De overdracht



Na wat strubbelingen met de huurauto (lekke band, ABS failure) lukte het me eindelijk om woensdag middag 15 December richting Aubeterre sur Dronne te rijden. Ik arriveerde ‘s nachts om 02.00 in Hotel Le Perigord. Donderdag vroeg op pad om een Franse bankrekening te openen bij Credit Agricole in St. Severin. Wim was ook van de partij en zoals altijd bleek dat nuttig te zijn. Vervolgens de EDF overschrijving geregeld. Verder wat rond gereden in het gebied. Het was meer herfst dan winter. In de loop van de donderdag nacht begon het behoorlijk te regenen en stormen. Achteraf bleek er nood weer alarm afgegeven te zijn voor veel gebieden in Frankrijk. En dat was ook te merken toen ik in het dorpje Pillac en daarna naar Les Côtes ging op vrijdag ochtend. Eerst ‘ingeschreven’ in Pillac op het gemeentehuis dat ook in kerstsfeer verlicht was. De dame van het gemeentehuis herkende me nog van het bezoek deze zomer. Daarna wat video opnamen in het dorpje Pillac dat zo’n 3 km van Les Côtes afligt. Bij aankomst in Les Côtes wachte mij een paar verrassingen. Johan, vorige eigenaaar van Les Côtes en Hans zijn neef kregen de aanhangwagen met allerlei spullen niet uit de modder. Maar ook hier bracht Wim met zijn voorwiel drive de oplossing (zie video).

 

De tweede verrassing was lekkage in bad- en slaapkamer. Kennelijk waren er door het slechte weer wat dakpannen verschoven en was het ingeregend. Ofschoon dit noodweer een uitzondering is heb ik toch een lokale jonge Nederlandse aannemer gevraagd een offerte te maken voor het lekvrij maken van het dak. Dan kan ik daarna ook een video studio laten maken op eerste verdieping.



Wim opent de champagne

Joop tekent

Het ondertekenen van de definitieve overdracht bij de notaris begon zoals gebuikelijk met 45 minuten wachten op de notaris net als de vorige keer. We kregen zelfs geen koffie of thee aangeboden. Typisch Frans. Maar toen was het zover en na ongeveer 60 pagina’s voorzien van een paraaf of handtekening was de overdracht rond. Deze feestelijk gebeurtenis werd bij Wim en Tineke opgeluisterd met heerlijke champagne als geschenk van Wim en Tineke. ’s Avonds hebben we met zijn allen (Johan, Hans, Wim, Tineke en ik) heerlijk gegeten in het restaurant van Fabrice Morel.

Zaterdag ochtend nog even een bezoek aan Les Côtes waar Johan en Hans de laatste restanten van de inboedel verzamelde. Daarna kon ik vervolgens met een bos sleutels van Les Côtes  terug naar Nederland. Op naar volgende stap in het toekomstige Franse leven.

Mijn Camper+

Vandaag kreeg ik dan eindelijk de bevestiging van de notaris dat de officiele overdracht van Les Côtes kan plaatsvinden op vrijdag 16 December om 14.30. Dus snel mijn reis geregeld. Ik ga op 14 December vanuit Nederland met huurauto naar Pillac. Ik zal overnachten in hotel Le Perigord in Aubeterre sur Dronne. In dat hotel zwaait chefkok Fabrice Morel de staf. Er is een leuk clipje van hem te zien op Youtube rondrijdend op zijn motor en aan het werk in keuken bij de bereiding van tarbot.
De donderdag voor de overdracht kan ik dan gebruiken voor het regelen van een aantal zaken zoals een Franse bankrekening en verzekering van het huis. Johan, de verkoper heeft al een gedeelte ontruimd en heeft toegezegd het restant te doen een paar dagen voor de verkoop. De tegels voor rondom het zwembad zouden al aanwezig zijn. Het aanleggen ervan wordt uitgesteld tot voorjaar 2012 in verband met het betere droge weer tegen de tijd

In ieder geval was het nu voor mij de tijd om de foto op de beginpagina maar eens te veranderen. Jarenlang stond Tia in mijn Camper naar buiten te kijken en te genieten van het prachtige Lofoten gebied. Nu staat ze nog steeds te genieten in mijn Camper maar met wat Photoshoppen staat ze nu bij Les Côtes. Dus van mijn Camper naar mijn Camper+

Mats 2

Er is natuurlijk maar één Mats. Maar wel in deze blog het 2de Mats videootje. Nu ruim 1.5 maand na zijn geboorte. Nog steeds met bolle wangen. Maar ook duidelijk al meer rond om zich heen kijkend en zelfs al een lach zoals te zien op filmpje. En uiteraard in de video de gelukkige ouders Femke en Edgar in hun tijdelijk verblijf. Maar de verbouwing van hun nieuwe huis vordert gestaag zoals ik zelf kon waarnemen.

Verder kon Mats genieten van de knuffelbeesten die hij kreeg van Jan en Arienne. Zo’n knuffel van Ikea zoals Klappar (zie foto) willen we allemaal wel of niet soms? In mijn Nederlandse week was ik uiteraard druk met het werk, de afronding van de financiering van Les Côtes en  gezellig vrienden en familie bezoeken. Het was fijn om te zien dat het met Wout naar omstandigheden beter gaat. Hij zag er stukken beter uit, verliest niet zijn humor en verblijft op dit moment in een splinter nieuw verzorgingstehuis. Verder gezellig uit eten geweest bij het restaurant de Brugwachter in Apeldoorn met Natasja en Wino.

Jan heeft mijn camper naar de stalling in Hazerswoude gebracht nadat wat kleine reparaties (deuk uit deur, schakelaar op hoofdaccu, vastzetten binnen raam) zijn uitgevoerd. Ik zit nog steeds te wachten op de garantie betaling van de warmte wisselaar in de motor. Maar de camperdealer in Tromsø is wederom failliet. Dus nu naar hoofddealer. Ofschoon de winter nog moet beginnen in Tromsø (nog steeds geen sneeuw) denk ik alvast wat na over camper vakantie 2012 en daarna. Uiteraard zal ik in 2012 in Frankrijk zijn met zeker een groot aantal weken in Les Côtes. Maar ik ga ook met de camper op pad in Frankrijk. Ik heb in ieder geval meer vakantie omdat ik nu vanuit Nederland met de camper kan vertrekken. Scheelt gauw 6 dagen.

Les Côtes is ook in de toekomst (2013) een uitstekende uitvalsbasis. Binnen twee uur ben ik aan de Atlantische kust bij Carcans of bij Jan en Arienne in de Corrèze. En eventueel in wintermaanden binnen 1-2 dagen in Portugal waar ook tenminste twee mooie naturisten campings zijn. Ook is Nederland binnen een dag te bereiken. En uiteraard op Vespa afstand kan ik Wim en Tineke bezoeken op hun mooie camping. De plannen voor de inrichting van Les Côtes zijn nog in een ontwikkeling en denk fase maar zodra er nieuws is zal het wel op deze blog verschijnen. En Tia blijft ook in de toekomst de ‘brug’ vormen naar het hoge Noorden.

Compromis de Vente

Na 45 minuten wachten op en bijna twee uur uitleg door de notaris in Montmoreau van het Compromis de Vente (voorlopig koopcontract) kon ik mijn handtekening zetten.  En daarmee werd op 18 Oktober weer een mijlpaal gezet in de overdracht van Les Côtes.

Afgelopen zondag ben ik op Domaine Le Portrait gearriveerd voor een werk-vakantie weekje. Ik verblijf in het heerlijke chalet. Verder is het prachtig herfst weer. Maandag was het zelfs zomers met 24C en kon ik als naturist bij het zwembad liggen!

Uiteraard kon ik het niet nalaten om al even wat te zitten op het terras van Les Côtes. Nu ook op een dag dat de timmerfabriek die in het dal ligt in werking was. Het geeft wat achtergrond geluid maar de fabriek draait slechts beperkt aantal dagen en uren. De herfst tinten waren volop aanwezig.

Na de ondertekening bij de notaris in aanwezigheid van Johan de verkoper en Wim als mijn adviseur hebben we er maar een pilsje opgenomen. ‘s Avonds nam Johan ons mee uit in een goed restaurant in St. Romain. Ook Tineke was van de partij. Het werd een gezellige avond. Vandaag ben ik nog even bij Johan op de koffie geweest. Hij heeft toegezegd om het hele terrein ruim voor officiële overdracht (ergens tussen 30 November en 23 December) te ontruimen.

Beste mensen als ik daar zo op terras zit van Les Côtes, rondrijd door het landelijk gebied, verblijf in de dorpjes en de natuur snuif dan is er maar een overheersend gevoel: ‘Het is en blijft een goede stap’. Graag wil ik iedereen laten delen in dat gevoel. Ook omdat ik me heel goed realiseer dat sommige van jullie veel bijgedragen hebben aan het feit dat ik dit kan doen. Ik ga geen namen noemen hier maar ik zal het degenen nog wel eens zeggen. En kom vooral langs in de komende jaren. Les Côtes is er ook voor jullie.

Hieronder nog een video impressie nu in de herfst van Oktober 2011.

Mats

Op zijn T-shirt staat ‘Hello, I am new here’. En dat is ie Mats, dat kleine mooie manneke geboren op 27 September 2011. Mats, zoon van Edgar en Femke en dus mijn eerste kleinzoon. En gisteren kon ik Mats voor het eerst in levende lijve bewonderen. Hij sabbelde al vrolijk op zijn vingers en het drinken uit het flesje ging hem ook goed af. Maar een boertje kon er niet af.  Daarna viel hij onder het genot van twinkelende klankjes in slaap in zijn eigen bed opgevuld met veel knuffelbeesten. Mats, een wonder en een pracht ventje.

 

Zelfreflectie vakantie 2011

Nu ik mijn dagelijkse draai weer heb in Tromsø is het tijd om een zelfreflectie te geven op mijn vakantie 2011. Het was plezierig om mijn verblijf te verdelen over een ‘nieuwe’ camping (L’Oliverie) en de vertrouwde campings van Chateau Guiton en Domaine Le Portrait. Ook het bezoek aan Moulin Chival van Jan en Arienne in de Corrèze is een jaarlijks terugkerend gezellig evenement.

De mogelijkheid om met de Vespa rond te rijden is geweldige nieuwe dimensie aan het reizen met een camper. Het camperleven bevalt nog steeds goed. Ook blijf ik het leuk vinden om met mensen op campings in contact te komen. Het blijft natuurlijk vaak beperkt tot een alledaags vakantie praatje maar soms is er een klik en ontstaat er een leuke band. Het bezoek van Gunn Berit en Herman op Domaine Le Portrait is ook zeer positief verlopen. En wat mij betreft voor herhaling vatbaar.

Ik merk ook dat ik door de lange vakantie echt goed uitrust en loskom van het werk. Het maken van korte videootjes, foto’s en bijhouden van mijn blog blijft een leuke bezigheid. In dat opzicht vind ik het ideaal van deze tijd met moderne communicatie middelen te kunnen werken. Twee gebeurtenissen hebben deze vakantie een bijzonder indruk gemaakt. In de eerste plaats de misselijke makende aanslagen in Noorwegen door een rechtse fanaat. De beelden, de reportages, de interviews etc. blijven diep gegriefd in mijn gedachten. En ook hoe de Noren zich als natie er mee omging heeft bij mij diep respect afgedwongen. De uitmuntende rol van Jens Stoltenberg als Noorse premier is uitzonderlijk. Hij zou wat mij betreft hiervoor de Nobelprijs voor de vrede moeten krijgen. 

De tweede gebeurtenis is het feit dat ik in deze vakantie ook een stap heb gezet voor mijn wat verdere toekomst. Ik ben er nog steeds wel een  beetje verwonderd over dat ik een ‘droomhuis-locatie’ gevonden heb. Met die gedachte was ik zeker niet aan de vakantie begonnen. Ik vind het ook fijn om te weten dat je in zo’n beslissings proces op zoveel mensen kunt terug vallen. Ieder met zijn of haar eigen rol. Het even overkomen van Marjolijn en Keba om Les Côtes te bekijken was in dat verband ook erg leuk. Dank, dank nogmaals aan iedereen. In het bijzonder wil ik Wim en Tineke nog bedanken in dit proces. Jullie zijn toffe mensen! Nu deze stap is gezet wordt het ook beter mogelijk om na te denken hoe mijn toekomst er uit zou kunnen zien.

Ik sluit deze zelfreflectie af met een foto van mezelf met Tia (verkozen tot campermaat 2011) onder het terras afdak van de veranda van Les Côtes alsmede met mijn blik richting toekomstige horizon vanaf het terras.

Terug in Tromsø

De reis met Tia vanaf Amsterdam naar Tromsø per vliegtuig is uitstekend verlopen. ‘s Morgens vroeg stapte Tia al nieuwsgierig in de taxi die ons van Boskoop naar Schiphol bracht. Eenmaal ingecheckt konden we gebruik maken van de nieuw lounge van SAS op Schiphol. Op de vlucht van Amsterdam naar Schiphol stal Tia de show van de passagiers en vooral de stewardessen. Ze kreeg volop aandacht en zat (of lag) heerlijk in haar reistas uiteraard gestimuleerd door af en toe een hondensnoepje. De douane man in Oslo moest zich weer eens laten gelden omdat ik niet  de rode ingang had gekozen maar zoals als altijd de groene. Nu deed ik volgens de doaune een poging om het gezag een loer te draaien door Tia illegaal in te voeren. Hij dreigde zelfs de politie in te schakelen toen ik over zijn geldingsdrang een opmerking maakte. Goed na dit kleine incident hebben Tia een paar uurtjes tot de volgende vlucht op een bankje bij SAS hotel gezeten in de najaarszon. De volgende vlucht van Oslo naar Tromsø verliep eveneens vlekkeloos. Vervolgens Tia bij Gunn Berit gebracht en nam ik afscheid van mijn campermaatje van de afgelopen twee maanden.

Tot mijn verrassing zag ik bij aankomst bij mijn huisje aan de fjord in de buurt van Tromsø dat de gemeente vrolijk in de weer was geweest om alle relatieve hoge struiken op het terrein naast mijn huis te kappen. Helaas is nu mijn huis vanuit een kant erg zichtbaar geworden en ook het geluid van de weg is wat meer merkbaar. Zal wel weer dicht groeien. De vrijdag was nog even een eerste acclimatiserings dag op het werk. Wat emails beantwoord en verder de promotie van een collega bijgewoond. Volgende week gaat het echte werk weer beginnen.

Toen ik door de serie gemaakte foto’s ging van mijn vakantie kwam ik nog opnamen tegen van een klein restaurant in het dorpje Allemans tegen. Allemans ligt circa 5 km vanaf St. Severin richting Riberac. De naam van het dorp is al grappig vanwege het Nederlands karakter maar als je de naam van het restaurant ziet en de strepen door het menu van het restaurant dan begrijp je mogelijk waarom het gesloten is. Zou Agatha Christie hier ooit gegeten hebben vroeg ik me af? In weekend ga ik alle indrukken van vakantie 2011 nog eens op een rijtje zetten. Want vakantie 2011 was wel heel speciaal. En Katinka en Miranda laat me weten wanneer jullie in 2012 op Domaine Le Portrait zijn. Kom ik zeker langs op de Vespa vanuit Pillac en uiteraard zijn jullie welkom in Les Cotes.

Klaar voor de reis

Maandagmorgen ben ik om circa 08.00 vertrokken van Domaine Le Portrait. Na ongeveer 45 minuten een ontbijtstop met een verse baguette. Daarna snel op de autoroute richting Parijs. De reis verliep redelijk voorspoedig tot na Parijs in verband met file door een auto-ongeluk. In de buurt van Lille begon de Tom Tom ellende weer. De Stom Stom gaf aan opstoppingen met vertragingen tot 50 minuten. Een alternatieve route werd genoemd. Dat zou me 45 minuten besparen. Vervolgens werd ik door allerlei kleine rotdorpjes in Noord Frankrijk gestuurd met als klap op de vuur pijl weer terug naar Lille. Kortom het hielp geen zak. Om 21.10 arriveerde ik bij Jan en Arienne in Boskoop alwaar ik meteen aan de kaas- en spekpannekoeken kon aanvallen. Dat smaakte na zo’n reis van ruim 13 uur. De dinsdag gebruikt voor bezoek dierenarts, kopen van reistas voor Tia, bezoek camperstalling in Koudekerk aan den Rijn, wasjes draaien en nog wat kleine zaken. Nu vandaag de camper schoon en winterklaar maken en verder Tia trainen om rustig in haar reistas te gaan zitten hetgeen meteen al goed lukte al moet je het wel belonen met een hondensnoepje. Maar ziet ze er niet grappig uit? Morgen gaan we met de taxi naar Schiphol en zijn we om 18.00 weer terug in Tromsø. Zal wel even afkicken zijn na zo’n heerlijke lange vakantie met allerlei kleine en grote gebeurtenissen. Een zelf reflectie op de Mijn Camper vakantie 2011 volgt in de loop van volgende week.

Vertrekken is ook

een beetje thuiskomen. Kent U die uitdrukking niet van dominee Gremdaat? Vandaag is het mijn laatste dag op Domaine Le Portrait. De garage van de camper is eerst uit en daarna ingeruimd. Vervolgens koffie met appelgebak Morgenochtend ga ik vroeg vertrekken naar Nederland. Daar laat ik dan de camper na schoonmaken achter bij Jan en Arienne. Donderdag vlieg ik met Tia (als bagage in de cabine :)) terug naar Tromsø. Dus ben ik nog iets eerder en sneller ‘thuis’. In afgelopen weekend zijn Marjolijn en Keba langs geweest. Zaterdagochtend hebben we Les Côtes uitgebreid kunnen bekijken. Wim had de sleutels om ons rond te leiden. Het gehele complex viel ook bij Marjolijn  en Keba zeer in de smaak. Ook Tia was mee en ze bleef overal maar snuffelen. Dus ook goed gekeurd door Tia. Daarna nog wat in het gebied vertoeft en zaterdagavond in Aubeterre lekker gegeten met een uitstekende rosé wijn.  Ik heb van het etiket een foto gemaakt want zelden tref je zo’n goede rosé aan. Zo konden Marjolijn en Keba ook een beetje sfeer proeven hoe de Charente is. Het was overigens een uitzonderlijke warme dag van 38C!

Ik heb de afgelopen dagen veel leuke reacties gehad op aankoop Les Côtes. Daarvoor dank en ik maak meteen even gebruik van de gelegenheid om nog wat nader te verklaren. Ik ga mijn camper gebruiken om vanuit Nederland in één dag naar Pillac te rijden. Vandaar dat de camper niet terug gaat naar Tromsø. Jammer voor jullie Pieter en Minette maar ik hou me camper dus :). Het huis is verder zodanig gesitueerd dat naakt recreatie mogelijk is maar ik ga GEEN naturisten camping beginnen. Daarvoor moet je bij Domaine Le Portrait zijn. Ik hoop zeker nog regelmatig mijn gezicht (en rest) te laten zien op Le Portrait want een leven zonder het Bib Gourmand menu van Tineke en Wim zou zeer saai worden. Ook vanavond is het weer genieten. Ik heb ook de afgelopen jaren op Le Portrait heel veel aardige mensen ontmoet. Dus als ze er zijn dan kom ik wel even als bezoekend gast langs.Dan kan ik ook nog de onbesliste schaak tweekamp 2011 with Wim afmaken .).
Dus ook dat is een beetje thuiskomen. Ja wat is thuis vraag ik mezelf wel eens af. Ik ben toch eigenlijk een beetje een Europese nomade geworden die zich straks gaat nestelen in Pillac. 

De horizon

Het begon al vele jaren geleden. Op vakantie in Frankrijk en dan even bij de makelaar in de etalage kijken. Wie heeft daar nooit voor staan dromen? Maar je schuift het voor je weg want het is allemaal nog niet haalbaar. Maar het virus blijft en het idee om eens neer te strijken in het land waar je affiniteit mee hebt vanwege het klimaat, de taal, de levensstijl, de ruimte etc. Zo ook deze zomer. Via internet naar huizen kijken in dit gebied van de Charente. Een pracht streek met ongekende vergezichten. En dan ook wat rondrijden op de Vespa. En zo gebeurde het dat ik ruim een week geleden via een schattig klein dorpje Pillac de weg reed langs de notenolie boer waar ik vorig jaar nog een videootje over maakte. Twee huizen verder stond een bord ‘A vendre’. De locatie sprak me maar ik kon geen goed zicht krijgen op wat er achter het huis was. Een paar dagen later gingen Tineke (camping eigenaresse en Le Chef de Cuisine) en ik nog eens langs omdat ik het huis ook niet op het internet kon traceren. Tineke stelde voor om maar eens aan te kloppen. Een hartelijk ontvangst door de Nederlandse eigenaar Johan volgde met een rondleiding. Het uitzicht was liefde op eerste gezicht en het huis sprak al meteen op vele plaatsen aan. Hierna volgde vijf intense dagen met nogmaals een bezoek aan het huis en Wim mee als persoonlijk adviseur. Daarna veel nadenken en stimulerende en positieve kritische feedback krijgen van vrienden en kennissen en elke keer weer terug kunnen vallen op Wim en Tineke als lokaal klankbord. Ik zal jullie alle verdere details besparen maar uiteindelijk hebben Johan en ik ‘de deal’ gesloten met een aantal voorwaarden. Het huis ligt aan de weg Les Côtes (de horizon) bij Pillac. Zie Google Maps en gebruik streetview om het te zien.

Indeling is slaapkamer, grote woonkamer met hout haard en moderne keuken. Verder badkamer en toilet. De boven verdieping is nog compleet ongebruikt (video studio?). Aan achterkant grote veranda gedeeltelijk overkapt en aansluitend een zwembad (10*4, diep 1.50 meter). Verder een gites (La Bergerie) met twee slaap (of zit) kamers, badkamer en klein keukentje. Voor het huis ligt nog een gras tennisbaan. Een grote schuur en afgesloten werkplaats garage maakt het geheel compleet. Het geheel wordt compleet leeg opgeleverd. Uiteraard blijft de keuken erin. Op videootje een indruk van het gehele complex (50*60 meter).

Ik heb er nog steeds een erg goed gevoel bij deze stap die ook bepalend zal zijn voor mijn toekomst waarin ik hoop Natasja, Wino, Edgar, Femke en aanstaande mini-Luten (term van Gunn Berit) en vele andere vrienden en vriendinnen hier te ontvangen om naar de horizon te kijken. Les Côtes, de horizon … MIJN HORIZON.

Dank aan allen die me in deze periode hebben geholpen en gesteund. Onvergetelijk. En in dit weekend komen Marjolijn en Keba ook nog even kijken naar de horizon.

Bib Gourmand

Het was vandaag een bijzonder dag op de camping Domaine Le Portrait. De top van het seizoen is over. In de komende dagen loopt de camping wat leeg. Vanochtend vertrokken Hans en Caro. Aanvankelijk zat het voor hun wat tegen omdat de grote voorruit van de caravan bij het sluiten uit zijn frame viel. Met inventief denken bleek Duck tape ook hier weer de oplossing te brengen en konden zij alsnog rond 09.30 vertrekken. Verder pakten sommige gasten al wat in  als voorbereiding op hun reis een dezer dagen. De hele dag  was wat bewolkt maar met een aangename temperatuur. En aan aan eind middag brak zelfs het blauw hier en daar door. Ik heb mijn tijd wat gebruik om de camper van binnen wat verder op te ruimen en te stofzuigen. Ik ben ook nu in het bezit van een mooi blauw stofzuigertje van Bosch. Perfecto.

In de loop van de  avond kon Jacques Gourmet van de Naturist Michelin Star Organisatie voor het eerst in 2011 de zogenaamde Bib Gourmand award voor de ‘good food for moderate prices’ op naturisten campings uitreiken. De kwaliteit van het menu blinkt uit door gebruik te maken van beste kwaliteit vlees of vis. Groenten en aardappelen van eigen grond. De gerechten hebben een moderne Franse inslag en eigen twist door Tineke. Het voor-, hoofd- en nagerecht vloeien in een soepele lijn in elkaar over volgens het jury rapport. Verder wordt de bediening service van Wim alom geprezen. Bovendien worden de wijnen  door hem op deskundig wijze vooraf beoordeeld en gedecanteerd alvorens de gasten er zich aan te goed kunnen doen.

Weer terug van weg geweest

De laatste blog van maandag 8 augustus eindigde al met de tekst ‘Hierna kon de nachtrust beginnen alhoewel …..’. In de nacht van maandag op dinsdag bleek het voordeel om in een camper een eigen wc te hebben. Ik heb daar een behoorlijk gedeelte van mijn tijd doorgebracht. Ook mijn toiletkast  vulling moest aangepast worden met WC papier (zie foto). Nu is het vrijdag 12 augustus en ben ik weer hersteld van een tamelijke intense ontregeling van maag en darmen. Uiteindelijk hebben vier pillen imodium, gekregen van en geadviseerd door Gunn Berit de ontregeling tot staan gebracht. Een artsbezoek kon daarmee voorkomen worden. Oorzaak ongerief niet echt duidelijk. Sinds gisteren ben ik weer de ‘oude’. Al met al ben je in dat soort situaties al heel snel even het vakantie gevoel kwijt maar dat is sinds donderdag weer terug. Vandaag was het de dag om afscheid te nemen van Gunn Berit en Herman die de twee weken chalet erop hebben zitten en nu onderweg zijn naar Oslo. Het is hun beide goed bevallen in het chalet. Gunn Berit gaat nog een reactie in het Engels maken voor de NFN site over de hoge kwaliteit van het chalet en het hele voorzieningen niveau van de camping. Ook de genuttigde maaltijden zijn goed bij hun in de smaak gevallen. Herman deed ook erg goed zijn best en  hij is kampioen Cola drinker en Magnum eter. Op de laatste avond kon hij nog weer na diner bij Wim en Tineke een duik in het zwembad nemen terwijl het vrijwel volle maan was. Ook werd elke avond even genoten van de allerlaatste zonstralen op een bankje een niveau hoger achter mijn camper.

Beste blogvolgers ik ga aan de laatste dagen vakantie beginnen hier op de camping Domaine Le Portait tot ergens begin volgende week en aansluitend een bezoek bij Jan en Arienne. Misschien dan nog een weekend op een textiel camping. Uiterlijk maandag 22 Augustus gaat de grote terugtocht naar Tromsø beginnen met aankomst uiterlijk 27 Augustus. Uiteraard gaat alles gepaard met mijn campermaatje Tia die net als ik ook haar dagelijks gangetje mist naar chalet om Gunn Berit en Herman te begroeten en om bijvoorbeeld een bakkie te doen. Maar ja, je kunt niet alles hebben in  het leven. Dus zitten Tia ik nu maar ‘s vonds op het bankje in de zon en denken wat terug aan de afgelopen twee leuke weken met ieder zijn  eigen optrekje.

Kurk

Gisterenochtend hebben we de de Jus de Raisin van Le domaine Maine Giraud geprobeerd. Na het ontkurken van de fles met een knal was Tia in staat om de weggeschoten kurk weer terug te vinden. Vol trots toonde ze de kurk en speelde er op haar manier een tijdje mee. Nog maar snel even een videootje van gemaakt. De Jus de Raisin was mits ijskoud prima misschien een vleugje te zoet.
Hierna het onderzoeksvoorstel elektronisch ingediend. Dus die werk klus zit er gelukkig ook op. Verder was het weer eens tijd om een aantal handdoeken te wassen met de hand. Hierbij kon ik de ouderwetse wringer van de camping gebruiken om het relatief droog op te hangen. Na wat zonnebakken bij het zwembad was het tijd voor de tweede schaakmatch met Wim van Gelder. Onder de boom zaten de twee schaakmeesters met ingespannen gezichten hun zetten te bedenken. Het werd een zeer gelijk opgaande lange strijd met wisselend voordeel voor Wim of mij. Uiteindelijk wist ik in eindfase een toren voor te komen en gaf Wim op. Een mooie partij en de stand is dus nu 1-1. Einde van de middag kwamen nog wat nieuwe gasten aan waaronder de vogels spotters Hans en Caro van vorig jaar. De dag werd afgesloten met een diner ‘Chez Tineke’. Een heerlijke witlof cappuccino als voorgerecht. Konijn met eekhoorntjes brood als hoofdgerecht en als toetje gegrilde ananas met een heerlijk steranijs saus en vanille ijs. Witte wijn van de Charante ontbrak ook niet. Voor de rest wat plug en play. Eenmaal in de camper kreeg Tia en ik nog even raam bezoek van Gunn Berit en Herman. Hierna kon de nachtrust beginnen alhoewel ………. 

Wijngaarden en Poëzie

‘Entre Vignes et Poésie’ heet de brochure van de Le Domain Giraud gelegen op zo’n 60 km van de camping. In dit weekend waren er open dagen bij de wijnhuizen die Pineau de Charente poduceren. Zo ook bij dit wijnhuis wat kon rekenen op een bezoek van Wim (camping eigenaar), Bonnie (camping bezoekster) en ondergetekende. Rond een uur of elf arriveerden wij op een schitterende locatie. Het domaine is van 1827-1863 eigendom geweest van de Franse romantische dichter Alfred de Vigny. Een klein museum is ingericht in de eetzaal van het chateau. Verder kan men zijn kleine werkkamer bezoeken gelegen in de top van het torentje. Hier heeft hij zijn meesterwerken geschreven. Hieronder een video impressie van museum en werkkamer met uitzicht.

Verder was Alfred de Vigny een toegewijd wijn producent en richtte zich vooral op het levenswater (Eau de Vie, cognac). Pineau de Charente toevalligerwijs ontstaan door een 'fout’ in de productie wordt ook op het Domaine geproduceerd. Een van de jonge telgen uit het familie bedrijf gaf een uitstekende rondleiding in het Engels over de productie van cognac en Pineau de Charente. Uiteraard kon een kleine proefsessie niet ontbreken. We hebben een jonge (5 jaar gerijpt) en een oude (11 jaar gerijpt) witte Pineau uitgetest. Ze smaakten Prima de Luxe zou Barend Servet gezegd hebben. Dus ik kon de verleiding niet weerstaan om van elk een half flesje te kopen. En wat bon-bonnetjes met cognac vulling voor Gunn Berit die op Tia paste op de camping.

Geïnspireerd door de dichter Alfred heb ik ook nog even mijn best gedaan vanuit zijn werk torenkamer om aandacht te vragen voor mijn artistieke talenten (zie video). Helaas alleen de hond van de terrein baas reageerde door angstvallig in een hoek te gaan zitten. Dus laat ik me maar bij de wijn houden

BBQ uitgesteld

Vanmorgen vroeg kwam Wim vertellen dat de geplande BBQ op vrijdagavond niet zal doorgaan vanwege te grote kans op regen-onweer. Ook uitwijken naar zaterdag is om die zelfde reden niet haalbaar. Helaas pindakaas geen BBQ. De vrijdag was overigens voor wat betreft het weer heel behoorlijk. Veel camping gasten waren op pad. ‘s Morgens had Tia er een stevige wandeling en ren partij op zitten met Gunn Berit. Ze kwam hijgend terug en slurpte vervolgens haar waterbak leeg en liet zich daarna omvallen in de camper onder het bankje. Ze was volkomen uitgeteld.  Ik heb nog weer intensief zitten werken aan een onderzoeksvoorstel. Het internet indieningssysteem vereist dat je voor elk onderdeel niet meer dan een tamelijk beperkt aantal karakters mag gebruiken. Een beetje idioot naar mijn idee. Maar als de tekst te lang is wordt het gewoon niet geaccepteerd. Dus dat koste wel even wat zweetdruppels vandaag. Maar die gingen er wel weer af in de loop van de  middag door een duik in het koele (23C!) water van het zwembad. In de loop van de middag zijn er weer nieuwe camping gasten bijgekomen. Nu zijn er weer 10 plekken bezet almede het chalet. Morgen op pad naar de open dag van de chateaus die Pineau de Charente produceren. Dus morgen weet ik meer over de bereiding. Proeven zal ook wel aan de orde komen en ik sluit niet uit dat ik met een flesje (of twee) terug kom. Dat kan dan bij de voorraad Pommerade 2003 wijn die ik besteld heb bij Wim. Een uitstekende Charente wijn geproduceerd als ‘bijproduct’ van de cognac productie. De hele wijn productie van de Pommerade schijnt in handen te zijn van een Noorse familie Braastad (een bekend Noors cognac merk).

Dom Dom

Sinds gisteren ben ik de mening toegedaan dat het navigatie systeem Tom Tom zijn naam moet veranderen in Dom Dom. Wellicht kelderen dan nog meer de waarde van de aandelen. Een aantal maanden geleden heb ik de Tom Tom live gekocht. Op de reis van Noorwegen via Nederland naar Frankrijk had ik al een paar keer het gevoel dat de Tom Tom nogal wat foutjes bevat. Maar sinds gisteren weet ik zeker dat of de Tom Tom ernstig moeten worden geupdate of dat je ook altijd weer een kaart nodig hebt. Gisteren zijn Gunn Berit, Herman, Tia en ik op bezoek geweest bij Edgar en Femke die weer met een aantal vrienden een huis hebben afgehuurd in de Dordogne. Dit keer zaten ze in de buurt van het plaatsje Moulieres. Door Tom Tom ergens midden op een landweg aangekondigd met ‘Bestemming bereikt’. Op de heenweg stuurde ons de Tom Tom door de meest schilderachtig weggetjes en zodra we weer even op de grotere D-weg waren werden we weer het landelijk gebied in gedirigeerd. Prima voor de heenreis waarbij we uiteindelijk in Cadouins een heerlijke lunch hebben genuttigd. We kregen ‘gratis’ een bord soep met daarin brood en heel veel knoflook.

Het bezoek was leuk. De hoeveelheid ‘klein grut’ in de leeftijd van 1 jaar tot en met 5 jaar neemt toe en geniet met de ouders van het zwembad vol met vrolijke spulletjes  en de vrije natuur. Ook een van de ouders vermaakte zich best met zwemband en watertrechter (zie foto). Volgend jaar ‘loopt’ er dan ook een kleine Luten rond want Femke is in de laatste zes weken van haar zwangerschap. Het was een mooi groot huis met een fantastisch zwembad. Er was ook nog een B&B optie. De B&B gasten hadden een apart zwembad, een hemelbed in de open lucht en Jacuzzi. Het hele complex werd gerund door een Belgisch echtpaar. Zelfs het gras werd ‘s avonds door een automaat gemaaid.

Op de terugweg hadden we de Tom Tom beter voorbereid om via LaLinde, Bergerac naar Riberac te laten gaan. Maar in Bergerac ging het weer mis. We werden volslagen de verkeerde kant op gestuurd zodat onze plannen om ergens lekker rustig Italiaans te gaan eten eronder gingen leiden. Het kwam uiteindelijk allemaal weer goed en smaakte de ‘Pizza a emporter’ prima in de camper en waren we voor sluitingstijd :) camping nog op tijd terug van een geslaagde dag.

Gunn Berit en Herman zijn er

Gisteren zijn volgens plan Gunn Berit en Herman om 16.53 in Angouleme per TGV aangekomen. Tia was weer 'bananas' toen ze Gunn Berit de parkeer plaats op zag lopen (zie video). Ze kon haar blijdschap niet op. Gunn Berit en Herman verblijven in het chalet op de camping vlak bij de camper waar Tia en ik zijn.

Eind gisteren ochtend ben ik met de camper voor het eerst sedert twaalf dagen van de camping af geweest. Vuil water geloosd in St Severin en daarna door naar Riberac voor boodschappen. Helaas de kapster was te druk bezet. Dus haarknippen zat er niet in. Daarna via allerlei landwegen naar Villebois L’Avette voor een lunch in de camper en aansluitend een uiltje knappen. ‘s Avonds weer heerlijk gegeten op de camping (knoflook soep, lamsbout met gebakken piepers en haricot verts, peer met een verrukkelijk chocolademousse als nagerecht). Nu deze zondag die overigens erg warm is weer van het heerlijke zondag gebak genoten. Het was een warm Frans peer gebak met crème fraîche en poeder suiker.

Ook hebben Wim van Gelder en ik weer de traditie opgepakt van de schaak tweekamp. De eerste partij met een Siciliaanse opening van mijn kant wist ik niet om te zetten in winst. Vanaf het begin stond ik een pion achter en uiteindelijk brak me dat op in de eindstrijd. Het was een mooie pot. Wordt vervolgd in de komende dagen. Eind van de middag weer een Vespa zoeftocht door het landelijk gebied met daarna een eenvoudig zelf bereid diner. Nu zo een bakkie en dan voor straks weer lekker slapen.

Bratislava kamer orkest

Gisteren en vandaag is het weer sterk verbeterd. Het zijn weer zomerse temperaturen met nog af en toe wat wolken. Gisterenavond met twee andere camping gasten mee gereden naar Aubeterre voor het concert van het kamer orkest uit Bratislava. Vooraf nog een biertje met een crêpe champignon, bacon en gebakken eitje genuttigd op een terras. In het crêpe restaurant zaten ook twee jonge leden van het orkest te eten. Volkomen relaxed alsof de tijd aan hun zelf hadden. Ruim twee honderd toeschouwers hadden zich voor de ingang van de ondergrondse St Jean kerk verzameld. Het blijft een aparte ervaring om zo’n concert in een dergelijke ambiance mee te maken. Het orkest bestond uit zes leden. De leiding was in handen van de bassist. Deze bassist was interessant om te volgen omdat hij allerlei gezichts uitdrukkingen maakte tijdens het spelen. Afwisselend trad een jonge fluitist als solist op en dan weer een jonge violist. Men vertolkte veel populair klassiek werk. Het hele optreden viel bij iedereen goed in de smaak. Rond 23.00 was ik weer terug op de camping met een voldaan cultureel gevoel. Een video impressie van concert hieronder. 

Joop est néerlandais.

Il vit en Norvège, aime la France et le naturisme depuis vingt ans. Dans les allées du Domaine du Portrait, à Saint-Séverin en Sud-Charente, sous l'auvent de son camping- car, il fait bien de le préciser. Comme ses camarades de camping, Joop porte un bermuda, un polo, s'apprête à enfiler un blouson pour enfourcher sa Vespa. Bon, d'accord, il est pieds nus dans ses Crocs. Sous le crachin, Joop a conservé son sens de l'humour. «Aujourd'hui, c'est camping textile...» zo begint het artikel in de Charente Libre van woensdag 27 Juli. Een paar dagen geleden kregen we bezoek van een journalist op de camping en nu is zijn verhaal met een aantal foto’s gepubliceerd in de regionale pers. Een aardig verhaal met ook promotionele waarde voor de camping.

Gisteravond weer van een heerlijke maaltijd genoten waarvoor ik weer de enige gast was. maar dat maakt Tineke  niet uit. Met evenveel  aandacht wordt het voor-, hoofd- en nagerecht bereid en geserveerd. Ik begon met foie gras, wat gerookte eendenborst plakjes en een pruimen gelei. Daarbij kreeg ik van Wim een ‘vieux’ Pineau de Charente aangeboden. Niet te versmaden die combi. Het hoofdgerecht was ook weer een toppertje. Konijn, groente uit eigen tuin (snijbonen en rode bietjes) met daarbij een verfijnde champignon saus (geflambeerd met cognac en wijn) en een aardappelen puree verrijkt met bosuitjes en bovenop gefrituurde witlofreepjes. Jullie lezen het goed een delicatesse menu op een camping voor een zeer betaalbare prijs. Deze keer had ik een Pommerade wijn uit 2004 erbij. Het geheel werd afgesloten met een crème brûlée en nespresso. Verder kon ik de avond genieten van het in en uitvliegen van vader en moeder zwaluw die voor hun kroost zorgden aanwezig in een nest tegen een balk van het plafond.

Ofschoon het nieuws over de gruwelijke aanslagen in Noorwegen wat begint weg te ebben van de voorpagina’s blijft het ook op mij zijn impact houden. De gebeurtenis is continu in de achtergrond aanwezig. Het is indrukwekkend om te zien hoe de Noorse bevolking massaal uiting geeft aan haar medeleven en pal staat voor de democratie. Gunn Berit zond me bijgaande foto van een bijeenkomst op plein bij haven in Tromsø. Bewoners van Tromsø met bloemen en kaarsjes. De oranje rozen rechts in beeld zijn van Gunn Berit en Saskia.

Wisselvallig

De ochtend begon met een stralend blauw lucht. Volkomen onverwacht. Dus heerlijk voor de camper in de zon ontbeten. Daarna koffie met appelnoten gebak van Tineke. Nu was het ook de tijd om een wasje te ‘draaien’ met de hand. Helaas werd het aan het eind van de ochtend weer bewolkter. Dus echt drogen wilde het wasgoed niet. Verder stond de zondag stond nog wat in het teken van de herdenkingen in Noorwegen. Een indrukwekkend verhaal van Jens Stoltenberg in de domkerk. Persoonlijk en reflecterend.

Ik heb weer aan een kant buren die arriveerden in een mooie zwarte Snoek en in het gezelschap van een Beagle hond. Kennismaking tussen Tia en deze hond verliep goed. Nog een korte Vespa ritje gemaakt en daarna een aperitiefje genomen op het terras. Na een korte overpeinzing met gesloten ogen was het tijd om heerlijk te douchen en te scheren. De dag zou ik gaan afsluiten met een diner van Tineke geserveerd door Wim. Een voorgerecht van een St Jacobsschelp met groente.  En als hoofdgerecht eend met limoen, courgette, haricots verts en gebakken aardappeltjes. Daarbij een passend Pommerade wijn. Het dessert was een heerlijke panna cotta met vruchtenl coulis en een nespresso. Ja ja het was weer genieten. De andere camping gasten weten niet wat ze gemist hebben. Ik was namelijk de enige ‘eter’ zondag. En zo hobbelen we de volgende vakantieweek in.

Trieste dag

Sinds gisteren is de situatie in Noorwegen dramatisch veranderd. Ofschoon Noorwegen niet mijn vaderland merk ik toch dat het me aangrijpt wat er gebeurd is omdat ik Noorwegen als samenleving nu zo’n 8-9 jaar ken. Een land dat in allerlei opzichten vredelievend en sociaal is. Een open maatschappij. Ik heb de hele dag via het internet (WIFI werkt weer goed op camping) het Noorse nieuws gevolgd van NRK. Schokkend zijn de beelden en verhalen van jongeren die op het eiland aanwezig waren. Ook bewonder ik Jens Stoltenberg, de premier van Noorwegen, hoe hij met geheel omgaat. Emotioneel, betrokken en sociaal. Een bewogen politicus waarvan we wat mij betreft er te weinig van hebben.

Vanochtend na het ontbijt op de Vespa richting Moulin Sartier in Salles-Lavalette gereden op nog geen 10 km van de camping. Een molen die al sinds de 15de eeuw dienst doet voor het produceren van meel. Het heeft een behoorlijke historie achter de rug en in 2008-2009 is de molen aanzienlijk gerestaureerd. Het hele complex wordt nu draaiende gehouden door de vrienden van Moulin Sartier. Er werd een rondleiding gegeven in het Frans waarvan me helaas nogal wat ontging. Mogelijk stond ik er niet zo voor open door mijn stemming. Het was jammer dat het geheel niet actief in bedrijf tijdens de rondleiding. Het is niet zo interessant om stilstaande objecten op video vast te leggen. Aan eind van de rondleiding werd ook nog een video gedraaid over de molen waardoor het allemaal wat meer duidelijk werd. Een bezoek aan de molen is zeker de moeite waard. Wim heeft me verteld dat het meel dat de molen produceert door bakker gebruikt wordt voor mijn baguette en het ander brood dat we op Domaine Le Portrait eten. Hieronder nog een video impressie van Moulin Sartier

Troubadour

Is het niet mooi om heerlijk zoevend tussen de zonnebloemen en korenvelden als moderne troubadour van dorp naar dorp onder de stralende zon in de Charente van Frankrijk te trekken?

Gisteren zag ik zo’n geluksvogel voorbij gaan en kon ik het nog net op de gevoelige digitale plaat vastleggen. De realiteit is anders. De zon laat het nog steeds afweten en zal niet eerder zijn her-intrede doen in de loop van het begin van de volgende week hoop ik en velen met mij.

Lunch in Aubeterre

Nu is het woensdag en het weer heeft zich in heel Frankrijk nog steeds niet in echt positieve zonnige zin bijgebogen. Na ontbijt beginnend buiten camper maar al gauw weer naar binnen verplaatst een douche en aansluitend een Nespresso. De Wifi ligt er nog steeds uit maar Wim gaat een nieuwe router vrijdag installeren en hoopt daarmee het euvel op te lossen. Nu lopen regelmatig de gasten met laptop onder arm naar een vaste aanlsuiting. Het was weer om een ritje te maken op de Vespa. Zogezegd zo gedaan. Uiteindelijk in Aubeterre sur Dronne uitgekomen. Op het dorpsplein in Paseo del Sol een lunch genomen (foie gras en pasta Espagnol, espresso en water) terwijl de Vespa buiten stond te blinken. Daarna nog even bij de makelaar in de etalage gekeken. Er staat inderdaad ook in dit gebied rijp en groen te koop. Eenmaal terug op de camping stond Tia al weer vrolijk voor het raam te kijken en werd ik uitbundig door haar begroet. Eind van de middag was er een happy hour (op vakantie is in principe elk hour happy :))met grote groep met heerlijke gemarineerde olijven van Tineke.

Verkast

We zijn verkast van Chateau Guiton naar Domain Le Portrait. Ongeveer 100 km van elkaar verwijderd. De Tom Tom had weer een feestelijk landelijke route uitgestippeld. Na enige tijd toch op een herkenbare D weg. Bij vertrek van Chateau Guiton kreeg ik nog een flesje rode wijn van Isabel met de verontschuldigingen dat ze mijn bestelde wijn niet tijdig had opgehaald.

In Riberac bij LeClercq de nodige boodschappen ingeslagen zodat de camper niet van de camping af hoeft in de komende dagen. De binnenkomst in Saint Severin toonde aan dat er niet veel veranderd is in het afgelopen jaar in het dorp. En daarna de laatste paar kilometers naar Domain Le Portrait. Altijd weer leuk om te zien hoeveel bezoekers (vier tenten, twee caravans en mijn camper) er zijn. En met gepaste snelheid het heuveltje op waar Wim al zwaaiend stond aan te geven dat onze plek beschikbaar was. Dus een hartelijke begroeting en onder het genot van een nespresso bijgepraat met Wim en Tineke. Het installeren van de camper verliep vlot. We staan niet helemaal waterpas maar er is mee te leven. Verrassend was het om te zien dat ik Pieter en Minette weer als buren heb. Maar de bekende Pieter Le Portrait zanger moet zijn stem de komende maanden ontzien vanwege problemen met stembanden. Dus geen ‘In het kleine café’ gezang. Ik werd uitgenodigd voor een lekker glaasje rosé met Franse kaas. In de loop van de avond kwam Ineke nog vertellen dat we vannacht storm konden verwachten. Dus iedereen kon zijn maatregelen nemen. Ik denk dat ik wel goed zal slapen want ik voelde me in begin van avond al wat moe. En Tia? Nou die knort al weer heerlijk enige tijd op de sofa. Ze voelt zich ook weer thuis op Domaine.

Regen

De weersvoorspelling komt dan toch uit. De regen is vannacht gearriveerd. Gisteren nog een mooie warme dag. Komende dagen voor heel west en midden Frankrijk regenachtig. Je ziet dan ook dat de afgelopen dagen de camping wat leeg gestroomd is. Camping bezoekers op weg naar beter weer in Zuid-Oost Frankrijk. Zo ook zijn zaterdag Katinka en Miranda vertrokken. Twee vrouwen uit de Eriba caravan. Ik vond nog een aardige briefje van hun vertrek op mijn stoel voor de camper. De afgelopen dagen was er wat contact met hun ontstaan. Eerst bij de gezamenlijke maaltijden en daarna een praatje bij het zwembad. Ik blijf het een grappig fenomeen vinden dat je soms met sommige mensen snel en goed contact krijgt. Wellicht dat ik ze ooit nog weer eens ontmoet omdat zij ook een bezoek aan Domaine Le Portrait op hun lijstje hadden staan.

Maandag gaan Tia en ik door naar Domaine Le Portrait. Dus vandaag gaan we de Vespa weer op de het rek plaatsen. Deze week op Chateau Guiton ben ik niet met de camper weggeweest. Boodschappen doen in de supermarkt in Sauveterre met de scooter gaat prima. Opbergruimte onder de buddy en ik kan een tas met boodschappen plaatsen  tussen mijn  benen en vastmaken aan een haak die je uit de buddy kunt schuiven. Nu Tia nog mee op de Vespa :). Je ziet wel van die leuke karretjes voor kinderen achter een fiets. Zou iets voor vervoer van Tia kunnen zijn maar dat is een beetje teveel van het goede. En trouwens ze vind het veel te fijn om in haar eigen bed te liggen. Een bed dat ik overigens van de week maar wel eens gewassen heb zodat het weer fris ruikt. Ik ga overigens ook geen Tour de Segur wijn meenemen van hier. Uit navraag bij de camping eigenaar Isabel bleek dat ze geen tijd (zin?) had gehad of wat dan ook om de wijn op te halen deze week. Jammer maar het zij zo. Gaan we nu eerst maar aan de koffie.

Blasimon

Gisteren was het 14de Juli. De nationale feestdag van de Fransen. Dus geen bakker met stokbrood en geen krantje. Ook het voorspelde mooie weer bleef uit. Dus heb ik er maar een wasdag en schoonmaak dagje van gemaakt. Beddengoed en ander gekleurde was in de wasmachine van de camping. Verder de douchecel schoongemaakt. De koelkast is ook aardig leeg. Dus die gaan we morgen maar weer eens aanvullen. Gisteren middag weer zoevend weg op de rode Vespa. Schitterend door de smalle wegen tussen de druivenvelden. Echt een ideaal vervoermiddel zeker wanneer het warm is. Uiteindelijk naar een klein plaatsje gezoefd Blasimon. Buiten Blasimon staat een abdij die vrij toegankelijk is. Frankrijk is een rijk land aan kerken. Dus maar een blik naar binnen geworpen en voor de blogvolgers ondersteund met een kort videootje.

Eenmaal terug op de camping wat gerelaxed en ‘s avonds deelgenomen aan de gezamenlijk maaltijd. Bijna de hele camping nam deel. Ik schat dat ongeveer 60 personen genoten van een aperitief fort. Daarna charcuterie met vers gebakken brood uit de 'pizaa' oven op het terrein. Helaas bleek dat de mensen in het begin van de rij wel erg veel plakjes rauwe ham hadden genomen. Toen ons tafelgedeelte aan bod was bleek de rauwe ham op te zijn. Hoofdgerecht bestond uit gebraden speenvarken met gepofte aardappel en crème fraîche. Nagerecht bestond  eerst uit Franse kaasjes en daarna nog heerlijke vruchtenkoek en koffie. Uiteraard stroomde rode Bordeaux rijkelijk. Rond half elf ging de fik erin! Dat wil zeggen een grote aangelegde stapel hout werd opgestookt.

En daarmee werd de 14 juli op een waardige wijze gevierd met een bezoek aan kerk en een ‘feestje’. Vive la France!

Nieuwste aanwinst

Een nieuw stoffer en blik. Ja ja blijkt onmisbaar in camper  leven. Een bezempje is leuk voor het grover werk maar zo’n handige stoffertje en blik (van plastic uiteraard tegenwoordig) is nu een onderdeel van mijn camperuitrusting. Ook hier is het komkommertijd. Het camping leven gaat zo zijn gangetje. Rond negen opstellen in de rij voor het bakkers autootje. Baguette en krantje. Ontbijt in de buitenlucht en dan relaxen. Vandaag was het erg warm. In de ochtend nog veel bewolking maar aangename temperatuur. In de middag strak blauwe lucht en warm. Ook de camping is bijna volgelopen. Ik kon gelukkig een ligstoel in de schaduw van een struik plaatsen rondom het zwembad. Het aantal parasols is in de afgelopen jaren minder geworden rondom het zwembad. In het algemeen zou de camping een opfrisbeurt kunnen hebben. Ik heb van daag 4 dozen met Tour de Segur wijn besteld van het huis André  Lurton. Dus voor elke twee weken in Noorwegen 1 fles. Dus die gaan we straks weer invoeren in Noorwegen via de onbewaakte Fins-Noorse grens. Maar dat is nog heel veel weg in tijd en afstand.

Arrogante kikker

Arrogante kikker is de naam van wijn die ik aan einde van de middag op de camping Chateau Guiton opende. Een van de vele flessen wijn die gekregen heb tijdens de receptie van inaugurale speech en die nu in mijn camper staan voor gebruik. Een heerlijke volle wijn (Pinot Noir) met de smaak van bosvruchten. Het etiket op de fles is ook wel speciaal. Vanochtend om circa 11.00 vertrokken van camping L’Oliverie. De dag begon weer met matig weer. Inmiddels is de camping bijna leeggelopen. Ik heb de hele Tom Tom route gevolgd en geen gebruik gemaakt van autoroutes. Duurt natuurlijk wat langer maar gaat prima. Voor de zoveelste keer kwam ik er achter dat deze Tom  Tom versie verre van perfect is. Maar uiteindelijk kwam ik na een tussen stop bij de supermarkt voor wat boodschappen om ongeveer 16.30 op de camping in Frontenac aan. Deze camping heeft echt karakter en ik voelde me er meteen weer thuis. Het is er redelijk bezet. Isabelle en ‘Jean Marc’ nu getransformeerd tot Marie-Ange runnen nog steeds de camping. Er zijn weer wat nieuwe kunst objecten in de tuin geplaatst. Tia voelde zich ook meteen op haar gemak. Ze heeft nu de gewoonte om het nieuwe voer van relatief grote brokken te verstoppen in de bosjes om  ons heen. Misschien om het later nog weer eens op te graven. Ik denk dat ik hier ruim een week blijf. Het weer zal in de komende dagen mooi zijn.

Na het diner (salade van avocado, tomaat, kaasblokjes) en gebakken scampi's en de arrogant wijn was het nog heerlijk na toeven in een zeer aangename temperatuur. Het vakantiegevoel is nu echt neergedaald ruim twee weken na vertrek uit Tromsø.  

Diner en concert

Gisteren was een iets mindere zonnige dag. Eindelijk had ik wat moed verzameld om te werken aan het Noorse onderzoeksvoorstel. Ik was niet geweldig geïnspireerd maar ik heb toch wat vordering gemaakt. Rest van de dag weer lekker geluierd rondom de camper en een ‘duik’ in het zwembad. Nog wat kleine video opnamen gemaakt van de camping. In de loop van de dag nog wat emails afgewerkt en op die manier toch nog iets gewerkt. Tia vermaakt zich ook best met. Ze slaapt veel en ligt dan weer in de zon en dan zoekt ze de schaduw weer op.

Naar bleek zouden vier camping gasten ‘s avonds in het café in Saurais uit eten gaan. Ik kon me daar alsnog bij aansluiten. Saurais stelt als dorp in omvang niet veel voor. En zo rond een uur of half acht ‘s avonds gingen we op pad naar het lokale cafe L’Union. Het café wordt gerund door Michel en Nicole. Bij binnenkomst werden we hartelijk begroet en konden we plaats nemen aan een ronde tafel. De ruimte waar we zaten had de oppervlakte van ongeveer een ruime woonkamer. Een kleine bar in de hoek en een toegangsdeur naar de keuken. Een aperitiefje van courgette, met honing, wat fijn gehakte nootjes, kaneel, ham en gember viel ons ten deel. Smaakte prima. Nicole vertelde wat op het menu stond. Het klonk veel belovend. En het werd ook waar gemaakt. Bietjes salade met gepocheerd ei als voorgerecht. Kip met champignons, spekjes en heerlijke kruiden met gebakken aardappeltjes als hoofdgerecht. Daarbij een heerlijke rode wijn genomen van de streek. Het dessert bestond uit een plateau met voornamelijk geiten kaasjes. Ook dat smaakte prima. Daarna nog een dessert naar keuze waarbij ik een citroen taartje  nam. En het diner (exclusief wijn) kostte slechts 18.50 Euro.

En als klap op de vuurpijl werd ons een huisconcert aangeboden. Michel speelde viool en Nicole de accordeon. Ze vertelden dat ze geen noten kunnen lezen en alles op het gehoor hebben aangeleerd. Elk nummer werd ingeleid door Nicole en aangevuld door Michel. Het concert werden even onderbroken omdat de kat naar binnen moest om wat te eten. En zo gingen we van een Mazurka, naar een liedje over de plaatselijke koek, volgde nog een mars en kregen we ook nog een wals te horen. Ik weet niet hoe goed je zo’n gebeuren zou moeten om schrijven. Heel bijzonder en van een hoog lokaal en spontaan gehalte. Absoluut een lokale topper. Kan alleen maar in Frankrijk. Jullie kunnen van het concert na genieten via de twee korte video filmpjes. Rond 22.30 waren we weer terug op de camping. Tia stond al voor het zijraam te wachten toen ik ‘thuis’ kwam.

Chateau bezoek

Op zondag heb ik Chateau Guyonniere in Beaulieu sous Parthenay bezocht. Het ligt ongeveer 30 km vanaf te camping. Een leuke tocht met de scooter. Het kasteeltje ligt wat verscholen aan een doodlopende weg. Je moet je melden om de tuinen te bezoeken door op de deur te kloppen. Een wat stoffige dame doet open en via een binnenplaats wordt je begeleid naar de tuin achter het kasteel. Het is een mooie rustige plek. Helaas stond er niet veel in bloei. Maar het was er goed toeven. Ik heb enig tijd op de binnenplaats van het kasteel gezeten.

Aan het eind van de zondag zijn er de nodige Franse camping gasten vertrokken. Veel van hen waren weekend gasten. Een nadeel van de camping is dat een vlakbij gelegen boerderij over een stal beschikt die temperatuur gecontroleerd is. Om de haverklap gaat een soort game geluid af als de temperatuur bij geregeld wordt. Uiteraard moet je er niet op letten maar toch. Gelukkig is het in de avond en nacht over. Het werkt ook niet altijd dus het valt wel mee maar het is niet echt leuk. Maandag moet ik nog wat werken aan een voorstel. De internet verbinding via mijn aangeschafte antenne systeem werkt perfect.

Kruistocht

De eerste twee dagen op de camping L’Oliverie zijn achter de rug. Ik ben wat verder weg op de camping gaan staan met de hoop om iets minder last te hebben van vliegen. Verder vond ik het relatief wat ‘vol’ om me heen. Een Frans gezin was wat mij betreft er maar wat tussen geschoven. Voor de rest een mooie camping met een groot zwembad en het water is zelfs verwarmd. Warme douches om vooraf af te spoelen. In de loop van de afgelopen dagen zijn er wat meer gasten gekomen. Het is een bont internationaal gezelschap dat hier staat. Acht fransen, 2 uit Engeland, 1 uit België, 4 Nederlanders en ik als Nederlander-Noor.

Aan het eind van de zaterdag ben ik er weer met de Vespa op uitgetrokken. Heerlijk zoevend over de binnenwegen van de omgeving. Van gehucht naar gehucht of een dorp. Opvallend stonden er veel  kruisbeelden op kruispunten van wegen. Dus het was een soort kruistocht. Ik vind die beelden op die locaties wel ‘grappig’. Ik weet niet of er een relatie is tussen verkeerskruispunt en het Jezus  kruisbeeld. Een soort bescherming tegen verkeersongelukken? Over een afstand van 25 km trof ik vier beelden aan. Uiteindelijk belandde ik bij een klein kasteel waarvan je de tuinen kon bezoeken. Alleen ik was te laat. Dus ga ik een deze dagen daar nog wel een keer heen.

Zaterdag avond was er gelegenheid voor een gezamenlijke BBQ. Iedereen bracht zijn eigen eten mee. Circa 30 mensen namen deel. Goede gelegenheid voor het leggen wat camping contacten. Ik zat naast het Nederlandse stel dat in het naturistenblad UIT  het artikel over deze camping had geschreven. Beide waren reeds 78 jaar en genoten nog volop van hun vakanties in de camper. Het werd een gezellige avond en de twee in tijm en citroen gemarineerde kip brochettes smaakte prima.

De zondag heb ik gebruik om een wasje te draaien. Dus we liggen tussen de schone lakens. Rechts van de dag wat e-mails lezen en nog wat werken aan en voorstel. s Morgens genoten van een uitgebreid ontbijt met verse geperste sinaasappelen en uiteraard Frans stokbrood en kaas. Tia sprak het ontbijt ook wel aan want ze zat meteen in mijn stoel achter de tafel.