Naar binnen

Het zonnige weer heeft niet lang stand gehouden hier. Dat houdt in dat we onze buiten aktiviteiten in de tuin hebben stop gezet. En nu ons binnen vermaken. Joosje heeft weer de moed verzameld om een puzzel van 1000 stukjes te maken. Thema puzzel ‘Wachten op inspiratie”  gebaseeerd op schilderij Marius van Dokkum. Dus die is nog wel wat uurtjes onder pannen. Verder was het matige weer een goed excuus om uit eten te gaan. We bezochten een van de vier locale restaurants in Verteillac. Een leuk plaatsje dat op ongeveer 20 km van mijn huis ligt. Dit keer gaven we de voorkeur aan de Bistro Vertical. Een grote ruimte gevuld met eenvoudig houten meubilair en wat schilderijen aan de wand. Op de hele avond waren er zo’n 20 eters. Een wat verlegen Engelse dame liep in de bediening. De bistro kaart is beperkt maar het gebodene voedsel mag er zeker zijn. Verder maakt men er ook een groot aantal pizza’s. Mijn voorgerecht keuze was tropische garnalen. Ze waren gaar gestoomd in een bouillon met ui, knoflook en wat tomaat. Smakelijk. Joosje ging aan de slakken met knoflook. Ook die waren prima. Samen hadden we hetzelfde hoofdgerecht uitgekozen. Gehakt van gekonfijte eend met daarbij vers gemaakte aardappelpurre, madeira saus, champignons en wat brocoli. De eend en puree werden als torentje gepresenteerd. Uiteraard een rode.huiswijn. Ook bij het nagerecht was onze keuze gelijk. Panacota met verse aardbeien. Voor nog geen 60 euro hadden we gegeten en gedronken inclusief een Pineaux de Charente als aperitief. We zullen dit restaurant zeker nog wel eens bezoeken. Het eerste bezoek is prima bevallen.

Van alle markten thuis

Vrijdag is er altijd een grote regionale markt in Riberac. In de zomer de attractie voor toeristen in dit gebied. Maar ook zonder de toeristen is de markt in deze tijd altijd in trek bij inwoners uit de regio. Zo ook voor ons. Na een vroeg ontbijt naar Riberac. Het vinden van een geschikte parkeer plaats begint al weer wat lastiger te worden vanwege de toenemende drukte. Ook het aantal marktkramen neemt toe. Eerst een bakkie en een croissant scoren bij het stamcafe (Cafe du Palais). Heerlijk in t zonnetje. Daarna slenteren over het food gedeelte van de markt. Voor ons vaak een plek voor het kopen van smaakvolle champignons, een biokip, groente en of kaas. Daarna nog even over het non-food gedeelte. Dat is voor Joosje vooral een oord om bij elke plantenkraam stil te staan en eventueel haar slag te slaan. Alhoewel, dat had ze gisteren al gedaan tijdens het bezoek aan de plantenkwekerij in Aubeterre. Niet de goedkoopste maar wel met de beste kwaliteit, enorme keuze en aardige behulpzame medewerkers. En je stimuleert de locale economie. Op de foto hierboven staat het inkoop resultaat bestemd voor tuin en bloempotten op veranda. De tuin bij het gastenverblijf en bij zwembad zijn weer helemaal in picco bello staat gebracht door Joosje. En verdienen wel wat extra plantjes. Ik heb me ook van de beste maaikant laten zien door alle kanten rondom zwembad, huis en hek voor het woonhuis te millimeteren. Verder heb ik een Flymo turbo 400 grasmaaier gekocht die wat makkelijker het oplopende grasgedeelte bij de veranda kan maaien. Dus met zit motormaaier, kantentrimmer en de Flymo ben ik nu van alle markten thuis op maaigebied.

Koude douche

Ik merkte de laatste dagen dat langzaam maar zeker het warme water uit mijn boiler in de badkamer kouder werd. Aanvankelijk dacht ik dat het mogelijk nog een nawee was van de stroomstoring in mijn huis tijdens mijn afwezigheid. Maar het maakte niet uit welke (dag of nacht) stand de schakelaar in de meterkast stond. Dus de klusjesman Andre gebeld. Die stond binnen een paar uurtjes op de stoep. Binnen in de ketel bleek een onderdeel defect te zijn. Inmiddels besteld via het internet en voorlopig douchen in het gastenverblijf waar een aparte boiler is voor de douche. Andre bracht me meteen op de hoogte van een recente ontwikkeling bij het renovatie project van het woonhuis in Epeluche. Het Department heeft onverwachts besloten om de subsidie stekker er per 31 mei uit te trekken. Dat is een koude douche voor de werklozen en de medewerkers van de stichting die het project zeer deskundig begeleidt. Reden bezuinigingen. Triest voor werklozen die zeer gemotiveerd waren door dit project. Op die manier weer terug bij af. Gisterenavond de situatie ook besproken met de burgemeester van Comberanche en Epeluche. Ik blijf de voortgang van het project tot het einde filmen. Maar de film krijgt nu wel een ander wending. De video was bedoeld om te laten zien hoe succesvol zo’n gezamenlijke aanpak kan zijn. Het wordt nu meer een document voor betrokkenen van hun werk. Triest en onbegrijpelijk.

Horen, zien en ……

Elk jaar krijg ik weer een verzoek van de Franse belastingsdienst om aan te geven of ik wel of geen TV gebruik in Les Cotes. Ik heb geen TV. Dus trouw vul ik dan weer dat briefje in en zend het terug. Het adres waar ik het heen moet sturen vind ik het prototype van de Franse bureaucratie. Kijk maar eens op de foto. Drie codes, 3 keer de plaats Barbezieux. Gelukkig werkt het wel want ik krijg dan ook nooit geen aanslag.

Als gevolg van de stroomstoring tijdens mijn afwezigheid op Les Cotes heeft de batterij van mijn rode Swissvoice telefoon het loodje gelegd. Bestellen van een nieuwe batterij had nogal wat voeten in de aarde omdat het type van de batterij niet alledaags is. Dus ik heb noodgedwongen en voor alle zekerheid maar een nieuwe telefoon gekocht. Een fraai ontwerp van het merk Philips Het ontwerp kreeg destijds de Red Dot design prijs.

Weer op stoom

De reis van het Beijersche naar Pillac is prima verlopen. Hotel Mercure in Tours Noord is een prima locatie voor een tussentijdse overnachting. In Mercure hotels is het uitgebreide ontbijtgratis mits je ouder dan 60 jaar bent. En daar voldoen we ruimschoots aan. Alleen bij Mercure Tours Noord krijg ik maar niet duidelijk gemaakt dat ze zich niet aan die regel houden. Eenmaal in Pillac bleek dat er een stroomstoring was geweest tijdens mijn afwezigheid waardoor overal de electra er weer eens af was. Gevolg vriesvak ontdooit. Ook het aan de praat krijgen van de electra vergde nog al wat telefoontjes naar EDF. Als je daar nog bij optelt het verbreken van de telefoonverbinding door allerlei oorzaken had ik me zakken wel vol ervan. Maar voor de rest was alles in prima conditie aanwezig. En de temperatuur buiten is lekker. Dus snel gras gemaaid en Joosje al weer volop aan de slag in de tuintjes. De slaapmutsen stonden er al weer wakker bij. Gisterenmiddag een tweede interview gedaan voor de documentaire Memoire locale van Cafe Pluche. Ik kon daarbij de lampenset die ik van Jurgen had gekregen meteen goed gebruiken. Eerst even thuis getest en daarna gebruikt in het huis waar Marie Louise woonde. Het interview met haar verliep prima mede door mijn richtlijnen voor het interview die Jean Paul, de interviewer, ter harte genomen had. Verder kreeg ik een paar schitterende zwart wit fotos uit de zeer oude doos mee. Daar ga ik eens mee aan de gang voor een 3D animatie. Kortom we zijn weer op stoom.

Weekoverzicht

Aan het eind van het vorige weekend hebben we de verjaardag van Natasja gevierd in familiekring in Zutphen. Het blijft een feest om mijn kinderen, kleinkinderen en aanhang te zien. Lotte was wat eenkennig en dat leidde tot traantjes toen ze bij Natasja op schoot zat. Ze werd getroost door haar grote broer Mats en eenmaal bij haar vader Edgar gezeten was het over. Mats legde uit hoe het matje met bloemenzaad behandeld moest worden. Op de video impressie kun je het allemaal even bekijken. De verjaardag werd feestelijk afgesloten met een diner in de Peerdestal. En daarmee was een fijn weekend afgesloten.

Maar er kwamen nog twee nakomertjes deze week voor wat betreft musea bezoeken. Een bezoek aan Boijmans van Beuningen. Een van origine Italiaanse kunstenaar toonde een zeer groot aantal clowns. Rotterdamse kinderen hadden op zijn verzoek regenbogen getekend. En alle tekeningen hingen in de lange gang naar de ingang van de museum zalen. Het was een fraai kleurrijk schouwspel. Er waren veel jeugdige bezoekers omdat de tentoonstelling een zeer laagdrempelig karakter heeft. Ook de video over de kunstenaar die vertoond werd was zeer informatief.

Daarna naar de Kunsthal waar een paar exposities waren. De meest in het oog springend was die van het Museum of Everything. Inderdaad het was van alles. Kunst van ‘kunstenaars’ die niet tot het bekende circuit behoren. Het was veel, veel om te zien. Eerlijk gezegd eigenlijk iets te veel. Ook waren veel ruimtes waar de kunst hing benauwend klein. Kortom ik was opgelucht toen ik een drankje kon nemen in het restaurant van de Kunsthal.

‘s Avonds nog uiteten geweest in de Kleine Ondeugd, een Thais restaurant in Rotterdam waar je kunt mee eten uit wat de pot schaft. Een pittige kleine serveerster zwaait daar op doortastende wijze de scepter. De naam van het restaurant zou wat mij betreft op haar kunnen slaan. Voor een heel schappelijk prijs een uitstekende maaltijd. Een aanrader. Deze week kon ik ook mijn droommachine testen. De HPZ840 workstation. Een desktop PC om je vingers bij af te likken. Waanzinnige rekenkracht. Prachtige monitor en zeer geruisloos. Dus nu heb ik mijn configuratie kenbaar gemaakt inclusief de allernieuwste grafische videokaart van NVDIA. Daardoor kan ik zelfs aan de gang met 6K film editting, virtual reality etc.

Driedaagse museum ronde

Vanaf vrijdag jongtsleden tot en met zondag hebben zijn er vijf musea bezocht tijdens ons weekendje Veenhuizen. Op de heenweg een stop bij Museum Oud Amelisweerd (MOA). Daar was een expositie van het werk van Armando in samenspraak met werk van de Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren. Het werk werd vertoond in het buitenvervlijf van Amelisweerd bij Utrecht-Bunnik. Ik denk dan altijd weer terug aan jaren zestig toen er heftig gestreden is om het bos bij Amelisweerd te behouden en niet op te offeren aan de snelweg. Activisten vastgeketend in bomen. Roerige tijden. Helaas de strijd is verloren. Gelukkig dat een recent plan om er nog meer bos van het gebied af te halen van tafel is. Het gebouw waar de expositie was ondergebracht is bijzonder fraai. Vooral de kamers met verschillende soorten behang op de muur. Foto’s vond ik iets tegenvallen behalve die gemaakt waren van Armando. En het werk van Armando blijft indrukwekkend.

Daarna door naar het museum de Fundatie in Zwolle. Wordt bijna een vaste plek in ons museum bezoek traditie. Dit keer volop aandacht voor kunstenares Ans Markus met als titel ‘Als ik jou was‘. Dus een selfie waard met de kunstenares. Haar oudere werk spreekt me meer aan dan het recente. Soms gaan haar doeken een soort repetitie worden van elkaar. Maar al met al een mooi overzicht met indrukwekkend werk. Ook de fototentoonstelling Dutch Identity was de moeite waard. Zaterdag op pad naar het Museum in Groningen waar ik nog een kaartje kon bemachtigen voor de expositie over David Bowie. Voorafgaand de bijzondere expositie van designer Joris Laarman doorlopen. Joris Laarman is een van de opvallendste ontwerpers van zijn generatie. Hij probeert nieuwe technologieën en productiemethoden uit. Bekend zijn vooral zijn fraaie 3D stoelen gemaakt uit allerlei soort materialen. En om 12.00 kon ik met een hele groep aan David Bowie beginnen. De inrichting van de expositie was al een soort kunstwerk. Door de koptelefoon muziek van Bowie die zich aanpaste waar je in de expositie was. Ondanks de grote drukte was het heel goed te doen. Aan het eind kon je onderdelen van zijn optredens in gedeelten op videoschermen bekijken. Opvallend hoeveel van de bezoekers stond mee te swingen. Ook veel aandacht voor alle prachtige kostuums die hij droeg. Daarna als afzakkertje naar het museum De Buitenplaats in Eelde. Een museum wat verscholen gelegen in de dorpskern. Een oase van rust en een bijzonder gebouw. De expositie van kunstenaar Frank van Hemert sprak me wat minder aan. De tentoonstelling Waanzin en liefde toont de belangrijke thema’s die het werk van Frank van Hemert domineren: eenzaamheid, hoop, verlangen, waanzin en liefde. Een video over de kunstenaar maakt het alleen nog maar lastiger om sommige van zijn werken te begrijpen. Wat vaag geklets door de interviewster en kunstenaar. En zondag voorafgaand aan het familiebezoek het Museum in Assen aangedaan. Daar werd een overzichts expositie van mijn jeugd blues held Harry Muskee alias Cuby van de Blizzards getoond. Een fraai museum met een zeer moderne uitstraling van de entree die vervolgens naadloos overliep in het oude museum gedeelte. En nostalgisch genieten van wat men over Harry had verzameld. Helaas Harry is niet meer onder ons maar zijn muziek leeft voort en de mooie herinneringen blijven. Tussen alle musea bezoeken door konden we terugvallen op ons prachtig appartement in Hotel Bitter en Zoet in Veenhuizen. Een voormalig ziekenzaal omgetoverd tot een zeer ruime slaap- en woonkamer en een luxe grote badkamer. Verder een prima ontbijt en uitstekende keuken voor de avondmaaltijden. Pracht dorp en pracht plek om te vertoeven.

Warm en behaaglijk

Vandaag mijn korte video afgerond over het sjouwen en de aangelegde isolatie in het huis dat gerenoveerd wordt in Epeluche. Het isolatie materiaal zat in grote zakken van geel plastic verpakt. Ik vond het daarom wel uitdagend om deze gele objecten te isoleren en de rest van de video in zwart-grijs-wit tinten te editten. Daardoor kon ik wat meer ervaring opdoen met masking in Adobe Premiere Pro. Best nog wel een aardige klus. Ruim een dag editten voor een video van 1 minuut en 23 seconden. Maar ik ben best tevreden met het resultaat. In ieder geval zitten de bewoners van het renovatiehuis er straks warmpjes bij als je naar de dikte van de isolatie kijkt.

Helaas bleek na een laatste update ineens een aantal Adobe pakketen niet meer te functioneren. Uiteindelijk via on-line hulp gekregen. Prima service van Adobe. Het grote voordeel als je een Creative Cloud membership hebt. En met mijn nieuwe pantofels van het Deense merk Glerups zit ik er ook warmpjes bij. Mooi rood viltmateriaal is gebruikt om deze pantoffels te maken. Ze sluiten perfect aan. Prima aankoop. Joosje krijgt hier regelmatig bezoek van Gijs Grijs, de aanloop poes van de buren verderop. Gijs Grijs zoekt gezelschap en dan ben je bij Joosje aan het goeie adres. Gijs Grijs heeft inmiddels een eigen doos met kleed waar hij buiten behagelijk in kan verblijven. En eenmaal in de doos wordt er driftig gewassen om daarna een tukkie te gaan doen. Ook Tia zocht de warmte op nadat ze een lange wandeling in de sneeuw had gemaakt in Tromso. De foto die ik kreeg vind ik erg grappig. Ze ligt wat opgerold en ook zij doet een lekker tukkie op de bank.

We zijn er weer

Vandaag na een 2 daagse reis vanuit Pillac weer aangekomen in Stolwijk. Op mijn akkertje zaterdag vertrokken om 11.00 en via Rouen naar Arras. Duurtje een uurtje langer dan via Parijs maar stukken rustiger. Perfecte tolweg tussen Tours en Rouen. Zoals gebruikelijk prima overnacht in het Mercure hotel. Uit eten bij mijn favoriete Amarine vis restaurant. Vriendelijk jong deskundig personeel, prima visgerechten voor een redelijk prijs. En voor wijn zit je altijd goed in Frankrijk. En dit keer met een mooi uitzicht op het verlichte plein van Arras en op mijn hoofdgerecht tonijn. Mooi gegrild, stevig van bite en warm rose van binnen. Allebei plaatjes of niet soms? En vanochtend goed uitgerust op pad na smaakvol ontbijt. Ik had bij de grens overgang buiten Lille van Frankrijk naar Belgie tenminste oponthoud verwacht. Maar niks van dit geheel. Geen agent of militair te bekennen. En ook aan de andere kant geen controle. Kortom het dreigingsniveau is weer gedaald. Na een warm onthaal door Joosje konden we heerlijk genieten van de zomerse zonnige dag. De aanloop poes Grijs kwam ook langs en nestelde zich tussen onze benen of kroop in zijn eigen kartonnen doos. Druk programma voor de komende 14 dagen met vele leuke bezoekjes. Volgende weekend richting het gevangenisoord Veenhuizen om vandaar uit wat leuke dingen te ondernemen en dan zondag op bezoek bij Natasja voor haar verjaardag. Dus een familie gebeuren. Hopelijk met lekker weer en mooie schaduwpartijen zoals vandaag toen ik voor een lange berk stond. Me and my  birch tree shadows of zoiets.

Goed 1 April nieuws

Vanochtend kreeg ik van mijn PhD student het nieuws te horen dat zijn tweede wetenschappelijke artikel over oesters on-line gepubliceerd is in Food Control. Dat is een goed bericht omdat het tijdschrift best een aardige wetenschappelijke ranking heeft. Geen Nature, maar ik ben erg blij mee. En als ik de on-line publicatie zie met een buitenlandse oud-collega en mezelf als co-auteur dan geeft dat een goed gevoel. Ook omdat het artikel interessante gegevens bevat over een groot aantal gemeten geurstoffen in twee verschillende oester soorten afkomstig uit de Zeeuwse wateren. Nu zijn er nog 1-2 artikelen in de maak waarbij we door middel van verschillende algensoorten als voer voor de oesters de geursamenstelling probeerden te beinvloeden. Allemaal van belang omdat mogelijk de oestercultuur op land moet gaan plaatsvinden. En dit artikel is geen 1 April grap. Want die grappen zijn weer niet van de lucht. Bij de HEMA tompouce deodorant, een niet bestaande file in Nederland, hunnebedden onder een glazen stolp, de Google zelfrijdende fiets etc etc. Lees maar na door hier op te klikken. Ook ik heb er maar eens aan meegedaan door op mijn blog gisteren een bericht te plaatsen over de aanstaande Marche Nordique voor tweelingen bij Cafe Pluche. In Frankrijk heet een 1 April grap Poisson Avril. Wel toepasselijk in mijn geval als je naar mijn oude werkterrein kijkt. Mijn buurblogger Marthy was benieuwd of ik zelf ook deelneem aan Marche Nordique. Het antwoord is nee. Een iets te zware inspanning voor mijn rechterkunstknie heb ik als excuus. Maar wie weet. Ook schijnt de zon vandaag en ben ik me aan het voorbereiden voor een 14 daags verblijf in Nederland. Zondag a.s. ben ik dan weer in polder en ga een gezellige periode tegemoet met familie, vrienden en vriendinnen. Jullie horen weer van mij.