Vanaf vrijdag jongtsleden tot en met zondag hebben zijn er vijf musea bezocht tijdens ons weekendje Veenhuizen. Op de heenweg een stop bij Museum Oud Amelisweerd (MOA). Daar was een expositie van het werk van 
Armando in samenspraak met werk van de Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren. Het werk werd vertoond in het buitenvervlijf van Amelisweerd bij Utrecht-Bunnik. Ik denk dan altijd weer terug aan jaren zestig toen er heftig gestreden is om het bos bij Amelisweerd te behouden en niet op te offeren aan de snelweg. Activisten vastgeketend in bomen. Roerige tijden. Helaas de strijd is verloren. Gelukkig dat een recent plan om er nog meer bos van het gebied af te halen van tafel is. Het gebouw waar de expositie was ondergebracht is bijzonder fraai. Vooral de kamers met verschillende soorten behang op de muur. Foto’s vond ik iets tegenvallen behalve die gemaakt waren van Armando. En het werk van Armando blijft indrukwekkend.
Daarna door naar het museum de Fundatie in Zwolle. Wordt bijna een vaste plek in ons museum bezoek traditie. Dit keer volop aandacht voor kunstenares Ans Markus met als titel ‘Als ik jou was‘. Dus een selfie waard met de kunstenares. Haar oudere werk spreekt me meer aan dan het recente. Soms gaan haar doeken een soort repetitie worden van elkaar. Maar al met al een mooi overzicht met indrukwekkend 
werk. Ook de fototentoonstelling Dutch Identity was de moeite waard. Zaterdag op pad naar het Museum in Groningen waar ik nog een kaartje kon bemachtigen voor de expositie over David Bowie. Voorafgaand de bijzondere expositie van designer Joris Laarman doorlopen. Joris Laarman is een van de opvallendste ontwerpers van zijn generatie. Hij probeert nieuwe technologieën en productiemethoden uit. Bekend zijn vooral zijn fraaie 3D stoelen gemaakt uit allerlei soort materialen. En om 12.00 kon ik met een hele groep aan 
David Bowie beginnen. De inrichting van de expositie was al een soort kunstwerk. Door de koptelefoon muziek van Bowie die zich aanpaste waar je in de expositie was. Ondanks de grote drukte was het heel goed te doen. Aan het eind kon je onderdelen van zijn optredens in gedeelten op videoschermen bekijken. Opvallend hoeveel van de bezoekers stond mee te swingen. Ook veel aandacht voor alle prachtige kostuums die hij droeg. Daarna als afzakkertje naar het museum De 
Buitenplaats in Eelde. Een museum wat verscholen gelegen in de dorpskern. Een oase van rust en een bijzonder gebouw. De expositie van kunstenaar Frank van Hemert sprak me wat minder aan. De tentoonstelling Waanzin en liefde toont de belangrijke thema’s die het werk van Frank van Hemert domineren: eenzaamheid, hoop, verlangen, waanzin en liefde. Een video over de kunstenaar maakt het alleen nog maar lastiger om sommige van zijn werken te begrijpen. Wat vaag geklets door de interviewster en kunstenaar. En zondag voorafgaand aan het familiebezoek het Museum in Assen aangedaan. Daar werd een overzichts
expositie van mijn jeugd blues held Harry Muskee alias Cuby van de Blizzards getoond. Een fraai museum met een zeer moderne uitstraling van de entree die vervolgens naadloos overliep in het oude museum gedeelte. En nostalgisch genieten van wat men over Harry had verzameld. Helaas Harry is niet meer onder ons maar zijn muziek leeft voort en de mooie herinneringen blijven. Tussen alle musea bezoeken door konden we terugvallen op ons prachtig appartement in Hotel Bitter en Zoet in Veenhuizen. Een voormalig ziekenzaal omgetoverd tot een zeer ruime slaap- en woonkamer en een luxe grote badkamer. Verder een prima ontbijt en uitstekende keuken voor de avondmaaltijden. Pracht dorp en pracht plek om te vertoeven.
Armando in samenspraak met werk van de Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren. Het werk werd vertoond in het buitenvervlijf van Amelisweerd bij Utrecht-Bunnik. Ik denk dan altijd weer terug aan jaren zestig toen er heftig gestreden is om het bos bij Amelisweerd te behouden en niet op te offeren aan de snelweg. Activisten vastgeketend in bomen. Roerige tijden. Helaas de strijd is verloren. Gelukkig dat een recent plan om er nog meer bos van het gebied af te halen van tafel is. Het gebouw waar de expositie was ondergebracht is bijzonder fraai. Vooral de kamers met verschillende soorten behang op de muur. Foto’s vond ik iets tegenvallen behalve die gemaakt waren van Armando. En het werk van Armando blijft indrukwekkend.
Daarna door naar het museum de Fundatie in Zwolle. Wordt bijna een vaste plek in ons museum bezoek traditie. Dit keer volop aandacht voor kunstenares Ans Markus met als titel ‘Als ik jou was‘. Dus een selfie waard met de kunstenares. Haar oudere werk spreekt me meer aan dan het recente. Soms gaan haar doeken een soort repetitie worden van elkaar. Maar al met al een mooi overzicht met indrukwekkend 
werk. Ook de fototentoonstelling Dutch Identity was de moeite waard. Zaterdag op pad naar het Museum in Groningen waar ik nog een kaartje kon bemachtigen voor de expositie over David Bowie. Voorafgaand de bijzondere expositie van designer Joris Laarman doorlopen. Joris Laarman is een van de opvallendste ontwerpers van zijn generatie. Hij probeert nieuwe technologieën en productiemethoden uit. Bekend zijn vooral zijn fraaie 3D stoelen gemaakt uit allerlei soort materialen. En om 12.00 kon ik met een hele groep aan 
David Bowie beginnen. De inrichting van de expositie was al een soort kunstwerk. Door de koptelefoon muziek van Bowie die zich aanpaste waar je in de expositie was. Ondanks de grote drukte was het heel goed te doen. Aan het eind kon je onderdelen van zijn optredens in gedeelten op videoschermen bekijken. Opvallend hoeveel van de bezoekers stond mee te swingen. Ook veel aandacht voor alle prachtige kostuums die hij droeg. Daarna als afzakkertje naar het museum De 
Buitenplaats in Eelde. Een museum wat verscholen gelegen in de dorpskern. Een oase van rust en een bijzonder gebouw. De expositie van kunstenaar Frank van Hemert sprak me wat minder aan. De tentoonstelling Waanzin en liefde toont de belangrijke thema’s die het werk van Frank van Hemert domineren: eenzaamheid, hoop, verlangen, waanzin en liefde. Een video over de kunstenaar maakt het alleen nog maar lastiger om sommige van zijn werken te begrijpen. Wat vaag geklets door de interviewster en kunstenaar. En zondag voorafgaand aan het familiebezoek het Museum in Assen aangedaan. Daar werd een overzichts
expositie van mijn jeugd blues held Harry Muskee alias Cuby van de Blizzards getoond. Een fraai museum met een zeer moderne uitstraling van de entree die vervolgens naadloos overliep in het oude museum gedeelte. En nostalgisch genieten van wat men over Harry had verzameld. Helaas Harry is niet meer onder ons maar zijn muziek leeft voort en de mooie herinneringen blijven. Tussen alle musea bezoeken door konden we terugvallen op ons prachtig appartement in Hotel Bitter en Zoet in Veenhuizen. Een voormalig ziekenzaal omgetoverd tot een zeer ruime slaap- en woonkamer en een luxe grote badkamer. Verder een prima ontbijt en uitstekende keuken voor de avondmaaltijden. Pracht dorp en pracht plek om te vertoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten