Kan ik nog iets anders voor U betekenen?

Deze week ben ik over gestapt van een abonnement op Adobe After Effects programma naar het volledige Adobe Creative Cloud abonnement. Dus ik behoor nu ook tot de Creative Cloud Community zoals dat heet. Dat overstappen ging aanvankelijk vlekkeloos met een telefoontje naar Adobe Nederland. Voor het opzeggen van het vorige abonnement werd ik doorgeschakeld. Ik kreeg vervolgens een overdreven vriendelijke dame uit India aan de lijn. Veel services worden uitbesteed aan call centers in India. De dame sprak weliswaar Engels maar ik moest mijn oren behoorlijk spitsen om haar monotone stem te begrijpen. Verder las ze naar mijn idee alles voor vanaf een tekst scherm. Elke keer als ik haar iets vroeg begon ze opnieuw. Kortom een hulplijn waar je eigenlijk niets aan hebt. Uiteindelijk heb ik op alle tekst maar ja of ok gezegd. En aan het eind van het gesprek kwam nog de  vraag : kan ik nog iets anders voor U betekenen? Ik heb dan de neiging om op dat soort vragen een ongepast voorstel te doen. Maar ik houd me in. Dan volgt standaard de opmerking: Dan wens ik U nog een prettige dag verder. Nou mijn dag was inderdaad prettig te noemen. Zoals reeds aangekondigd heb ik mijn eet- en werktafel in de woonkamer ook opgeruimd. Ik ben daarover best tevreden. Tweede derde van de tafel om aan te werken en één derde om aan te eten. Toen ik ‘s avonds op het punt stond uit eten te gaan arriveerde Patrice de monteur van grasmaaiers. Ik had hem al eerder verwacht maar afspraken en Fransen dat zijn twee begrippen die niet naadloos op elkaar aansluiten. Patrice heeft de kleine rode grasmaaier meegenomen voor een onderhoudsbeurt. De grote maaier functioneerde naar zijn zeggen prima maar het grasmaaier onderstel kon iets beter afgesteld worden. Gaat hopelijk volgende keer nog doen.

Tot slot heb ik me weer wat uitgeleefd in video bewerkings mogelijkheden van Adobe After Effects. Ik was ook daarbij geïnspireerd door het werk van Jean-Yves Lemoigne. Hij maakt foto’s die heel subtiel op onderdelen bewegen. Een fraaie techniek past hij toe. Klik hier voor een mooi voorbeeld waardoor ik me geïnspireerd voelde. En hieronder een bescheiden poging van mij om een vergelijkbare techniek toe te passen op video.

Nieuwe indeling

Vanochtend heb ik de indeling in mijn woonkamer min of meer afgerond. Het nieuwe grijze Ikea kleed ligt nu voor de open haard met daarop de twee Windy stoelen. Ik heb de kaartjes met de gedichten van Lévi Weemoedt die horen bij de beeldjes van Jan Jaap ook in de vitrinekast gezet. Een klein detail: positie beeldje op dezelfde manier als op de foto van het kaartje. Lamp verplaatst tussen de vitrinekast en het schilderij dat ik van Joosje heb gekregen. Een geel opbergbakje van Ikea voor tijdschriften erbij gezet. Tijdelijk de Toy stoel van Philippe Starck erbij gezet. Het blauwe kleed is nu verhuisd naar de ruimte voor de Expedit kast van Ikea die in het keuken gedeelte staat. Op kast staat de rode Geneva radio en een aantal blikken speelgoed motoren. Misschien zijn hier nog wat kleine lichtspotjes nodig om deze kast beter aan te schijnen. Nu alle kartonnen verpakking aan stukjes scheuren voor gebruik bij het aanmaken van de open haard. Vooralsnog niet nodig omdat het weer wat begint op te knappen.  Nu nog wat de spullen op de grote eet- en werktafel herschikken. Daarvan een dezer dagen nog een foto. Dus ook vandaag weer een tevreden Joop hetgeen uit de foto moge blijken terwijl vrolijke Franse accordeon klinkt uit de radio. Tijd voor een dansje :).

Tevreden

Na het monteren van de Ikea vitrinekast ‘Stockholm’ en het verschuiven van de huidige kast naar de keuken kon ik de beeldjes van Jan Jaap plaatsen in de vitrinekast. Daar komen ze extra tot hun recht. Verder heb ik de andere kast nu haaks op de muur geplaatst in de keuken waardoor de keuken iets intiemer wordt. Maar eens ervaren hoe dat bevalt. Ook kon nu een groot aantal blikken speelgoed motoren beter tot hun recht laten komen in deze kast. Kortom ik ben tevreden.

De Ikea artikelen werden vanochtend op tijd afgeleverd. Eerst schrok ik omdat de matras opgerold was. Het leek erop dat ik twee dunne overdek matrassen had gekregen. Maar de bezorger stelde me gerust. Deze matrassen worden vacuüm getrokken en kunnen daardoor opgerold vervoerd worden. Scheelt transport ruimte en dus kosten bij Ikea. De matras heeft ongeveer 48-72 uur nodig om slaap klaar te zijn. Het is maar dat je het weet. Verder was het regenachtig dag. Maar des te leuker om de inrichting in de Les Cotes verder af te ronden. Kortom huisje weltevreden.

Toeval bestaat

Eind gisterenmiddag belde ik met restaurant Le Pitaud in Palluaud om een tafeltje voor 's avonds te reserveren. Helaas er werd niet opgenomen. Dus maar op de bonnefooi daar naartoe voor een maaltijd. Er was ook weer een band genaamd Alalá die optrad. Een trio die muziek uit Madagaskar bracht. Toen ik in Le Pitaud binnenkwam maakte de chef-kok eigenaar duidelijk dat ze vol zaten. Maar zijn vrouw die in bediening staat gaf aan dat ik toch wel kon eten mits ik bij hun vriend aan een tafeltje wilde gaan zitten. Zo gezegd zo gedaan. En toen bleek dat deze persoon Alain een freelance grafische designer was. Hij kende uiteraard de verschillende Adobe software programma’s maar was ook vertrouwd met het Resolume videomapping programma dat ik aangeschaft heb. Ik heb me juist gisteren intensief bezig gehouden met dat programma. En het was me gelukt na vele uren ploeteren een eerste videomapping tot stand te brengen op het rugvlak van een stoel en de lampenkap. Echt gaaf! Wat een toeval deze ontmoeting temeer daar bleek dat Alain al twee jaar in een camper woont en werkt. Althans dat is wat ik opmaakte uit onze conversatie in het Frans. Dus nog een punt voor gesprekstof. Het werd een gezellig eetfestijn. Het voorgerecht clafoutis van tonijn met citroen was een verrassing. Een hele zeebaars gebakken smaakte voortreffelijk als hoofdgerecht alsmede de gebakken verse groente en aardappelschijfjes met een pesto chorizo saus (mmmmm). Ook het dessert ‘Crème brûlée au caramel beurre salé’ was mmmmmm. Wat een genot om daar te eten voor slechts 25 euro (aperitief, voor-, hoofd- en nagerecht en nog een koffie). Ik heb genoten en hieronder nog een korte video bijdrage van de Alalá groep opgenomen met mijn iPhone. 

De jaarlijkse klus

De jaarlijks klus is weer geklaard. Het invullen van het aangifte formulier inkomsten belasting 2013 zit er op. Ik blijf het belastingformulier (stelsel) in Nederland onnodig ingewikkeld vinden. Een groot aantal begrippen zoals bronbelasting, Wajong (is dat ook niet een margarine merk?) regeling, WIA, Anw etc. worden gehanteerd. En ondanks de help functie  moet je vaak drie keer lezen om te begrijpen wat er bedoeld wordt. En dan nog twijfel ik of ik het wel goed begrepen heb. Het was in ieder geval plezierig dat al veel gegevens van te voren ingevuld waren.

Vandaag ook mijn lange en daardoor krullende haar maar weer eens laten knippen. Het was al weer lang geleden dat ik in de spiegel van de kapper had gekeken. Ik blijf me verbazen over het lage bedrag dat ik betaal voor de uitgebreide behandeling. Slechts 16 euro. In Noorwegen betaalde ik destijds bijna 50 euro en in Nederland 28 Euro. Uiteraard zit in het Franse knip bedrag niet de heerlijke espresso en koekje inbegrepen die ik normaliter krijg van Arienne bij de Knappe Kappers. Dus hierbij maar een foto met de zomercoupe vanuit hoog perspectief. Toevallig keek ik van de week eens terug in één van de vele fotoalbums. Daarin kwam ik een foto uit 1971 van me tegen. Het verschil spreekt voor zich. Ik denk dat het wel een periode was waarin ik wat minder vaak naar de kapper ging. Verder commentaar lijkt me overbodig.

Tractor en motoren

Toen ik vanochtend nog in mijn kamerjas in de woonkamer rondliep zag ik vanachter de hangar een grote tractor met daarachter een nog grotere ploeg bewegen. Het was nog redelijk vroeg en mistig op het land. Kennelijk een goed moment voor de ‘boer’ die het land bezit om de grond nog eens stevig om te ploegen. Het leverde een mooi plaatje op van een tractor die langzaam verdween in de mist. Ik neem overigens aan dat ik dit jaar weer zonnebloemen zal hebben op het land rondom. Vorig jaar stond er mais. En ik heb me laten vertellen dat het elk jaar wisselt.

Inmiddels heb ik ook alle blikken speelgoed motoren uitgepakt. In totaal bezit ik circa 40 stuks. Ik heb een groot gedeelte een mooi plekje gegeven boven op de houten balk in mijn video studio. Het lijkt nu een grote file van motoren. Een paar extra bijzondere exemplaren heb ik in de woonkamer tijdelijk een plaatsje gegeven. Ik ben in afwachting van de Ikea Stockholm vitrine kast waarin ik deze exemplaren zou kunnen plaatsen. Eindelijk was de vitrine kast op voorraad in Ikea-Bordeaux. Deze vitrinekast, een extra matras en nog een vloerkleed zullen naar ik verwacht eind deze maand afgeleverd worden. Dan is daarmee de inrichting op Les Cotes afgerond.

Verkiezingen

Zowel in Nederland als in Frankrijk zijn eerdaags verkiezingen voor de gemeenteraad. In Nederland wordt er nogal een spektakel van gemaakt door de kopstukken van de landelijke politieke partijen. Het lijkt dan ook vaak meer op een verkiezing voor de 2de Kamer dan voor je gemeente. Alhoewel ik in de  jaren 70-80 heel actief was voor de lokale politiek in de Gemeente Zijpe kan ik me nu niet meer voorstellen dat ik er zoveel tijd aan zou besteden. Maar het was een hele nuttige ervaring die kleine zes jaar als gemeenteraadslid in de Zijpe. Behoorlijk tegen wat heilige huisjes geschopt. Niet altijd effectief. Maar ja, je bent jong en je wilt wat.

Vandaag trof ik in mijn brievenbus in Pillac een A4tje met daarop het  zeven tellende programma waar de kandidaten van Pillac zich sterk voor willen maken. Niks geen onderscheid tussen partijen met aparte folders en aparte verkiezingspunten. Maar een club die zich sterk maakt voor het welzijn van ‘des Pillacois et des Pillacoises’. Ik ben dus ook een Pillacois :). Een paar van de zeven doelstellingen. Ze zijn voor onderhoud van de wegen. Lijkt me prima. Vooral niet te breed maken want dan scheuren de Fransen helemaal de vouwen uit je broek. Ze willen de lagere school behouden. Lijkt me een klus met nauwelijks jonge aanwas maar zeker geen hot politiek punt als verschil tussen de kandidaat raadsleden. Ze willen een betere toegang tot internet. Ben ik heel erg voor. De huidige snelheid is redelijk maar geen TGV internet nog. Dan staan ze voor betere isolatie van de sociaal culturele ruimte. Ramen vervangen met dubbel glas. Wow, echt een sterk punt. Het moet er aangenamer door worden staat in het verkiezingspunt. Jullie zien het al. Het nieuwe team van 10 Pillacois en slechts 1 Pillacoise waaruit de lokale bevolking kan kiezen op 23 maart wil Pillac opstuwen in de vaart der volkeren. Kan bijna niet wachten op de uitslag.

Camper van stal en ….

er op uit. Toen ik woensdag einde ochtend  besloot om de camper uit de hangar te rijden kon ik nog niet vermoeden dat ik enkele uren later besloot om met de camper er maar eens op uit te trekken. Het mooie weer alsmede de goede voorspellingen voor de rest van de week deed me besluiten om richting Carcans plage te rijden. Een gebied waar ik in het verleden veel heb gekampeerd. En zo geschiedde dat ik rond vier ‘s middags het hek van Les Cotes op slot deed en met een geladen camper op pad ging. Rond 18.15 kwam ik aan op de parkeerplaats van Carcan plage. Mij was al duidelijk geworden dat in het gebied een strikt camperverblijf verbod geldt. Maar ik was nog gelukkig buiten het seizoen waarin dat verbod van kracht is. De eerste nacht heb ik de camper op de zeer stille weg achter het voetbalstadion van Carcans geplaatst. De volgende ochtend naar de bakker en boodschappen in de supermarkt. Ik zag dat daar nog steeds een van de medewerkster van ruim 25 jaar geleden werkte. En bovenal ontdekte ik in de supermarkt de Magnum after diner ijsjes. Dus die kon ik niet laten staan. Eenmaal buiten snel eentje bij de camper gegeten. Mmmmm nog steeds lekker.

Eenmaal terug in Carcans plage was er keuze genoeg om te staan met de camper. En na installatie kon ik al gauw op het strand mijn badlaken spreiden en gaan liggen. Het was heerlijk zonnig en fris. Dus in wisselende samenstelling van kledij gelegen. Op het rustige strand waren wat sportvissers in actie. En natuurlijk zoals altijd surfers. Ondanks het frisse zeewater laten deze sportievelingen het niet afweten. De zee in en dan door de golven om daarna op een golf dansend en springend terug te gaan naar de kust. Aan het eind van de middag nog een kleine rit gemaakt naar Lacanau plage. Een veel drukkere badplaats. Maar eveneens als Carcans plage nu vrijwel uitgestorven. Het maakte daardoor een wat troosteloze indruk. De tweede nacht heb ik gestaan in Maubuisson aan het Lac de Hourtin. Je kon het water van het grote meer horen klotsen en dat werkte rustgevend om in slaap te vallen in mijn heerlijke slaapplek in de camper.

Zes man en één terras

Gisteren zagen jullie al de foto van de zes mannen op het terras van Les Côtes in Pillac. Uiteraard was de foto bewerkt met Adobe Photoshop. Maar al het ruwe materiaal is opgenomen met mijn videocamera op maandag. Nadien ben ik vrijwel constant bezig geweest om het video materiaal te bewerken met Adobe After Effects. Op die manier kon ik het aangename met het nuttige verenigen. Het nuttige zit hem in het feit dat ik daardoor een aantal basis technieken in de praktijkvingers kon krijgen. Het aangename is dat ik daardoor mijn creatieve geest om kan zetten in een leuk filmpje. Althans dat vind ik. Nu dan ruim anderhalve dag editing werk is het klaar. Niet helemaal perfect maar goed genoeg om het met de buitenwereld te delen. Het filmpje getiteld  ‘Zes man en één terras’ is een soort één-acter.

Tijdens de bewerking kwam ik er ook achter dat het inderdaad tijd wordt voor de nieuwe laptop van HP. Ik heb de Zbook 15 besteld met twee keer 512 GB flashgeheugen en pak hem beet 32 GB RAM geheugen. Door dat laatste hoef ik hopelijk niet meer minuten te wachten voor het eenvoudige renderwerk in Adobe After Effects. Nog even wachten tot de ‘aflevering’ van de Zbook 15 in April maar dan gaan we  er volop mee aan de gang.

Ook vandaag was er het weer mooi zonnig weer met een stevig fris windje. De wind stond zodanig deze kant op dat ik vanmiddag in de blauwe rook zat van een in mijn ogen uit de hand gelopen fikkie bij één van de boeren op het land. Gelukkig op een behoorlijke afstand maar de rookontwikkeling was aanzienlijk. Ook wel te zien op bijgaande foto. Verder kun je zien dat het land om Les Côtes heen al bewerkt is. Klaar om ingezaaid te worden met zonnebloemen verwacht ik dit jaar.

Het terras is open

Het houdt maar niet op om mooi zonnig weer te hebben hier in Pillac. De hele week staat nog zonnig weer gepland en dan gaat het bewolkt worden. Dus ik voelde de kriebels om dan maar de buitenspullen vanuit de garage naar het terras rondom het zwembad te slepen. Nog even schoongemaakt en en toen kon alles netjes uitgestald worden. En in een mum van tijd zat het vol met allemaal mannen die van de zon genoten:). Dus maar even vastgelegd en nu als cover foto van mijn blog.

Met eten zat het vandaag wat tegen. Vanochtend kon ik helaas niet over mijn verse baguette beschikken. Zoals bekend is de bakker in St. Severin altijd gesloten op maandag maar nu bleek ook de warme bakker van Montmoreau een weekje vakantie had. Ook geen vers brood in de SuperMarché. Het is wat :). Dus weer over op de crackers. Eigenlijk beter voor me vanwege de broodnodige vezels. Ook vandaag een tweede poging om met de grote grasmaaier het wat hoge gras een koppie kleiner te maken. Met veel geduld is nu een derde van het terrein achter mijn huis gemaaid. Morgen weer een stukje.

En vanavond stond ik achter het fornuis te kokkerellen. Nou ja heel gewoontjes hoor (kip, rijst, groenten en saus soja à la crème). Terwijl de rijst net begon te koken constateerde ik dat het gas uit was onder één van de pannen. Toen ik nog verder keek bleken alle pitten niet meer te branden. Conclusie was gauw getrokken. De gas voorraad in de fles was op. Helaas pindakaas. Op maandag is er geen enkel restaurant in de nabije omgeving open. Dus maar weer aan de veel vezelige crackers. En zo was het weer een gezellige dag met heel veel creativiteit met Adobe After Effects.

Avondje Le Pitaud

Rond een uur of acht wandelde ik het restaurant in Le Pitaud in Palluaud binnen. Het was er nog zeer rustig. Slechts vier gasten aan een tafel. Ik werd hartelijk welkom geheten door de jonge beheerders van het restaurant. Het viel me op dat er nieuwe zeer moderne en meer comfortabele grijze stoelen stonden. De muzikant die ‘s avonds zou optreden dronk zich wat moed in aan de bar. Eenmaal gezeten werd mij uitleg gegeven over het menu van de avond. Ik koos voor een opening van ‘Oef Florentine’. Een zacht gekookt ei in een bedje van spinazie al la crème en Parmezaanse kaas. Zeer smakelijk. Ik had mijn hoofdmenu keuze laten vallen op biefstukje in wijnsaus. Ik trakteerde mijzelf op een half flesje rode Grand Cru de Bordeaux. De muzikant speelde verdienstelijk wat (blues achtige) gitaarmuziek. Rond een uur of half negen kwamen de laatste twee gasten binnen. De dame van het koppel was nogal opvallend gekleed en ietwat te jeugdig voor haar leeftijd. Van haar decolleté kreeg je hoogtevrees als je ernaar keek zoals ik het ooit eens een conferencier hoorde zeggen. Ze kreeg daardoor alle aandacht van het weinig aanwezige publiek. Na mijn dessert, chocoladetaart met saus Anglaise ben ik vertrokken tegelijk met de andere vier gasten. Het koppel bleef alleen achter en de muzikant speelde zijn volgende eenzame blues.

Het weekend staat voor de deur

Letterlijk genomen is het natuurlijk een raar gezegde het weekend staat voor de deur. Alsof je de deur opendoet en denkt ‘Wat staat daar nou?’. Oh ik zie het al het is het weekend. Kom maar binnen. Maar goed ik heb er nu een klein weekje op zitten hier op Les Cotes in Pillac. Gisterenavond weer als vanouds mijn bezoek aan Le Brasserie in Aubeterre. De altijd vriendelijke uitbaatster Audrey ontving me met open armen. Ook zij bleek een voet operatie ondergaan te hebben. Dus we waren min of meer lotgenoten. Het was een rustig avondje in de Brasserie. Er kwam nog slechts een andere bezoeker. De gamba piri piri smaakte prima. En hoofdgerecht Thaise kip in pittige kokosmelk met rijst was in een mum van tijd op. De cheesecake was als altijd teveel. Je krijgt nu zelfs het dessert als een apart rond taartje geserveerd in plaats van een grote punt. Verder is het afgelopen dagen steeds zonniger geworden. Het weer nodigde uit om meer buiten te zijn. Vandaag heb ik maar weer eens lekker op de ligstoel in de zon gelegen. Weliswaar nog niet naturistisch maar het was prima weer om met blote benen en in Björn Borg onderbroek (let op het streep motief :)) en shirt in de zon te zitten. Ik had zelfs al een verbrand gevoel in het gezicht. Tevens heb ik de status van de camper die in de hangar staat gecontroleerd. Alles was okay maar de klemspanning van de huishoudaccu’s was beneden niveau gedaald. Maar dat was snel verholpen door de camper onder stroom te zetten. De grote grasmaaier zat onder de schijt van de huis uil. Na schoonmaken startte de grasmaaier met het nodige gepruttel en diesel rookpluimen. Maar toen kon ik een eerste rit over het gazon maken. Helaas was het gras nog wat te vochtig om goed te kunnen maaien. Dus ik ben er mee gestopt. Zo de kop van mijn verblijf hier is er af en het weekend staat voor de deur.

Ik ben weer in Pillac

Gisteren kwam ik rond 15.00 aan op Les Côtes in Pillac. Maandag ochtend na een overnachting in Blois het laatste gedeelte van ongeveer 350 km afgelegd. Als je eenmaal Angoulême voorbij bent krijg je het heerlijke plattelandsgevoel van de Charentes. Ik trof het huis in goede staat aan. Slechts een dakpan was eraf gewaaid en verder wat takken van de boom voor de bergerie. Het deurtje van de EDF buitenkast lag op de grond. Kennelijk niet goed afgesloten door de meteropnemer. Na het openen van de luiken werd het tijd om het huis gauw te gaan verwarmen. Vandaag is het al heerlijk rond de 20C in huis. Dus aangenaam vertoeven. De komende dagen gaat meer zonneschijn aanbreken. In de omgeving van Pillac en St. Severin is er niets veranderd sedert November 2013. Ik had ook niet anders verwacht.

Vandaag heb ik het uitladen van de Fiat Doblo afgerond. En al zoveel mogelijk de spullen opgeborgen. Inmiddels heb ik mijn werktafel in de woonkamer verder ingeruimd. Op de foto staat mijn VJ-DJ mixer gekoppeld aan iPad en de twee nieuwe audioboxen. Aan de ander kant mijn laptop uitgebreid met een tekentablet voor mijn video en Adobe After Effects werk. Uiteraard mijn rode telefoon. Kan Poetin me rechtstreeks bellen als hij nog advies nodig heeft.

Wat minder geslaagd was het feit dat ik bij mijn vertrek  in November 2013 de verkeerde stekker uit een stopcontact had getrokken. Daarmee had ik de koelkast met vriesvak zonder stroom gezet. Je kunt wel raden hoe het vriesvak er uitzag en vooral hoe het stonk. Bijna kokhalzend heb ik het vriesvak ‘schoongemaakt’. Ik vrees dat het vriesvak niet echt meer te gebruiken voor levensmiddelen die je niet luchtdicht kan afsluiten.

In Nederland was het volop carnaval. Edgar liet me vandaag weten dat ook Mats mijn kleinzoon carnaval zou vieren op de kindercrèche. Hij ging verkleed als lieveheersbeestje. Een schattige foto van Mats sluit ik hierbij in. Mats is gekleed in een lange rode jas met daarop zwarte stippen. En dan ook nog een zwarte stip op zijn neus. Wat mij betreft het mooiste lieveheersmensje dat er rondloopt. Wat een scheetje.