisterenavond het eerste live concert gegeven door accordeonist Frans. Op de hoekpunt van de vlonder en gezeten op de gele Ikea stoel werden de eerste deunen geproduceerd door de accordeon spelende schilkder-stucadoor Frans. Frans is autodidact en het accordeon geluid stroomde uit over de velden gelegen rondom Les Cotes. De vogels en kikkers werden er vrolijk van. Voor al uw boekingen voor schilder, stucadoor of accordeon werk neem kontakt op met Frans :). En geniet van de live video beelden genomen met mijn iPhone. Ik hoop vandaag weer in het bezit te komen van mijn Sony DH camera. Die was ik vergeten mee te nemen uit Nederland. Maar gelukkig krijgen we weer bezoek van Joosje en die brengt mijn camera mee.

 

 

Het kan nog witter

Waren we gisteren al enthousiast hoe wit het geworden was. Maar vandaag bleek  dat de oorspronkelijke kleur bruin van het plafond en balken er hier en daar nog weer doorkwam. Frans had al geadviseerd om met zogenaamde isolatie verf aan de gang te gaan. Maar ja, waar haal je dat zo vandaan? De chef van de Briconautes in Montmoreau waar ik bijna dagelijks kom begreep wat ik bedoelde. En zo ging ik met een 10 liter bus ‘monocouche (=enkel laag)’ verf onder de arm de winkel weer uit. Niet wetend dat ik aan eind middag weer op de stoep zou staan bij Briconautes. Nu niet voor verf maar voor een kabel om de Toro grote maaier vlot te trekken met mijn Fiat Doblo. De maaier was aan de rand van mijn terrein  met een voorwiel weggezakt in de klei grond en stond daar maar te staan. Maar met een terplekke gemaakte kabel bij Briconautes (applaus voor de service) kregen Frans en ik de Toro weer vlot. Die Toro is best wel een mooie maaier maar je moet echt alles goed door hebben hoe het werkt.

In de uren tussen de twee bezoeken aan Bricronautes heb ik een gedeelte van mijn tuinmeubilair uitgepakt. En zelfs op een van de ligstoelen gelegen in de warme zon. Heerlijk. Daar doen we het toch allemaal voor. Ook de stoelen voor bij de tafel op de veranda zijn een plezier voor het oog. Feestelijke kleuren. Dat kwam ook goed want Natasja is vandaag jarig. Ze heeft bezoek van Femke, Edgar en Mats. Mats zat vrolijk aan de tafel mee te gourmetten. Het is net zo’n lekkerbek als …. Helaas ik kon er niet bij zijn maar we gaan de verjaardag hier op Les Cotes nog eens overdoen als Wino. Natasja, Edgar, Femke en Mats met Hemelvaart in Pillac zijn. Van harte Natasja!

Vanochtend bij het boodschappen doen viel me de volgende reclame op in Super U. De Fransen zijn nogal erg gesteld op het vermelden dat het om Franse producten gaat of om hun streekproducten. Dat leidt tot de komische situatie dat deze meloenen aangekondigd worden als zijnde afkomstig uit de streek Charente terwijl er dan ook bij staat ‘origine Maroc’. Heerlijk die eerlijkheid denk ik dan maar. In ieder geval beter dan paardevlees te stoppen in producten en dat niet te vermelden. De Nederlandse slachter die er bij betrokken zei doodvrolijk: misschien heb ik 1 paard verwerkt. Het blijken er inmiddels al 1000 te zijn volgens de autoriteiten. Dan maar liever een meloen Charentais-Maroc.

Witter dan wit

Nee dit is geen slogan voor een wasmiddel. Maar de plafonds en wanden van mijn woonkamer en keuken van Les Cotes lijken nu wel zo. Nadat alle gaatjes, openingen in muren en plafondbalken waren gedicht de afgelopen dagen kon alles afgeplakt worden. Het leek wel of we Mr Bean van plan waren te gaan nadoen. Die stak nadat hij alles afgeplakt in zijn woonkamer een staaf met explosieven aan die geplaatst was in de verfbus. Resultaat alles in een keer wit.

Frans en ik hebeen een wat mildere aanpak gekozen. Met de verfspuit Wagner project 115 voorzien van een nieuw filter en spuitkop zijn we met verspuitbare verf aan de gang gegaan. In een redelijk hoog tempo werd het plafond wit gespoten. Hierna de muren. Maar wederom liet de Wagner spuitverf ons in de steek. De regelaar bleek dolgedraaid en wat we ook deden het bleef FC Knudde. Er viel niets meer te regelen. Dus laatste wandjes maar weer met de ouderwetse roller. En nu een aantal uren wachten tot nog een laag aangebracht kan worden. Meters maken dus vandaag. In de tussenbedrijven heeft Frans het plafond in badkamer van de Bergerie ook wit geschilderd. En wij waren ook behoorlijk wit geworden hetgeen moge blijken uit de foto tijdens een koffie stop.

Toen we gisteren avond in de Tapazerria in Aubeterre wilde gaan eten bleek dat deze zaak voor mij geheel onverwachts gesloten was. Dan maar uit eten bij Carmen van La Taverne. Zij wist ons te vertellen dat het verhuurcontract om voor haar onduidelijke redenen niet verlengd was. De uitbaters van Tapazerria gaan nu verder als Le Brasserie op het dorpsplein van Aubeterre. Ik ben benieuwd of je daar net zo lekker kan eten. Mijn lekkerbekken test volgt zodra ze open zijn.

Opschudding

De afgelopen dagen ben ik of gebeld of geemaild door Maison du Monde. Bij Maison du Monde heb ik mijn tuinmeubilair gekocht. Ik kreeg twee keer een email dat het meubilair afgezonden was. Vervolgens nog eens een telefoontje dat het er aan kwam. En vanochtend nog een telefoontje van de chauffeur dat hij er over een kwartier zou zijn met zijn ‘camion’. En een kwartier later nog een telefonische vraag of hij op het juiste terrein stond. Inderdaad hij stond op Les Cotes maar wel te ver doorgereden op het gras richting huis. Gevolg dat zijn banden spinden vanwege de regenval van de afgelopen uren. En vervolgens ging de chauffeur nog eens spontaan proberen te keren. Zo gleed de bestelauto af richting de zijkant van mijn huis. Op een meter van de muur kwam de auto tot stilstand. Gelukkig liep dat goed af. Mijn profiel strips die ik in zulke gevallen voor mijn camper gebruik gaven ook geen soelaas om de bestelauto eruit te laten rijden. De wat drukdoende chauffeur vroeg of ik geen tractor had :).

Vervolgens op pad met mijn Doblo naar de olie buurman Petit die wel enkele tractoren bezit. Helaas die was niet thuis. Toevalligerwijs kwam een tractor met grote aanhanger voorbij. Na wat uitleg was de boer bereid te helpen en gingen we terug naar Les Cotes. De rest van het verhaal laat zich zien in de bijgaande video die ik snel kon maken met mijn  iPhone. Geen top kwaliteit maar wel hier erg aktie-achtig. De chauffeur vroeg me benauwd of ik de film ging zenden naar Maison du Monde als een klacht. Nee hoor dat doe ik niet maar ik zet de video op mijn blog heb ik hem verteld. Mijn tuinmeubilair staat inmiddels nog ingepakt onder het dak van de veranda want de regen valt nog steeds.

 

 

Geuren

Jullie kennen allemaal wel de geur van gemaaid gras. Nou als je hier op Les Cotes rond zou lopen kwam die geur je nu tegemoet. Ik heb voor het eerst in 2013 het gras gemaaid met de motormaaier. Het gras stond behoorlijk hoog. Ongeveer anderhalve kontje :). Na enige tijd rook ik naast vers gras ook een sterk toenemende hete rubber geur. Ik zag ook rook onder de motorkap vandaan komen. Dus over was mijn maai pret. Volgens Wim zijn de rubber riemen die voor aandrijving zorgen wat overhit geworden omdat mogelijk het gras toch nog wat te nat was om er makkelijk door te komen. Ondanks  niet maaien over volle breedte. Dus we wachten dan maar even met maaien tot volgende week als de zon echt gaat komen.

Inmiddels is Frans begonnen met het plafond wit te maken nadat hij eerst uitgebreid de muren behandeld heeft. De muren vertoonde nogal wat gaten , gaatjes en afbladerende verf die nu allemaal professioneel gestucd zijn. Het plafond wordt wit met uitzondering van de twee hoofd dwarsbalken. Die blijven houtbruin. De smalle lange balken worden uiteindelijk ‘lichtgeel’ net als de deuren. Ik heb veel kleur (niet geur) adviezen en meningen gekregen waarvoor dank. Maar het ziet er nu na een eerste laag al anders uit en de verfgeur is ook aanwezig. En vanavond gaan we de geur van heerlijke gebakken kabeljauw, worteltjes, aardappelpuree opsnuiven. Want dat staat op het menu en een geurige Pouilly Fume maakt het af. Zoveel zinnen, zoveel smaken en zoveel geuren. 

Weer volop akties

Terwijl ik weer de voorbereidingen tref om richting Pillac te gaan is Wim alweer aan de slag geweest op Les Cotes. Het terras is af en ook het stuk rechts nog extra vastgeschroefd. De scharnier van de deur in  mijn videostudio is nu vastgezet. Wim heeft de kapotte stukken in terras bij veranda gecement. Ook de luik blokkade bij keukenraam is gemaakt en die bij de Bergerie deels gevuld. De nieuwe brieven bus staat. En hij heeft zelfs mijn Ikea oven in de kast gemonteerd. De grasmaaier heeft hij uiteindelijk ook aan de praat gekregen. Accu was wat leeggelopen. Dus bij mijn terugkomst aanstaande zondag kan ik de eerste maaipartijen uitvoeren. Zondag gaat Frans met mij mee terug. Hij zal dan komende week het schilderwerk voor zijn rekening nemen in de kamer en keuken. Dan kan ik daarna de kamer verder definitief inrichten.Verder wordt er in de loop van volgende week mijn buiten meubilair afgeleverd. De zon kan nu echt komen. Naar verwachting zal eind volgende week er volop zon zijn met temperaturen tot 20C. Maar zoals Tineke me al eens schreef. Vaak is het weer beter dan voorspeld wordt. Dus daar houden we het dan maar op.