Ingetekend

De eerste dag op Les Cotes zit er op.  Gisterenavond mezelf getrakteerd op een etentje bij La Taverne in Aubeterre. Heerlijke piri-piri garnalen als voorgerecht genomen. Hoofdgerecht Maigret de Canard. Heerlijk bereid met binnenin een smakelijk mengsel van kruiden. Daarbij wat gekookte aardappelblokjes en verse groenten gebakken. Ik heb ook ingetekend voor het oudjaars diner. Het bestaat uit een avondvullend etentje met acht (kleine) gangen. Verder vertelde Carmen, eigenaresse van La Taverne dat er vuurwerk is (uiteraard buiten :)). Voorlopig was de benedenzaal volledig bezet. Ik ben reuze benieuwd hoe het zal zijn.

De temperatuur in Pillac is redelijk. Overdag schijnt af en toe de zon. Ik ben even in mijn nieuwe stoelen gaan zitten. Ofschoon je de stoelen ook buiten kunt gebruiken gaan ze zodra ik de sleutel heb naar de video studio. Het was best uit te houden in de zon. Verder wat huishoudelijke klusjes gedaan in camper. Badkamer is weer spic en span. En wat meegebrachte spullen voorlopig in de Bergerie gezet zodat er wat meer leef-beweeg ruimte is in de camper. In de loop van de middag ben ik een rondje met de Doblo gaan rijden. Het is nu ook hier behoorlijk kaal. Ik zie nu ook ineens meer huizen staan door het ontbreken van blad aan de bomen. Ook in deze periode van het jaar is het een schitterend gebied.

Eenmaal terug op Les Cotes heb ik ook even de nieuwe zaagbok geprobeerd. Een lange houtbalk werd met de handzaag in drie stukken gezaagd. Kostte uiteraard enige inspanning maar het ging perfect. De bok is ook uniek omdat hij een ‘handtekening’ heeft van de maakster. Een vogeltje met een rood lijf en bladgoud. Straks ga ik mijn eigen diner bereiden. Kabeljauw, haricots vert en wat rijst. Glas water :) en wat muziek van Herman van Veen erbij. Ik heb de top 100 van hem gekocht via iTunes. Misschien ga ik vanavond maar een van de D&D videootjes kijken. Ik heb de hele DVD serie van Stan Laurel and Oliver Hardy films gekocht. Nog steeds grappig zalfs na meer dan 50 jaar. Misschien vinden ze mij ook nog grappig 50 jaar later. Alhoewel wie zou dat moeten  zijn?

Ik kan niet in Les Cotes

Gisteren vertrok met camper richting Pillac. Rond 20.00 besloot ik om in Poitiers in een hotel te overnachten. Dus zo gezegd zo gedaan. Heerlijk uitgerust ‘s morgens weer op pad om nog circa 200 km te rijden met camper. Ik had al geconstateerd dat boven de 100 km per uur er een wat irritant klepperend geluid optrad. Ik vermoed dat het lucht is die resoneert aan de zijkant onder de behuizing na de deur aan de buitenkant. Daar ontbreekt nog steeds van de treeplank omhuizing. Ik denk dat ik het maar dichtplak met duck-tape.

Helaas kwam ik voor een dichte timmerfabriek deur in St Severin. Ik was van plan om daar de voordeursleutel op te halen van mijn nieuwe ingang op Les Cotes. Ik had mijn komst per email van de week aangekondigd. Helaas pindakaas geen sleutel en alleen een antwoord apparaat waar ik mijn oproep kwijt kon. Dus ik zit voorlopig dit weekend in de camper voor mijn huis op Les Cotes. Overigens ziet de entree er mooi uit. En ik heb de indruk dat de rest van de kozijnen ook prima is. Ik kon al wel zien dat de timmerlui alles netjes opgeruimd hebben.

Het is al altijd weer afwachten hoe je het huis aantreft als je weg ben geweest voor ruim een maand. Ik zag dat het water in zwembad duidelijk hoger stond door regenval. Verder waren er twee dakpannen aan voorkant eraf gewaaid. Het waren eind dakpannen. Dus ik zal Ray de dakhersteller even daarop wijzen om het snel te herstellen. Verder stond een raam open in de slaapkamer van de Bergerie. Kennelijk niet goed afgesloten en open gewaaid Gelukkig was alles verder intakt.

Ik heb de camper vlak voor de voorkant van het huis geparkeerd zodat ik ook nog toegang heb tot wifi. Dus gelegenheid om te bloggen. Verder camper ingericht voor mijn verblijf. Het ziet er knus uit en ik heb gezelschap van de campermuis die alles vanaf boven bekijkt. Die hangt daar al jaren en is mijn trouwste campermaat. Inmiddels de Philppe Starck toy stoelen op veranda gezet. Ook is  de houtzaag bok nu aangekomen. Aanvankelijk te groot om het huis van Joosje, die de bok gemaakt heeft, te verlaten. Maar na verwijderen van de kamerdeur kon de houtzaag bok het huis uit en slim de camper in voor vervoer naar Frankrijk. De zaagbok is volledig gelijmd. Er is geen schroef aan te pas gekomen en hij staat nu in de hangkar te wachten op de houtzager.

Mats de hengelaar

Zoals beloofd heb ik nu ook het videootje van Mats gemonteerd. Opnamen zijn van voor deze Kerst.  De video laat zien hoe Mats op de bank aan de fles zit. Daarna aan de slag met blokken en zijn bibliotheek koffertje. Let erop hoe Mats de kortste weg neemt. Slim he? Dan nog even ondeugend proberen de trap op te klauteren. Bij zijn vader zitten om naar de laptop te graaien is natuurlijk ook een genot. Maar hij was echt op dreef met zijn vishengel spel. Heel behendig weet hij het magneetje aan de vissen te plakken en dan maar ophalen. Een genot om te zien hoe pienter hij alles onderneemt. Zit vast in zijn genen :) dus dat belooft nog wat voor de toekomst.

Inmiddels is Kerst 2012 voorbij en ga ik me opmaken voor de reis naar Pillac. Morgen vroeg op pad. Ik ga de tocht in twee dagen afleggen. Bij aankomst eerst de sleutel ophalen bij Depix de timmerfabriek in St Severin zodat ik naar binnen kan via de nieuwe entree. Ik ben reuzebenieuwd hoe alles er uitziet. Jullie horen weer van mij vanuit La douce France.

De eerste Sony HDR-CX740 productie

Het is al weer een paar maanden geleden dat ik een nieuwe video camera heb ik gekocht.  Op advies van Jurgen heb ik de de High-Definition Sony HDR-CX740 aangeschaft. Een schitterende camera die er ook in enkele reviews uitstekend afkwam. Tot nu toe heb ik er al verschillende opnamen meegemaakt maar nog niet de gelegenheid gehad heb om de clips te monteren. Nu 2de Kerstdag is het dan zover. Een van de slimmigheidjes van de camera is een USB kabeltje verwerkt in het handvat waardoor je snel de clips kunt kopieren van camera naar laptop. Montage in Adobe Elements 10 is dan snel gedaan. Dus wordt het eerste eindprodukt afgeleverd via Youtube. Het betreft een filmpje over het bezoek aan het Marta Herford museum. Nu op naar de het volgende filmpje over de jonste Luten telg woonachtig in Barsingerhorn. Dus hou de blog in de gaten de komende dagen.

 

Relaxen en nieuwe plannen

De Kerst en Oud-Nieuw periode is altijd weer een geschikt moment voor iedereen kalm aan te doen en wat te reflecteren op wat er was in 2012 en vooruit te kijken naar 2013. Iedereen doet dat op zijn eigen manier in verschillende settings. Gunn Berit in Tromsø geniet van haar vrije dagen terwijl Hedda over is gekomen vanuit Canada waar ze nu tijdelijk studeert. Uiteraard is Herman ook van de partij. En voor Tia is het extra genieten omdat Hedda er is. Dat blijkt ook wel uit de foto waar Tia lekker weggedoken ligt op de schoot van Hedda.

Marjolijn en Nelemarie gaan eerste Kerstdag bij Jan en Arienne in Boskoop op bezoek. Dat wordt vast heerlijk smullen want Arienne gaat voor een Indonesische maaltijd zorgen. Als ik er aan denk wat er geserveerd gaat worden loopt het bekende water in mijn mond. Keba is voor een aantal maanden in Senegal en Marjolijn gaat in Februari 2013 ook voor een paar weken daarheen.

De kids hebben Kerstfeest thuis of met vrienden. Mats ging van de week nog op pad om boodschappen te doen. Een fotootje mocht daarbij niet ontbreken. Met das en muts was hij gewapend tegen de kou op de fiets. Droppie toch?!

Ik ben me wat aan het voorbereiden op de terugreis naar Pillac. Afgelopen dagen heb ik me prima vermaakt en nieuwe mensen ontmoet. En dat zet ik nog even voort met de Kerst. Inmiddels heb ik een leuke manier (origami) gezien om kleine doosjes te vouwen waarbij het resultaat verrassend kan zijn. Vooral als je bijvoorbeeld covers of fotos uit tijdschriften neem. Het is zoals iemand dat noemde een tweede bestemming aan papier geven. Op de foto zie je een doosje gemaakt van twee fotos van het Mona toetje van het CDA. Mona Keijzer gaf overigens een nietszeggend interview in HP de Tijd.

Ik zag overigens in dezelfde HP-de Tijd een leuke spotprent van Kamagurka. Normaliter vind ik zijn prents niet zo spectaculair. Maar deze vond ik wel heel erg geslaagd. Even dubbel klikken om te zien op groter formaat. Het gaf mij ook inspiratie om er mijn eigen ‘spotprent’ van te maken als afsluiting van 2012. Die zie je hieronder staan.

Een eerste video plan voor 2013 is in de steigers gezet. Wim en Tineke hebben in een leuk artikel over Le Portrait in de laatste uitgave van het naturisten blad UIT reeds de aankondiging gedaan dat er een videocursus in het seizoen 2013 zal worden gegeven. Jurgen en ik zullen zorgdragen voor inhoud. Een eerste opzetje is besproken. Naast wat praktische tips zullen de cursisten als opdracht krijgen een kort filmpje te maken. Na monteren gaan we het eindresultaat vertonen op de camping.We mikken op maximaal 10 cursisten.

Hondenbakfiets

Terwijl ik op de fiets naar het centrum van Gouda reed viel mijn oog op een bakfiets waarin een mooie hond rechtop stond. Zijn voorpoten op de rand van de bakfiets terwijl zijn baas dapper trapte. Dus even snel een fotootje en een kort gesprek met zijn baas. Het bleek een Franse rashond te zijn. De naam van de hond was Louis. Paste precies bij zijn vrolijke hondekop. Er zat een zijdeurtje in het bakkie waardoor hij naar buiten kon. Ik zag Tia al in gedachten ook in zo’n karretje. Verder was het in Gouda een vrolijke boel. Op de markt tal van buitententen met verwaming om koffie te kunnen drinken. Dus ook maar een bakkie gedaan. En zelfs een kleine kunstijsbaan waar het een drukte van jewelste was.

Inmiddels heb ik de de Philippe Starck toy stoelen in de camper staan. Verder nog een mooie HD Hewlet packard monitor van Edgar gekregen. Ik ben nog even weer bij Edgar en Femke op bezoek geweest. Mats wordt met de dag een mannetje met een eigen willetje. Hij gaat onder begeleiding de trap al op als het bedtijd is. Hij speelt graag met een vis hengelspel en leest graag boekjes. Ik heb van dat alles nog wat video opnamen gemaakt. Tezijnertijd volgt het filmpje op deze blog.

Nog wel een ander filmpje nu op de blog over de introductie van de maatjes haring App ‘Hoe vers is mijn vis’?’. Mijn Noorse Nofima collega heeft ter gelegenheid van de introductie van de App uitbreiding wat opnamen gemaakt bij een viskraam dichtbij het station van Haarlem. Het eindresultaat kun je hieronder zien.

 

Tussen de koeien

Afgelopen week heb ik samen met Jurgen de laatste video opnamen gemaakt voor een video newsletter van een Europees project waarbij ik betrokken ben. Het interview met de Italiaanse coordinator van het project werd gehouden bij een boerderij in Oudekerk aan den Amstel. Deze boerderij word door twee jonge mensen gerund en staat ook open voor bezoek om het brede publiek beter te informeren over het boerderij gebeuren. De coordinator, altijd smetteloos gekleed, werd in een paar te grote laarzen gehezen. Het interview in de stal werd op de achtergrond door de koeien ondersteund door geloei en nu en dan wat gezeik. Nu kan de montage van de film beginnen. Het eindprodukt wordt tezijnertijd op de laatste conferentie in Milaan vertoond.

Verder nog een lezing gegeven deze week op de Hogeschool Zeeland over mijn aktiviteiten aan de Universiteit. Ofschoon het plan was om met de camper te overnachten kon ik geen geschikte camperplek vinden. Het was al wat donker toen ik in Vlissingen aan kwam. Dus maar een nachtje in een zeer mooi ‘van der Valk’ hotel overnacht.

Inmiddels zijn vier mooie witte Toy stoelen aangekomen. Deze stoelen, ontworpen door Philippe Starck gaan straks rond de tafel in mijn video studio in Pillac gezet worden. Ik neem ze mee in de camper na de Kerstdagen. Het is de bedoeling dat ik 28 December richting Pillac ga. En na de overgang naar het nieuwe jaar 2013 ga ik doen wat ik al lang van plan was. Met de camper naar Portugal om hopelijk wat winterzon op mijn lijf te voelen,

Mats brood en spelen

Gisteren een familie diner (niet van de EO hoor!) gehad in TOV in Schagen. Dit restaurant was ook nummer 3 in de top restaurants van Noord-Holland in een onlangs gehouden wedstrijd. Voorheen zat TOV op Gedempte Gracht in Schagen maar sedert een half jaartje is men verhuisd naar een groter pand aan de Loet. Zeer mooi en sfeervol ingericht en de kaart is altijd verrassend en de gerechtjes zijn lekker. Dit keer kegen we als amuse hutspot mouse uit een slagroomspuit. Mijn voorgerecht bestond uit tonijn filet en hoofdgerecht fazant. Het was een feestelijke avond die tot bijna middernacht duurde. Daarna nog met camper op pad on mijn slaapplek te vinden.

Vooraf nog even een bezoek bij Edgar en Femke thuis zodat ik ook Mats weer even kon aanschouwen. Hij was een beetje snotterig maar vermaakte zich best. Hij bouwt al torens en zet de blokjes aandachtig een voor een op elkaar. Verder loopt hij achter een tafeltje aan door de kamer. Het is een genot om naar zo’n mooi kereltje te kijken. Hieronder nog een filmpje dat ik al weer enige tijd geleden kreeg. Mats eet nu met vork zijn eigen brood. Hij stopt het ene stukje brood na het andere in zijn mond en vult daarmee zijn hamsterwangetjes. Ook van 'rondvaren' in een kartonnen doos in de kamer geniet hij. Dus brood en spelen voor Mats en voor ons een genot om het te zien

Foetsie

Gisterenavond was het behoorlijk stormachtig. Het was echt nodig om de snelheid tijdens het rijden in de camper terug te brengen. Na enige tijd hoorde ik duidelijk dat er wat rammelde. Een stop op een parkeer plaats maakte duidelijk dat de treeplank behuizing aan de bijrijderskant niet bestand was geweest tegen de harde wind. Foetsie was de treeplank. Ik had al eerder de treeplank aan de bestuurderskant opnieuw laten vastzetten. Nog even terug gereden maar helaas pindakaas de tree plank vond ik niet terug. Dus ik moet weer even naar mijn camper dealer.

Gunn Berit zond me vandag een SMS berichtje waarin ze verteklde dat Tia recent bij een een wandeling in Tromsø stopte bij een geparkeerde grijze auto die op mijn Doblo leek. Ze ging op achterpootjes staan en keek naar binnen. Ze dacht dat ik erin zat. Vertederend  nietwaar? Hier nog een fotootje van Tia na een wandeling van enige weken gelden in een bos bij Oslo in de buurt. Het is wel duidelijk ze heeft zich best vermaakt met overal in de modder te snuffelen.

En nog even een fotootje van een koopje in Frankrijk. Ik kon deze Obelix niet laten staan. Het is een USB stick. Als je de romp van Obelix er aftrek is de stick zichtbaar en kun je hem gebruiken. Het is maar dat je het weet.

Ja ik ben er nog

Het is sinds 19 october rustig geweest op mijn blog. Niet omdat ik nu een rustig leventje leidt. Integendeel het was behoorlijk op een positieve manier hectisch. De afgelopen weken ben ik met mijn camper in Nederland geweest. Ik had nog een groot aantal kleine klusjes te doen. Geen zin om elke keer op en neer te rijden tussen Pillac en Nederland.

Ik ben met de camper naar een mooie expositie geweest van een Noorse kunstenaar Olav Christensen Jenssen in het Marta Herford museum in Herford in Duitsland. Dit is een museum voor moderne kunst en is een aantal jaren geleden gerenoveerd en herontworpen door Frank Gehry. Hij is dezelfde architect die het Guggenheim museum in Bilbao heeft ontworpen en dat is te zien.

Verder een eerste klus samen gedaan op videogebied met Jurgen Richter. Samen naar Brussels om wat opnamen te maken en interviews in het kader van een Europees project waarbij ik betrokken ben. En in Februari voor andere klus naar Milaan. Inmiddels ben ik mijn eigen nieuwe videocamera wat ervaring aan het opdoen. Ik ben ook nog druk bezig met het uitbrengen van de volgende versie van de vis App met maatjeharing. Daarvoor werd een promotiefilmpje gemaakt en wat wat bijpassende fotos. Mijn Noorse collega nam ook wat fotos op het IJmuider strand waarvan hierbij een bewijs.

Inmiddels zijn er in die periode door de timmerman uit St. Severin de kozijnen vernieuwd. Ik ben benieuwd hoe het er uit ziet. Naar verwachting ga ik in laatste week terug naar Pillac. Dus oud en nieuw ga ik in Pillac vieren. Tot zover even een kort berichtje. En ik ga weer mijn best doen om weer wat regelmatiger te bloggen.

De aanwinsten

Na mijn eerste weekje in Les Cotes kan ik maar één conclusie trekken: het bevalt me prima! Ofschoon de zon zich deze week niet in ruime mate liet zien en het af toe (behoorlijk) regende waren de temperaturen zeer aangenaam. Ik heb dan ook regelmatig op mijn veranda gezeten. En geen enkel spoor van lekkage in woon of slaapkamer. Dus de aanpassingen buiten hebben geholpen! Inmiddels heb ik de rode Expidit Ikea kast in elkaar gezet en deze verfraait nu mijn studio. Naast de kast staat de zwarte prullenbak Mod van Ikea. Een grappige aanwinst kwa vorm.  Ik werk ook heerlijk aan mijn lange witte Ikea Norden tafel. Ruim verlicht door de spotjes en de mooie lamp die ik van de zomer van Natasje en Wino kreeg. Verder staat op mijn tafel twee Ice bags gekregen als welkomst geschenk van Femke, Edgar en Mats. Femke had goed onthoduen dat ik die leuk vond.

Voor beneden heb is een gaskachel aangeschaft. Ik kan er de hele ruimte redelijk mee verwarmen. De kou is er gauw uit en de temperatuur wordt dan zeer aangenaam. Wel stookte ik er in een kleine week een fles gas doorheen. Dus ik zal de kachel voortaan ‘s nachts uitzetten.

Tot slot heb ik nu ook voor 80% de Ikea klere(n) kast in elkaar gezet met rode schuifdeuren. Een hele klus die uiteindelijk niet afgemaakt kon worden omdat naar mijn idee een bijgeleverd onderdeel na monteren alleen maar schade aan de deur zal brengen. Oorzaak het onderdeel of de ene rode deur is niet vlak. Dus ik ga nog even bij Ikea langs als ik volgende week in Nederland ben. Morgen met de TGV van Angouleme via Paris naar Schiphol. Slechts twee keer overstappen. Een nieuwe ervaring. Ik ga met taxi Ludo vanuit Pillac naar Angouleme. Liefst zou ik hier in Pillac blijven maar het werk voor een weekje in Nederland roept en natuurlijk is het leuk om vrienden en familie weer te zien.

Wespennest

Een paar weken geleden maakte Ray de dak-aannemer me er attent op dat er een wespennest zou zijn onder de dakpannen waar hij het pur aan het wegsnijden was. Ik had van de zomer al geconstateerd dat er bij de dakrand veel wespen verkeer plaatsvond. Vandaag kreeg ik bezoek van het eenmansbedrijfje Allo3D. In hun folder werden alle insecten genoemd die ze bestrijden. Zo ook 'punaises de lit'. Dus als jullie punaises in je bed hebben kun je ze bellen. Het is maar dat je het weet. De vriendelijke jonge Fransman van Allo3D kon echer geen enkele wesp ontdekken. Hij heeft voortdurend lopen turen, onder het dak gekeken en bij de achtergebleven pur. Er was maar één conclusie de wespen hadden het er niet naar hun zin en zijn vertrokken. Dus de uitrusting om de wespen te bestrijden dat al klaar was gelegd op de vlonder kon weer meegenomen worden. Wat restte was het betalen van een klein bedrag voor de voorrijkosten. Einde aktie van vandaag.

Verder heb ik nu de eerste Ikea kledingkast in elkaar gezet. Morgen nummer twee, dan met elkaar verbinden en verder inrichten. Zo doe ik elke dag een klusje. Vanochtend boodschappen gedaan bij de SPAR in Saint Severin. De aangeschafte gaskachel voor in het woongedeelte doet het goed. De temperatuur is nu ook daar lekker. Ik kreeg ook weer een mooie foto van Mats die ik jullie niet wil onthouden. Hier zit hij op de bank in zijn mooiste shirt. Hij zit echt te stralen. Daar wordt toch weer vrolijk van en dat was ik al. Dus dubbel vrolijk.

Huisje, boompje …

… beestje. Het beestje Tia ontbreekt nog maar ik raak al aardig gesettled in Les Cotes. Gisterenochtend met camper naar de Semat in Villebois Lavalette. Dan doorkruis je altijd een kleine gemeenschap genaamd Servolle. En als altijd lag ook nu weer de herdershond midden op landweg lekker te luieren. Nadat de hond langzaam was opgestaan kon ik het vriendelijke beest passeren. Servolle was in de zomer het dorpje waar alle huizen in hun tuin volop stokrozen hadden staan.Verder waren veel Fransen onderweg op zoek naar eetbare paddestoelen langs de kant van de weg of in het bos. Dat deed me even terug denken aan de cantarellen pluk in de herfst in Tromsø

In Semat even gekeken naar een mooie walk-in douche cabine met een regendouchkop. Mooi systeem met mooi prijskaartje van bijna 2000 Euro compleet. Niet gedoucht maar toch nat zou ik zeggen. Dus ik ga nog eens in wat andere zaken kijken in Angouleme. De renovatie van de badkamer is de laatste grote klus die ik wil laten doen. Dan is wat mij betreft de renovatie rond van Les Cotes. Naar alle waarschijnlijkheid kan Wim in het voorseizoen van 2013 de badkamer opknappen. Nu gaat hij eerdaags met Tineke voor een aantal maanden naar Nederland om daar te werken. Verder heb ik een gaskachel gekocht om het ook in het woongedeelte wat warm te stoken. Voor de time-being verblijf ik zoveel mogelijk in mijn videostudio op eerste etage. De woonkamer moet nog helemaal geschilderd worden. Een klus voor de komende weken. Het is reuze gezellig in de studio. Daar is nu ook de rode Ikea Expedit geplaatst. Ziet er fraai uit. Het is heerlijk toeven vanachter mijn werktafel met open raam naar de kale grond waar afgelopen zomer de zonnebloemen bloeiden. Ik zal eerdaags een videootje maken van hoe ik er bijzit.

Het leven in Pillac begint

Gisteren ochtend om circa 11.00 ben ik aangekomen in Pillac. De reis vanuit Nederland is goed verlopen met een overnachting in de camper op een parkeerplaats langs de autoroute. Het welkomst kommitee bestaande uit Wim & Tineke stond me al op te wachten op Les Cotes. Tineke liep lekker van de vijgen uit de boom te snoepen. Na inspectie van houten vlonder van het zwembad werden al wat beslissingen genomen voor de afwerking, een afscheidingsheg en een wilde-bloemen tuin tussen heg en zwembad. Toen was het tijd voor een Nespresso en …….. champagne die ik van Wim & Tineke kreeg. Dus we kwamen in ieder de geval de huisregel na van voor 10.00 ‘s ochtends geen wijn :). We werden nog getrakteerd op een lekker herstzonnetje en het was weer meteen genieten op de veranda.

In de middag kon ik al aan de slag gaan met wat van het meegebrachte Ikea meubilair. Ik heb besloten om de lange (max 266 cm) witte Norden tafel in de studio te plaatsen als ‘werktafel’. Tezijnertijd koop ik nog wel zo’n tafel voor in de woonkamer. Het was best wel een hele klus om de tafel te monteren maar einde middag was het dan zover. Ik heb de tafel over dwars in studio gezet zodat ik terwijl ik ‘werk’ naar het laatste landschap buiten kan kijken. Het ziet er prachtig uit. Daarna ben ik ‘s avonds in Tapaszerria in Aubeterre een pizaatje gaan eten. Dus de kop is er af. Het leven in Pillac, Frankrijk is nu echt begonnen!

105 euro …

… was het bedrag van de bekeuring die ik kreeg op de Duitse autobahn. Maar daar heb je dan wel wat voor! Je wordt door een mooie onopvallende personenauto ingehaald. Vervolgens gaat de tekst ‘Volgen’ vrolijk aan en uit. Je wordt netjes naar een parkeerstrook op een parkeer plaats gebracht. Een jonge agent met zijn zoon in een alledaags kloffie (bleek acteraf een trainnee te zijn)  spreekt je vriendelijk aan met de vraag: Weet u hoe hard U mag rijden met een aanhangwagen? Helaas mijn antwoord was niet juist. Dus ik ging niet door naar de volgende ronde van het vraag en antwoord spel. Maar je wordt uitgenodigd om in een heerlijke luxe lederen stoel in de auto van de agent te gaan zitten. Vervolgens werd me een mooie video vertoond van mijn Doblo en aanhanwagen rijdend 103 km/uur. Het juiste antwoord op de agent zijn vraag was is 80 km/uur. Na het invullen van de paperassen en betalen van 105 euro met kaart (helaas geen bonus punten) en pincode was de zaak gedaan. De agent verzekerde me nog dat het bedrag niet voor hem en zijn trainnee was. Leuk grapje van oom agent. Maar het geld ging naar de lokale gemeente. Ik neem aan voor een goed doel. De naam van de ambtenaar van de gemeente stond ook vermeld op formulier met telefoon nummer. Ik kom hem altijd bellen als ik vragen had verzekerde mij de agent. En daar ging de agent in de auto weer de snelweg op. Hij had daar kennelijk geen enkel oog voor al die Duitsers die 160-180 km/uur op de derde baan scheuren knipperend met lichten. Goed dat ik in die baan maar geen 80 km/uur ben gaan rijden zoals oom agent dat wilde.

Door al die ongein was ik wel later in Alphen aan den Rijn op maandag. Rond 19.00 arriveerde ik in de Wilhelminalaan. De reis na Luleå in Zweden was goed verlopen met een stop en overnachting op zaterdag in Gåvle (Zweden) en op zondag in Odense (Denemarken). Kortom ik ben in 4 dagen vanuit Tromsø naar Alphen gereden. Onderweg een stop gemaakt in de Hoge Kusten een 50 km voor Sundsvall. Ik stop daar altijd om te genieten van het schitterende landschap, meren en de immense brug. Ook dit keer ofschoon het herfstachtig koud was. Ook dan blijft het imposant

Ik zat er even helemaal doorheen

Gisteren tegen een uur of vijf in de middag zat ik er even helemaal doorheen. Het schoonmaken en de laatste vele restanten sorteren, merendeel weggooien en alsnog inpaken en in Doblo of aaanhangwagen fromelen begon zijn tol fysiek af te werpen op mijn 63 jarige lijf. Het was teveel binnen het tijdsframe dat ik mezelf gesteld had. Het was daarom heerlijk om rond acht uur ‘s avonds bij Gunn Berit en Herma aan tafel te schuiven om van een kip met shoarma kruiden van AH te genieten. Ik had voor Gunn Berit een hele lading van die kruiden de laatste keer meegebracht. Daarna nog even uitbuiken op de bank met Tia. Het blijft zo’n leuke hond en ik mis haar nu al. Daarna lekker slapen om vroeg op te staan om de laatste zaken in mijn huis af te handelen. Om precies 08.31 zat ik klaar. De klus was geklaard: huis leeg en huis schoon. Het bezoek van de nieuwe eigenaresse Vera, haar vriend en een van de twee practige husky honden kon beginnen. Ik heb relatief veel spullen voor hun kunnen achterlaten. En na een bakkie Nespresso bij Nofima vertrok ik voor een terugreis van ruim 3000 km. Eenmaal over de brug van het eiland waar Tromsø op ligt naar het ‘vaste’ land bij Tromsdalen werd het het me even te machtig om Tromsø achter me te zien verdwijen. Een einde aan een mooie periode van negen jaar.

Daarna in gepaste snelheid door naar de grens bij Finland en naar ruim 500 km eentonige wegen kon ik Zweden bij Haparanda binnen gaan . Voor de 7de keer denk ik in de afgelopen jaren. In Zweden waren forse regenbuien mijn deel maar gelukkig kon ik een Scandic hotel in Luleå bereiken even voor 20.00. Het is zo’n heerlijk gevoel om vermoeid nog even wat te eten, een glasje wijn te drinken en nu zometeen douchen en slapen. En morgen de 2de etappe maar kalmpjes aan. Ook nog even met Natasja gebeld zodat ik ook weer op de hoogte ben van alle sprongen vooruit die ze maakt. Geweldig! Het was al met al een lange vermoeiende dag maar met een groot satisfactie gevoel

Verhuisdozen

Verhuisdozen stonden vandaag overal in mijn huisje. In totaal heb ik bijna 15 dozen gevuld met spullen die mee naar Frankrijk moeten via Nederland. Rond vier uur vanmiddag kwam Gunn Berit en John, een collega van me helpen om de Fiat Doblo en aanhanger te laden. Beiden zitten nu ook bijna mudvol. En nog is alles niet ingepakt. Dus inmiddels heb ik besloten om twee dozen met veel oude VHS banden maar het rijk van het afval te verwijzen. Ergens jammer maar ik realiseerde me ook dat ik in de afgelopen jaren geen enkel band heb bekeken. Dus waarom dan wel in de komende jaren vroeg ik me af? Verder zijn de koelkast, wasmachine, hometrainer opgehaald door de nieuwe eigenaar. Dus dat ruimt op. Ik ben zelfs zo fanatiek aan het inpakken geweest dat ik bijna geen bord had om van te eten. Er is geen tafel meer. Dus een oude verhuisdoos van Jan van Duuren uit Leiden diende als dinertafel. Een doos die destijds vanuit Alphen naar Tromsø ging. En nu dus weer terug. Kan gek lopen als verhuisdoos.

Verder is de vriend van de nieuwe huis eigenaresse langs geweest. Tot mijn grote verbazing en blijdschap vond hij het prima om heel veel dingen te laten staan en niet naar de schroothoop te brengen. De nieuwe eigenaren zijn overigens erg blij met het huis. Ze hebben twee husky slede honden. Dus de tuin is ideaal voor deze honden zeker als je bedenkt dat ze nu in een flat wonen. En uiteraard zijn de nieuwe eigenaren onder de indruk van het uitzicht. En dat is ookschittenernd. Nog even een foto genomen terwijl ik zat te eten aan mijn verhuisdoos van de volle maan en de fjord waar ik sedert 2005 heb gewoond. Mooi toch, ....maar ik ga toch weg :).

Inpakken

Vandaag was het de start van het inpakken in mijn huisje in Kvaløysletta terwijl het mooi herfstweer buiten was. Behoorlijk opgeschoten maar zeker nog niet klaar. Een ding is duidelijk de opslag capaciteit in de Fiat Doblo en aanhanger is beperkt. Vandaag eerst even met Fiat Doblo en aanhanger naar garage geweest omdat de lichten van de aanhanger niet werken. Ook bleken de stoplichten van de Fiat Doblo het niet te doen. Woensdag kan men het herstellen. Verder de ‘søppel (=Noors voor afval) taxi’ besteld. Eerst pogingen gedaan om restanten via een kringloop winkel te slijten maar dat kan hier niet. Nu kan waarschijnlijk woensdag aanstaande het afval (bed, bedframe, stoelen, buiten meubilair, kook fornuis etc) afgevoerd worden ofschoon sommige dingen nog goed zijn. Maar helaas er is geen belangstelling voor.

Vandaag kreeg ik een paar fotos die Femke gemaakt had op het verjaarsfeestje van Mats afgelopen zondag in Barsingerhorn. Ze zijn echt mooi geworden. Mats is een grappig ventje. Hij had nog geen besef dat het ene kaarsje voor hem was om uit te blazen. Dus hulp van Edgar was gewenst  En je kunt je voorstellen dat ik apetrots ben op de drie generatie foto die hieronder staat.

Tia is in de afgelopen dagen wat ziek geweest. Overgeven en rillen. Vandaag is ze met Gunn Berit even naar dierenarts geweest die overigens niets kon constateren. Met een speciaal voedertje om het overgeven tegen te gaan is weer huiswaarts gekeerd. Ze was ook door Gunn Berit in het afgelopen weekend  kort geknipt. Ze ziet er dan weer echt als een jong puppie schreef Natasja mij toen ze de foto zag. En dat is zo. Kijk zelf maar,

Laatste werkdag

Nu zit ik bij Ifremer in Nantes om vanmiddag mijn laatste werk te doen bij de promotie van een Franse PhD student. Ik  word geacht daar wat kritsiche vragen te stellen over het uitgevoerde onderzoek. En dan zit mijn werk er op bij mijn Noorse instituut. Egenlijk ben ik slechts een paar honderd kilometers weg van Pillac nu. Maar ik ga straks weer terug naar Nederland om op zaterdag Mats, Edgar en Femke te bezoeken. Mats is gisteren 1 jaar geworden. Wederom een grappige foto met Mats en zijn verjaardags muts. Ook ga ik zaterdag op bezoek bij Natasja en Wino in Zutphen. En s avonds nog uit eten met Marjolijn. Dus een drukke gezellige zaterdag in het vooruitzicht. Zondag terug naar Tromsø

Wim is deze week met Tineke voor een weekje met vakantie in Portugal. Daarom heeft Wim al zijn werk vorige week afgerond in Les Cotes. In de bergerie is nu ook een nieuw kleine boiler geplaatst zodat ik verlost ben van het verspillen van water door het continu overlopen. Dat wil nog niet zeggen dat ik het hoge waterverbruik onder controle heb. Maar daar gaan we mee aan de slag als ik in Les Cotes ben. Ook zijn de deursloten vervangen in de bergerie en is de toegang tot de garage voor mijn scooter en maaimachine wat geleidelijker gemaakt.

Vlonder gereed

Ik kreeg nog een paar extra foto’s van de vlonder waaraan Wim de laatste hand heeft gelegd. De vlonder is nu af en ziet er schitterend uit. Klassewerk Wim!Ik kan me voorstellen dat volgende jaar met de kleurrijke ligstoelen het er allemaal gelikt gaat uitzien. Ik heb van Wim begrepen dat er honderden speciale schroeven ingegaan zijn. Inmiddels heb ik de opdracht verstrekt voor het vervangen van alle kozijnen in het hoofdhuis. Dan heb ik ook beneden overal dubbel glas. De kozijnen zullen in witte grondverf afgeleverd en geplaatst worden hopelijk voor de winter. Ook zal ik dan twee openslaande deuren hebben bij hoofdingang. Het dubbel glas zal zeker bijdragen aan comfort in het huis gedurende de winter.

Inmiddels heb ik mijn kamer op het werk behoorlijk leeggeruimd. Veel weggegooid in de papier recycling container. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt om geen rapporten etc te bewaren gaat het vlot. Nu dit weekend ook wat eerste aanzetten voor opruimen in mijn huis. De herfsttinten zijn inmiddels buiten volop aanwezig. De laatste herfst in Kvaløysletta.

Laatste loodjes

Nu ben ik weer even terug in Kvaløysletta na een aantal hectische dagen in Nederland en daarna twee EU project vergaderingen in Brussels en Oslo. Inmiddels heb ik ook maar eens een to-do en vergiet-niet lijstje gemaakt in verband verhuizing van Noorwegen naar Frankrijk. Komende dagen de Fiat Doblo in gereed brengen en mogelijk de aanhanger. Een aantal spullen (koelkast, ikea bank, stoelen en buro) in de verkoop plaatsen op intranet. Vandaag heb ik verkoopkontrakt getekend. Aanstaande zondag ga ik weer terug naar Nederland vanwege colleges en een promotie in Nantes. Op 30 September ben ik dan weer terug om daarna in eerste week van October de Doblo te verhuizen.

En in Frankrijk is Wim gestaag doorgegaan met een aantal kleine aanpassingen in Les Cotes. Maar heeft hij vooral zijn boor laten werken om schroeven in het keiharde hout van de vlonder rondom het zwembad te krijgen. Alle beoogde schroefgaten werden eerst gefreesd (een kuiltje in het hout) en dan alle kopse kanten ingeboord (tegen splijten hout) en pas dan kon de schroef er in. Daarnaast werden extra ondersteunings regels onder de bevestigde planken, omdat bij er bij regels om de 60-70 cm toch nog iets te veel vering was. Als alles meezit is de vlonder voor het weekend af.

De aannemer die het dak heeft vervangen heeft eindelijk ook de uitstekende pur wegestoken maar heeft er wel een zooitje van gemaakt. De restanten pur liggen behoorlijk verspreid over het terrein mede door de wind. Dat heeft uiteraard terecht tot ergenis geleid bij Wim die altijd alles picco bello opruimt. Ik zal tezijnertijd nog eens even met de aannemer gaan praten over zijn stijl van werken.