Nu na ruim een week van mijn knie operatie begin ik iets minder pijn te hebben van de operatie. In ieder geval heb ik de morfine achtige preparaten afgebouwd. Die zijn wel effectief in de pijnbestrijding maar het lijkt ook wel of je in een wereld met een lager plafond gaat leven. Althans zo noem ik dat maar. Nu nog alleen regelmatig paracetamol. Bijna nooit geslikt in mijn leven maar nu moet het dan toch maar fftjes. Maar de beste pijnstiller kreeg ik vanochtend. Een gesproken berichtje van Mats via WhatsApp. Ik had hem een fotootje gemaild dat ik een gekookt eitje had gegeten. Hij 
zei zo leuk Opa eitje eten. Verder zei Mats dat hij naar de stad ging om te shoppen en uiteraard dag Opa. Nou tegen zonder berichtje kan geen paracetamol tegen op. Daarom ook nog maar een foto van Mats en mij genomen op 1 December. Mooi geschoten door zijn moeder Femke.
zei zo leuk Opa eitje eten. Verder zei Mats dat hij naar de stad ging om te shoppen en uiteraard dag Opa. Nou tegen zonder berichtje kan geen paracetamol tegen op. Daarom ook nog maar een foto van Mats en mij genomen op 1 December. Mooi geschoten door zijn moeder Femke.
Verder kwam Joosje me vanmiddag ophalen om een toertje te maken langs en door de Vlist. Schitterend gebied. Prachtige klein huisjes en boerderijen waarvan de meesten zeer goed 
onderhouden zijn. En hier en daar een molen. Het was voor mij ook heerlijk omdat ik nu zo zeven dagen ‘opgesloten’ in la Luna had gezeten vanwege me zeer geringe mobiliteit. Leuke leefruimte hoor la Luna maar er is meer in deze wereld. Ik was ook aan deze stap toe. Het lopen met krukken gaat redelijk. Buigen en strekken blijft pijnlijk en nauwelijks kracht in onder en boven been. Maar het lopen van een parkeerplek naar hotel-restaurant Belvedère in Schoonhoven voor koffie met was tevergeefs. Men zat vol met aanstormende dinergasten. En dan te bedenken dat ik uit overlevering weet dat mijn vader ooit ‘eigenaar’ geweest is van dit hotel toen hij een goede chef-kok was in de jaren vijftig-zestig van de vorige eeuw.
onderhouden zijn. En hier en daar een molen. Het was voor mij ook heerlijk omdat ik nu zo zeven dagen ‘opgesloten’ in la Luna had gezeten vanwege me zeer geringe mobiliteit. Leuke leefruimte hoor la Luna maar er is meer in deze wereld. Ik was ook aan deze stap toe. Het lopen met krukken gaat redelijk. Buigen en strekken blijft pijnlijk en nauwelijks kracht in onder en boven been. Maar het lopen van een parkeerplek naar hotel-restaurant Belvedère in Schoonhoven voor koffie met was tevergeefs. Men zat vol met aanstormende dinergasten. En dan te bedenken dat ik uit overlevering weet dat mijn vader ooit ‘eigenaar’ geweest is van dit hotel toen hij een goede chef-kok was in de jaren vijftig-zestig van de vorige eeuw.
Dus een koffie koek zat er voor ons niet in. Dan maar een heerlijke appelbeignet van bakker van Dijk uit Gouda en een Nespresso in la Luna genomen.
4 opmerkingen:
Mooi hè, de Vlist. Foto is van de molen in Bonrepas, een plek met geschiedenis, maar je hebt tijd genoeg om dat zelf uit te zoeken.
Joop, ik keek nog eens goed naar de foto maar het is niet de molen van Bonrepas, ik vergis. Het is de molen die achter het dorpje Vlist staat, naast het fietspad naar Stolwijk. Het fietspad komt uit in Schoonouwen, een buurtschap van Stolwijk. Wij lopen dit rondje vaak. Vanuit Stolwijk door de polder Bilwijk naar de Vlist en dan via Schoonouwen terug naar het dorp met die scheve kerktoren.
Dank je Marthy. En nu het niet Bonrepas is hoef ik ook niet de geschiedenis uit te zoeken :)
Dat hoeft niet meer Joop, maar ik verwacht eerdaags wel een mooie polderfoto als kop!
Een reactie posten