Vénez et Voyez Votre Église!

‘Kom en zie uw kerk’ stond op een groot spandoek van de kerk in Saint Astie zo’n 50 km vanaf Les Cotes. Die slogan was gisteren middag toepasselijk. Niet omdat we zo geinteresseerd zijn in de kerk maar vanwege het slot concert van het 12de Barok festival. In deze kerk trad voor zo’n 300 bezoekers het Amsterdams Barok Koor en Orkest op. Uiteraard onder leiding van Ton Koopman, de maestro. De plaatsen die we gerserveerd hadden waren niet al te gunstig. We hadden het zijaanzicht op het orkest. Echter het podium waarop men zat was niet al te hoog. Het koor konden we beter zien. Gelukkig kon ik na de pauze in de preekstoel klimmen om wat video opnamen van bovenaf te maken. Het was een indrukwekkend concert dat bijna 2.5 uur duurde inclusief de pauze. En na het concert konden we heerlijk aanschuiven op het terras van het restaurant La Palombiere waar ik een tafel gereserveerd had. Uiteraard volle bak op het terras want menig ander concertbezoeker had het hetzelfde idee. Na een uitgebreid diner met een prima rode wijn uit Pauillac gebied van domaine Natalie de Rothschildt reden we huiswaarts door het allengs donkerwordende landschap. Daarmee was onze deelname aan het barok festival ten einde gekomen. Een mooie ervaring. Misschien wordt ik wel vriend van het festival. Voordeel is dan dat je kaartjes eerder kunt boeken en wellicht kun je ook beter plaatsen krijgen. En hieronder een laatste video impressie van het optreden met het Amsterdams Barok Koor en Orkest. Let ook op het eind. Er is even een korte stille pauze voordat het publiek klapt. In dat moment zie je de spanning van de gezichten van enkele koorleden verdwijnen. Ook het kleine schouderklopje van een koorzangeres bij een fluitist is heel fraai. Toevallig ontdekt bij monteren maar wel een mooi menselijk gebaar.

Het eerste gedeelte (Kom en Kijk) van de slogan op het spandoek van de kerk zou ook kunnen gehangen hebben op de locatie waar Joosje gisteren foto’s maakte. Op een prachtige heuvelachtige plek tussen Pillac en Verteillac waar een groot gebied vol stond met zonnebloemen. Daarom ook op de tenen en camera in de lucht om een aantal mooie plaatjes te maken. Dus dit was wat Joosje zag. Mooi toch?

Onverwachtse kampeerders

Rond een uur of vier gisteren middag hoorden we stemmen aan het hek van Les Cotes. Twee jonge mensen (Rachel en Remco)  stonden aan het hek met hun fietsen met bepakking. Ze waren naar ons doorverwezen door een Franse buur omdat ze een camping zochten. Hun Frans was niet je dat om met de buurvrouw te communiceren. Rachel en Remco zagen er vermoeid en bezweet uit. Logisch omdat ze 100 km in de benen hadden met het warme drukkende weer. Dus echt aantrekkelijk om weer terug te fietsen naar de camping in Aubeterre sur Dronne was het niet. En ze waren ook geen naturisten zodat door verwijzen naar Domaine Le Portrait ook geen zin had. Dus oplossing …. zetten jullie tentje maar op in het voorveld van Les Cotes. Zo gezegd zo gedaan. Ze hebben daar prima vertoefd en konden het toilet in de camper gebruiken. Vanochtend om 6 uur waren ze alweer vertrokken voor hun verdere twee weekse reis terug naar Nederland.

Gisteren avond hielp Wino me nog uit de dromen voor wat betreft de titel van de toegift gezongen door Roberta Invernizzi (zie blog gisteren). Het is Lascia ch’io pianga van Handel ook gebruikt in de indrukwekkende film over het leven van de castraat Farinelli. Klik hier en dan zie je het fragment uit die film met dit lied. Dus een eervolle vermelding voor Wino die niet voor niets tot de laatste acht doordrong in het publiek bij de tv-kwis Een tegen honderd.

Vanochtend vroeg uit de veren om naar de mis te gaan in de kerk van Verteillac, zo’n 20 km hier vandaan. Achteraf iets te vroeg uit de veren omdat we ons een uur vergist hadden in de aanvangstijd van de mis. Niet erg want Verteillac is een zeer leuk dorp. Ook nu weer zat de kerk bomvol. Dat kwam natuurlijk door het optreden van Ton Koopman op orgel zowel tijdens als na de mis. De pastoor bedankte Ton Koopman uitvoerig in zijn mis. Dat is niet mis denk ik dan maar. Na de mis liet de meester zijn klasse zien in het bespelen van een orgel dat voor deze gelegenheid in de kerk was gezet. Van dit optreden een korte video impressie. Op de terugweg van Verteillac naar Pillac nog wat korte stops gemaakt. Joosje wilde volop haar nieuwe digitale fotocamera gebruiken. In allerlei standen werd er gefotografeerd. En ja wat zou ze hier nou voor bijzonders op de kiek zetten als je zo hoog je camera moet houden? Oplossing volgt een dezer dagen.

 

Toegiften

Gisterenavond laat kregen we als toegift opnieuw onweer maar daaraan vooraf hevige windstoten. Gelukkig hadden we nu alle buitenspullen tijdig weggezet op beter plekken. De luiken dicht. En toen kon het onweer feest beginnen. Veel flitsen maar weinig regen. Vanochtend kon ik de situatie overzien. Helaas pindakaas nog meer dakpannen aan de rand eraf. Grrr ik baal daar wel wat van. Termeer als je ziet dat bij anderen dat niet of nauwelijks het geval is. Bij het ritje naar de bakker zag ik bij de notenolie buurman LePetit dat er een behoorlijk aantal noten bomen omgewaaid waren. Dat is niet leuk omdat daarmee een stukje van zijn broodwinning verloren gaat. Ik telde al gauw 15-20 bomen. Maar gelukkig heeft er enkele honderden bomen schat ik in. Verder was er een weg net buiten Pillac aardig versperd door omgewaaide bomen.

De toegift was ook dat het beeldje van Jan Jaap, die we Piet of Pierre noemen, het wederom had overleefd. Pierre stond ‘s ochtends weer monter de weide vlakte in te kijken of er niets gebeurd was. Daar ben ik blij mee want het waren heftige windstoten. Een ander toegift is dat ik nu ook een badjuffrouw heb staan bij de ingang van het zwembad. Althans zo noem ik het beeldje dat jarenlang op mijn buro stond in Nederland. Marjolijn heeft destijds dat beeldje op de kunstmarkt in Alphen gekocht. De EDF, het Franse electriciteits bedrijf had ook een toegift. Tot vanochtend een uur of zeven was de stroom er af. Het begon al vrij snel na de eerste donderslagen gisteren avond. Ik hoop dan altijd maar dat de extra generatoren in ziekenhuizen goed werken. Lijkt me niet leuk als je aan een apparaat ligt en floeps ineens stroom weg.

Maar de mooiste toegift was die aan het eind van het barok concert afgelopen donderdag avond in Brantôme. Daar gaf de sopraan Roberta Invernizzi een prachtige vertolking van een werk van Händel. Helaas ben ik er, ondanks dat het bekend klinkt, nog niet achter welk lied zij zong. Maar genieten kan je er in elk geval van. Kijk en luister naar mijn video toegift.

 

De kerk zat vol

Gisteren avond na thuiskomst van een zeer indrukwekkende barok concert in de abdij van Brantome brak een heftig onweer los. Nog niet goed ingeslapen werd ik opgeschrikt door de ene flits na de andere. Verder een heftige wind die de spullen op het terras deed verplaatsen naar plekken waar het niet hoorde. De twee luchtbedden die vredig in het zwembad lagen maakte hun naam waar. Ze vlogen door de lucht. Een ervan is ergens in het maisveld beland. De andere kon ik nog redden aan de rand van Les Cotes. De ligstoelen waren ook opgeschoven.  Nadat ik alle ramen van de camper had dicht gedaan alsmede de luiken van het huis kon ik alleen nog maar afwachten. En ja daar ging het licht uit. Niet alleen in Les Cotes maar ook in de omtrek. Dus de kaarsen aan. Romantisch onweer! Gelukkig na een paar uur hadden we weer stroom. De volgende ochtend kon ik vaststellen dat het beeldje van Jan Jaap zich goed had gehouden in het open veld. De ‘kauwgom’ lijm had zich goed gehecht tussen het beeldje en pilaar. Helaas weer enkele dakpannen aan de rand van hoofdhuis eraf. Dat blijft een zwakke plek. In de omgeving bleek hoe het onweer huis had gehouden. Takken op de weg en hier en daar bomen geveld in het open gebied. En bij de bakker praatte iedereen weer over het …. weer.

Maar vooraf aan het onweer een prachtig concert bijgewoond van een Italiaanse kwartet bestaande uit 2 violen, 1 cello en een klavecimbel. Daaraan toegevoegd een sopraan. Het was het openings concert van het 12de Barok festival dat onder leiding van Ton Koopman in dit gebied jaarlijks wordt georganiseerd. Zo kleine 300 bezoekers schat ik vulde de Abdij in Bratome volledig. Eindelijk zat de kerk weer vol. Gelukkig geen gepreek vanaf de kansel maar een groot scala van melodien onder het thema ‘Virtuosité et sentiment’ werden ten gehore gebracht. We zaten op een mooie plek. Wel wat harde stoeltjes voor 35 euro per persoon. Maar de muziek maakte veel goed. De sopraan Roberta Invernizzi en de violist Carlo Lazzaroni waren wat mij betreft de toppers. Ik kon gelukkig vanuit een mooie positie video opnamen maken. Let op het voetenwerk van de violist in de video met hoogtepunt op 3 minuut en 41 seconden in film. En de sopraan toont veel expressie in haar gezicht en haar stem galmt door de abdij. De gebruikelijk toegift zit nog niet in deze video impressie, Die verdient extra aandacht als toegift in een volgend blog.

 

Wassen beelden

Ik ben geen dependance begonnen van het wassen beelden museum van Madame Tussaud. Maar gisteren zijn de 10 beeldjes die ik heb gekocht gewassen. Ze stonden op Les Cotes te wachten op een voorzichtig sopbeurtje. De geglazuurde beeldjes, varierend in grootte van 20-40 cm, waren nogal stoffig geworden in het atelier van de kunstenaar. Nu was het dan zover om ze met een zachte borstel af te soppen en voorzichtig af te drogen. Sommigen beelden zijn fragiel zodat extra aandacht nodig was om breuk te voorkomen. Joosje met haar ervaring als restaurator deed alles zeer vakkundig en met aandacht. Daarna begon de leuke klus om geschikte plekken te vinden voor de beeldjes in Les Cotes. De beeldjes zijn zo mooi ontwapenend dat ze aandacht verdienen. UIteindelijk na veel wikken en wegen staan er nu vijf in de witte kast, één op het houten keukenblad, één op schoorsteenmantel boven de haard en twee op de tafel. Allemaal in het woon-keuken gedeelte van Les Cotes. En één beeld staat buiten bij het zwembad op een pilaar aan de buitenkant naar weide landschap gericht. Ik ga van alle beeldjes in hun leefomgeving nog een video maken. Dus daar moeten jullie nog even op wachten. Maar nu eerst maar een video impressie van het wassen van de beeldjes.

Richting La Roche-Cannilac

… zijn Nelemarie en Marjolijn, de witte tornado’s, rond het middag uur vertrokken voor hun volgende korte stop. Ze verblijven daar tot maandag bij Jan en Arienne. Ter afsluiting van hun weekje op Les Cotes zijn we gisteren avond bij Hotel  de France in Aubeterre sur Dronne uit eten geweest. Het was er gezellig druk ook het door Happy Hour. En we hebben er heerlijk gegeten. De kwaliteit is er sedert de nieuwe pachters van dit jaar sterk op vooruit gegaan. Mijn filet de boeuf à point was heerlijk mals. Ook mijn voorgerecht gamba’s sauté was heerlijk. Daarna nog fikkie gestookt op het voorterrein van Les Cotes. De tornados hadden de vuurplaats gereorganiseerd. Vrij van onkruid en een solide begrenzing van de plek met keien. De brandstapel stond klaar en na wat aarzeling laaide het vuur hoog op. Hierna hebben we het de hele nacht maar laten smeulen. Vanochtend na het ontbijt heb ik bij de koffie Nelemarie en Marjolijn uiteraard bedankt voor al het werk. Voor een ieder had ik een aardigheidje gekocht geinspireerd door deze week. Voor Nelemarie een bic gas-aansteker. Ze was zo enthousiast over die van mij. Ideaal voor het aansteken van haar gifstokies (Cabbalero sigaretten). Kan ze vanaf nu alles affakkelen. En voor Marjolijn een duurzame spaarlamp waarvan ik dacht dat ze kroon vorm zo mooi vond. Achteraf bleek dat Nelemarie de vorm mooi vond. En voor beide samen een schattig tasje met twee kleintjes Pineau de Charente (rood en wit).

En toen was het tijd om met dikke zoenen afscheid te nemen voor een geweldige gezellig weekje en al het werk dat ze gedaan hebben. Dus ik heb daarmee ook opvolging gegeven aan een reactie van Marthy op blog 16 juli (Witte tornado in Pillac). Tia en ik hebben Marjolijn en Nelemarie aan het hek van Les Cotes nog uitgezwaaid. Tot volgend jaar op Les Cotes en uiteraard eerder in Nederland. Ik laat gewoon het stof weer een jaartje neer dwarrelen :)

Johannes versus Joop

Tot nu toe heb ik relatief weinig gemerkt van de alom bekende burocratie in Frankrijk. Maar twee dagen geleden had ik dan mijn eigen primeur. Ik had voor mijn Nespresso machine nieuwe capsules besteld. Zoals altijd vrij vlot na de bestelling kunnen de capsules netjes verpakt worden afgehaald. Mijn afhaal punt was het postkantoor in St. Severin. Na mijn ochtend bezoek aan de bakker voor croissants, baguette en pain cereal stond ik om twee voor negen bij de deur van het postkantoor. Klokslag 09.00 ging de knip van de deur. Aan de balie in het kleine kantoortje vroeg ik om mijn pakketje. Legitimatie was uiteraard nodig. Ik overhandigde mijn paspoort. En toen ontstond het probleem. Op mijn paspoort staat zoals gebruikelijk de naam die je officieel gekregen hebt. Johannes in mijn geval als voornaam. Maar ja op het post pakketje stond Joop, mijn roepnaam. Ja maar dat kan niet ondanks dat achternaam op pakketje en paspoort identiek waren. Van deze mismatch maakt de dame achter de balie een enorme ophef en weigerde me aanvankelijk mijn nespresso pakket te overhandigen. Waarschijnlijk zag de dame mijn verlangende ogen naar de verse koffie capsules en was ze na enig heen en weer discussie bereid om voor deze ene keer het verschil door de vingers te zien. Pufff … de tranen van dankbaarheid rolde over mijn wangen. Snel betalen en wegwezen en op naar mijn rode Nespresso apparaat voor een lekker bakkie.

De zomermaanden staan in dit gebied stijf van de (culturele) aktiviteiten. In het kader van ‘Festival villages sessions #14’ werd er gisterenavond in Charmant (hoe bedenk je zo’n mooie dorpsnaam!) een concert gegeven door de Amari familie die zigeuner muziek ten gehore bracht. De groep werd genoemd in verband met hun deelname aan festivals met Urs Karpatz en Bratsch. Beide laatste groepen ken ik. Ik moet zeggen dat het optreden van Amari famili wat mij betreft dat niveau niet haalde. De stemmen van beide zangeressen klonk in bijna alle liedjes hetzelfde. Schel en hoog en de mannenstem maakte weinig indruk op me. Maar de ambiance van de lokatie en het publiek maakte veel goed. Bij het invallen van de duisternis genoten de ruim 200 toeschouwers van het optreden. Ook hiervan een klein videootje. Een van bezoekers zat nog wat na te genieten van de maaltijd en wijn wellicht die je vooraf aan het concert kon gebruiken. Ontdek maar op video na ongeveer 30 seconden. Of had hij het ook al gezien en daarom de ogen gesloten na een paar nummers :).

 

Tornado in Pillac

Vanaf zondag tot en met vanmiddag heeft een grote tornado huisgehouden in Les Cotes in PIllac. Weliswaar een witte tornado van de Ajax reclamespotjes waarbij na het opendraaien van een fles reinigingsmiddel alles streeploos schoon werd. Niet dat het hier in Les Cotes in Pillac smerig was. Maar mijn gasten Nelemarie en Marjolijn wilden graag iets doen voor hun verblijf. Ze wilden wel wat opruimen zoals de hangkar, garage en pomphuis zwembad. Ik vond het prima want inderdaad de hangar was een verzamelplek geworden van karton, piepschuim en ander (verpakkings)materiaal. De garage stond wat vol verspreid met spullen van de vorige eigenaar en de nieuwe spullen van mij. Het pomphuis stond nog vol met onbruikbare zwembad spullen van de vorige eigenaar. Dus voordat ik het wist was het spic&span duo niet meer te temmen. Nu is de hangar volledig vrij van (verpakkings)materiaal en andere troep,. De garage is omgetoverd tot een overzichtelijke plek met het tuin gereedschap, verfspullen, fietsen, gasflessen en mijn Vespa.  Vanmiddag heb ik de streep getrokken ten  aanzien van het witte tornado front. Nu is het genoeg en wordt er alleen nog maar gerelaxed. Het dappere duo staat op de foto weltevree van hun tornado aktie nog na te genieten voor de ingang van de garage. Dank lieve vrouwen, supert!

Ik kom nog even terug op het Viva Verdi concert van afgelopen zondagavond. De houding van de sopraan  tijdens het optreden deed bij een trouwe volger van mijn blog de vergelijking ontstaan met de zangeres Bianca Castafiore uit de strip van Kuifje. Vergelijk de twee plaatjes maar. Alleen zonder geluid want daar heb ik geen toestemming voor.

Dubbeldwars genieten

Ja, dat was het hier de afgelopen dagen. Mooi weer. Zwembadwater dat na alle pomp perikelen weer op orde begint te komen. De groene algen groei is langzaam aan het verdwijnen. Verder de rust en ruimte van het landschap.  En gisterenavond zijn Marjolijn, Nelemarie en ik naar een concert geweest ter gelegenheid van de 200ste geboortedag van Verdi. Het concert werd gegeven in de Salle des Gardes van het kasteel in Villebois-Lavelette. Een kasteel dat overigens in prive handen is. Het wordt prachtig gerestaureerd. De ‘concertzaal’ met een gewelf vorm liep langzaam maar zeker vol met ongeveer 150 bezoekers. Helaas hadden de organisatoren gemeend veel plaatsen voorin voor genodigden te reserveren. Dus het gewone bezoekersvolk zat verder de zaal in. Gelukkig was het podium iets verhoogd. En de acoustiek was perfect. Alles zonder geluidsversterkers. Een koor (L’Arene de Choer’), een sopraan (Jean Marie Levy), een bariton (Pascal Gmyrek) en een pianiste (Elisabeth Brusselle) brachten een groot aantal liederen van Verdi ten gehore. De pianiste speelde ook een zeer sterke rol en was ook eindverantwoordelijke voor de muzikale vormgeving. Alle solisten hadden volgens het programm boekje een behoorlijke staat van dienst. Elk lied werd kort ingeleid door de dirigent van het koor. Het concert opende met het slavenkoor en dat was ook de toegift maar dan gezongen door koor met de twee solisten. Men bracht onderdelen tengehore van o.a. La Traviata, Don Carlos, Rigoletto Dus het was een heerlijk avondje cultuur snuiven. De frisse avondwind die door de grote deuren naar binnen kwam maakte het aangenaam vertoeven. Een video impressie van het concert stond hieronder. Inmiddels heeft de organisatie van het evenement bezwaar gemaakt tegen deze publicatie. Maar ff respecteren maar ik vind het wel wat kinderachtig van ze omdat het alleen maar bijdraagt aan promotie van hun werk.
 

Ik heb een korte video impressie gemaakt van de wilde bloemen. Door de natuur gecomponeerd met een grote variatie aan kleuren, vormen en geuren. Licht heen en weer zwiepend door de wind. En ik dacht aan Foppe Inne Brouwer, die zijn praatjes voor de VARA radio in het wekelijkse programma van Bert Garthoff in de jaren vijftig op de zondagmorgen altijd afsloot met de gevleugelde woorden: al wat leeft en groeit en ons altijd weer boeit. En zo is het nog steeds ook meer dan zestig jaar later!

 

De week afgesloten

Kent U die uitdrukking niet zou dominee Gremdaat zeggen. Alles aan kant en we kunnen beginnen aan. Ja waar aan?. Aan een nieuwe week. U kent hem dus de uitdrukking de week afsluiten. Vandaag de afronding van de vervanging van de pomp voor het filtratievat van het zwembad. De nieuwe pomp bleek na kort gebruik er ook mee te kappen. Meest waarschijnlijk door het zand dat zich had opgehoopt in de afvoer buis was het idee. Vandaag is Wim weer langsgegaan bij Zyke. Dan blijkt toch wel het voordeel als je spullen bij een expert koopt. Pomp even gedemonteerd en  het probleem voor de pomp was inderdaad wat zand in pomp. Genoeg om pomp te blokkeren. Dus begin middag was alles operationeel en kon het rondpompen van het water beginnen. Inmiddels is het zwembad behoorlijk groen geworden. Dus een chloorshock en 24-48 uur rondpompen, terugspoelen en stofzuigen moet de kwaliteit weer sterk gaan verbeteren. Met een ferme handdruk zei Wim bonjour omdat hij nu even zijn aandacht voor 100% gaat richten op zijn camping Domaine Le Portrait een van de mooiste naturisten terreinen in Frankrijk. Dus op die manier kon de week goed afgesloten worden. Ik sloot de week af door het wilde bloemen tuin maar eens lekker te besproeien en wat fotos te maken van het moois dat er nu in staat. Het is een schitterende bloemenzee geworden  zoals ik gehoopt had. De vlinders en hommels zijn de beste kameraden voor de bloemen. Hommels zijn vaak zo zwaar dat de tengere stelen van de bloemen heen en weer gaan als de hommels in de bloemen kruipen. Misschien moeten de hommels maar eens op een dieet! Ook Tia sloot de week af door maar eens lekker in de Windy stoel te kruipen. Dat was de afsluiting avn de week en het begin van de nieuwe is dat N&M vanavond pas laat aankomen vanuit Nederland. Oponthoud bij Lille en een gekkenhuis in Parijs en daarna zorgde voor behoorlijke vertraging. Ja ja, het is populair om richting Pillac te rijden :). Dus als N&M er zijn kan een nieuwe week beginnen.

Badkamer klaar

Vandaag zijn de laden in het wastafel meubel in de badkamer geplaatst Vervolgens kon ik alle toiletspullen in de laden en paar schapjes opbergen, Een zee van ruimte had ik tot mijn beschikking. Ook de laatste afdichtingen voor het verwarmingselement aan de muur zijn gehaald. En daarmee is badkamer metamorfose afgerond. Petje af voor Wim die onvermoeibaar al het werk heeft verzet. Ik ben van een donkerbruin vertrek in een mooie lichte en strakke ruimte (zie de fotos) terecht gekomen. Het is een genot om onder de regendouche te staan en daarna met uitzicht op het weide landschap jezelf af te drogen. Ook de wasmachine met daarboven op de droger staan in de badkamer. Hiermee zijn in feite ook alle grote veranderingen in het hoofdhuis afgerond. Er zijn nog een paar akties die gaande zijn. Niet geheel onverwachts begaf de pomp voor het zwembadwater zuivering het na installatie van het nieuwe filtratie systeem. Er kwam een lichte rook aan de zijkant van de pomp te voorschijn en echt pompen deed het apparaat niet meer. Dus vandaag maar weer even Zyken. Wim en ik werden deskundig geholpen bij de zwembad specialist Zyke. En na een ochtendje op en neer naar Angouleme was ik een pomp en wat aansluitpijpen rijker en een paar honderd euro armer. Maar minister Jeroen Dijsselbloem zal weer tevreden zijn dat ik als aanstaande full time pensionado wat geld spendeerde. Weliswaar in Frankrijk maar daar zal hij niet over vallen als big boss van de financiele Eurogroep. Elk beetje helpt of niet soms Jeroen? 

N&M in Pillac

De oppervlakkige lezers mogen wellicht denken dat ik bedoel H&M en dat er in Pillac een filliaal is geopend. Ik moet echter het vrouwvolk teleurstellen. Pillac is daarvoor veel te klein voor. Maar ik wilde even mededelen dat Nelemarie & Marjolijn aanstaande vrijdag zullen arriveren als eerste zomergasten. Het weer is volgens de voorspellingen de komende twee weken uitstekend. Een gemiddelde temperatuur van  28 C met af en toe een wolkje. Dus uitstekend zon-, zwem en ijsjes weer! In dat verband is de moeite waard om te melden dat er een nieuw after dinner mini ijsje op de markt is van Magnum. Ik kwam ze tegen in de supermarkt in Portugal. De vormgeving is schitterend en het straalt luxe uit door de verpakking aan het eind van het ijsje (zie foto). Helaas hier kan ik ze niet krijgen. Misschien maar goed ook want de aandelen Unilever (maker van Magnum) zouden wellicht gaan stijgen :) door mijn aankoopbeleid.    Over zwembad weer gesproken. Het voorraadvat met zand waarin het water gezuiverd wordt door filtratie naast chloor behandeling was aan de lekkende hand. Vanochtend heeft Wim het vat afgekoppeld en leeg gemaakt. Ik kon daarbij mijn bescheiden diensten aanbieden door het zand  in emmers af te voeren. Af en toe moest Wim kuchend het pomphuis verlaten vanwege de heersende chloorlucht. Uiteindelijk lukt het ons om het vat naar buiten te krijgen en ligt nu naast zwembad terras te wachten voor afvoer. Inmiddels is gebleken dat er een onderdeel ontbrak van het nieuwe vat met schakelaar. Dus effe snel op en neer naar Angouleme om bij Zyke, de expert op zwembad gebied, dat onderdeel op te halen. Ik was niet de enige klant in de winkel. Het is duidelijk het is zwembadweer in Frankrijk. Verder geen gezeik door de medewerker van Zyke en binnen twee minuten stond ik weer buiten en kon weer terug naar Pillac. Dus voor N&M hier op de stoep staan zal het zwembad weer optimaal functioneren. Maar Magnum after dinner ijsjes zitten er niet in tenzij …...   

VJoop

Enig tijd geleden had ik bezoek van Frans B, de bekende accordeonist van optredens in Pillac en Roche la Canillac. Hij vertelde dat hij voor 2013 zich het doel had gesteld om accordeon te leren spelen. Ik moest daar onwillekeurig aan denken toen ik me voornam om nu maar eens te gaan doorbreken als VJ. VJ staat voor video jockey. Dus geen plaatjes en praatjesmaken zoals een DJ doet. Maar een artiest die korte video clips in hoog tempo presenteert met moderne technieken op grote schermen. Videomapping is daar een vorm van waarbij de video op objecten (o.a. gebouwen) wordt geprojecteerd. Ik heb inmiddels alle ingredienten. Een HD video beamer die tot 12 meter diagonaal kan projecteren, upgrade van Adobe After effect software en het VJ programma Resolume. Dus gisteren avond was de premiere op Les Cotes van VJoop. De camper had ik op ruim 10 meter voor de voorkant muur van Les Cotes geplaatst. Via het open raam bij de zithoek in de camper vond de projectie van een eenvoudige clip. Een bewerking en animatie met Adobe AE van een foto van de muur. Het eerste VJoop frøbbelwerk. Alles nog zonder geluid. Naarmate de avond inviel werd het fraaier. Vannacht om 01.00 ben ik er maar eens meegestopt. Het is echt indrukwekkend om zo’n groot video beeld zo scherp te zien.

Vandaag wat relaxen aan het zwembad bij het schitterende weer van rond 30C. Ook Tia nam het ervan. Zij lag op de gele strandstoel naast de blauwe van mij. Overigens moet de tank met zuiverings zand van het zwembad vervangen worden want die lekt bij het pompen aanzienlijke hoeveelheden water. Een klus voor volgende week. De huishaas van Les Cotes vertoonde zich ook weer dapper op het gazon voor het zwembad. Hij zat rustig en rende vrolijk rond. Niet gestoord door Tia want die lag te slapen in de zon. De haas heeft schitterende lange oren die aan het eind wat donkerder zijn. Tot zover het laatste nieuws uit huisje weltevree Les Cotes

Verrassingen

Vandaag heb ik me wat bezig gehouden met aanstaande 1 December. Waarom hoor ik jullie al denken. Nou doodeenvoudig omdat ik dan officieel tot het legioen van de pensionades ga toetreden. Weliswaar heeft de regering ervoor gezorgd dat in mijn geval de AOW pas 2 maanden later in zal gaan maar dat zal mijn pret niet drukken. Dus ik heb me maar eens verdiept in de pensioen en AOW aanvraag.  Het ABP hoofd verantwoordelijke voor mijn pensioen en de SVB voor de AOW hadden me al bericht gezonden. Netjes verzorgd. Tijdens mijn speurtocht kwam ik er ook nog achter dat ik in mijn promotie periode bij het toenmalige RCN (1973-1977) in Petten nog een klein pensioen heb opgebouwd. Dus dat was een aangename positieve verrassing.

Het weer was vandaag ook een verrassing. Gisterenavond laat begon het al zachtjes te miezeren. Goed voor de wilde bloemen tuintje. Daar steken steeds meer vrolijk gekleurde bloemen hun kop boven de grond. Dus het is een waar genot om vanaf je zonnebed op de mooie houten vlonder bij het zwembad naar die bloemenpracht te kijken. Het trekt ook de nodige vlinders aan. Ook aangename verrassingen van de badkamer renovatie. Inmiddels wordt het badkamer kastje in elkaar gezet. Onvoorstelbaar veel pluggen en schroeven zijn er nodig om alle laadjes en planken tot een geheel om te toveren. De plafondlamp in de keuken en badkamer zijn opgehangen en de water temperatuur van de douche is prima bello ingesteld. Dus eind week gaan we de realisatie van de badkamer inwijden door een champagne douche. Het bestellen van Nespresso capsules was ook een verrassing. Maar dan iets minder aangenaam. De belofte dat je voor 50 euro gratis aan capsules gratis kon bestellen had veel meer voeten in aarde dan ik had kunnen dromen. Uiteindelijk via een chat met Nespresso medewerker kon het probleem opgelost worden. De laatste mogelijk aangename verrassing is de voorstelling in het kasteel van Villebois-Lavalette op 13 juli aanstaande. Naar aanleiding van 200 honderdste geboorte dag van Verdi wordt er een opera voorstelling gegeven in het kasteel in het kader van de Nuits d’Ete de Villebois. Dus daar gaan we maar eens heen met de videocamera. Verder heb ik mezelf vandaag verrast door het nemen van een abonnement op Adobe After Effects. Het animatie video programma voor de liefhebbende  amateur of professional. De huidige versie die ik had was zeer verouderd en voor het VJ werk dat ik wil gaan doen niet echt bruikbaar. Dus ik ben maar eens aardig voor mezelf geweest. Het duurt overigens verrassend lang voor het programma gedownload is vanuit de cloud zoals dat tegenwoordig heet. Komt misschien omdat het nog steeds miezert van de regen :).

Bezoek uit Tromsø

Afgelopen vrijdag heb ik Tia in Oslo opgehaald en zijn we samen met SAS naar Schiphol gevlogen. De reis verliep vlot. Zaterdagochtend ben ik met de camper weer richting Pillac vertrokken. Tia is inmiddels al weer helemaal thuis op het terrein. Zit regelmatig in haar stoel op de veranda en houd alles in de gaten. Ze blijft tot medio september. Het weekje in Nederland heb ik besteed aan wat prive zaken. Joosje en ik hebben het schilderij opgehaald en vervolgens afgeleverd bij een lijsten maker in Gouda. Het paste goed ingepakt precies in de auto. De lijstenmaker gaat onderzoeken op welke wijze het doek weer vlak getrokken kan worden door een vacuuum techniek. Het wordt ook op een stevige onderlaag aangebracht. Naar verwachting is deze klus medio augustus geklaard.  Ook heb ik de huishoud accu’s van de camper laten vervangen zodat het probleem van uitvallen licht ‘s avonds in camper opgelost is. Ook nog van een heerlijke bacalhau maaltijd genoten. Noorse bacalhau in Portugal gekocht tijdens camperreis. De in stukken gezaagde moten kabeljauw in water teruggeweekt. Het werd bacalhau com pimentos a la Joosje. Smaakte voortreffelijk vooral met de mooie rode Portugese wijnen erbij die we gekocht hadden in Portugal. Een waardige afsluiting van de Portugal trip. Dus nu weer het leven in Pillac oppakken. Het was een aangename verassing om op Les Cotes terug te komen. Tineke had de woonkamer grondig schoongemaakt. Alles was wat wittig geworden door de badkamerklus. Naar het zich laat aanzien is de badkamer in ruim een week helemaal klaar. Ik kon nu de witte Ikea Norden tafel in elkaar zetten en daaromheen de 4 Philippe Starck toy stoelen plaatsen. Ook de Windies staan nu in de kamer. Nu met openstaande deuren naar de veranda is het een waar genot om van zonnig Pillac te genieten. Dus daarom ook weer aan het zwembad met mooie luchten en een crodino aperitivo non-alcoholico in de hand. Tia kon het niet laten om er ook bij te komen liggen. Dus het wordt weer effe Vive la France!