Gisteren avond na thuiskomst van een zeer indrukwekkende barok concert in de abdij van Brantome brak een heftig onweer los. Nog niet goed ingeslapen werd ik opgeschrikt door de ene flits na de andere. Verder een heftige wind die de spullen op het terras deed verplaatsen naar plekken waar het niet hoorde. De twee luchtbedden die vredig in het zwembad lagen maakte hun naam waar. Ze vlogen door de lucht. Een ervan is ergens in het maisveld beland. De andere kon ik nog redden aan de rand van Les Cotes. De ligstoelen waren ook opgeschoven. Nadat ik alle ramen van de camper had dicht gedaan alsmede de luiken van het huis kon ik alleen nog maar afwachten. En 
ja daar ging het licht uit. Niet alleen in Les Cotes maar ook in de omtrek. Dus de kaarsen aan. Romantisch onweer! Gelukkig na een paar uur hadden we weer stroom. De volgende ochtend kon ik vaststellen dat het beeldje van Jan Jaap zich goed had gehouden in het open veld. De ‘kauwgom’ lijm had zich goed gehecht tussen het beeldje en pilaar. Helaas weer enkele dakpannen aan de rand van hoofdhuis eraf. Dat blijft een zwakke plek. In de omgeving bleek hoe het onweer huis had gehouden. Takken op de weg en hier en daar bomen geveld in het open gebied. En bij de bakker praatte iedereen weer over het …. weer.
ja daar ging het licht uit. Niet alleen in Les Cotes maar ook in de omtrek. Dus de kaarsen aan. Romantisch onweer! Gelukkig na een paar uur hadden we weer stroom. De volgende ochtend kon ik vaststellen dat het beeldje van Jan Jaap zich goed had gehouden in het open veld. De ‘kauwgom’ lijm had zich goed gehecht tussen het beeldje en pilaar. Helaas weer enkele dakpannen aan de rand van hoofdhuis eraf. Dat blijft een zwakke plek. In de omgeving bleek hoe het onweer huis had gehouden. Takken op de weg en hier en daar bomen geveld in het open gebied. En bij de bakker praatte iedereen weer over het …. weer.
Maar vooraf aan het onweer een prachtig concert bijgewoond van een Italiaanse kwartet bestaande uit 2 violen, 1 cello en een klavecimbel. Daaraan toegevoegd een sopraan. Het was het openings concert van het 12de Barok festival dat onder leiding van Ton Koopman in dit gebied jaarlijks wordt georganiseerd. Zo kleine 300 bezoekers schat ik vulde de Abdij in Bratome volledig. Eindelijk zat de kerk weer vol. Gelukkig geen gepreek vanaf de 
kansel maar een groot scala van melodien onder het thema ‘Virtuosité et sentiment’ werden ten gehore gebracht. We zaten op een mooie plek. Wel wat harde stoeltjes voor 35 euro per persoon. Maar de muziek maakte veel goed. De sopraan Roberta Invernizzi en de violist Carlo Lazzaroni waren wat mij betreft de toppers. Ik kon gelukkig vanuit een mooie positie video opnamen maken. Let op het voetenwerk van de violist in de video met hoogtepunt op 3 minuut en 41 seconden in film. En de sopraan toont veel expressie in haar gezicht en haar stem galmt door de abdij. De gebruikelijk toegift zit nog niet in deze video impressie, Die verdient extra aandacht als toegift in een volgend blog.
kansel maar een groot scala van melodien onder het thema ‘Virtuosité et sentiment’ werden ten gehore gebracht. We zaten op een mooie plek. Wel wat harde stoeltjes voor 35 euro per persoon. Maar de muziek maakte veel goed. De sopraan Roberta Invernizzi en de violist Carlo Lazzaroni waren wat mij betreft de toppers. Ik kon gelukkig vanuit een mooie positie video opnamen maken. Let op het voetenwerk van de violist in de video met hoogtepunt op 3 minuut en 41 seconden in film. En de sopraan toont veel expressie in haar gezicht en haar stem galmt door de abdij. De gebruikelijk toegift zit nog niet in deze video impressie, Die verdient extra aandacht als toegift in een volgend blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten